του
Ελευθέριου Δικαίου
(Δικηγόρου, LL.M., υπoψ. Δ.Ν.)
*Η είδηση ότι το έτος 2008 ο αριθμός των ανά τον κόσμο πεινασμένων έφτασε τουλάχιστον τα 963 εκατομμύρια πέρασε μάλλον απαρατήρητη από την κοινή γνώμη του αναπτυγμένου κόσμου. Εκφράζονται φόβοι ότι η παρούσα οικονομική κρίση θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση των πεινασμένων.
Για να επιτευχθεί η στοιχειώδης μείωση της παγκόσμιας πείνας απαιτούνται από τη διεθνή κοινότητα, σύμφωνα με τον πρόεδρο της FAO, ετήσεις επενδύσεις ύψους τουλάχιστον 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη της γεωργίας και της κοινωνικής προστασίας στις φτωχές χώρες. Δεν καθίσταται όμως δυνατό να συγκεντρωθεί αυτό το ποσό παρά τις επιτακτικές ανάγκες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκέντρωση αυτού του ύψους χρημάτων αποτελεί μόλις το 8% των αντίστοιχων επιχορηγήσεων που δίδονται στις χώρες του ΟΟΣΑ, αλλά κι ένα ελάχιστο ποσοστό των χρημάτων που ξοδεύονται από τις αναπτυγμένες χώρες για την αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης. (Πρβλ. ενδεικτ.http://www.fao.org/news/story/en/item/8836/icode/).
Η στάση αυτή εκθέτει την εθελότυφλη υποκρισία και αδιαφορία των πολιτικών ηγεσιών και κοινωνιών του αναπτυγμένου κόσμου απέναντι στο χρόνιο φαινόμενο της παγκόσμιας ανέχειας. Υποδηλώνει ακόμη την ηθική τους πενία. Στον βωμό της επίπλαστης ευημερίας του αναπτυγμένου κόσμου έχει εγκαταλειφθεί ο αγώνας για μια πιο δίκαιη κατανομή του παγκόσμιου πλούτου.
Καθίσταται σαφές ότι δεν υπάρχει η απαραίτητη πολιτική βούληση από τις αναπτυγμένες χώρες να αναλάβουν αποτελεσματική δράση για την εξάλειψη της παγκόσμιας πείνας. Απόλυτη προτεραιότητα δίδεται στην ενίσχυση του νοσούντος από το άπληστο κυνήγι του κέρδους χρηματοπιστωτικού συστήματος του αναπτυγμένου κόσμου και όχι στη διάσωση των πεινασμένων ανθρώπων των φτωχών χωρών. Μήπως τελικά η ηθική φτώχεια των ισχυρών πρέπει να θεωρείται ως φαινόμενο ακόμα πιο ανησυχητικό και από την υλική ανέχεια των αδυνάτων; Πρέπει η κοινή γνώμη να προβληματιστεί σοβαρά επ' αυτού».
κανένα σχόλιο