Επιτέλους και η προπαγάνδα έχει τα όριά της. Από πότε υπάρχει διακοπτάκι για το πότε οι τοπικές εκλογές έχουν πολιτικό χαρακτήρα και πότε όχι; Από την στιγμή που αποφάσισε το ΠΑΣΟΚ να πολιτικοποιήσει τις τοπικές εκλογές (με φόντο το μνημόνιο), αυτός ο πολιτικός χαρακτήρας διατηρείται και στον 2ο γύρο.
Η δε προσπάθεια των κ. Παπανδρέου και κ. Ραγκούση να σπεύσουν να διακηρύξουν μία πρόωρη νίκη του ΠΑΣΟΚ, παραγκωνίζοντας τον 2ο γύρο και να πατήσουν τον διακόπτη ώστε οι τωρινές εκλογές να ξαναγίνουν τοπικές από πολιτικές, απλά προδίδει τον πανικό της Κυβέρνησης για την πλήρη απόρριψη της πολιτικής της, την οποία φαίνεται ότι θα βγάλει ο δεύτερος γύρος.
Ένας υποψήφιος της ΝΔ ο οποίος κατεβαίνει στον 2ο γύρο των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών με ιδέα τον αντιμνημονιακό αγώνα, είναι σαφές ότι αν ψηφιστεί από τον κόσμο, θα φανερώσει απόρριψη της πολιτικής λιτότητας που ακολουθεί η Κυβέρνηση.
Όπως επίσης είναι σαφές ότι και ένας υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε από τον κ. Παπανδρέου ως ψήφος εμπιστοσύνης στην πολιτική λιτότητας του μνημονίου, εξακολουθεί να βαρύνεται με τα σοβαρά λάθη της Κυβερνητικής πολιτικής και στον 2ο γύρο. Αυτή άλλωστε ήταν και η επιλογή του κ. Παπανδρέου.
Είναι παράξενο (αν όχι ύποπτο) να μην συνυπολογίζονται στην απόρριψη της Κυβερνητικής πολιτικής λιτότητας τα τεράστια ποσοστά αποχής. Όπως επίσης είναι περίεργο το γεγονός ότι οι Κυβερνητικοί παράγοντες δεν συνυπολογίζουν στα ποσοστά της ΝΔ και τα ποσοστά του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία, όπως και η ΝΔ, κατέβηκαν σαφώς με αντιμνημονιακή παντιέρα.
Όμως το κόψιμο και ράψιμο των εκλογών για όπως-όπως άντληση υποστήριξης των μέτρων λιτότητας και εξαθλίωσης του κόσμου που παίρνει η Κυβέρνηση έχει και τα όριά του. Η άκομψη (τακτική του διακόπτη) προσπάθεια του κ. Παπανδρέου να προληφθεί μία καταστροφή του ΠΑΣΟΚ στον δεύτερο γύρο είναι εξόφθαλμη. Η δε τακτική του υπνωτισμού των ψηφοφόρων με προπαγανδιστικές κορώνες «νίκης», προλαβαίνοντας τον 2ο γύρο των εκλογών, είναι όχι απλά παράξενη και περίεργη, αλλά προδήλως αντιδημοκρατική και απαράδεκτη.
Είναι στο χέρι του κόσμου να δείξει στον 2ο γύρο ότι αποδοκιμάζει τα μέτρα εξαθλίωσης που παίρνονται εις βάρος του, με το να διατηρήσει στην συνείδησή του τον αντιμνημονιακό χαρακτήρα των εκλογών και να καταψηφίσουν τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ, όπου αυτοί κατεβαίνουν στον δεύτερο γύρο. Δεν πρέπει να υποτιμά κανείς τον δεύτερο γύρο.
12 Νοεμβρίου 2010 στις 1:59 π.μ.
1 Σαφώς και δεν μπορείς κάθε δυο μέρες να δίνεις στις εκλογές άλλο χαρακτήρα.
2 Η αποχή νομίζω είναι δύσκολο να ερμηνευθεί και πάντως δεν μπορεί να ερμηνεύεται μονοδάστατα. Σήμερα ανέβασα στο firiki2010 firiki2010.wordpress.com το σχετικό ¨" Η αποχή (κι αυτοί που ακόμα συμμετέχουν)"
3 "Αντιμνημονιακή" -ΓΕΝΙΚΩΣ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΩΣ- παντιέρα παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα δεν υπάρχει. Τι σχέση έχουν οι θέσεις οι θέσεις του ΚΚΕ περί μνημονίου με αυτές της ΝΔ? ΚΑΜΜΙΑ!!!!
Η ύπαρξη δηθεν αντιμνημονιακού μετώπου είναι ένα εφεύρημα της κυβέρνησης η οποία εκμεταλλεύθηκε το λάθος της ΝΔ να μην προβάλλει από την πρώτη στιγμή την διαφορετκότητα του "αντιμνημονισμού" της. Καλό θα ήταν να του είχε βρεί μάλιστα και κάποιο άλλο όνομα.
4 Η τακτική του διακόπτη μάλλον θα λειτουργήσει σε βάρος του ΠΑΣΟΚ. Απέσυρε το δίλημμα των εκλογών από τον β΄ γυρο και μπορεί όσοι στον α΄ γυρο υπέκυψαν να θελήσουν να πάρουν την εκδίκηση τους.
17 Νοεμβρίου 2010 στις 1:22 π.μ.
Kαι όμως υπήρχε αντιμνημονιακό μέτωπο στις εκλογές, στο οποίο όμως ΔΥΣΤΥΧΩΣ, δεν συμμετείχαν οι Έλληνες με το 70% αποχή. Απόδειξη η δήλωση του Στρος Καν μετά τον δεύτερο γύρο, ότι αν οι Έλληνες ήταν κατά του μνημονίου ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΕΊΧΑΝ, αλλά θα καταψήφιζαν τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ, ψηφίζοντας άλλους υποψηφίους.
Οι Έλληνες είχαν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να στείλουν μήνυμα ενάντια στα μέτρα εξαθλίωσης του ΔΝΤ, αλλά δυστυχώς προτίμησαν να απέχουν...Χάθηκε μια σίγουρα νικηφόρα μάχη, επειδή η πλειοψηφία των στρατιωτών δεν έφτασε ποτέ στο μέτωπο.
Όσο για την επανάσταση του φραπέ και την αποχή ως μέτρο αντίδρασης, είναι κάτι που απλά δείχνει την έλλειψη παιδείας και κριτικής ικανότητας της πλειοψηφίας των σύγχρονων νέων και αυτό για δύο λόγους:
α) η ιστορία γράφεται από αυτούς που συμμετέχουν και όχι από αυτούς που απέχουν.
β) η ψήφος έχει διπλό χαρακτήρα: υπερψήφισης κάποιου αλλά και καταψήφισης κάποιου άλλου. Η ψήφος σε υποψηφίους της ΝΔ δεν θα σήμαινε στήριξη στην ΝΔ, αλλά καταψήφιση των μέτρων πείνας και εξαθλίωσης του απλού κόσμου.
Το λάθος του Σαμαρά ήταν ότι, ενώ καλούσε τον κόσμο (και σωστά κατά την γνώμη μου) σε αντιμνημονιακό δημοψήφισμα, έτρεξε μετά τον πρώτο γύρο να καπελώσει τους ψήφους των υποψηφίων του, ως ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΝΔ, ενώ έπρεπε να τονίσει σαφώς ότι το αποτέλεσμα των εκλογών ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ως γνώμονα για την δύναμη της ΝΔ. Αυτή ήταν και η ουσία του δημοψηφίσματος: επιλογή των υποψηφίων της ΝΔ ως αντίδραση στα μέτρα του ΔΝΤ και όχι ως ανάδειξη της ΝΔ ως κυβέρνησης. Αν ήταν θέμα μόνο η επιλογή της ΝΔ ως κυβέρνησης τότε δεν θα μιλάγαμε για δημοψήφισμα, αλλά για κανονική κομματική προεκλογική εκστρατεία. Ίσως τελικά αυτό το λάθος να μπέρδεψε τους ψηφοφόρους άλλων κομμάτων και να προτιμήσουν την αποχή από την ενδυνάμωση της ΝΔ. Όμως και πάλι, η αποχή ήταν τραγικό λάθος γιατί απλά επέτρεψε στον Παπανδρέου να νικήσει (έστω οριακά και με δεκανίκια την αριστερά και το ΛΑ.Ο.Σ.) και στον Στρος Καν να νιώθει αυτοπεποίθηση για νέα πιο εξοντωτικά μέτρα.
Από την άλλη βέβαια και ο Παπανδρέου έκανε ένα μεγάλο λάθος που τον εξέθεσε: ενώ καλούσε τους πολίτες στον δεύτερο γύρω να ψηφίσουν για ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ εκλογές, βγήκε μετά και έκανε δηλώσεις ότι πήρε καθαρή πολιτική στήριξη για 3 χρόνια. Ποια στήριξη πήρε.... αν ο λαός ψήφισε μόνο με αυτοδιοικητικά κριτήρια, όπως του υπαγόρευσε ο Παπανδρέου...??? Αυτή η στάση δείχνει ακόμα μία φορά το πόσο ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ είναι.
Όσο για αυτούς που απείχαν ένα έχουμε να πούμε: λόγω της πνευματικής τους ένδειας μοιάζουν με τους ανεκπαίδευτους στρατιώτες που συντρίβονται στην μάχη από τους σκληροτράχηλους στρατιώτες του εχθρού.
Έτσι ακριβώς χάθηκε και αυτή η μεγάλη πολιτική μάχη, η οποία δυστυχώς είναι προμήνυμα για μελλοντικές ήττες και σε στρατιωτικό επίπεδο. Αφού τώρα η ημιμάθεια και η έλλειψη κριτικής ικανότητας έγινε "αντίδραση", δεν αποκλειεται αύριο και η λιποταξία την ώρα της μάχης να γίνει "μαγκιά". Ε ρε τι μας περιμένει....