Η ΕΕ και το ανύπαρκτο ελληνικό χρέος

Η μεγαλύτερη ευθύνη του κ. Παπανδρέου δεν έγκειται τόσο στον τυχόν δόλο του στην είσοδο της Ελλάδας στο ΔΝΤ, όσο στο ότι αναγνώρισε επίσημα το σύνολο του τεράστιου ελληνικού χρέους των 340 δις ευρώ, ενώ το μεγαλύτερο μέρους αυτού του χρέους είναι πλασματικό- ανύπαρκτο. Αυτό αποδεικνύεται με λίγα λόγια από το γεγονός ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτού του χρέους (περίπου 110 δις ευρώ) το οφείλουμε, ως κράτος σε γαλλογερμανικές τράπεζες, οι οποίες μας  δάνειζαν για χρόνια ολόκληρα, όχι για ανάπτυξη κτλ, αλλά για να αγοράζουμε τα γαλλογερμανικά προϊόντα. 

Τόσο εμείς ως ιδιώτες όσο και το ελληνικό κράτος συντηρήσαμε (στον βαθμό που μπορούσαμε) την γαλλογερμανική βιομηχανική παραγωγή, με χρήματα που δεν είχαμε και τα οποία μας έδιναν οι ίδιοι οι Γαλλογερμανοί μέσω των τραπεζών τους. Το πως έγιναν οι Έλληνες ιδιώτες έρμαια των γαλλογερμανικών τραπεζών είναι γνωστό λόγω της τεράστιας ακρίβειας που έφερε το ευρώ και όχι λόγω του υποτιθέμενου υπερκαταναλωτισμού μας. Όταν πριν μερικά χρόνια οι ίδιες οι τράπεζες έπαιρναν τηλέφωνο και "παρακαλούσαν" τους Έλληνες πολίτες να τους δώσουν δάνεια (διακοποδάνεια, εορτοδάνεια κτλ), ήταν οι ίδιες οι τράπεζες που καλλιεργούσαν στους πολίτες την ψευδαίσθηση περί ισχυρής οικονομίας και αέναης χρηματοδότησης, προκειμένου να μην καταλάβουν έγκαιρα την καταστροφή της ακρίβειας του ευρώ και αντιδράσουν.

Το πρόβλημα όμως με το δημόσιο χρέος αφορά κυρίως το ελληνικό κράτος. Οι γαλλογερμανικές τράπεζες κρύφτηκαν πίσω από τον αόριστο όρο "αγορές" και του  δάνειζαν δις ευρώ, όχι για να τα χρησιμοποιήσει όπου θέλει, αλλά για να τα ξαναεπιστρέψει σε Γαλλία και Γερμανία αντίστοιχα, μέσω της προαποφασιμένης αγοράς γαλλογερμανικών προϊόντων και υπηρεσιών (C4i, εξοπλισμοί, φάρμακα κτλ). Όταν λοιπόν ο Γάλλος τραπεζίτης δανείζει το ελληνικό κράτος για να βοηθήσει τον γάλλο επιχειρηματία και ο Γερμανός τραπεζίτης για να βοηθήσει τον τζίρο του Γερμανού βιομήχανου, μιλάμε για παράνομες εναρμονισμένες πρακτικές που προσβάλλουν την  αρχή του ελεύθερου ανταγωνισμού, που υποτίθεται ότι κατοχυρώνει η ΕΕ (Συνθ. ΛΕΕ αρ. 101 παρ. 1).

Την συντεχνιακή και παράνομη αυτή πρακτική- διαπλοκή Γάλλων με Γάλλους και Γερμανών με Γερμανούς, την νομιμοποίησαν Γαλλία και Γερμανία αντίστοιχα μέσω της είσπραξης μεριδίου από τα παράνομα αυτά κέρδη με την κρατική φορολογία. Ολόκληρο λοιπόν το σύστημα δανεισμού της Ελλάδας από τις Γαλλογερμανικές τράπεζες (που κρύβονται πίσω από τον όρο "αγορές" για να μην αποκαλυφθεί η απάτη) πάσχει ακυρότητας λόγω του στοχευμένου δανεισμού, αλλά και λόγω του ότι τα περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες που μας προσέφεραν οι Γαλλογερμανοί ήταν και είναι άχρηστα (C4i, υποβρύχια που γέρνουν, τεθωρακισμένα χωρίς βλήμματα, περιττά Ολυμπιακά έργα που σαπίζουν κτλ). 

Άρα τίθεται ζήτημα εξαφάνισης μεγάλου μέρους του χρέους μας τόσο λόγω καταχρηστικών συμβατικών όρων (παράνομων υπερκοστολογήσεων), όσο και λόγω πλημμελούς εκπλήρωσης συμβατικών υποχρεώσεων από τους γαλλογερμανούς. Αν μάλιστα οι αστικές αποζημιώσεις συνδυαστούν με τις κατάλληλες ποινικές διώξεις (δωροδοκίες, παραβάσεις καθήκοντος, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος κτλ) γαλλογερμανών και των συγκεκριμένων Ελλήνων επίορκων υπουργών, η ζημιά που θα πάθουν οι Γαλλογερμανοί θα τους κάνει να τρίβουν τα μάτια τους.

Βεβαίως μιλάμε για το τι θα έκανε μία Κυβέρνηση πατριωτική και υπεύθυνη και όχι για το τι κάνει η σημερινή, η οποία έσπευσε όχι μόνο να νομιμοποιήσει τα 340 δις ευρώ πλασματικού χρέους, αλλά να εκτοξέυσει το δημόσιο χρέος στα 450 δις ευρώ με την δανειακή σύμβαση του μνημονίου. Αυτό είναι το πραγματικό λάθος (;) της σημερινής Κυβέρνησης, το οποίο το έχουμε ξεχάσει και ασχολούμαστε αποκλειστικά με το αν ο κ. Παπανδρέου είχε δόλο ή όχι στο να μας βάλει στο ΔΝΤ, που αν και βάσιμος αυτός  ο προβληματισμός, είναι ωστόσο δευτερεύουσας σημασίας.

Γι' αυτό άλλωστε και δεν πρόκειται να διελευκανθεί κανένα από τα μεγάλα σκάνδαλα που διέλυσαν την ελληνική οικονομία (Ολυμπιακά έργα, εξοπλισμοί, SIEMENS κτλ) για να μην αποκαλυφθεί η απάτη της σύνδεσης του ελληνικού ελλείμματος με την παραγωγή και το κέρδος των Γαλλογερμανών. Δηλ. το ότι οι Γερμανοί δανείζονται σήμερα με περίπου 3,2 % οφείλεται στην παραγωγή τους, στην οποία συνέβαλλε και το ελληνικό κράτος (γιατί για να υπάρχει παραγωγή απαιτείται κατανάλωση)  εκτοξεύοντας αντίστοιχα το ελληνικό έλλειμμα, λόγω των επιτοκίων για την εξόφληση του υπέρογκου ελληνικού χρέους.

Γιατί τι να την κάνει την μεγάλη παραγωγή ο Γάλλος και ο Γερμανός αν δεν έχει πελάτες για να αγοράσουν τα προϊόντα τους; Τους δύσπιστους και τους αφελείς που υποστηρίζουν δήθεν ότι η κατανάλωση που έκαναν οι Έλληνες στους πχ Γερμανούς ήταν ελάχιστη σε σχέση με το ΑΕΠ της Γερμανίας, τους παραπέμπουμε στην εξωφρενική δήλωση του κ. Γιούνκερ τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, ο οποίος παραδέχτηκε δημόσια ότι οι Ευρωπαίοι γνώριζαν την διαφθορά και έλλειψη ανταγωνιστικότητας των Ελλήνων, αλλά τους έβαλαν στο ευρώ για να αγοράζουν τα ευρωπαϊκά προϊόντα. 

Φυσικά, από μόνη της αυτή η δήλωση καθιστά τους Ευρωπαίους άμεσους συνεργούς σε απάτη, παράβαση καθήκοντος και απιστία εις βάρος των Ελλήνων πολιτών και στο φούσκωμα του ελληνικού χρέους. Δράστης βεβαίως ήταν ο κ. Σημίτης, ο οποίος έκρυψε 2,8 δις από το ελληνικό χρέος μέσω swap με την τράπεζα Goldman Sachs, και ο οποίος όχι μόνο παρέσυρε με αυτό τον τρόπο την Ελλάδα σε υπερδανεισμό, αλλά έδωσε την δυνατότητα στην εν λόγω τράπεζα να μας διασύρει διεθνώς στους ενδεχόμενους επενδυτές μας, ποντάροντας στην χρεοκοπία μας και αποτρέποντας επενδύσεις στην Ελλάδα.  Αποκαλυπτικά είναι τα σχετικά δημοσιεύματα της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας (23-1-2011) και της Αυριανής (24-1-2011), τόσο για τα swap όσο και για το πως ο κ. Σημίτης μας κατάντησε συστηματικούς πελάτες των Γερμανών, εκτοξεύοντας το ελληνικό χρέος στα 185 δις. ευρώ.

Ειδικά μάλιστα το πως συνδέεται το ευρώ με το φούσκωμα του ελληνικού χρέους μας αποκαλύπτει και ο Γερμανός καθηγητής οικονομικών Joachim Starbatty (συνέντευξη που παρουσίασε η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στις 24-12-2010). Τόνισε σαφώς, ότι η είσοδος της Ελλάδας στο ευρώ ως δήθεν επιβράβευση μιας καλής (αλλά στην ουσία διαλυμμένης) ελληνικής οικονομίας, παρέσυρε την χώρα στον υπερδανεισμό και μείωσε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας  λόγω των υπερβολικών αυξήσεων στους εργαζομένους. Έτσι εξηγείται το κλείσιμο χιλιάδων ελληνικών επιχειρήσεων και η απάτη των τραπεζών, οι οποίες έσπευσαν να εφοδιάσουν την ελληνική αγορά με χρήμα, όχι για ανάπτυξη, να το ξανατονίσουμε: όχι για ανάπτυξη,  αλλά για να κρύψουν το χάος που έφερε στην Ελλάδα η ακρίβεια του ευρώ.

Κατά τα άλλα έριξαν το φταίξιμο στον "διεφθαρμένο" υπερκαταναλωτή Έλληνα... Δεν ρώτησε όμως κανείς: αν δεν είχαμε μπει στο ευρώ, εξακολουθούσαμε να είμαστε στην δραχμή  και τα γαλλογερμανικά προϊόντα ήταν πανάκριβα, θα γίνονταν ο Έλληνας υπερκαταναλωτής; Θα δανείζονταν οι ελληνικές Κυβερνήσεις από το 2003 και μετά περίπου 100 δις ευρώ τον χρόνο; Και αν δεν δανειζόμασταν, πώς ο Γερμανός μεγαλοβιομήχανος (φαρμακέμπορας, κατασκευαστής δρόμων κτλ) θα μας πουλούσε τα προϊόντα και τις υπηρεσίες του;

Ερχόμαστε τώρα στο περιβόητο ζήτημα του ευρωομολόγου και παραθέτουμε άλλη μία εύλογη ερώτηση: είναι δυνατόν οι Γαλλογερμανοί, να εξανεμήσουν απάτες δις ευρώ εις βάρος μας που έπαιξαν στις πλάτες μας για πάρα πολλά χρόνια, με το να επαναγοράσουν το ελληνικό χρέος...;; Φυσικά όχι. Πιστεύουμε λοιπόν βάσιμα ότι η κρίσιμη σύνοδος κορυφής της 25 Μαρτίου θα αποτελέσει την αφετηρία, όχι της ανάκαμψής μας με το ευρωομόλογο αλλά της αποπομπής μας από το ευρώ και της χρεοκοπίας μας. Οι Γαλλογερμανοί αφαίμαξαν (με παράνομες διαδικασίες) την ελληνική οικονομία και τώρα ψάχνουν νέες αγορές για να συνεχίσουν να πουλάνε τα προϊόντα τους ώστε να συντηρηθεί η παραγωγή τους.

Έτσι εξηγείται τόσο το "ευρωπαϊκό" άνοιγμα προς την Κίνα (το οποίο έχει κατατρομοκρατήσει τους Αμερικανούς), αλλά και το γιατί οι Τούρκοι έχουν αποθρασυνθεί τελείως εις βάρος μας. Γιατί απλούστατα, η Τουρκία είναι η νέα αγορά που ικανοποιεί την γαλλογερμανική παραγωγή, τόσο από άποψη καταναλωτών, όσο από άποψη φθηνού εργατικού δυναμικού. Οι Γαλλογερμανοί πλέον υποστηρίζουν οικονομικά την Τουρκία και θέλουν εμάς οικονομικό και σε λίγο πολιτικό δορυφόρο της και δεν χρειάζονται μία ελληνική αγορά χωρίς καταναλωτές. Μία χώρα γερόντων και λαθρομεταναστών οι οποίοι δεν καταναλώνουν, την ίδια στιγμή που οι Έλληνες νέοι (δυνάμει καταναλωτές)  μεταναστεύουν συνεχώς στο εξωτερικό.  

 Έτσι εξηγείται επίσης  και το γιατί χιλιάδες ελληνόπουλα μαθαίνουν τούρκικα για να εργαστούν στις ευρωπαϊκές πολυεθνικές στην Τουρκία. Όπως επίσης και γιατί, ειδικά αυτή την τραγική οικονομικά στιγμή για την Ελλάδα, παρουσιάζονται  ορισμένα προπαγανδιστικά ιστορικά ντοκυμαντέρ, που προσπαθούν να μας πείσουν για το πόσο καλοί άνθρωποι ήταν ανέκαθεν οι Τούρκοι (δεν πείραζαν τους Έλληνες αν οι Έλληνες δεν τους προκαλούσαν) και το πόσο καλή κεντρική διοίκηση είχαν (σε αντίθεση με τον Έλληνα που ήταν ανέκαθεν εγωϊστής και "τοπικιστής").  

Και κάτι ακόμα. Από την στιγμή που η ΕΕ προωθεί την ελεύθερη μετακίνηση των εργαζομένων και κατά συνέπεια την μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό, ποιος θα μείνει στην Ελλάδα για να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, από ενδεχόμενη τουρκική επιβουλή; Με βάση την Συνθ ΕΕ αρ. 4 παρ. 2 η εθνική ασφάλεια των κρατών μελών ανήκει αποκλειστικά σε αυτά. Πώς μπορεί όμως αυτή να επιτευχθεί χωρίς πολίτες..;;

Τελειώνοντας δεν πρέπει να παραλείψουμε να παραθέσουμε και την απάτη που παίζει η Τρόικα εις βάρος μας σήμερα:

1. Η δημιουργία ΑΕ σε όλα τα επαγγέλματα (από οδηγούς φορτηγών μέχρι δικηγόρους) που προωθεί η Τρόικα δεν γίνεται για ανάπτυξη (δηλαδή για να έλθει χρήμα στην Ελλάδα), αλλά για να μοιραστούν "καλύτερα" (πυραμιδωειδώς) οι Έλληνες το ηδη μειωμένο υπάρχον χρήμα. Όσο για την "πατάτα" της Τρόικας, την οποία υιοθετεί και ο  κ. Παπανδρέου, ότι δηλ. οι Έλληνες πρέπει να αλλάζουν επαγγέλματα κατά την ζήτηση της αγοράς, ξεχνά ότι η εργασία είναι προέκταση της προσωπικότητας του κάθε ανθρώπου και δεν γίνεται να αλλάζει ο καθένας μας "προσωπικότητα" κατά τις ανάγκες της αγοράς. Ειδικά όταν είναι κοντά στα 50 και έχει αγαπήσει αυτό που κάνει. Αυτή την εύκολη αλλαγή προσωπικότητας την κάνουν μόνοι οι τρελοί...

2. Η έλλειψη παραγωγής μας σε σχέση με τους πχ Γερμανούς δεν οφείλεται στο ότι είμαστε τεμπέληδες αλλά κατά κύριο λόγο  στην έλλειψη τεχνολογίας, την οποία μονοπωλούν οι Γαλλογερμανοί.

3. Το υποτιθέμενο υπερτροφικό δημόσιο δεν ευθύνεται για την χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας γιατί ό,τι χρήματα έπαιρνε ο δημόσιος υπάλληλος (από τον συμβασιούχο των 800 ευρώ έως τον διεφθαρμένο κομματάνθρωπο των 4.000 ευρώ το μήνα), δεν τα έβαζε στο ντουλάπι (όπως τις μίζες οι επίορκοι υπουργοί), αλλά τα επαναδιοχέτευε στην αγορά, μέσω της αγοράς εμπορευμάτων (ρούχα, δώρα, έπιπλα κτλ) και υπηρεσιών (τουρισμός, φροντιστήρια κτλ). Ακόμα και ο διεφθαρμένος δημόσιος υπάλληλος έκανε τεράστιο τζίρο στην ελληνική αγορά και συντήρησε πλήθος από ελληνικά  μαγαζιά, όσο και τα έσοδα του κράτους από τον ΦΠΑ και την άμεση φορολόγηση των κερδών του εμπορίου. Απόδειξη όλων αυτών, τα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα ελληνικών επιχειρήσεων (από εμπορικά καταστήματα μέχρι ταβέρνες) με τις μειώσεις μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.

3. Η κινεζοποίηση των μισθών στην Ελλάδα δεν γίνεται για να παράγουμε περισσότερο, αλλά για να βοηθήσουμε την παραγωγή ξένων επιχειρηματιών, ώστε να τους δελεάσουμε να έλθουν στην Ελλάδα. Η εξωφρενική απάτη όμως έγκειται στο εξής: Άντε και ήλθε ο ξένος επιχειρηματίας να εκμεταλλευθεί το φθηνό εργατικό δυναμικό των Ελλήνων. Γιατί να εξανεμίσει το κέρδος του από το μειωμένο εργατικό κόστος, μέσω της μείωσης της αξίας των προϊόντων του στην Ελλάδα....;;;

4. Επομένως, όσο και να μειωθούν οι μισθοί, οι τιμές των προϊόντων δεν πρόκειται να πέσουν. Στην δε ερώτηση: πώς θα ζήσει ο δύσμοιρος Έλληνας με τον μειωμένο μισθό και με τα προϊόντα στα ύψη, η απάντηση είναι εξίσου απλή: μα φυσικά με την κάρτα πολίτη. Σε μια κατεστραμμένη οικονομία, με υπερβολικό πληθωρισμό (οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι) για να ζήσει ο σκλάβος (ο οποίος δεν έχει λεφτά) χρειάζεται ένα κουπόνι συσσιτίου για να έχει τα απαραίτητα. Αυτός είναι και ο πραγματικός λόγος που επιστρατεύεται η κάρτα πολίτη, πέρα από τις όποιες θρησκευτικές και κυρίως συνταγματικές (φακέλωμα) ενστάσεις.

Πρέπει να προετοιμαστούμε για πολύ άσχημα πράγματα που έρχονται....