Απλά επιχειρήματα υπέρ της επιστροφής μας στην δραχμή.

Μετά το πρόσφατο πρόγραμμα της ΝΔ για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση, γίνεται δυστυχώς κατανοητό ότι, η αντιμνημονιακή της πολιτική είναι σωστή από άποψη αρχής, όμως στηρίζεται σε λάθος βάση. Τα κύρια μέτρα που ακούστηκαν για μείωση φορολογίας και πάγωμα διορισμών στο Δημόσιο, βρίσκονται στον σωστό δρόμο, όμως περιορίζονται μόνο στην οικονομία υπηρεσιών (γιατροί, δικηγόροι, οικοδομή-κατασκευές, έμποροι, ξενοδόχοι κτλ), ενώ δεν ακούστηκε λέξη για την παραγωγική οικονομία, η οποία βασίζεται στην ανάπτυξη εγχώριας βιομηχανίας, αυτοκινήτων, εγχώριων οπλικών συστημάτων κτλ.


Έχει επανειλημμένως τονιστεί, ότι η οικονομία ενός κράτους στηρίζεται πάντα σε δύο πόδια: την οικονομία υπηρεσιών και την οικονομία παραγωγής. Ενώ έχει γίνει σαφές, ότι η παραγωγική οικονομία στηρίζεται κατά κύριο λόγο στην τεχνολογία. Κάτι που εμείς σταδιακά, από την μεταπολίτευση και μετά στερηθήκαμε, σαν ένα αόρατο χέρι να μας επέβαλε να ασχοληθούμε μόνο με την οικονομία υπηρεσιών.. 



ΙΣΤΟΡΙΚΟ


Οι διορισμοί εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων δεν ήταν αποτέλεσμα ρουσφετιών και πελατειακού κράτους, όπως ψευδώς υποστηρίζει η σημερινή Κυβέρνηση (η οποία διέσυρε γι' αυτό τον λόγο την χώρα στο εξωτερικό), αλλά ήταν αποτέλεσμα οργανωμένης και συντονισμένης οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, ώστε να ενισχυθεί η οικονομία υπηρεσιών της Ελλάδας, γιατί απλούστατα υπάκουσαν σε εντολές "έξωθεν" που απαγόρευαν την ανάπτυξη τεχνολογίας στην Ελλάδα. Είναι γεγονός, ότι ειδικά από την δεκαετία του 80 και μετά, οι βασικότεροι πελάτες των δικηγόρων, των μηχανικών, των εμπόρων, των ξενοδόχων κτλ, ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Το λεγόμενο ρουσφέτι είχε να κάνει μόνο στο ποιος θα διοριστεί στο δημόσιο πρώτος και ποιος δεύτερος, ποιος μόνιμος και ποιος συμβασιούχος.


Τα αποτελέσματα αυτής της οργανωμένης οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ άρχισαν από την δεκαετία του 90 να γίνονται ορατά. Όλοι οι Έλληνες νέοι κατευθύνθηκαν σε επαγγέλματα υπηρεσιών (γιατροί, δικηγόροι, έμποροι, εστιάτορες, τουρισμός κτλ), ενώ όσα Ελληνόπουλα ήθελαν να ακολουθήσουν επαγγέλματα παραγωγικής οικονομίας (μηχανολόγοι, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, βιολόγοι, ναυπηγοί κτλ) ήταν αναγκασμένα να μεταναστεύσουν σε Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία και Αμερική.


Επρόκειτο για μια τεράστια φούσκα χρέους που άρχισε να μεγαλώνει στην Ελλάδα γιατί το ελληνικό κράτος για δεκάδες χρόνια συντήρησε την οικονομία υπηρεσιών (δημόσια έργα που ξηλώνονταν και ξαναφτιάχνονταν, 5.000 εργαζόμενοι στην κρατική τηλεόραση όταν το BBC έχει παγκοσμίως μόλις 800 εργαζόμενους, τζίρος των ελεύθερων επαγγελματιών από τους δημοσίους υπαλλήλους), την ίδια στιγμή που οδήγησε την χώρα στην πλήρη αποβιομηχανοποίηση. Πώς έγινε αυτό; Οι απεργίες της αριστεράς της δεκαετίας του 80 και η υπέρμετρη σοσιαλιστική φορολογία ήταν μόνο η αφορμή γι' αυτή την αποβιομηχανοποίηση. Τα πραγματικά αίτια ήταν οι εντολές των Γαλλογερμανών να μην ασχοληθούμε ως Έλληνες με την τεχνολογία για να μην ανταγωνιστούμε τα προϊόντα τους. Λέγεται μάλιστα από πολλούς ότι κρυφός όρος για να μπούμε στην ΕΟΚ το 1981, ήταν το κλείσιμο του δικού μας παραγωγικού τομέα.


Πώς αντιμετώπισε ο Έλληνας την απεμπόληση της τεχνολογίας από την χώρα του; Με τις θεωρίες την ψωροκώσταινας. Ζούσε την ζωούλα του με την ντομάτα του, την ογκώδη τηλεόρασή του, το τρόλλεύ του, την σαβούρα των οπλικών συστημάτων των Αμερικανών και την βοήθεια της Παναγίας για κάποια σοβαρή αρρώστια που θα του συνέβαινε. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι εποχής Σημίτη, όταν οι Γαλλογερμανοί σκέφτηκαν να μας κάνουν πελάτες των τελευταίας τεχνολογίας γαλλογερμανικών προϊόντων τους.


Και πράγματι, από εποχής Σημίτη ξεκίνησαν μία σειρά από περίεργες συμπτώσεις που θα μας οδηγούσαν στο να γίνουμε πελάτες της τεχνολογίας των Γαλλογερμανών. Το 1996 γίνονται τα Ίμια, με το θράσος των Τούρκων να κάνει επιτακτική για την Ελλάδα την προμήθεια όπλων "τελευταίας τεχνολογίας". Ο αριστερός-σοσιαλιστής κ. Σημίτης μεταμορφώνει το αριστερό-σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ σε εκσυγχρονιστικό φορέα που θα προμήθευε την "ψωροκώσταινα" Ελλαδίτσα με γαλλογερμανική τεχνολογία σε όλους τους τομείς της ελληνικής κοινωνίας (μετρό, γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, αεροδρόμιο Ελ.Βεν, Ολυμπιακά Έργα, πανάκριβα υποβρύχια, τεθωρακισμένα κτλ).


Έμενε μόνο μία μικρή λεπτομέρεια. Οι Γαλλογερμανοί ήθελαν τις πληρωμές μας προς αυτούς να τις κάνουμε σε ευρώ και όχι σε δραχμή, ώστε να μην καταλάβουμε το πόσο πανάκριβα ήταν τα τεχνολογικά προϊόντα που θα μας πουλούσαν. Γι' αυτό και αποφάσισαν μαζί με τον κ. Σημίτη και την Goldman Sachs να κρύψουν 2,8 δις ελληνικού χρέους με διάφορες λογιστικές αλχημείες. Είναι σαφές ότι ποτέ δεν πληρούσαμε τις προϋποθέσεις για να μπούμε στο ευρώ, γιατί το ευρώ λειτουργούσε και λειτουργεί ΜΟΝΟ ΣΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ-ΕΞΑΓΩΓΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ. Εμείς, χωρίς βιομηχανία, μπήκαμε σαν φτωχοσυμπέθεροι μόνο για να γίνουμε πελάτες των Γαλλογερμανών, εισάγωντας τα προϊόντα τους με αντίστοιχο φούσκωμα του δημόσιου χρέους.


Το τι επακολούθησε την απάτη του κ. Σημίτη (σε συμπαιγνία με τους Γαλλογερμανούς), έγινε  χειρότερο με την πολιτική του "μεσαίου χώρου" που εγκαινίασε ο κ. Καραμανλής από το 2004 και μετά. Ακολουθώντας και αυτός τις ίδιες "έξωθεν" εντολές για απαγόρευση ίδρυσης τεχνολογικών υποδομών στην Ελλάδα, απλά συνέχισε να ενισχύει τον ήδη υπερτροφικό τομέα της οικονομίας υπηρεσιών. Όχι πλέον μέσω διορισμών δημοσίων υπαλλήλων (μόνο 70.000 διορισμοί του καταλογίζονται σε σύνολο 800.000 δημοσίων υπαλλήλων) που θα έκαναν τζίρο στην μεσαία τάξη (των γιατρών, των εμπόρων κτλ), αλλά με παρακίνηση στις τράπεζες να παίρνουν τηλέφωνο τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους εμπόρους, τους δημοσίους υπαλλήλους κτλ και να τους πρήζουν τα σηκώτια για να τους δώσουν δάνεια. Έτσι, ο ηλεκτρολόγος, υδραυλικός, δικηγόρος κτλ θα κέρδιζαν μεροκάματο από την οικοδομή και τα στεγαστικά δάνεια, ο ξένοδόχος από τα διακοποδάνεια, ο έμπορος από τα καταναλωτικά δάνεια και ο μικροβιοτέχνης από την νομιμοποίηση 150.000 λαθρομεταναστών που θα κατέβαζαν το εργατικό κόστος.


Όσον αφορά δε την παραγωγική οικονομία, ο κ. Καραμανλής, ξεκίνησε τεράστιο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Τι σημαίνει αποκρατικοποιήσεις..;; Αφού δεν μας αφήνουν να αναπτύξουμε τεχνολογία και τα τεχνολογικά τους προϊόντα είναι πανάκριβα, ή θα χρεοκοπήσουμε ή αναγκαστικά πρέπει να τους δώσουμε ό,τι υποδομές της Ελλάδας σχετίζονται με την τεχνολογία (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΣΕ, Ολυμπιακή αεροπορία κτλ). Στον δε αμυντικό τομέα αρκέστηκε στην προσπάθεια εξόφλισης των εξοπλιστικων προγραμμάτων του κ. Σημίτη με το πάγωμα των εξοπλισμών από το 2004 και μετά.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ


Η εντολή των Γαλλογερμανών είναι σαφής: ΔΕΝ ΣΑΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ και για να αντιμετωπίσετε πχ τις προκλήσεις των Τούρκων ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑ ΑΚΟΥΜΠΑΤΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ. Όταν όμως είναι γνωστό ότι στην σημερινή οικονομία το χρήμα το φέρνει η βαριά βιομηχανία (δηλαδή η τεχνολογία), πως εμείς που έχουμε μόνο οικονομία υπηρεσιών θα μπορέσουμε να τους ξεχρεώσουμε..;; Θα εξάγουμε ντομάτες, λάδι και παπούτσια για να καλύψουμε την εισαγωγή πανάκριβων ιατρικών μηχανημάτων, φαρμάκων, αυτοκινήτων, όπλων κτλ. Είμαστε με τα καλά μας..;; Δεν βλέπουμε ότι, χωρίς τεχνολογικές υποδομές, είμαστε καταδικασμένοι να χρεοκοπήσουμε ως χώρα; Ακόμα και αν γίνει η Δευτέρα Παρουσία και ο Χριστός μας ξεχρεώσει μέχρι τελευταίο ευρώ, δεν βλέπουμε ότι, χωρίς τεχνολογία, πάλι σε 10 χρόνια θα χρεοκοπήσουμε...;;;


Γι' αυτό και το πρόγραμμα "επανεκκίνησης" του κ. Σαμαρά, όπως περιορίστηκε σε διαρθρωτικές αλλάγές μόνο στην οικονομία υπηρεσιών (μείωση φορολογίας, πάγωμα διορισμών στο Δημόσιο), χωρίς λέξη για το πως θα αναπτυχθούν τεχνολογικές υποδομές στην χώρα μας, είναι απελπιστικά ελλειπές, και στην ουσία ικανοποιεί πάλι τις προθέσεις-εντολές των Γαλλογερμανών: ή θα αγοράζουμε τα τεχνολογικά προϊόντα τους, ή θα αναλάβουν οι ίδιοι όλες τις τεχνολογικές υποδομές της Ελλάδας.


Είναι δυνατόν να θεωρείται ανάπτυξη το ξεπούλημα του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, του ΟΣΕ και κάθε υπάρχουσας τεχνολογικής υποδομής της Ελλάδας στους Γαλλογερμανούς; Είναι δυνατόν να θεωρείται ανάπτυξη η διαιώνιση της απαγόρευσης ανάπτυξης ελληνικών τεχνολογικών υποδομών; Ποια η ανάπτυξη της Ελλάδας όταν τον ΟΤΕ ή τον ΟΣΕ τον διευθεύνει ο Γερμανός, και ο Έλληνας είναι μόνο για να σηκώνει τα τηλέφωνα ή να κόβει τα εισιτήρια;


Η ρίζα λοιπόν των προβλημάτων της Ελλάδας είναι η μονόπαντη οικονομία υπηρεσιών (με παράλληλη έλλειψη τεχνολογίας). Πρέπει ο Έλληνας να αποκτήσει ο ίδιος πρόσβαση στην τεχνολογία και όχι να φέρει τον Γαλλογερμανό να χειρίζεται την τεχνολογία στην Ελλάδα. Όσες φορολογικές ελαφρύνσεις και να τάζει ο κ. Σαμαράς και οποιοσδήποτε άλλος, πρέπει να καταλάβει ότι οι Έλληνες δεν γίνεται για δεκαετίες να συνωστίζονται σε επαγγέλματα υπηρεσιών που έχουν ήδη κορεστεί  (γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, έμποροι κτλ), αλλά πρέπει να αναπτυχθούν και τα παραγωγικά επαγγέλματα (βαριά βιομηχανία, αυτοκίνητα κτλ).  Ο Γερμανός βιομήχανος, είτε έχει επιχείρηση στην Γερμανία, είτε ανοίξει παράρτημα στην Ελλάδα, την ίδια ζημιά κάνει στην ελληνική οικονομία.


ΛΥΣΕΙΣ.


Α) Η πρώτη λύση είναι να μείνουμε στο ευρώ και να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε εγχώρια βαριά βιομηχανία.


Β) Αν δεν έχουμε τα κότσια να αντιταχθούμε στις γαλλογερμανικές "εντολές" και να αναπτύξουμε ελληνική βαριά βιομηχανία, τότε πρέπει τουλάχιστον να υποστηρίξουμε την οικονομία υπηρεσιών, ώστε τουλάχιστον να ζήσουν οι Έλληνες της μεσαίας τάξης. Και υποστήριξη της οικονομίας υπηρεσιών μπορεί να γίνει μόνο με δραχμή. Γιατί αυτό; Γιατί απλούστατα αποδείξαμε παραπάνω ότι οι κύριοι χρηματοδότες της μεσαίας τάξης ήταν ή οι δημόσιοι υπάλληλοι, ή οι ιδιωτικές τράπεζες. Και σήμερα, οι δημόσιοι υπάλληλοι ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ (και ως αριθμός και ως μισθοί), ενώ οι ιδιωτικές τράπεζες είναι υπό κατάρρευση λόγω έλλειψης ρευστού από την μείωση των  καταθέσεων της μεσαίας τάξης (μη διορισμός δημοσίων υπαλλήλων=όχι τζίρος στους ελεύθερους επαγγελματίες=έλλειψη καταθέσεων που θα έκανε η μεσαία τάξη στις τράπεζες). Ενώ είναι σαφές ότι οι καταθέσεις της μεσαίας τάξης στις ελληνικές τράπεζες είναι ασύγκριτα μικρότερες από τις καταθέσεις των Γαλλογερμανών μεγαλοβιομήχανων στις Γαλλογερμανικές τράπεζες. Πώς θα επιβιώσουν οι ελληνικές τράπεζες έναντι των γαλλογερμανικών;


Αποδεικνύεται λοιπόν πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η ελληνική μεσαία τάξη (γιατροί, δικηγόροι, έμποροι, δημόσιοι υπάλληλοι) δεν πρόκειται να δουν ευρώ στο μέλλον ούτε ζωγραφιστό, και επομένως, ή θα "πεθάνουν" από την έλλειψη ρευστότητας, ή θα τυπωθεί και θα διανεμηθεί ΔΡΑΧΜΗ, ώστε να επιβιώσουν. Όσον αφορά δε την τεχνολογία, μπορεί να μην μας την δίνουν, όμως αν βγάλουμε τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο του Αιγαίου ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ότι μπορούμε να τους εκβιάσουμε να μας την δώσουν.


Το να μείνουμε στο ευρώ και να κάνουμε αποκρατικοποιήσεις (δηλαδή ξεπούλημα των τεχνολογικών υποδομών μας στους Γαλλογερμανούς, γιατί αυτοί τεχνολογικές υποδομές ζητάνε και όχι χωράφια) δεν μιλάμε για Ελλάδα, αλλά φέρνουμε την Γερμανία στην Ελλάδα. Ενώ το να επιστρέψουμε στην δραχμή χωρίς να βγάλουμε τα πετρέλαια πάλι θα μας βλάψει: μπορεί να γίνουμε δελεαστικός χώρος επένδυσης για τον Γαλλογερμανό βιομήχανο λόγω φτηνού εργατικού κόστους, όμως και πάλι αυτό δεν σημαίνει ότι θα μοιραστεί την τεχνολογία του μαζί μας. Εργάτες θα μας έχει να του σηκώνουμε τα τηλέφωνα και να του φέρνουμε τυρόπιτες, ενώ όσον αφορά τις όποιες θέσεις εργασίας, μπορεί κάλλιστα να μας πετάξει από την επιχείρησή του όποτε του γουστάρει προκειμένου να φέρει φθηνό εργατικό δυναμικό εξ Αφρικής ή Ασίας, ή ακόμα καλύτερα κάποιον ομοεθνή του από Γαλλία και Γερμανία. 


Είναι δε απορίας άξιο ότι ακόμα και τα αριστερά κόμματα, που υποτίθεται νοιάζονται για τον λαό (σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ που είναι υποτίθεται κατά αυτούς "αστικά" κόμματα), στο πρόγραμμά τους δεν έχουν τίποτα που να σχετίζεται με ανάπτυξη ελληνικών τεχνολογικών υποδομών και βαριάς βιομηχανίας. Φταίει γενικά και αόριστα το κεφάλαιο. Μα το κεφάλαιο δεν έρχεται μόνο του αλλά το φέρνει η τεχνολογία,  και κατά συνέπεια αντί να κυνηγάμε με αοριστολογίες το κεφάλαιο, πρέπει να  το φέρουμε στην Ελλάδα με ανάπτυξη της εγχώριας τεχνολογίας.

κανένα σχόλιο

Leave a Reply