Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου μου για τις συνέπειες της τραγικής έλλειψης τεχνολογικών υποδομών στην Ελλάδα (με τίτλο: "Απλά επίχειρήματα υπέρ της επιστροφής μας στην δραχμή") πρέπει να παραθέσουμε τα πραγματικά γεγονότα των τελευταίων ετών στην Ελλάδα (από τις πρόωρες εκλογές του κ. Καραμανλή, έως το "λεφτά υπάρχουν" του κ. Παπανδρέου, και την επαπειλούμενη χρεοκοπία μας), με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αντικειμενικότητα. Γιατί όσο μεγαλύτερη η αντικειμενικότητά μας, τόσο πιο σωστά θα είναι τα συμπεράσματά μας και οι προβλέψεις για το μέλλον. Η δε επιμονή μερικών να ρίχνουν την χρεοκοπία της Ελλάδας μόνο σε οικονομικά σκάνδαλα κακοδιαχείρισης (κατά την γνωστή ρήση το Στρος Καν: αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν για δεκαετίες στα σκ..τά), μπορεί να εξηγεί ένα μικρό μέρος της αλήθειας, όχι όμως το μεγαλύτερο μέρος της.
Καταρχήν, δικαιώθηκε ο κ. Καραμανλής, ο οποίος έριξε πρόωρα την κυβέρνησή του τον Μάιο του 2009, γιατί σωστά ζήτησε πολιτική νομιμοποίηση προκειμένου να συνεχίσει το ξεπούλημα όλων των τεχνολογικών υποδομών της Ελλάδας. Είχε ήδη ολοκληρώσει το ξεπούλημα του ΟΤΕ και της Ολυμπιακής, και ετοίμαζε της ΔΕΗ και του Λιμένος Πειραιά. Ο λόγος αναλύθηκε στο ανωτέρω άρθρο: έλλειψη των απαραίτητων ελληνικών τεχνολογικών υποδομών, που θα μας έδινε την δυνατότητα να διατηρήσουμε μόνοι μας τις ανωτέρω δημόσιες επιχειρήσεις χωρίς ζημιές για την ελληνική οικονομία, και έλλειψη πολιτικής βούλησης για δημιουργία-κατοχύρωσή τους. Χωρίς δικές μας τεχνολογικές υποδομές, ο ΟΣΕ ήταν έρμαιο της siemens, o OTE των γερμανικών συνεργείων συντήρησης, η ΔΕΗ πχ των νέων ευρωπαϊκών "οικολογικών" τεχνολογιών κτλ.
Η λύση ήταν απλή: ανάπτυξη δικών μας τεχνολογικών υποδομών ώστε να ανεξαρτητοποιηθούμε από την τεχνολογική μας εξάρτηση από τους Γαλλογερμανούς. Ο κ. Καραμανλής όμως (προφανώς από δειλία) δεν προχώρησε σε αυτήν την "τεχνολογική επανάσταση" στην Ελλάδα (που θα οδηγούσε σε πραγματική επανίδρυση του ελληνικού κράτους) και αρκέστηκε στην λύση των αποκρατικοποιήσεων-ξεπουλήματος. Όπως ήταν φυσικό, η συντήρηση-εξάρτηση όλων των ανωτέρω επιχειρήσεων από τους Γαλλογερμανούς θα τις οδηγούσε σε σοβαρά προβλήματα, που θα διόγκωναν το έλλειμμα του κράτους και η πώλησή τους στους ίδιους τους Γαλλογερμανούς θα ήταν επιβεβλημένη. Κάτι που ξεκίνησε να κάνει, με σύμπασα την "αριστερή" αντιπολίτευση να του προσάπτει σοβαρές κατηγορίες: οι φασίστες δεξιοί ξεπουλούν την χώρα στο ξένο κεφάλαιο...
Όπως ήταν λοιπόν λογικό και επόμενο, ο κ. Καραμανλής ενημέρωσε τον κόσμο ("μας περιμένουν μερικά δύσκολα χρόνια με πάγωμα μισθών και διορισμών στο δημόσιο και πώληση των δημόσιων ζημιογόνων επιχειρήσεων) και ζήτησε συναίνεση από τον κ. Παπανδρέου ώστε να συνεχίσει τις αποκρατικοποιήσεις. Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ σύσσωμο, κυρίως από τις αρχές του 2009 κατηγόρησε την ΝΔ για ξεπούλημα. Ο σημερινός "σωτήρας" Παπανδρέου φώναζε στην ΝΔ να μην πάρει κανένα μέτρο γιατί "λεφτά υπάρχουν" ... Κάτω λοιπόν από αυτή την πίεση της αντιπολίτευσης (με εξαίρεση το ΛΑ.Ο.Σ.) και με το βάρος της κατηγορίας του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, χωρίς πολιτική νομιμοποίηση για κάτι τέτοιο, ο Καραμανλής ρίχνει την κυβέρνησή του και ζητά νέα εντολή από τον ελληνικό λαό. Να σημειωθεί δε και η αποτυχία του ενεργειακού ανοίγματος με την Ρωσία (αγωγός Μπουργκάς-Αλέξ/πολης), ύστερα από το κάψιμο της Αθήνας τον Δεκέμβριο του 2008 και η ωμή παρέμβαση του κ. Ομπάμα στην εσωτερική πολιτική ζωή της χώρα στις αρχές του 2009 ("είμαι fan της Ντόρας"...).
Όπως επίσης πρέπει να τονιστεί ότι ο κ. Καραμανλής δικαιώθηκε μόνο στο ότι ζήτησε πρόωρα πολιτκή νομιμοποίηση τον Μάιο του 2009 για τις αποκρατικοποιήσεις και όχι στο ότι άφησε την Ελλάδα έρμαιο των γαλλογερμανικών εταιρειών τεχνολογίας, κατά το παράδειγμα του κ. Σημίτη. Σε αυτό μάλιστα, δικαιώθηκε ο κ. Σημίτης: ό,τι κατηγορίες του προσάπτει κανέις πρέπει να απευθυνθούν ταυτόχρονα και στον κ. Καραμανλή που δεν έβαλε κανέναν φυλακή, κάλυψε όλα τα σκάνδαλα και τεχνλολογικά συνέχισε να αφήνει την Ελλάδα απόλυτα εξαρτημένη από τον Γαλλογερμανικό παράγοντα.
Ο Παπανδρέου παίρνει τις εκλογές με το σύνθημα "λεφτά υπάρχουν", παγώνει την συμφωνία με τους Κινέζους, αναστέλει όλα τα προγράμματα αποκρατικοποιήσεων και φορτώνει την χρεοκοπία της χώρας στον κ. Καραμανλή, επειδή δεν πήρε μέτρα, για τα οποία φυσικά σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ δεν του έδωσε καμία συναίνεση. Ωστόσο, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ στο κρίσιμο ζήτημα των τεχνολογικών υποδομών της Ελλάδας δεν κάνει τίποτα και επειδή, όσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις, δεν έχει τα κότσια να αντιπαρατεθεί με τις αριστερές του καταβολές, αρκείται στο να εμφυσίσει το μίσος των Ελλήνων πολιτών κατά της ΝΔ και των "δεξιών" γενικότερα: ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά...
Γι' αυτό και έξοψε μισθούς και συντάξεις, οδηγώντας τους περισσότερους Έλληνες στην απελπισία. Η εξοικονόμηση από αυτό το μέτρο μόλις 2-3 δις ευρώ (με παράλληλη πολλαπλή ζημία και στα έσοδα του κράτους από την μείωση της κατανάλωσης), ενώ το δημόσιο χρέος ξεπερνά τα 300 δις ευρώ και ενώ οι Γαλλογερμανοί επιμένουν στο ξεπούλημα των τεχνολογικών μας υποδομών, αποδεικνεύει με τον καλύτερο τρόπο, ότι αυτή η Κυβέρνηση έκοψε μισθούς και συντάξεις μόνο και μόνο για να στοχοποιήσει την ΝΔ, και να δημιουργήσει πόλωση στην ελληνική κοινωνία. Τα δε μέτρα των περιορισμών των διορισμών στο Δημόσιο, ήταν όλα μέτρα που εμπόδισε τον κ. Καραμανλή να πάρει. Ακόμα και η συναίνεση που ζητά σήμερα από την ΝΔ, δεν είναι τίποτα άλλο από το να φορτώσει το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων στους κακούς "δεξιούς" και δικαιώνει τον κ. Σαμαρά που αρνείται να συναινέσει.
Βέβαια, και ο κ. Σαμαράς δικαιώθηκε, αφού από την πρώτη στιγμή φώναζε ότι η οριζόντια περικοπή μισθών και συντάξεων ήταν λάθος. Δικαιώθηκε στην επιμονή του για γρήγορες αποκρατικοποιήσεις, τις οποίες το ΠΑΣΟΚ σήμερα αρνείται να κάνει, και δικαιώθηκε και στο επίσης τραγικό λάθος του κ. Παπανδρέου να επιμένει στην άγρια άμεση και έμμεση φορολογία, εν καιρώ κρίσης. Δεν δικαιώνεται όμως στην δειλία του (όπως και του κ. Καραμανλή) να μην προβλέπει στο πρόγραμμά του βάσεις για τεχνολογικές υποδομές στην Ελλάδα, ώστε να γίνουμε τεχνολογικά ανεξάρτητοι (τουλάχιστον μέχρι κάποιο βαθμό, αν όχι σε απόλυτο βαθμό) από τους Γαλλογερμανούς.
Οι Γαλλογερμανοί ρίχνουν τις τιμές των εξαγωγικών προϊόντων μας με το εξής επιχείρημα: αν δεν ρίξετε την τιμή πχ του λαδιού ή του κρασιού που εξάγετε, θα πάρω λάδι από την Ιταλία, αν δεν ρίξετε την τιμή των τουριστικών πακέτων στα ξενοδοχεία σας, θα στείλω τον Γαλλογερμανό τουρίστα στην Ισπανία ή την Τουρκία. Ποιος είπε άλλωστε ότι ο τουρισμός είναι ακριβός στην Ελλάδα για τους ξένους...;;; Δωμάτια που είναι ακριβά για τους Έλληνες με 90 και 100 ευρώ το δίκλινο, δεν ξεπερνούν τα 40 ευρώ για τους Ευρωπαίους που έρχονται με τουριστικά πακέτα. Την ίδια ακριβώς λογική πρέπει να έχουμε και εμείς σε ζητήματα τεχνολογίας: αν δεν ρίξετε την τιμή του τάδε οπλικού σας συστήματος, θα αρκεστώ στο αξιόπιστο δικό μου. Αν δεν ρίξετε την τιμή του τάδε συστήματος τηλεπικοινωνιών, θα χρησιμοποιήσω δικό μου κτλ.
Πρέπει να γίνει στον κόσμο κατανοητό, ότι στην σημερινή παγκόσμια οικονομία, οι τιμές πέφτουν μόνο όταν υπάρχει προσφορά αξιόπιστων προϊόντων με χαμηλές τιμές. Όσο υπάρχει το Γαλλογερμανικό τεχνολογικό μονοπώλιο, είμαστε ως Έλληνες καταδικασμένοι να αγοράζουμε ό,τι γουστάρει ο Γαλλογερμανός, όποτε του γουστάρει και σε ό,τι τιμή του γουστάρει. Γι' αυτό και δεν πρόκειται να διελευκανθεί κανένα οικονομικό σκάνδαλο που ταλανίζει την σύγχρονη Ελλάδα: γιατί προσκρούουμε στον Γαλλογερμανικό μονοπωλιακό παράγοντα. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν υπάρχει και ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΓΚΗΣ για άμεση αντιμετώπιση των Τούρκων, τότε γίνεται και ποινικά κατανοητό, ότι όλοι όσοι εμπλέκονται σε σκάνδαλα προμήθειας γαλλογερμανικών οπλικών συστημάτων θα αθωωθούν με επίκληση κατάστασης ανάγκης που αίρει τον καταλογισμό. Θα πουν δηλαδή ότι ναι μεν έγιναν παρατυπίες, μίζες κτλ στην προμήθεια οπλικών συστημάτων, όμως η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΓΚΗΣ για προμήθεια σύγχρονου οπλισμού, που εμφανίστηκε στην Ελλάδα μετά τα Ίμια και σε συνδυασμό με τους Γαλλογερμανικούς εκβιασμούς (λόγω του γαλλογερμανικού τεχνολογικού μονοπωλείου), δίνουν στους Έλληνες εμπλεκόμενους ποινικό λόγο συγγνώμης στις παρατυπίες τους.
Το τι σημαίνει γαλλογερμανικά οπλικά συστήματα φαίνεται από την κατεπανάληψη σύλληψη Ρώσων κατασκόπων στην Γερμανία, σε αποστολές υποκλοπής γερμανικών οπλικών συστημάτων. Ακόμα και οι (υποτίθεται) τεχνολογικά εξοπλισμένοι Ρώσοι είναι έτοιμοι να απορρίψουν την προμήθεια συστημάτων Mistral από τους Γάλλους, αν οι Γάλλοι δεν συναινέσουν στην μεταφορά τεχνογνωσίας, παράλληλα με την παραλαβή των γαλλικών ελικοπτεροφόρων. Δεν είναι άλλωστε λίγες οι φορές που ο Δ. Μεντβέντεφ έχει εφιστήσει στον Ρωσικό στρατό την ανάγκη...."εκσυγχρονισμού" του... Όταν λοιπόν μία "Ρωσία" διεθνώς μένει "άπραγη" γιατί έχει συνειδητοποιήσει την έλλειψη τεχνολογίας του στρατού της, τι να περιμένει κανείς από μία μικρή και αποβιομηχανοποιημένη Ελλαδίτσα..;;
Το είχε πει άλλωστε και ο Κλίντον στα τέλη της δεκαετίας του 90: "Ποια έθνη, ποια πολιτιστική παράδοση και ποιο πολιτικό σύστημα..;; Σημασία έχει η τεχνολογία. Αυτή καθορίζει την οικονομία, τις διεθνείς σχέσεις και την παγκόσμια πολιτική και στρατιωτική κυριαρχία.." Τότε όλοι εμείς οι "πολιτισμένοι", τον είχαμε κατηγορήσει ότι τα είχε χαμένα και δεν ήξερε τι έλεγε... Σήμερα όμως που μας "τσούζει" η οικονομική μας χρεοκοπία, τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα (λόγω του γαλλογερμανικού τεχνολογικού μονοπωλίου) και ο σταδιακά καταρρέων στρατός μας, καταλαβαίνουμε τι ακριβώς εννοούσε...
Συνοψίζοντας, σήμερα η ΝΔ όπως και σύσσωμη η αντιπολίτευση δεν έχει καμία δουλειά να δώσει ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ σε ένα ΠΑΣΟΚ που όχι μόνο έριξε την προηγούμενη Κυβέρνηση με το σύνθημα "κανένα μέτρο γιατί λεφτά υπάρχουν", αλλά έρχεται να φορτώσει την χρεοκοπία της χώρας στην ΝΔ, επειδή δεν πήρε μέτρα, για τα οποία το ίδιο δεν έδωσε συναίνεση. Ενώ παράλληλα, προσπαθεί να πολώσει την ελληνική κοινωνία με τις περικοπές μισθών και συντάξεων (στοχοποιώντας την ΝΔ), μόνο και μόνο επειδή δεν έχει τα κότσια να προχωρήσει σε αυτό που πραγματικά ζητούν οι Γαλλογερμανοί (ξεπούλημα των τεχνολογικών υποδομών μας), παρά το γεγονός ότι προεκλογικά (και μυστικά) τους το είχε υποσχεθεί (βλ. μυστικές διαβουλεύσεις με ΔΝΤ και Ευρώπη).΄ Είναι σαφές, ότι με μία τέτοια Κυβέρνηση (των ψεμάτων και της προπαγάνδας) δεν υπάρχει καμία προοπτική για την ελληνική κοινωνία και όσοι εμμένουν στην αντιπολίτευση του ώριμου φρούτου πρέπει να αλλάξουν τακτική. Όλα δε τα παραπάνω, δεν είναι ζητήματα "προδοσίας", αλλά δειλίας και λανθασμένων πολιτικών επιλογών.
κανένα σχόλιο