Οι τελευταίες εξελίξεις επισφράγισαν την κρίση δημοκρατικής νομιμοποίησης του πολιτικού μας συστήματος. Η εκκολαπτόμενη κυβέρνηση συνεργασίας, όσο ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία και αν θα διαθέτει, δε θα θεραπεύσει την οξεία αυτή κρίση. Αντίθετα, θα φέρει αντιμέτωπο τον ελληνικό λαό με το σύνολο της πολιτικής του ηγεσίας, με απρόβλεπτες επιπτώσεις στην δημοκρατική ομαλότητα του τόπου.
Και αυτό συμβαίνει, γιατί η «εθνική συνεννόηση», που με πάθος προπαγανδίζεται από τα μέσα της διαπλοκής, πάσχει από ένα δομικό ελάττωμα. Το ζητούμενο της, δεν είναι η ενίσχυση της διαπραγματευτικής ισχύος της χώρας προς τους ευρωπαίους εταίρους, αλλά το επιτυχές πλασάρισμα των χρεωκοπημένων επιλογών της παρούσας κυβέρνησης προς την εγχώρια κοινή γνώμη. Άλλωστε, ο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που σήκωσαν τη σημαία της ανταρσίας απέναντι στην κυβέρνηση τους, δεν αντιπαρατέθηκαν με την ουσία των κυβερνητικών επιλογών, αλλά εξέφρασαν την αδυναμία να σηκώσουν από μόνοι τους το βάρος της οριστικής εκχώρησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Η απώτερη επιδίωξη, δεν είναι η προάσπιση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά η διάχυση της ευθύνης των ήδη ειλημμένων αποφάσεων σε όλο το πολιτικό φάσμα και η σταθεροποίηση του καταρρέοντος μεταπολιτευτικού συστήματος.
Αν πραγματικά ενδιέφερε τους πολιτικούς μας ταγούς η ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης της Ελλάδας, το μείζον ζήτημα θα ήταν η στοίχιση όλων πολιτικών δυνάμεων πίσω από μια κοινά συμφωνημένη κόκκινη γραμμή διαπραγμάτευσης. Δηλαδή, πίσω από μια αυτονόητη δέσμευση για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας απέναντι στην προοπτική της πλήρους αποικιοποίησης της χώρας. Για να χαραχθεί όμως μια τέτοια κόκκινη γραμμή, θα πρέπει να έχει ταυτόχρονα μελετηθεί και συμφωνηθεί ένα σχέδιο έσχατης ανάσχεσης, σε περίπτωση εμμονής των ευρωπαίων ηγετών στα τελεσίγραφά τους. Όσο υφίσταται ο κίνδυνος της ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας της χώρας, όσο το δίλημμα που τίθεται είναι μεταξύ της παράδοσης της χώρας μας στο νέο ευρω-γερμανικό ράιχ ή της πλήρους οικονομικής καταστροφής, δεν υπάρχει καμία ελπίδα βελτίωσης των όρων του νέου μνημονίου.
Χρέος των ηγετών μας, σήμερα, αποτελεί η προετοιμασία της χώρας για μια συντεταγμένη χρεωκοπία και έξοδο από το ευρώ, ακόμη και αν κάτι τέτοιο δεν αποτελεί για αυτούς μια επιθυμητή εξέλιξη. Στον πόλεμο, ουδείς εχέφρων στρατηγός βαδίζει με μόνη στρατηγική τη διατήρηση της πρώτης γραμμής άμυνας. Αν σπάσει η γραμμή αυτή, θα βρεθεί στο δίλημμα μεταξύ της ολοσχερούς καταστροφής ή της άνευ όρων παράδοσης. Σε αυτή την φάση βρισκόμαστε σήμερα. Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου, άβουλες και μοιραίες, ξορκίζουν την έξοδο της χώρας από το ευρώ για να πετύχουν το πρόσκαιρο εφησυχασμό της κοινής γνώμης. Ο ελληνικός λαός, όμως, πρέπει να γνωρίζει και να προετοιμάζεται ακόμη και για το χειρότερο ενδεχόμενο.
Η ηθική ενότητα του ελληνικού λαού και η επίγνωση των θυσιών που θα απαιτηθούν για την διαφύλαξη της ανεξαρτησίας της χώρας, αποτελεί το καλύτερο ανάχωμα και διαπραγματευτικό όπλο της νέας ελληνικής κυβέρνησης.
Οι ανωτέρω παραδοχές, ισχύουν πολύ περισσότερο για τα κόμματα του λεγόμενου αντι-μνηνονιακού μετώπου. Εφόσον τα κόμματα αυτά έχουν, ειλικρινώς, την πρόθεση να επαναδιαπραγματευτούν τους όρους του νέου μνημονίου, οφείλουν έμπρακτα να στείλουν το μήνυμα προς τους ευρωπαίους ηγέτες και τον ελληνικό λαό ότι θα υπερασπιστούν με κάθε τίμημα την κυριαρχία της χώρας. Ότι η Ελλάδα θα προτιμήσει να θυσιάσει το ευρωπαϊκό της νόμισμα, παρά να εκποιήσει τον πλούτο και την προοπτική της εθνικής της οικονομίας. Ότι για το σκοπό αυτό, θα λάβει οποιοδήποτε αναγκαίο μέτρο, ακόμη και αν αυτό συνιστά παρέκκλιση από τη μέχρι σήμερα πάγια φιλο-ευρωπαϊκή στρατηγική της χώρας.
Φοβούμαι, όμως, πως η αντιμνημονιακή ρητορεία τους είναι προσχηματική. Γι’ αυτό και η επικείμενη εκλογική τους επιτυχία θα έχει κοντά ποδάρια. Και μαζί με αυτή θα εξανεμισθεί και η τελευταία εφεδρεία του σημερινού πολιτικού συστήματος. Οι Έλληνες δεν έχουμε σε τίποτε να ελπίσουμε από ηγεσίες που έχουν παραιτηθεί από το εθνικό τους καθήκον.
Σχετικά με τον συντάκτη της ανάρτησης:
Ο Αριστοτέλης Κατράνης είναι Δικηγόρος Αθηνών και ένας από τους συνδιαχειριστές του ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ. Έχει ασχοληθεί ενεργά με το ζήτημα της ελληνικής ιθαγένειας και την προωθούμενη απαγόρευση των μετρητών χρημάτων στις συναλλαγές.
κανένα σχόλιο