Η δίκη του περιοδικού Focus την 27-1-2012

Την 27-1-2012 ως απλός πολίτης παρακολούθησα ένα μέρος της δίκης των στελεχών του περιοδικού Focus σχετικά με το επίμαχο άρθρο που χαρακτήριζε τους Έλληνες ως απατεώνες ( betruger) μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Η δίκη φάνηκε να μην πάει καλά για τους Έλληνες μηνυτές καθώς οι επιδέξιοι γερμανοί συνήγοροι επιδόθηκαν σε ένα ατελείωτο παιχνίδι με τις λέξεις ως προς το τι γράφτηκε από το περιοδικό, το τι (λάθος κατά αυτούς) μεταφράστηκε και το τι πραγματικά  εννοούσε ο αρθρογράφος.

Ένα ένα τα στοιχεία της αντικειμενικής (ψευδές γεγονός) και υποκειμενικής υπόστασης (άμεσος δόλος α βαθμού + σκοπός εξύβρισης) του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμισης (ΠΚ 363) αντικρούονταν από τους γερμανούς συνηγόρους υπεράσπισης, φέρνοντας τους Έλληνες μηνυτές σε θέση απολογούμενου αντί για κατηγόρου. Στο τέλος όμως μόνοι τους οι γερμανοί συνήγοροι «καρφώθηκαν» μεταξύ τους, οδηγώντας οι ίδιοι το δικαστήριο μάλλον προς αρνητική για το περιοδικό απόφαση. 

Επί της ουσίας πραγματοποιήθηκε ένα ατελείωτο παιχνίδι με τις λέξεις από τους Γερμανούς συνηγόρους υπεράσπισης. Ανέφεραν πχ άλλο η λέξη "τέχνασμα" που γράφτηκε και άλλο η λέξη «απάτη» όπως μεταφράστηκε, άλλο το «παραμυθένια χώρα» που γράφτηκε και άλλο το «χώρα της απληστίας» που μεταφράστηκε, άλλο το ότι «ζούμε σε ευημερία» που γράφτηκε και άλλο το «ζούμε στον πλούτο» που μεταφράστηκε.

Παράλληλα, επεσήμαναν ότι το περιοδικό ανέφερε ότι οι Έλληνες «αναγκάζονται να προσαρμοστούν στην διαφθορά» και όχι ότι είναι διεφθαρμένοι, και ότι ό,τι έγραψε ο αρθρογράφος το έγραψε όχι με σκοπό εξύβρισης αλλά «από τον φόβο του ότι αυτά που γίνονται στην Ελλάδα θα παρασύρουν και την Γερμανία». Επίσης τόνισαν ότι  ο αρθρογράφος δεν επικεντρώθηκε μόνο στην κριτική κατά της Ελλάδας αλλά και κατηγόρησε και τις άλλες χώρες του νότου για τα οικονομικά τους προβλήματα.

Ένας μάλιστα από τους Γερμανούς συνηγόρους υπεράσπισης απείλησε την μία από τους μάρτυρες πολιτικής αγωγής με μήνυση για παραπλάνηση του εισαγγελέα, γιατί στην μήνυσή της κατά του περιοδικού δεν έβαλε ως συνημμένο όλο το κείμενο του άρθρου αλλά επιλεγμένα αποσπάσματα για να τον παραπλανήσει. Λες και ο εισαγγελέας είναι μικρό παιδάκι και δεν έχει ο ίδιος πρόσβαση σε επίσημη μετάφραση του επίμαχου άρθρου, όπως είναι υποχρεωμένος να πράξει από μόνος του με βάση την αρχή της αναζήτησης της ουσιαστικής αλήθειας.

Ο ίδιος μάλιστα συνήγορος προσπάθησε να δημιουργήσει αμφιβολία ως προς την έννοια της προσβολής των μηνυτών ως Έλληνες, ρίχνοντας ως πυροτέχνημα την γνωστή ρήση του Ισοκράτη ότι «Έλληνες είναι οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες», άρα και ο ίδιος ως γερμανός υπήκοος ένοιωθε Έλληνας και δεν προσβλήθηκε από το επίμαχο δημοσίευμα.

Βεβαίως, ο συγκεκριμένος συνήγορος  θα έπρεπε να διαβάσει καλύτερα τον πανηγυρικό του Ισοκράτη, ο οποίος στον εν λόγω πανηγυρικό επαινούσε τους Αθηναίους, οι οποίοι με την παιδεία τους (αθηναϊκή παιδεία) κατάφεραν να «μορφώσουν» όλους τους Έλληνες, σε σημείο που να του φαίνεται (δοκεί μοι) ότι Έλληνες ήταν οι μετέχοντες στην "ημετέρα παιδεία", δηλαδή την παιδεία των Αθηναίων.

Επρόκειτο για κείμενο που χάιδευε τα αφτιά του αθηναϊκού κοινού της εποχής, εμποτισμένο με τους γεωστρατηγικούς σχηματισμούς της εποχής και με αποκλειστικό σκοπό την ανύψωση του καταρρακωμένου ηθικού των Αθηναίων, οι οποίοι εκείνη την εποχή δεν είχαν να αντιπαρατάξουν απέναντι στην μακεδονική στρατιωτική μηχανή τίποτα ουσιαστικότερο παρά μόνο την υπεροχή της παιδείας τους.

Είναι δε γεγονός πασίδηλο, ότι στην έννοια του Έθνους συμπεριλαμβάνεται (με βάση τα περισσότερα λεξικά) και η έννοια της καταγωγής, η οποία μάλιστα αναγνωρίζεται επίσημα στο άρθρο 31 του ελληνικού Συντάγματος.

Στο σημείο αυτό οι Έλληνες μηνυτές επικαλέστηκαν άλλους ορισμούς της έννοιας του έθνους, φοβούμενοι όμως να πουν με θάρρος ότι είναι Έλληνες στην καταγωγή, ως στοιχείο της εθνικής τους ταυτότητας και διαφορετικότητας από άλλους λαούς με διαφορετική καταγωγή.

Όσον αφορά τις υπόλοιπες απαντήσεις των Ελλήνων στα επιχειρήματα των Γερμανών, ειπώθηκαν μεταξύ άλλων, περίπου τα παρακάτω:

 1) Όσον αφορά την μετάφραση, επικαλέστηκαν επίσημα γερμανικά λεξικά και όχι αυθαίρετη προσωπική μετάφραση. 

2) Αντέκρουσαν τους ισχυρισμούς των Γερμανών περί σκοπού κριτικής και όχι σκοπού εξύβρισης, γιατί ο επίμαχος Γερμανός αρθρογράφος δεν παρουσίασε (μαζί με τα αρνητικά) και τα θετικά στοιχεία του ελληνικού λαού (αν ήθελε πραγματικά να κάνει κριτική και όχι εξύβριση).

3) Οι αιτιάσεις των Γερμανών ότι το εν λόγω άρθρο δεν περιορίστηκε μόνο στην Ελλάδα αλλά συμπεριλάμβανε και κριτική κατά των άλλων χωρών του Νότου (PIIGS), έπρεπε επίσης να καταρριφθούν γιατί η εξύβριση κάποιου άλλου δεν σημαίνει ότι απαλλάσσεται κανείς από την εξύβριση στον έναν.

4) Ακόμα και η λέξη τέχνασμα οδηγεί σε παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών, που αποτελεί βασικό στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης της απάτης (ΠΚ 386) και του απατεώνα.

Το δικαστήριο έδειξε να κλίνει προς την πλευρά των Γερμανών, όταν οι Γερμανοί συνήγοροι διέπραξαν δύο πολύ σοβαρά λάθη:

α) Επεσήμαναν με ιδιαίτερη έμφαση ότι ο αρθρογράφος με τον σχετικό όρο στο επίμαχο εξώφυλο του περιοδικού εννοούσε, ότι οι Έλληνες ζούσαν παραπάνω από τις δυνάμεις τους. Όμως με τα διδάγματα της κοινής πείρας, και την μέση κοινή λογική το γεγονός ότι ζει κάποιος παραπάνω από τις δυνάμεις του δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι απατεώνας ή κομπιναδόρος που κάνει τεχνάσματα.

Μπορεί κάλλιστα να σημαίνει ότι αυτός που ζει παραπάνω από τις δυνάμεις του είναι απλά αφελής (και όχι απατεώνας), ή ότι απλά έκανε λάθος υπολογισμούς στην ζωή του και έπεσε έξω. Άρα ο επίμαχος γερμανός αρθρογράφος (ο οποίος θέλει υποτίθεται να τονίσει ότι οι Έλληνες ζουν παραπάνω από τις δυνάμεις τους) έχει δόλο εξύβρισης όταν για το ανωτέρω γεγονός (ζω παραπάνω από τις δυνάμεις μου) εντελώς αυθαίρετα επιλέγει τον χαρακτηρισμό του απατεώνα και αποκρύβει τις άλλες δύο εκδοχές (αφέλεια και λάθος υπολογισμό) τις οποίες επίσης μπορούσε να παρουσιάσει, αν πραγματικά ήθελε να κάνει καλόπιστη κριτική.

Και αυτό γιατί στην συκοφαντική δυσφήμιση παίζει μεγάλο ρόλο όχι μόνο τι λες, αλλά και πως το λες και αν μπορούσες να το διατυπώσεις διαφορετικά και δεν το έκανες, αλλά δολίως πιάστηκες από ένα γεγονός προκειμένου να φτάσεις σε αυθαίρετες γενικεύσεις.

Και ακόμα περισσότερο, αν ο επίμαχος αρθρογράφος είχε σκοπό να κάνει κριτική στο γεγονός ότι οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια ζούσαν παραπάνω από της δυνάμεις τους, θα χρησιμοποιούσε ως επίρρωση της δήθεν κριτικής του κάποιο σύμβολο που ανάγεται στον σύγχρονο Ελληνισμό, και όχι ένα σύμβολο που ανάγεται στον πολιτισμό των προγόνων των σύγχρονων Ελλήνων. Προκύπτει δηλαδή πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ο Γερμανός αρθρογράφος, χρησιμοποιώντας γεγονότα της σύγχρονης εποχής προσέβαλε τον ελληνικό λαό ως διαχρονική συνέχεια, (δηλαδή προσέβαλε και τους προγόνους μας) και κατά συνέπεια υπερέβη τα όρια της καλόπιστης κριτικής.

β) Προσπαθώντας οι Γερμανοί συνήγοροι να συμμαζέψουν αυτό το λάθος υπέπεσαν σε άλλο βαρύτερο.

Ιδιαίτερη αίσθηση έκαναν τα επιχειρήματά τους ότι ο επίμαχος αρθρογράφος απλά επανέλαβε τις γνωστές ρήσεις του κ. Παπανδρέου ("Κυβερνάω μία διεφθαρμένη χώρα") και του κ. Πάγκαλου ("μαζί τα φάγαμε") και έκαναν λόγο για ιδιαίτερη διαφθορά στην Ελλάδα λόγω της απογραφής του 2004,  των γνωστών greek statistics και τη  σχετιζόμενη με αυτά παράνομη είσοδο της χώρας στην ευρωζώνη. Στο Focus δηλαδή, δεν αναφέρθηκε ότι οι Έλληνες είναι απατεώνες γενικά, αλλά ότι είναι "απατεώνες μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια" παραπέμποντας σαφώς στο πραγματικό γεγονός της παράνομης εισόδου της χώρας μας στο ευρώ.

Σε αυτό περίπου το σημείο, ο βασικότερος μάρτυρας πολιτικής αγωγής κ. Φραγκάκης, (κατόπιν βομβαρδισμού επιχειρημάτων περί "ιδιαίτερης διαφθοράς" της Ελλάδας)  είπε προς την Πρόεδρο του Δικαστηρίου: «κ. Πρόεδρε δεν φτάνει που μας έσφαξαν μας κάνουν και κριτική για την διαφθορά».

 Αμέσως ξεσηκώθηκαν όλοι οι Γερμανοί συνήγοροι και απευθυνόμενοι στην κ. Πρόεδρο του Δικαστηρίου της είπαν ότι: «κ. Πρόεδρε μας προσέβαλε, είπε ότι όλοι οι Γερμανοί έσφαξαν τους Έλληνες ταυτίζοντάς μας με τους Ναζί... να γραφτεί στα πρακτικά...». Αμέσως ο κ. Φραγκάκης διόρθωσε αυτό που είπε και επεσήμανε ότι δεν αναφερόταν σε όλο τον Γερμανικό λαό αλλά μόνο στην Κυβέρνηση του 3^ου Ράιχ.

Η παρεξήγηση λύθηκε αλλά η ζημιά για τους Γερμανούς είχε ήδη γίνει, γιατί σε αυτό το σημείο βρισκόταν και η ουσία της όλης υπόθεσης: Αν οι Γερμανοί συνήγοροι προσβλήθηκαν γιατί θεώρησαν ότι ο κ. Φραγκάκης ταύτισε την Κυβέρνηση των Ναζί (εκλεγμένη από τον γερμανικό λαό το 1932-1933) με τον απλό γερμανικό λαό, πώς να μην προσβληθεί και ο κ. Φραγκάκης (όπως και κάθε απλός Έλληνας) όταν ο επίμαχος αρθρογράφος του Focus, στην δήθεν κριτική του, ταύτισε τον απλό Ελληνικό λαό με τα greek statistics, και τις παρανομίες-απάτες της συγκεκριμένης διεφθαρμένης Κυβέρνησης Σημίτη, με τις οποίες οι Σημίτης -Παπαδήμος μας έβαλαν παράνομα στο ευρώ…;;;

Αν στην περίπτωση των Ναζί ισχύει ο διαχωρισμός της αιματοβαμμένης Κυβέρνησης των ανθρωπόμορφων τεράτων που έσφαξαν όλον τον κόσμο με τον απλό γερμανικό λαό και αποτελεί προσβολή η ταύτισή τους (γι’ αυτό και θίχτηκαν οι Γερμανοί συνήγοροι), γιατί για τον αρθρογράφο του Focus δεν ίσχυσε ο ίδιος διαχωρισμός της διεφθαρμένης Κυβέρνησης Σημίτη (με την διαφθορά και τα πλαστά στοιχεία με τα οποία μας έβαλε στο ευρώ) καθώς και των διεφθαρμένων ελληνικών Κυβερνήσεων που τον διαδέχτηκαν, με τον απλό ελληνικό λαό..;;

Είναι δε κοινό τοις πάσι ότι κεφάλι της διαφθοράς στην Ελλάδα είναι ο εκάστοτε Πρωθυπουργός είτε με πράξη, είτε με παράλειψη πάταξής της, παρά το ότι έχει ιδιαίτερο νομικό καθήκον γι' αυτό. Κανένας απλός πολίτης δεν απαγόρευσε στην κάθε Κυβέρνηση να πατάξει την διαφθορά.

Γιατί οι Γερμανοί συνήγοροι θίγονται στην δική τους περίπτωση και έχουν την απαίτηση να μην θίγεται κανείς όταν ο επίμαχος Γερμανός αρθρογράφος ρίχνει λάσπη στον ανεμιστήρα και ταυτίζει την διεφθαρμένη Κυβέρνηση Σημίτη (μέλη της οποίας ήταν και οι Παπανδρέου και Πάγκαλος που υποδύονται τώρα τους τιμητές) με τον απλό ελληνικό λαό; 

Η απάντηση είναι απλή και προκύπτει από την συμπεριφορά των ίδιων των Γερμανών συνηγόρων. Οι σημερινοί Έλληνες είναι το ίδιο διεφθαρμένοι όσο οι σημερινοί Γερμανοί είναι απόγονοι των ναζιστικών τεράτων. Αν στην περίπτωση των Ελλήνων ισχύει η ταύτιση λαού και διεφθαρμένης (εκλεγμένης) Κυβέρνησης, τότε  και στην περίπτωση των Γερμανών πρέπει (κατά λογική ακολουθία) να ισχύσει η ταύτιση του γερμανικού λαού με τα (πάλι εκλεγμένα) ναζιστικά τέρατα.

Αν όμως δεν ισχύει η ταύτιση λαού με Κυβέρνηση στην περίπτωση των ναζί, τότε πάλι δεν πρέπει να ισχύσει η ταύτιση λαού με την διεφθαρμένη Κυβέρνηση Σημίτη που εξαπάτησε τους Ευρωπαίους και έβαλε "απατεώνες μέσα στην ευρωπαϊκή οκογένεια". Και κατά συνέπεια πρέπει οι υπεύθυνοι του περιοδικού Focus να τιμωρηθούν για συκοφαντική δυσφήμιση γιατί προσβάλλουν έναν ολόκληρο λαό χωρίς να επικεντρώνουν την κριτική τους στις παρανομίες της συγκεκριμένης Κυβέρνησης, με ονόματα και διευθύνσεις.

Ίσως τελικά το αποτέλεσμα της εν λόγω δίκης να δείξει αν πραγματικά οι σημερινοί Γερμανοί αισθάνονται ότι ήταν κάτι διαφορετικό από την εκλεγμένη Κυβέρνηση των Ναζί που είχαν κάποτε.

Η δίκη θα συνεχιστεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την 7-2-2012 ώρα 9:00 στο κτίριο προκάτ της πρώην Σχολής Ευελπίδων.