Εισήγηση του μέλους του Δ.Σ του Δ.Σ.Π Δημητρίου Σταθακόπουλου στη Γ.Σ της 10.02.2012, όπως είχε αρχικά διατυπωθεί στη Γ.Σ ( που δεν είχε απαρτία ) της 02.11.2011*
Κύριε Πρόεδρε, σεβαστό Προεδρείο της Γ.Σ, αγαπητοί συνάδελφοι.,
Μέσα στη δίνη των κοινωνικοπολιτικών γεγονότων που διαδραματίζονται στη χώρα μας, αλλά και στον κόσμο όλο, ο δικηγορικός/ νομικός κόσμος οφείλει να είναι παρών αφενός γιατί διαχρονικά αποτελεί την μοναδική εγγύηση και πρώτη γραμμή μάχης της υπεράσπισης των δικαιωμάτων της κοινωνίας έναντι της όποιας αυθαιρεσίας των νόμων και της εξουσίας, αφετέρου γιατί με πράξεις ή παραλείψεις απαξιώνεται ο θεσμικός ρόλος του δικηγόρου ως «Θεμιστοπόλη» μεταπίπτοντας σε απλό διεκπεραιωτή παροχής υπηρεσιών ως σαν να είναι έμπορος.
Η απεργία ή οι διαμαρτυρίες/ διαδηλώσεις των κοινωνικών ομάδων, για την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων, παρότι αποτελούν ισχυρό δημοκρατικό εργαλείο πίεσης προς την όποια εξουσία, για την εξισορρόπηση των τάσεων, σήμερα έχουν απαξιωθεί και προβοκατόρικα παρακμάσει. Η εξουσία δεν τις φοβάται πλέον και πολύ εύκολα τις ποδηγετεί ή δεν τις λαμβάνει υπόψιν της, ειδικά δε στα θέματα των δικηγόρων, μας αντιλέγει πως πρώτοι εμείς τις καταστρατηγούμε με τις δια της πλαγίας οδού άδειες παραστάσεων στα δικαστήρια ενώ απεργούμε, ή ακόμα χειρότερα πως δεν έχουμε δόκιμες και σύγχρονες αντιπροτάσεις στις προτάσεις και τα μέτρα που φέρνουν - εξ εσπερίας, ή από αιτήματα πολυεθνικών δικηγορικών εταιρειών συνήθως -, οι κυβερνώντες.
Επιπλέον, θα πρέπει να επισημανθεί, η διαχρονική έλλειψη διορατικότητας της πανελλήνιας συνδικαλιστικής μας ηγεσίας στην πρόβλεψη των επερχόμενων δυσμενών αλλαγών, αλλά και η έλλειψη διάθεσης του κλάδου μας να προχωρήσει σε αλλαγές εκμοντέρνισης του λειτουργήματος/επαγγέλματός μας, καθώς και την παρωχημένη πλέον σύνδεση του απόφοιτου Νομικής μόνο με το δικηγορικό, δικαστικό και συμβολαιογραφικό επάγγελμα, μία άποψη δηλαδή που δημιούργησε δικηγορικό υπερπληθυσμό με άμεσο αποτέλεσμα τον κανιβαλισμό των αμοιβών και την απώλεια της επιστημονικής μας αξιοπρέπειας όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις αμοιβές μας.
Επομένως, βρίσκουν και τα κάνουν !!
Χωρίς να κινδυνολογώ και μετά λόγου γνώσεως, ( μην στρουθοκαμηλίζουμε και θυμηθείτε το αναξιόπιστο του λόγου τους με την εν μία νυκτί επιβολή ΦΠΑ 23% ) αυτά που βλέπω να έρχονται ενδεικτικά και όχι περιοριστικά είναι:
Α) Κατάργηση των Δικηγορικών Συλλόγων και ίδρυση ενός ενιαίου πανελληνίου Συλλόγου με προαιρετικά υποκαταστήματα ( κλαμπ ) στις πόλεις της Ελλάδος που οι τοπικοί δικηγόροι θα μπορούν , αν δύνανται, να συντηρούν με έξοδά τους, άρα απώλεια του ΝΠΔΔ.
Β) Ίδρυση πολυεπαγγελματικών εταιρειών που θα απέχουν εντελώς από το κοινωνικό πνεύμα της δικηγορίας , στις οποίες ο δικηγόρος «συνεργάτης» θα αποτελεί αναλώσιμο εργαλείο διεκπεραίωσης και όχι αυτόνομη αξιοπρεπή επιστημονική και επαγγελματική προσωπικότητα . Κοινώς, εσχάτου είδους υπαλληλοποίηση.
Γ) Νόμος της Ζούγκλας στα θέματα αμοιβών και διαφήμισης, παρότι τάχα θα υπάρχουν εναρμονισμένοι σύγχρονοι κώδικες δεοντολογίας.
Δ) Φορολογική εξόντωση των αδυνάτων μεμονωμένων δικηγόρων που τυχόν θα έχουν ξεμείνει εκτός εταιρειών και της λογιστικής προστασίας που θα προσφέρουν οι εταιρείες αυτές. Συνεχής κατασυκοφάντηση των ελεύθερων επαγγελματιών δικηγόρων ως των πρώτων φοροφυγάδων.
Ε) Απαξίωση του ρόλου του μεμονωμένου δικηγόρου και ενίσχυση του καταχρηστικού χαρακτηρισμού «χασοδίκης» που αμείβεται και παρίσταται ως «αναγκαίο κακό».
ΣΤ) Αλλαγή των κωδίκων δικονομίας και αποδικαστηριοποίηση, στα πλαίσια της ταχύτητας της κατ’ όνομα πλέον « απονομής δικαιοσύνης» . Πλήρης απουσία σε θέματα Εκουσίας δικαιοδοσίας, ελάχιστη παρουσία/ παράσταση δικηγόρου σε νομικές πράξεις και πλήρης κατάργησις των ενδεικτικών αμοιβών. Ο θεσμός της διαμεσολάβησης και της μέσω αυτής αύξησης της δικηγορικής ύλης, σαμποτάρεται ήδη πριν καν εφαρμοστεί.
Ζ) Πιθανή κατάρρευση των ασφαλιστικών μας Ταμείων, - ειδικά μετά το κούρεμα των ομολόγων που έχουν -, δυστοκία στην καταβολή εφάπαξ και ίσως συντάξεων στο μέλλον. Προς αποφυγή δε αυτού του σεναρίου θα αναγκαστούμε να καταβάλουμε μεγάλες ετήσιες εισφορές, που σίγουρα θα οδηγήσουν σε κατηγοριοποίηση των δικηγόρων π.χ και ως εν δυνάμει υπόθεση εργασίας: « όποιος θα πληρώνει 12.000 ευρώ το χρόνο στα Ταμεία θα μπορεί να παρίσταται σε όλες τις διαδικαστικές πράξεις και τα δικαστήρια ( Barrister), όποιος θα πληρώνει 6.000 ευρώ θα είναι Δικηγόρος ειδικών υποθέσεων και μέχρι το Εφετείο ( solicitor ), ενώ όποιος πληρώνει μέχρι 3.000 ευρώ το χρόνο θα είναι απλά Νομικός ( lawyer/ jurist ) ή δικολάβος ”. Η φυσική συνέπεια αυτής της κατηγοριοποίησης θα είναι και η κλιμακωτή αμοιβή του δικηγόρου από πάνω προς τα κάτω, τόσο σε υπαλληλικό επίπεδο συνεργάτη εταιρειών, όσο και στην τυχόν ελεύθερη αγορά που θα έχει απομείνει.
Η) Υποχρεωτική ασφάλιση επαγγελματικής αστικής ευθύνης και πιθανή πιστοποίηση σε επίπεδο ISO των υπηρεσιών του κάθε δικηγόρου.
Τα παραπάνω θα αποτελέσουν τους βασικούς πυλώνες αυτών που έρχονται, με πάμπολλες παραμέτρους προς σκληρότερα μέτρα και με την γνωστή επιπολαιότητα τσαπατσουλιά της όποιας Ελληνικής κυβερνητικής διοίκησης , ή την αυστηρότητα των Επιτρόπων !!!
Συνάδελφοι μην εθελοτυφλούμε, ο καιρός θα δείξει αν έχω δίκιο ή άδικο και αν θ’ αφήσουμε να υλοποιηθούν τα παραπάνω αυθαίρετα , ή αν θα γίνει εκσυγχρονισμός του επιστημονικού λειτουργήματος/ επαγγέλματός μας με την ενεργή διαδραστική συμμετοχή και προτάσεις μας. Ίσως βέβαια κάποιοι να πιστέψουν πως κινδυνολογώ, ή ακόμα και να αναμένουν τα παραπάνω με ανακούφιση. Ίσως κάποιοι είναι πολύ νέοι και προσαρμοστούν αγόγγυστα στα νέα δεδομένα, ίσως άλλοι είναι στα πρόθυρα της συνταξιοδοτήσεως και να θεωρούν πως αυτά δεν τους αφορούν άμεσα. Δικαίωμά τους, αλλά και εμένα είναι δικαίωμα και υποχρέωση ως εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ του ΔΣΠ να εκφράσω την άποψή μου, εκπροσωπώντας ( θέλω να πιστεύω ) όσους έχουν άλλους προβληματισμούς και είναι στη μέση ηλικία ( σαν εμένα ) με παραγωγικό ( ελπίζω ) μέλλον.
Επειδή, δεν θέλω να κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια και να περιμένουμε μοιρολατρικά την τύχη μας, η πρότασή μου για το μέλλον της δικηγορίας στην Ελλάδα, τόσο προς την Γ.Σ μας, όσο και προς την Ολομέλεια των προέδρων των δικηγορικών συλλόγων είναι η εξής:
1) Με την βοήθεια καθηγητών/παιδαγωγών δικηγόρων, οικονομολόγων φορολογικών δικηγόρων, εργατολόγων ( ασφαλιστικού δικαίου ), δικονομολόγων, κοινωνιολόγων δικηγόρων και των μελών της αντιπροσωπείας στο CCBE , ( ο Πειραιάς έχει τον αντιπρόεδρό του , αντιπρόεδρο και μελλοντικό πρόεδρο στο CCBE ) οργανωμένοι σε Επιτροπή/ές Εργασίας , να συνταχθούν άμεσα ( χθες ει δυνατόν ) σύγχρονες ρεαλιστικές και βιώσιμες σε βάθος χρόνου τεχνικές προτάσεις/ αντιπροτάσεις προς τις θέσεις του Υπουργείου, της Τρόϊκας και του νεοφερμένου Επιτρόπου δικαιοσύνης , οι οποίες θα υποβληθούν μέσω της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων και θα διαπραγματεύονται το εξής : « τι σημαίνει σπουδάζω νομικά, γίνομαι δικηγόρος και ασκώ δικηγορία, καθώς και συνταξιοδοτούμαι ως δικηγόρος, για τα επόμενα 30χρόνια » , ενώ θα πρέπει να υπάρξει σκληρή μαχητική διαπραγμάτευση επί καθημερινής πιεστικής βάσεως στους κρατούντες και έως της ευδοκιμήσεώς τους.
2) Εργαλεία πίεσης και όσο δεν δέχονται τις τεκμηριωμένες σύγχρονες ελληνικές προτάσεις μας , ή δεν έχουν εποικοδομητική διάθεση συνεργασίας, θα πρέπει να είναι τα δελτία τύπου, η ενημέρωση της κοινωνίας για το τι σημαίνει αποδικαστηριοποίηση, τι σημαίνει για τον πολίτη η έλλειψη συμπαράστασης δικηγόρου, οι συνεντεύξεις και έσχατα Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ όλων των δικηγόρων Ελλάδος στο Υπουργείο, ή στους κατά τόπους δικηγορικούς συλλόγους ( είναι ισχυρό επικοινωνιακό όπλο και θα κάνει αίσθηση, κάτι που αποζητούμε στα πλαίσια της συμπαράστασης της κοινωνίας ), καθώς και περιοδικός αποκλεισμός των δικαστηρίων, μη συμμετοχή μας στις δίκες του Δημοσίου ώστε το κράτος να μην εισπράττει και γενικά δυναμικές ενέργειες που θα θίξουν άμεσα και στην πηγή την εξουσία και όχι τον συνάδελφο. Η αποχή / απεργία δεν αποκλείεται αλλά ως ακροτελεύτιο καθολικό και απαρέγκλιτα τηρούμενο μέτρο.
Δεν είναι της παρούσας ν’ αναφερθώ στις λεπτομερείς βιώσιμες και ρεαλιστικές τεχνικές αντιπροτάσεις που θα μπορούσαμε να δώσουμε, αλλά είμαι στη διάθεση των συναδέλφων και της ολομέλειας να ενταχθώ , αν μου ζητηθεί, στις επιτροπές εργασίας με τη δικηγορική επαγγελματική και συνδικαλιστική μου εμπειρία, με απώτερο σκοπό την βιωσιμότητα και την αξιοπρέπεια του Έλληνα δικηγόρου, που σε κάθε περίπτωση πρέπει να εναρμονιστεί στα σύγχρονα κελεύσματα, όμως με τη θέλησή του και όχι βιαίως, αν θέλει κάποια στιγμή να θεωρείται «Maître» και όχι «χασοδίκης».
*Ο Δημήτριος Σταθακόπουλος είναι Δρ. Κοινωνιολογίας της Ιστορίας και Δικηγόρος Πειραιώς παρ’ Αρείω Πάγω
κανένα σχόλιο