Η μή Τσίπα τών Μνημονιακών

Του Γιώργου Κακαρελίδη*

- Βαρειά κουβέντα, θα μού πείτε! Όμως, γιά, μιά στιγμή, γιά να δώ αν κατάλαβα καλά!  Τί μάς λένε, αμέσως μετά τα εκλογικά αποτελέσματα, τα μεγάλα (τρόπος τού λέγειν) μνημονιακά μπλόκ;

Δηλαδή η ΝΔ και το Πασόκ, μόλις ο λαός καταψήφισε το μνημόνιο, έρχονται, δήθεν αθώα τού αίματος και μάς λένε ότι ‘εντάξει, πήραμε το μήνυμα, αλλάζουμε τις θέσεις μας, δώστε μας την εξουσία να διαπραγματευτούμε’;

Αν αυτό δεν είναι το άκρον άωτον τού παλαιοκομματισμού, τής πνευματικής σαπίλας, τών ανερμάτιστων πολιτικάντηδων και τού οπορτουνισμού (που λέει και η συντρόφισσα Αλέκα) τότε προφανώς οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.

Διότι, κύριοι (με μικρό το κάππα, Κύριε Διορθωτά), εάν εσείς και τα επιτελεία σας είχατε επεξεργασθεί, όπως μας λέγατε πρό τών εκλογών, εμπεριστατωμένα και λεπτομερέστατα τις θέσεις και τα προγράμματά σας, σύμφωνα με τις πραγματικές διαστάσεις των προβλημάτων, σύμφωνα με τις δέουσες επιστημονικά προτάσεις και λύσεις των εξειδικευμένων επιστημόνων σας, σύμφωνα με τις υπογραφάρες σας σε πάσης φύσεως μνημόνια Ι, ΙΙ. ΙΙΙ και σε πλήθος εφαρμοστικών νόμων, διεθνών Συμβάσεων και άλλων κειμένων ών ούκ έστιν αριθμός, τότε πώς μέσα σε μία νύκτα, τα πετάτε όλα αυτά από το παράθυρο και έρχεστε σαν παρθένες είτε στις προεδρικές συναντήσεις είτε εν όψει τών νέων εκλογών, και ζητάτε από τον λαό την συναίνεση ή ψήφο του, για να εφαρμόσετε αυτά που .....θέλει ο λαός και για τα οποία ΔΕΝ σας εψήφισε;

Τί δείχνει η τεράστια αυτή αμετροέπειά σας, αν όχι βαθειά προβληματικά στελέχη, που έχουν ένα μόνο αγχος και μάλιστα σε βαθμό μανίας, την αρχομανία;

Αν υποτεθεί ότι είχατε δίκαιο και τα μνημόνια είναι μονόδρομος, έξω από τον οποίον υπάρχει έρεβος και καταστροφή, τότε προφανώς ο λαός εψήφισε αυτοκτονικά. Και εσείς οι αρχιερείς της μοναδικής αληθείας, αντί να το επισημάνετε, να τού υποδείξετε το σωστό και να τον αποτρέψετε από την αυτοκτονία, εσείς ασμένως συντάσσεσθε και λέτε ‘ντάξει κάνε ό,τι θές, θα σε βοηθήσω να αυτοκτονήσεις, αλλά ....μέσα στο ευρώ’.

Αν πάλι είχατε άδικο, αφού αλλάζετε στάση μετά το αποτέλεσμα, αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζετε τα λάθη σας, των οποίων λαθών σας τις επιπτώσεις καλείτε να πληρώσει ο λαός, οπότε η θέση σας είναι στην ρεζέρβα, εκτός εξουσίας δηλαδή, ώστε αφού περάσετε, μέσα σε κάποιο διάστημα αντιπολίτευσης και επεξεργασμένα τις όποιες φυσιολογικές αλλαγές ηγεσίας, στελεχών, γραμμών, προτάσεων κλπ, να εμφανισθείτε και πάλιν, αναβαπτισμένοι, ενώπιον τού  λαού ώστε να ζητήσετε την  ψήφο του.

Αυτό επιτάσσει η πολιτική ορθότητα τής νεωτερικότητος για την οποίαν κόπτεσθε. Όμως οποία συνέπεια πολιτικών ανδρών και κομμάτων σας, που από την επομένη τών εκλογών, με μία ακόμη κυβίστησι, επιδοθήκατε σε άγρα και ένταξη ακραιφνών μνημονιακών, που εστόλιζαν εσάς και εσείς αλλήλους με πάσης φύσεως ‘πολιτικές’ ύβρεις,  για να πυκνώσουν τις τάξεις των κομμάτων των μνημονίων σας και να υφαρπάσετε την ψήφο τού λαού, την οποίαν κατά τα άλλα προσκυνάτε. Ο πολιτiκός μαυρογιαλουρισμός σε όλο του το μεγαλείο.

Και ακόμη χειρότερα, θα επιβραβεύσετε αυτούς ανταποδίδοντάς την βοήθειά τους με ...εκλόγιμες θέσεις στην λίστα. Εξωπετώντας ‘δημοκρατικώτατα’ αυτούς που προτίμησε ο λαός. Καλώς ή κακώς. Υποψιάζομαι μάλιστα ότι αν μπορούσατε θα είχατε ‘αλλάξει’ τον λαό.

Όσο για την άμετρη κινδυνολογία σας, τι να πεί κανείς! Αν υπήρχε κάποιος εισαγγελεύς, θα είχε φορτώσει εσάς και κάποια μέσα μαζικής εξαπάτησης, που κατ’ ευφημισμόν λέγονται ‘ενημέρωσης’,  με ένα μάτσο κατηγορίες, από τις οποίες θα κάνατε χρόνια να συνέλθετε.

Γιατί είναι ένα πράγμα να θεωρείτε τα πάσης φύσεως ευρώ, μνημόνια, συμβάσεις, τραπεζικά προϊόντα, φιλελευθερισμοί κλπ ως εργαλεία ή πρακτικές και άλλο να αναφέρεσθε σε αυτά ως θέσφατα κομματικής, οικονομικής ή παγκοσμιοποιητικής ιδεολογίας .

Διότι εν τέλει, τι θα πεί κόμμα και ιδεολογία σε επίπεδο πρακτικής εφαρμογής, που είναι η πολιτική. Ο μοναδικός σκοπός τής πολιτικής είναι η ‘εφαρμογή τών νόμων τής φυσικής αρμονίας και κοσμιότητος με στόχο να αναπαραχθεί δυναμικά η κοσμική τάξη και το κάλλος στο γεγονός τής κοινής ανθρώπινης συμβίωσης, στην Πόλιν’.

Μήπως τα λέω εγώ αυτά ως ονειροπαρμένος προσκοπικός ιδεολόγος; Mήπως είναι βουδιστικές, ησυχαστικές ή άλλες θεωρίες;  Όχι φυσικά. Αυτά τα εκδέχονται ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης, όπως μας τα μεταφέρει στην «Απανθρωπία τού δικαιώματος» ο Χρήστος Γιανναράς.

Γιατί δεν φαντάζομαι να νομίζετε ότι οι Έλληνες Σοφοί δεν μπορούσαν να εφεύρουν τα κόμματα. Απλά ήταν εκτός λογικής τους. Όπως και εκτός Λογικής τους είναι όλη αυτή η κινδυνολογία σας για μέσα ή έξω από το ευρώ, επειδή δεν μας αρέσει μια άθλια συνθήκη. Αφού δείχνει την βαθειά περιφρόνησή σας στο βασικό πρόβλημα τής Οικονομίας, που είναι όχι μόνο η παραγωγή, αλλά ιδιαίτατα και η διανομή. Ακριβώς την αδυναμία σας να απαντήσετε στο πρόβλημα αυτό, την μετατρέπετε –σαν μικρά παιδιά, σε φωνές και κατηγόριες, λές και το ύψος τής φωνής θα καθορίσει το δίκιο σας. Ψελλίζοντας άτακτα φληναφήματα περί διεθνών υποχρεώσεων, δεσμεύσεων , διεθνών συνθηκών, ως αλλοτινή ιερά συμμαχία.

Ξεχνάτε, βολικώτατα για εσάς, ότι για την Ελληνική Πολιτεία, νόμος, σύμβαση, δέσμευση κλπ, σημαίνει νομή – διανομή – κάρπωση – μέθεξη των αγαθών της ζωής μέσα στην κοινωνία και πολιτεία. Οπότε εάν εσείς με τις υπογραφές σας και τις δεσμεύσεις σας, σε μνημόνια και συμφωνίες, αποφασίσατε, χωρίς να πάρετε τουλάχιστον την συναίνεση τού λαού, για το είδος της διανομής και κάρπωσης των αγαθών, που σκέφτεσθε, για αυτά που παράγει ο ίδιος και έχει η Ελλάδα, αποκλειστικά προς όφελος ενός εσμού πτωχευμένης τραπεζοκρατίας και αρπακτικών χωρών τους, τότε δεν έχετε παρά –κατά το κοινώς λεγόμενο, να ξηλωθείτε και να τα πληρώσετε εσείς, ειδάλλως να μας αδειάσετε την γωνιά.

Αυτή άλλωστε είναι μια πρακτική που η Δυτική οικονομία αντιλαμβάνεται πάρα πολύ καλά. Και επειδή δεν έχετε καμμία διάθεση να αντιπαλέψετε ώς Έλληνες την λογική της ‘γαστέρας’, που έχει καθιερώσει αυτή η δυτική αντίληψη, τουναντίον μάλιστα όπως έχετε αποδείξει με τα χρέη που τα δύο κόμματα εδημιουργήσατε από την μεταπολίτευση και εντεύθεν, την επεκτείνατε και συνδυάσατε ‘επιτυχημένα’ με την λογική της εφόρμησης δια τής ‘κουτάλας’ στον δημόσιο κορβανά, είναι αδύνατον να σας εμπιστευθεί ξανά ο Έλληνας Πολίτης.

Καιρός λοιπόν να τού δίνετε. Ήσυχα, διατηρώντας τουλάχιστον την ανθρώπινη αξιοπρέπειά σας. Και μην ξεχνάτε ότι μια φορά βαπτίζεται κάποιος.