«Σύστημα Πασόκ ΙΙΙ: η διάλυση της β’βάθμιας & γ’βάθμιας εκπαίδευσης»

Του Γιώργου Κακαρελίδη*

Ο λόγος, που αποκαλέσαμε στα προηγούμενα, την διακυβέρνηση Πασόκ από την δεκαετία τού ’80 μέχρι σήμερα, ως ‘Σύστημα Πασόκ’, είναι ακριβώς γιατί υπήρξε συστηματική μεθόδευση άλωσης και διάλυσης τού κρατικού μηχανισμού και αντικατάστασής του από το κόμμα. Ως πηγή όχι μόνο πάσης εξουσίας, αλλά με αυταρχικό τρόπο,  κατάργηση και ανανοηματοδότηση όλου τού αξιακού πλαισίου τής κοινωνίας. Κατά παράβασιν τής ουσίας τών Συνταγμάτων και των νομικών πλαισίων και με εσκεμμένη διαστρέβλωση τής ‘εντολής τού Λαού’. Μεθοδευμένα και στεγνά. Με άκρατο εκμαυλισμό, κατ’ αρχήν, κοινωνικών ή επαγγελματικών συνόλων, ακολουθούμενο εν συνεχεία, από την παραγκώνισή τους από κάθε επίπεδο λήψης αποφάσεων.

Εκτός τών ανωτέρω, με την ανάληψη τής εξουσίας, τέλη τού ’81, το Πασοκ προχώρησε στο γνωστό παιχνίδι αλλαγών στις ονοματοδοτήσεις με σκοπό την σύγχυση και συσκότιση τών προθέσεών του (έτσι πχ οι εισαγωγικές εξετάσεις έγιναν πανελλαδικές, εν συνεχεία πανελλήνιες και πάει λέγοντας), παράλληλα με την πλήρη κομματικοποίηση τόσο τής Ανωτάτης Εκπαίδευσης, όσο και τής Μέσης. Με κατοχυρωμένο το ακαταδίωκτο κάθε παραβατικής συμπεριφοράς και θεσμοθετημένη την  ‘συνδιοίκηση’ εξ ίσου από τους φοιτητές (Βλ. ν.1268/82 ΦΕΚ Α.87). Σηματοδοτώντας -όπως αναφέρει ο Χρύσανθος Λαζαρίδης σε παλαιότερο άρθρο του, την αρχή τού τέλους για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Ακόμη και η κατάργηση τής έδρας οδήγησε τελικά στην δημιουργία πολλών ‘εδρών’. Που απαιτούσαν πλήρωση από ... ημετέρους.

Πολλά έχουν γραφεί για τα πασοκικά δρώμενα τόσο στα ΑΕΙ όσο και στα Γυμνάσια – Λύκεια. Εδώ θα αναδείξουμε μια άλλη παράμετρο:

Το Πασόκ συνέτεινε, παρά τις ανέξοδες περί τού αντιθέτου ρητορείες του, στην περαιτέρω μετατροπή τής μέσης εκπαίδευσης σε προπαρασκευαστικό κέντρο για την περίφημη εισαγωγή στα Πανεπιστήμια. Γενικεύοντας έτσι από την Α’ Γυμνασίου την εξωσχολική φροντιστηριακή παιδεία.

Την δεκαετία τού 70 οι απόφοιτοι Λυκείου ήσαν περίπου 100.000. Εξ αυτών ένα ποσοστό 17-20%  (που κατά τεκμήριο αποτελούσε και το άνω 20% τής σχολικής βαθμολογίας) εισήρχετο στα ΑΕΙ, κατόπιν παρακολούθησης κατά μέσο όρο, φροντιστηρίων κατά τις δύο τελευταίες τάξεις τού Λυκείου. Και ενώ ο αριθμός τών αποφοίτων δεν άλλαξε ουσιαστικά από τότε μέχρι σήμερα, το Πασόκ ‘ανέβασε’ το ποσοστό τών εισαγωμένων σταδιακά σε πάνω από 100 % (με την έννοια ότι έμεναν και κενές θέσεις). Ανεξάρτητα από τον βαθμό τους στο Λύκειο. Εισάγοντας στα ΑΕΙ σωρεία λειτουργικά αναλφάβητων.

Αυτό το πέτυχε κατ’ αρχήν με την αύξηση τού αριθμού των προς εγγραφήν φοιτητών σε κάθε υπάρχον τμήμα, εν συνεχεία με την αλόγιστη δημιουργία παρεμφερών τμημάτων σε όλα τα ΑΕΙ και τέλος με την δημιουργία νέων τμημάτων σε κάθε Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ, που – στην καλύτερη περίπτωση, τα πτυχία τους αποτελούν αντικείμενο ενός ή δύο μαθημάτων (αν όχι κεφαλαίων), των ήδη λειτουργούντων ‘συμβατικών’ τμημάτων. Παράλληλα έδωσε την δυνατότητα στον υποψήφιο φοιτητή να δηλώνει προτίμηση για σχεδόν οιοδήποτε Τμήμα, αντί μόνο ομοειδών τμημάτων (πχ Πολυτεχνικό Κύκλο, Φυσικομαθηματικό κλπ)

Σε συνδυασμό με την ισχνή συμβολή τής εκπαίδευσης στην ανάπτυξη της χώρας και την κατασυκοφάντηση τής ιδιωτικής πρωτοβουλίας,  από το Πασοκ και τις άλλες ‘αριστερές και προοδευτικές’ δυνάμεις, που ουσιαστικά έστρεφαν τον κόσμο σε συγκεκριμένα τμήματα (Ιατρική, Πολυτεχνείο, Νομική) είτε σε τμήματα άμεσου διορισμού στο Δημόσιο (πχ Δάσκαλοι, Καθηγητές)  το Πασοκ ‘πέτυχε’ τα εξής:

-Μετέτρεψε το πρόβλημα εισαγωγής στα ΑΕΙ σε πρόβλημα εισαγωγής σε συγκεκριμένο τμήμα. Αυτό είχε σαν συνέπεια λόγω της μη δυνατότητος πρόβλεψης προτιμήσεων, την γενίκευση και εντατικοποίηση τών φροντιστηρίων (ακόμη και υπό τών γονιών). Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και μαθητές τών ‘καλών’ και ακριβών σχολείων έκαναν παράλληλα φροντιστήρια.

-Αυτό με την σειρά του, μαζί με την εκ τών πραγμάτων (αφού πρακτικά όλοι περνούν) κατάργηση τών προαγωγικών εξετάσεων, αλλοίωσε δραστικά την φυσιογνωμία τής μέσης εκπαίδευσης και την μετέτρεψε εξ ολοκλήρου σε προπαρασκευαστικό κέντρο για την εισαγωγή στα ΑΕΙ.

-Ετσι ‘μείωσε’ την ανεργία αποφοίτων ΑΕΙ με την δημιουργία εκατοντάδων φροντιστηριακών μονάδων σε όλη την χώρα. Από τα οποία ζούν χιλιάδες οικογένεις. Φυσικά απεκρύβη το γεγονός ότι το φροντιστήριο δεν βοηθά όλους τους υποψηφίους να μπούν στο Τμήμα που θέλουν, αλλά απλώς αυξάνει τις πιθανότητες να πετύχουν εκεί που θέλουν, ‘μόνον αυτών που έχουν ήδη τις δυνατότητες και τις πιθανότητες να περάσουν’ (Π.Κυπριανός).  Ωστόσο το φροντιστήριο έχει υψηλό δείκτη αναγνωρισιμότητος και σεβασμού από τα παιδιά και τούς γονείς. Κυριαρχεί επίσης φιλελεύθερο πνεύμα, σύμπνοια και συνεργασία διδασκόντων και μαθητών και με τον μικρό αριθμό παιδιών ανά τμήμα είναι λιγώτερο πληκτικό και περισσότερο αποτελεσματικό. Επόμενο είναι την επιτυχία τών παιδιών να την καρπούται το Φροντιστήριο και όχι το σχολείο. Οπότε καμία κυβέρνηση δεν προτίθεται να αγγίξει καν το δίπολο σχολείο – φροντιστήριο.

-‘Αφαίρεσε’ τελείως από τους καθηγητές τής Μέσης Εκπαίδευσης κάθε δυνατότητα βαθμολογικής διάκρισης τών μαθητών τους, ‘παραχώρησε’ στα φροντιστήρια τον επαγγελματικό προσανατολισμό τών παιδιών, καθώς και την μετάδοση τής εξειδικευμένης γνώσης τεχνικών περάσματος εξετάσεων.

-Ουσιαστικά ακύρωσε τον ρόλο τού Σχολείου το οποίο κατέστη συνώνυμο τής πλήξης και τής αδιαφορίας, μαθητών και καθηγητών, που απλά έπρεπε να τηρήσουν, συνένοχα, το .. ‘ωρολόγιον’ πρόγραμμα. Ούτε λόγος φυσικά για την διδασκαλία καθ’ εαυτήν (Απτό δείγμα ότι στην Α και Β’ Γυμνασίου και αντίστοιχες Λυκείου τα παιδιά ΔΕΝ διδάσκονται παρά ελάχιστα μόνο αποσπάσματα από μερικές Ραψωδίες Ιλιάδος και Οδύσσειας, με αποτέλεσμα ουδείς Έλληνας απόφοιτος να έχει, έστω και απλά, αναγνώσει Ομηρο. Για να μην αναφερθούμε στην θεωρία συνόλων!! ή στους Ντγοστογιέφσκι και Παπαδιαμάντη)

-Προχώρησε σε αναδιάταξη τού ‘αναλυτικού’ προγράμματος, και εισαγωγή μαθημάτων που δεν συμβάδιζαν με τον χαρακτήρα τής Μέσης Παιδείας, αλλά ήσαν τής...μόδας στην Εσπερία, σύμφωνα με τους εκάστοτε παρατρεχάμενους τής Πασοκικής εξουσίας.

-‘Μείωσε’ την ανεργία  με την μη προσμέτρηση πλέον 80,000 κατ’ έτος νέων  ‘φοιτητών’ στους επίσημους δείκτες. Ταυτόχρονα δημιούργησε έντονη εσωτερική φοιτητική και καθηγητική μετανάστευση, που με την σειρά της πυροδότησε ζήτηση για σπίτια, διαβίωση και υπηρεσίες σε κάθε πόλη με ό,τι αυτό συνεπάγεται στα  αντίστοιχα επαγγέλματα.

-Μείωσε και την ανεργία ‘υποψηφίων’ καθηγητών ΑΕΙ υπό το άμεσο βλέμμα τών κομματικών παρατάξεων. Μετέτρεψε επίσης τα ΑΕΙ σε πολυπληθή (ανά τμήμα) κέντρα περισυλλογής αποφοίτων Λυκείου που δεν έχουν καμμία προϋπόθεση παρακολούθησης, αλλά που «eventually» όπως λένε και οι Αγγλοσάξωνες, θα πάρουν όλοι ‘πτυχία’ (η Πασοκική Διαμαντοπούλου μάλιστα κουνούσε αυστηρά και προειδοποιητικά το χέρι στα Τμήματα που είχαν μικρό ποσοστό αποφοίτησης !!!!)

-Και τέλος κουνούσε τον μπαμπούλα τής ‘αξιολόγησης’ (που όπως την σκέφθηκε το Πασόκ, έχει εγκαταλειφθεί προ πολλού σε σοβαρές χώρες ή ιδρύματα) για να κάτσουν καλά στην ‘βόλεψή’ τους οι διάφοροι εναπομείναντες ‘αντιδραστικοί’.

Οι όποιοι βλέπουν το δίδυμο β΄βάθμιας – γ΄βάθμιας εκπαίδευσης σαν ένα θανάσιμο εναγκαλισμό σωμάτων στην θάλασσα. Με τραγική επίπτωση όχι μόνο στα παιδιά, αλλά και στην ίδια την χώρα.