Τα ψέματα τελείωσαν, όσα σκουπίδια και αν μπήκαν τόσο καιρό κάτω από το χαλί τώρα έχουν μείνει απέξω ακόμα περισσότερα και η δυσοσμία έχει φτάσει ψηλά. Μία δυσοσμία όχι λόγω “διαφθοράς”, όπως προπαγανδιστικά προσπαθούν να μας πείσουν, αλλά λόγω σοβαρών λαθών που έχουν πια γίνει εξώφθαλμα και για τον πιο ανίδεο με τα πολιτικοοικονομικά. Το πολιτικό μας σύστημα βρίσκεται πλέον μπροστά σε δύο επιλογές που θα κρίνουν την ίδια του την ύπαρξη, αλλά και την γενικότερη μετέπειτα ομαλότητα: α) ή θα οδηγήσει την χώρα στην δραχμή αποδίδοντας την σημερινή οικονομική κατάντια της χώρας στις στρεβλώσεις του ευρώ, ή β) δεν φταίει το ευρώ, άρα θα οδηγήσει τον κ. Παπανδρέου σε ειδικο δικαστήριο για το γεγονός ότι κατεξευτέλισε την χώρα διεθνώς απομονώνοντάς την απο τις αγορές.
Δεν γίνεται και το ευρώ να μην φταίει για το σήμερα (άρα η οικονομία μας ήταν από μόνη της ανταγωνιστική), και ταυτόχρονα και ο κ. Παπανδρέου να έχει δίκιο διακηρύσσοντας διεθνώς ότι όχι μόνο η ελληνική οικονομία δεν ήταν ανταγωνιστική, αλλά απεναντίας ήταν μία μαύρη τρύπα που συσσώρευε ελλείμματα. Δύο μόνο πράγματα μπορούν να γίνουν: α) Ή θα τονιστούν τα ελαττώματα του ευρώ που έχουν να κάνουν με την πανεύκολη φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, την πανεύκολη διείσδυση των ευρωπαϊκών πολυεθνικών στην ελληνική αγορά εις βάρος των ελληνικών προϊόντων και τον πανεύκολο υπερδανεισμό λόγω φθηνών επιτοκίων, οπότε η ελληνική οικονομία είχε σοβαρά προβλήματα από μόνη της τα οποία ο κ. Παπανδρέου απλά έβγαλε προς τα έξω και κατ' επέκταση όσοι επιμένουν στην παραμονή της χώρας στο ευρώ διαπράττουν εθνικο έγκλημα, ή β) θα τονιστεί ότι η ελληνική οικονομια ήταν βιώσιμη (παρά τις όποιες διορθώσιμες ατέλειες) και υπήρχαν προοπτικές για σοβαρές επενδύσεις, αλλά ο κ. Παπανδρέου τα κατέστρεψε όλα καταξευτιλίζοντάς μας διεθνώς με διογκωμένα ψέματα και “φουσκώνοντας” το έλλειμμα, οπότε αυτοι που τον καλύπτουν διαπράττουν μεγαλύτερο εθνικο έγκλημα.
Η μη ξεκάθαρη στάση της παρούσας κυβέρνησης απέναντι στις δύο αυτές επιλογές εξηγεί την σημερινή αντιφατική της συμπεριφορά και την απύθμενη αμηχανία των στελεχών της, τα περισσότερα από τα οποία δεν τολμούν να παρουσιαστούν στην Βουλή και να απαντήσουν σε ερωτήσεις. Κάνουν απίστευτες περικοπές για να μειώσουν το έλλειμμα, προκειμένου η χώρα να παραμείνει ως “καλος μαθητής” στην ζώνη του ευρώ, χωρίς όμως να μας εξηγούν με ακρίβεια το πως εκτοξεύτηκε το έλλειμμα πάνω από το 15% του ΑΕΠ. Ήλθε σχετική δικογραφία στην Βουλή και κατάπιαν την υπόθεση αφήνοντας την χώρα έκθετη απέναντι στον οποιονδηποτε θελήσει στο μέλλον να επαναλάβει τις πράξεις του κ. Παπανδρέου.
Την ίδια στιγμή ο κ. Σαμαράς δίνει ρεσιτάλ αντιφατικοτητας τρίβοντας κάθε μέρα στην “μούρη” του λαού το “άλλο μείγμα πολιτικης” που του υποσχέθηκε προεκλογικά. Στο ΠΑΣΟΚ περισσεύουν οι τάσεις αυτοκαταστροφής, καθώς αντί να βρίσκονται σε περισυλλογή που διαλύονται πανηγυρίζουν που βλέπουν να πέφτουν τα ποσοστά της ΝΔ, η αυτοδυναμία της στις επερχόμενες εκλογές να μοιάζει με ανέκδοτο και ως εκ τούτου να έχουν εξασφαλίσει θέση σε μελλοντική συγκυβέρνηση έστω και με μονοψήφια ποσοστά. Αλλά και ο κ. Κουβέλης έχει τις δικές του αντιφάσεις, καθώς προσπαθεί να περάσει στον λαό την δική του σχιζοφρένεια από την μία να καταψηφίζει τα “εργασιακά μέτρα” και παράλληλα να υποστηρίζει την Κυβέρνηση που τα εφαρμόζει.
Μέσα στο ανωτέρω μπάχαλο υποτίθεται ότι αγωνιζόμαστε να παραμείνουμε στο ευρώ, ενώ παράλληλα Γάλλοι και Γερμανοί διακηρύσσουν διεθνώς ότι ουδέποτε πληρούσαμε τις προϋποθέσεις για να μπούμε. Εκπρόσωποι της συγκυβέρνησης μας μιλούν για "ευρωπαϊκή ολοκλήρωση" και για "ευρωπαϊκή οικογένεια", την ίδια στιγμή που τα ισχυρότερα κράτη της ευρωζώνης μας επαναλαμβάνουν οτι μας κρατάνε στο ευρώ μονο και μόνο επειδή η έξοδός μας θα τους ... στοιχίσει περισσότερο..!! Αυτό άραγε είναι “οικογένεια”...και αδελφική αλληλεγγύη ...; Βεβαίως οι “εταίροι” μας βρήκαν την εύκολη λύση να φορτώσουν τα πάντα σε εμάς με αστείες κατηγορίες περί διαφθοράς, χωρίς όμως να μας εξηγούν ακριβώς πότε γίναμε “διεφθαρμένοι”; 'Οσο είχαμε δραχμή ήμασταν “ηθικοί” και γι' αυτό μας έβαλαν στο ευρώ και όταν μπήκαμε στο ευρώ γίναμε διεφθαρμένοι επειδή πήραμε πολλά χρήματα που τα φάγαμε;
Ωστόσο και πάλι η λεηλασία του Δημοσίου Ταμείου από τις ευρωπαϊκές πολυεθνικές (κυρίως γερμανικές) σε πλήθος από τομείς οπως τα φάρμακα, προμήθειες νοσοκομείων, όπλα, τηλεπικοινωνίες, τα κασκευαστικά έργα κτλ (βλ ολυμπιακά έργα) είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συμψηφιστεί με κάποιες παράνομες συνταξούλες και επιδόματα πείνας που υποτίθεται ότι “έκλεβαν” οι “διεφθαρμένοι” Έλληνες. Όσο για τα περί φοροδιαφυγής, η απόκρυψη της λίστας Λαγκάρντ αποδεικνύει ότι και σε αυτό οι "εταίροι" δεν λένε τν αλήθεια.
Επίσης, μην ξεχνάμε ότι παράλληλα με εμάς κλυδωνίζεται όλος ο Ευρωπαϊκός Νότος, αλλά και πάλι οι βορειοευρωπαίοι βρήκαν την εύκολη λύση να κατηγορήσουν όλα τα κράτη του Νότου για “διαφθορά” (PIIGS). Κατά συνέπεια η εύκολη κατηγορία της “διαφθοράς” ξεφεύγει τα ελληνικά σύνορα και γίνεται τόσο αόριστη και γενικόλογη, ώστε ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΙ, αλλά μάλλον βάζει κάτω από το χαλί τις στρεβλώσεις του ευρώ. Η δε κρίσιμη ερώτηση παραμένει: θα μας έβαζαν οι Ευρωπαίοι εταίροι στο ευρώ αν προηγουμένως δεν είχαν εξασφαλίσει το πάρτυ υπέρ των πολυεθνικών τους που ακολούθησε..;
Φυσικά μόνο στην Ελλάδα βρέθηκε Έλληνας πρωθυπουργός να παραδεχτεί την “ελληνική διαφθορά” και γι' αυτό τον ΒΡΑΒΕΥΣΑΝ (!!!) οι ανακουφισμένοι Γερμανοί, οι οποίοι βρήκαν στο πρόσωπο του Παπανδρέου τον στιλοβάτη που χρειάζονταν για να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους από το ευρώ και να τα αυξήσουν ακόμα περισσότερο εις βάρος και των άλλων PIIGS. Μην περιμένουμε από τους Γερμανούς να αλλάξουν στάση στο ελληνικό ζήτημα παραδεχόμενοι τις στρεβλώσεις του ευρώ και γι' αυτό συνεχώς θα μας στιγματίζουν ως το κακό παράδειγμα της Ευρώπης, όσες ασυναρτησίες και να μας αραδιάζει ο κ. Στουρνάρας ότι δήθεν η Ελλάδα βρίσκεται “στο ζενίθ της αξιοπιστίας της”. Λόγια του αέρα.
Από την άλλη μεριά και ο κ. Παπανδρέου έχει τα επιχειρήματά του για την κακοδιαχείριση του ευρώ από τα 5,5 χρόνια της Κυβέρνησης του κ. Καραμανλή, ο οποίος υποτίθεται ότι δεν φρόντισε να θωρακίσει την ελληνική οικονομία απέναντι στις αλλαγές που συντελέστηκαν με το ευρώ. Όμως και πάλι δεν μας λέει τι ακριβώς έπρεπε να κάνει ο Καραμανλής (από την στιγμή που η χώρα έχασε την δυνατότητα να κόβει νόμισμα) ή κάτι που του είπε να κάνει και δεν το έκανε. Ίσα ίσα που ο κ. Παπανδρέου καταδίκαζε ως αντιπολίτευση κάθε αποκρατικοποίηση, με το αξέχαστο "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα". Ούτε μας λέει κάτι για αυτά που λένε οι Βορειοευρωπαίοι ότι η χώρα δεν πληρούσε τις πραγματικές προϋποθέσεις για να μπούμε στο ευρώ. Αρκείται σε αοριστίες και γενικολογίες προκειμένουν και να καλυφθούν οι τυχόν στρεβλώσεις του ευρώ αλλά και να καλυφθεί ο ίδιος. Όμως και τα δύο δεν μπορούν να γίνουν.
Είναι δε παράξενο (αν όχι παράλογο) το γεγονός ότι η ΝΔ γνωρίζει ότι καλύπτοντας τον Παπανδρέου αυτόματα φορτώνεται η ίδια την κατάντια που ζούμε σήμερα, όπως άλλωστε έλεγε ο Παπανδρέου ως Πρωθυπουργός και συνεχίζουν να λένε και σήμερα στα καφενεία τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ: "ο Καραμανλής κατέστρεψε την χώρα". Έχουν συνειδητοποιήσει στην ΝΔ τι κάνουν...;; Όσο και να λένε στον πεινασμένο ελληνικό λαό να είναι και ευχαριστημένος που έχει γάλα στα μπακάλικα, καύσιμα και φάρμακα, τα σκουπίδια κάτω από το χαλί δεν μπορούν να τα κρατήσουν άλλο. Οι αντιφάσεις ανάμεσα στο “καλό ευρώ” αλλά ταυτόχρονα και στον “καλό Παπανδρέου” δεν κρύβονται και όσο το πολιτικό μας σύστημα δεν παίρνει έγκαιρα θέση τα πράγματα θα γίνονται χειρότερα οικονομικά και θεσμικά.
κανένα σχόλιο