Αὐτοκρατορίες καὶ Κοινότητες [1]

του Ἀπόλλωνος Κωστόπουλου Μπαζάντε*

313 – 2013:

1.700 χρόνια ἀπ’ τὸ Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων, ἔδικτον (edictum) Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου, ποὺ σταμάτησε τοὺς διωγμοὺς κατὰ τῆς Ἐκκλησίας τῶν Πιστῶν, δηλ. κατὰ τῶν χριστιανικῶν Κοινοτήτων.

1843 – 2013:

170 χρόνια ἀπ’ τὴν ἐπανάσταση τοῦ Μακρυγιάννη ποὺ ἔδωσε στὴν ἐλεύθερη Ἑλλάδα τὸ Πρῷτο της Σύνταγμα.

2013:

Ἔτος εὐρείας δημόσιας διαβούλευσης γιὰ τὴν Ἀλλαγὴ τοῦ Συντάγματος.

Ἐὰν ἡ ἔμπνευση τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου νὰ ἀγκαλιάσῃ τὴν Ἐκκλησία τῶν Πιστῶν τοῦ Χριστοῦ, τὸ πιὸ ζωντανὸ τότε «Δίκτυο» τοπικῶν Κοινοτήτων (συνέχειας τῶν Ἐκ-κλησιῶν τοῦ Δήμου), ἔσωσε τὴν Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία, ζωογονῶντας τὴν γιὰ περισσότερα ἀπὸ 1.000 χρόνια ἀκόμη, εἴμαστε σχεδὸν ὑποχρεωμένοι νὰ δοῦμε καὶ κάποια ἐνδιαφέροντα συμπεράσματα γιὰ τὸ σήμερα:

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ ΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ:
Ἡ ἴδια ἡ φορὰ τῶν πραγμάτων, ἱστορικὰ δηλ., ὁδηγεῖ σὲ εὐρύτερα πολυεθνικὰ ἢ πολυφυλετικὰ «συστήματα ἀσφαλείας» ἢ κρατικὲς ὀντότητες ἀνώτερης βαθμίδας τοῦ σημερινοῦ ἔθνους-κράτους: σὲ Αὐτοκρατορίες:

1) ΗΠΑ, 2) ΕΕ, 3) ΝΑΤΟ, 4) πρ.ΕΣΣΔ (καὶ “Σύμφωνο Βαρσοβίας”), νῦν Ρωσσία κ.λπ., 5) νεο-οθωμανικὸ σύστημα ἀσφαλείας, 6) Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία κ.λπ.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:

(Α) ἐσωτερικὴ ἀσφάλεια -εἰρήνη μεταξὺ τῶν συναπαρτιζόντων λαῶν/φυλῶν/ἐθνῶν (λ.χ. pax romana),

(Β) μεγαλύτερη στρατιωτικὴ ἰσχὺς μὲ λιγότερο κόστος,

(Γ) καλύτερη ἀντιμετώπιση ἐξωτερικῶν κινδύνων, γιὰ προστασία Πληθυσμοῦ, ἰδιαίτερου Πολιτισμοῦ, Πηγῶν πλούτου/ἐπιβίωσης τοῦ πληθυσμοῦ.

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:

(Α) ἐὰν συγκεντρωτισμός => θὰ καταρρεύσῃ (λ.χ.ΕΣΣΔ),

(Β) ἐὰν δὲν ὑπάρχει ἰδιαίτερος Πολιτισμός => θὰ καταστρέψῃ τὶς Πηγές της καὶ τοῦ ὑπόλοιπου κόσμου (λ.χ. ΗΠΑ, ΕΕ) => θὰ καταρρεύσῃ αὐτή …ἢ ὁ κόσμος.

Η ΑΦΟΡΗΤΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ:

Ἡ μικρή, ἀνθρώπινη Κοινότητα, εἶναι αὐτὸ ποὺ χρειάζεται ὁ σημερινὸς ἄνθρωπος γιὰ πολλοὺς λόγους: 1) εὐρύτερη συμμετοχὴ τῶν Πολιτῶν στὶς ὑποθέσεις τῆς Κοινότητας, 2) μεγαλύτερη ἀποτελεσματικότητα, ἀπ’ τὴν συμμετοχὴ ὅλων στὴν ἀπόφαση καὶ ἐκτέλεσή της, καὶ

3) Ἀλληλεγγύη, ἰδίως σήμερα, κατά: <Α> Ψυχολογικῶν προβλημάτων -κατάρρευσης τοῦ ἀτόμου τῆς μεγαλουπόλεως, <Β> Ἀνεργίας (μέσῳ συνεργασιῶν, ὅπερ ἀντιγράφεται στὰ διάφορα ψηφιακὰ δίκτυα τύπου linked in κ.λπ.), <Γ>Ναρκωτικῶν, Σεξουαλικῶν Ἐγκλημάτων, “trafficking”, μαζικῶν δολοφονιῶν, αὐτοκτονιῶν κ.λπ. (συναφῶν μὲ τὸ Α), <Δ> οἰκονομικῆς ἀλληλεγγύης -ἐπισιτισμοῦ, ἰδίως σήμερα.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:

(Α) Αὐτοδιοίκηση: Τοπική = Ἀποτελεσματικότερη ἀντιμετώπιση τῶν Καθημερινῶν Προβλημάτων/Ἀναγκῶν,

(Β) Μεγάλη Φορολογικὴ Αὐτονομία (τῆς τάξεως 90-95%),

(Γ) Καλύτερη Σύνδεση Μόρφωσης, Ἀκαδημαϊκῆς Γνώσεως καὶ Ἀναγκῶν Παρόντος καὶ Μέλλοντος: λ.χ., Πανεπιστημιακὰ Campuses (ἀκαδημαϊκὴ κοινότητα μάθησης), Silicon Valley = Τεχνολογικὴ Ἐρευνητικὴ Κοινότητα, Σχολεῖα 1ο/2ο-βάθμιας, χωρὶς Συγκεντρωτισμό, Κομματικοποίηση, Μαθητικό(!) Συνδικαλισμό κ.λπ.

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:
(Α) χωρὶς πραγματικὸ Πολιτισμό, καταρρέει ἡ συνοχή της, διότι ἀπομένει ἁπλὰ ὠφελιμιστική, καὶ καταπίνεται εὔκολα ἀπὸ ἰσχυρότερες Δυνάμεις (αὐτὸ συνέβη λ.χ. σὲ κάθε σοβιετικὸ κύτταρο τῆς πρ. ΕΣΣΔ, ποὺ κατέρρευσε μπροστὰ στὴν ἐπέλαση τοῦ ἀτομικιστικοῦ καπιταλιστικοῦ προτύπου, ἐξωραϊσμένου ἐνδεχομένως μέσῳ Hollywood, ἐλλείψει πραγματικοῦ πολιτισμοῦ -οἱ ἰδεολογικὲς πομφόλυγες τοῦ σοβιετικοῦ ἀνθρώπου, τοῦ κομμουνιστικοῦ παραδείσου, τῆς εἰρήνης τῶν λαῶν κ.λπ, κ.λπ, δὲν ἀρκοῦσαν ἐπ’ οὐδενί).

(Β) δὲν μπορεῖ στρατιωτικὰ νὰ προστατευθῆ ἀπὸ ξένες ἐπιβουλές.

Ἡ Κοινότητα εἶναι τὸ ἰδανικὸ πεδίο γιὰ νὰ εὐδοκιμήσῃ ὁ ἄνθρωπος καὶ ἡ μόνη ἐλπίδα γιὰ νὰ διασωθῆ ὁ Ἕλληνας. Μπορεῖ, στὶς ΗΠΑ ἰδίως, ἡ Community νὰ συνδέεται μὲ τὴν αὐτοπροστασία τῆς συνοικίας ἀπὸ τὴν ἐγκληματικότητα, καὶ μ’ ἕνα συντηρητικὸ ἴσως κομφορμισμό (κάτι ἀντίστοιχο μὲ τὴν ἐπιτυχία ἐδῶ τῆς «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ»), δὲν σημαίνει ὅμως ὅτι ἡ Κοινότητα ἐξαντλεῖται ἐκεῖ:
Γιὰ τὸν Ἕλληνα, Πολιτισμὸς χωρὶς Κοινότητα δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξῃ. Εἶναι 2 πράγματα ἀλληλένδετα, ἀξεδιάλυτα ἑνωμένα.

Ὁ Τρόπος Ζωῆς = Πολιτισμός, γιὰ τὸν Ἕλληνα εἶναι μόνον ὁ Κοινοτικός-Δημοκρατικός, ὅπου ὅλοι ἀξίζουν (“τὰ ἅγια τοῦς ἁγίοις”) καὶ ὅλοι, μέσ’ ἀπ’ τὴν λειτουργία τοῦ Φιλό-Τιμου, συν-Δημι-ουργοῦν.

Ἡ Κοινότητα εἶναι τὸ μοναδικὸ δυνατὸ πλαίσιο γιὰ νὰ γίνωνται οἱ ἀτέρμονες συζητήσεις τῶν Ἑλλήνων -ἐπιτέλους- Πράξη.

Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ εἶναι τὸ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΗΝ σημερινὴ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ, θὰ κληθῇ ἄμεσα νὰ μᾶς συγκρατήσῃ:

*ἀπὸ τὶς ἀνούσιες ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ,

*ἀπὸ τὴν ΨΗΦΙΑΚΗ ΜΟΝΑΞΙΑ & τὸ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΧΑΟΣ καὶ

*ΓΕΝΙΚΩΣ ἀπὸ τὴν ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ.

ΙΔΑΝΙΚΟ ἑπομένως ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ Αὐτοκρατορίας καὶ Κοινότητας.

(Ἂς σημειωθῇ ὅτι ἀκόμη κι ἡ Ρωσικὴ Ὁμοσπονδία δείχνει νὰ κινῆται πρὸς τὰ ἐκεῖ, γιὰ λόγους Ἐπιβίωσης καὶ Ἀναζωογόνησης)

Τί πρέπει νὰ κάνῃ ἡ Ἑλλάδα;

-Ι- Θὰ πρέπῃ νὰ λειτουργήσῃ ὡς οἱονεὶ Αὐτοκρατορία (καίτοι δὲν εἶναι ἀκριβῶς πολυφυλετική, ἂν καὶ ὑπάρχει ἐν μέρει καὶ αὐτὴ ἡ διάσταση, λόγῳ πλήθους μεταναστῶν, ἐν μέρει ἀφομοιώσιμων).

-ΙΙ- Θὰ πρέπῃ νὰ ὁδηγηθῆ σὲ Νέο Πολιτειακὸ Πλαίσιο, μέσα ἀπὸ ἀλλαγὴ τοῦ Συντάγματός της, ἤτοι:

1ον-Εὐρείας Αὐτοδιοίκησης (μέχρι καὶ μὲ Τοπικὰ Κοινοβούλια, ἐνδεχομένως) ἀπὸ τὴν μία πλευρά, γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση Καθημερινότητας, Οἰκονομίας, Παιδείας, μὲ Τοπικὰ Δημοψηφίσματα κ.λπ. καὶ

2ον-Ἑνὸς Μικροῦ, ἀλλὰ Ἰσχυροῦ, δηλ. πολὺ συμπαγοῦς, Κεντρικοῦ Κράτους, ἀπὸ τὴν ἄλλη, τὸ ὁποῖο θὰ ἀσχολῆται μόνο μὲ τὴν Ἀσφάλεια, τὴν Ἐνέργεια καὶ τὴν καλύτερη καὶ πιὸ ἀξιοκρατικὴ τὸ δυνατὸν ἀξιοποίηση τοῦ ἔμψυχου δυναμικοῦ στοὺς τομεῖς αὐτούς.

Ἀπαραιτήτως μὲ Διάκριση Ἐξουσιῶν, Ὀλιγομελέστερη -προφανῶς- Ἐκτελεστικὴ & Νομοθετικὴ Ἐξουσία, Ἐθνικὰ Δημοψηφίσματα σὲ μεγάλα θέματα Κεντρικῆς Πολιτικῆς (ἐκχώρηση ἐθνικῆς κυριαρχίας, συμμετοχὴ σὲ ὑπερκρατικοὺς ὀργανισμούς, συμμαχίες, εἶδος Στρατοῦ, τρόπος Ἐξοπλισμοῦ κ.λπ.).
Θεωρῶ αὐτονόητο ὅτι ἡ καλύτερη λειτουργία τοῦ 1ου θὰ δίνῃ καὶ καλύτερη λειτουργία τοῦ 2ου (βέλτιστη στελέχωση).

Τὸ 2ο (ἡ ἀσφάλεια καὶ ἡ ἐνέργεια -ὑπὸ τὸ πρίσμα τῆς ἀειφορίας) θὰ ἐπιτρέπουν στὶς Κοινότητες νὰ εὐδοκιμοῦν ἀναπτυσσόμενες χωρὶς τὸ ἄγχος τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐχθροῦ.

-ΙΙΙ- Νὰ περιμένῃ νὰ διαμορφωθῇ τὸ ἢ τὰ «Συστήματα Ἀσφαλείας» ὅπου θὰ συμμετάσχῃ αὐτόβουλα (σὲ ὅποιαν μᾶς συμφέρει Πολιτιστικά). Νὰ ἐμποδίσῃ μέχρι τότε ἐχθρικὰ Συστήματα, ὅπως τὸ “Νεοοθωμανικό”. Ἐνδεχομένως διαμορφώνοντας κάποιο ἀντίβαρο.

Ἐν τέλει, τὸ μόνο ποὺ θὰ ἐμπόδιζε τὴν Ἑλλάδα ἀπ’ τὸ νὰ συμμετέχῃ σὲ ΔΥΟ Αὐτοκρατορίες-Συστήματα Ἀσφαλείας (λ.χ. καί ΕΕ καί Ρωσία) εἶναι ἡ δική μας ἀδυναμία καὶ ἐσωτερικὴ κατάρρευση. Ἡ Ἑλλάς ἦταν πάντοτε γέφυρα, τὸ ἴδιο μπορεῖ νὰ κάνῃ καὶ τώρα, προσφέροντας καὶ δεχόμενη τὰ καλύτερα στοιχεῖα ἑκατέρωθεν.

Μέχρι τότε, ταπεινή μου ἄποψη, συζητήσιμη, εἶναι ὅτι θὰ πρέπῃ νὰ ἐνεργοποιηθῇ τὸ μοναδικὸ ὑπάρχον Δίκτυο Κοινοτήτων:

Οἱ ἐνορίες τῆς Ἐκκλησίας, ἐνδεχομένως καὶ μὲ Συνταγματικὲς Ἀλλαγές, γιὰ τὸν τρόπο *ἀναδείξεως τῶν Ἐπισκόπων, *μισθοδοσίας τῶν κληρικῶν/φορολόγηση τῶν πιστῶν-*συμμετοχῆς τους σὲ κληρικολαϊκὰ συμβούλια ἐνοριῶν, μὲ νέο Καταστατικὸ Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐξομάλυνση τῶν σχέσεων μὲ τὸ Πατριαρχεῖο, ἀνατροπὴ τοῦ συγκεντρωτικοῦ συστήματος τῆς «Ἱερᾶς Συνόδου», τῆς Δ.Ι.Σ. κ.λπ., κ.λπ., σίγουρα πάντως μὲ Διαβούλευση εἰρηνικὴ καὶ καλόπιστη, κατὰ τὸ πρότυπο τῆς Ἰσλανδίας, ὡς πρὸς τὴν Διαβούλευση, καὶ κατὰ τὸ προ-Βαυαροκρατίας_καὶ_Αὐτοκεφαλίας πρότυπον, ὡς πρὸς τὴν Αὐτοδιοίκηση-Ἀποκέντρωση Ἐνοριῶν +Μητροπόλεων καὶ τὴν συμμετοχὴ κληρικῶν καὶ λαϊκῶν…

Ἐν συνεχείᾳ, σὲ πραγματικὰ δίκτυα πραγματικῶν προσωπικῶν κοινοτήτων, θὰ μπορῇ νὰ βοηθήσῃ καὶ ἡ Τεχνολογία τοῦ Διαδικτύου (δὲν θὰ εἶναι τότε τόσο ἀπρόσωπη).

* Ο Ἀπόλλων Κωστόπουλος Μπαζάντε είναι Δικηγόρος Αθηνών.

Σχετικά με τον συντάκτη της ανάρτησης:

Η ιστοσελίδα μας δημιουργήθηκε το 2008.
Δείτε τους συντελεστές και την ταυτότητα της προσπάθειας. Επικοινωνήστε μαζί μας εδώ .