Μή με σκοτώσεις, Κύπριε Ελληνα!

Του Γιώργου Κακαρελίδη*

«Μή με σκοτώσεις, με την ψήφο σου, μεθαύριο, που εκλέγεις τον νέο σου Πρόεδρο. Ξέρω, σού φέρθηκα άσχημα, συντάχθηκα με ξένα συμφέροντα, από τότε που προσπαθούσες να απελευθερωθείς. Δεν όρθωσα ‘ξύλινα’ τείχη στη Ζυρίχη, το Λονδίνο κι᾽ αλλαχού, στις ορέξεις εχθρών και ᾽φίλων᾽. Ούτε τῳ ’74. Αφού ως χώρα και πολιτισμό, με κυβερνούσαν κατ᾽όνομα Έλληνες, στην ουσία βουλιμικοί εξουσιαστές. Που δεν διστάζουν να πουλήσουν την μάννα τους, ακόμα και εμένα την Μητρίδα Πατρίδα, για να παραμείνουν γαντζωμένοι στους θρόνους τους, μέχρις ότου παραδώσουν την άθλια ψυχή τους.

-Συχώρα με, Κύπριε Έλληνα για όσα, ριψάσπιδες Ελλαδίτες, απεργάστηκαν στο κορμί σου. Κι’ όχι μόνο στο δικό σου. Βλέπεις όλοι αυτοί, τα τελευταία 200 χρόνια, πολέμησαν λυσσαλέα κάθε τι μου, ελληνικό. Κωλλέτηδες και Μαυροκορδάτοι εξώνητοι, πήραν υποθηκεύοντας την Ελλάδα, τα ξένα αργύρια. Και με αυτά συνέτριψαν Κολοκοτρώνηδες και δολοφόνησαν Ανδρούτσους.

Κι αυτό επαναλήφθηκε τῳ ᾽22. Με την κυριαρχία, μεταπολεμικά, τών δωσιλόγων, μαυραγοριτών και χουνταίων, που ἐμπηγαν συνέχεια καρφιά στο πολύπαθο κουφάρι σου. Υποτελείς μέχρι τα μπούνια, στον ᾽ξένο᾽ παράγοντα και στον βάρβαρο Τούρκο. Που τού ορθάνοιξαν την πόρτα τής Γής σου. Εγκλημα προδοσίας και φόνων εκ προμελέτης, για το οποίο κανείς δεν τιμωρήθηκε. Αντίθετα, ελληνικές ηγεσίες -ελλαδικές και κυπριακές, συνέχισαν το καταστροφικό τους έργο, εισάγοντας αμέσως μετά την εισβολή, το εφεύρημα τής διζωνικής παράκρουσης, που καταλύει κάθε πλαίσιο διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητος. Με επιστέγασμα  το σχέδιο Ανάν.

Κι εσύ κι εγώ γλυτώσαμε παρατρίχα από δαύτο. Χάρις στον Τάσο, το μοναδικό παιδί σου, που βροντοφώναξε, στην σύγχρονη παραλλαγή του, τον όρκο τών αθηναίων εφήβων: «παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα». Ανατρίχιασαν όλοι, τότε, εχθροί και φίλοι, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Ευτυχώς με την ψήφο σου, στο δημοψήφισμα, δεν παρεδόθη η Κύπρος στον εισβολέα.

Αντί, τουλάχιστον, να εξοριστούν όλοι αυτοί, που στην Μητρίδα πατρίδα σου και στην Κύπρο σου, διαλαλούσαν την πραμμάτεια τού ανανικού εκτουρκισμού, συνέχισαν ακώλυτα να προσπαθούν να ‘τσιμεντώσουν το ναί’. Με έμμεσο σχέδιο. Με καρότο και μαστίγιο. Με πολλά αργύρια έναντι αποελληνοποίησης τής παιδείας σου. Με μπούκωμα έναντι τής λιτότητος τής Ορθοδοξίας σου. Με υποδαύλιση τών χειρίστων ορμέμφυτων ενίων μαζανθρώπων και προώθηση κρετίνων πολιτικών. Με άθλια κουρέματα τών τραπεζών σου, από τις μνημονιακές κυβερνήσεις μου και με απειλές να περιορίσεις την ΑΟΖ σου και να εκχωρίσεις σε ξένους το ταμείο τού υποθαλάσσιου πλούτου σου.

-Θυμάσαι την παροιμία ᾽ο λύκος κι αν εγέρασε...᾽.  Σε ελεύθερη απόδοση αυτό σημαίνει ᾽ἁπαξ ανανιστής , πάντα ανανιστής᾽. Όμως θυμάσαι ότι ‘Αν εθελούσια δεν γονατίσεις, ούτε νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν᾽; Και είμαι βέβαιος ότι ο Τάσος είχε ήδη βάλει, τότε, την σφαίρα στην θαλάμη, περιμένοντας όρθιος, το αποτέλεσμα τής ψήφου σου.

Μόνο που αυτή πλέον είναι καίριο βόλι. Για τους εχθρούς ή για την Κύπρο και την Ελλάδα. Δηλαδή Εσένα· την μόνη Ελπίδα μου. Διάλεξε. Καλό βόλι, Πατριώτη».