‘Αθηνά’, Κοραής και ΝΔ

Του Γιώργου Κακαρελίδη*

Τελικά η λεξιλαγνεία, είναι φαίνεται ενδημική στους πολιτικούς. Χωρίς να έχουν, συνηθέστατα, ιδέα για την ίδια την λέξη, που προτείνουν. Έτσι με την πασοκική λαίλαπα, που έκανε όλον τον νοήμονα κόσμο να απορεί για την διάλυση, μεταμεσονυκτίως, τής κοινής ελληνικής γλώσσας, είχαμε και ονοματοδοσίες υπουργείων με ταμπέλες που θύμιζαν λαϊκή αγορά ή ΜΚΟ. Ιδιαίτερα κατά την περίοδο τού ΓΑΠ και τών κηπουρών του, είχαμε το φαινόμενο κλασσικά αντικείμενα & αρμοδιότητες υπουργείων να μεταφέρονται, έτσι στην ψύχρα, δεξιά αριστερά. Χωρίς καμμιά μελέτη.

Την ίδια δόξα φαίνεται εζήλωσαν και οι τής ΝΔ. Με άμεσο παράδειγμα την ...Αθηνά. Οπως δεν έχει καμμιά σχέση ο Δήμος τών αθηναϊκών χρόνων με τον σημερινό ...Καλλικράτη, έτσι δεν έχει η σοφία τής Αθηνάς με την ‘Αθηνά’ τών ΑΕΙ.

Επί παραδείγματι, ποιός νοσηρός εγκέφαλος συνέλαβε να ονομασθεί η ομοσπονδία τών Αθηναϊκών πανεπιστημίων σε ‘Αδαμάντιος Κοραής’; Και καλά ο Υπουργός μπορεί να μην ξέρει· κανείς όμως από την τεχνοδομή τού Υπουργείου δεν βρέθηκε να τού ψελλίσει δυό λέξεις;

Ότι δηλαδή, ο Αδαμάντιος Κοραής ήταν εκείνος που δήλωνε και επρότεινε όπου βρεθεί και σταθεί ότι οι Ελληνες δεν είναι πολιτισμικά Έλληνες, αλλά βάρβαροι και ότι για να εκπολιτισθούν, πρέπει το ιδρυόμενο ελληνικό κράτος, νὰ ἐκδυτικισθεῖ πλήρως.  Ώστε νὰ ἐπαναπροσλάβει ἀπὸ τὴν Δύση τὸν ἑλληνισμὸ ποὺ τὸ ἴδιο εἶχε χάσει, ποὺ οἱ ἴδιοι οἱ Ἕλληνες εἶχαν χάσει. Αὐτὴ εἶναι ἡ περίφημη θεωρία τῆς «μετακένωσης» τοῦ Κοραῆ.

Σκεφθεῖτε, σκεφθεῖτε σύλληψη, ὅτι οἱ Ἕλληνες ἔχουν πάψει νὰ εἶναι Ἕλληνες, ὅτι οἱ δυτικοὶ εἶναι περισσότερο Ἕλληνες ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς Ἕλληνες, ἐπομένως ἂν οἱ σημερινοὶ Ἕλληνες θέλουν νὰ ξαναγίνουν Ἕλληνες, πρέπει πρῶτα νὰ γίνουν ἐντελῶς δυτικοί.

Κι ὅμως, αὐτὸ τὸ “ὅραμα”, όχι μόνο πέρασε τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, αλλά ήταν και εξακολουθεί να είναι το επικρατούν δόγμα, σε όλες τής εκφάνσεις τού Ελληνικού Κράτους.

Ο Κοραῆς, όπως επισημαίνει ο Γιανναράς, δεν έθεσε ποτὲ τὸ κριτικὸ ἐρώτημα: “ἄν, αὐτὸ ποὺ νόμιζε ὅτι προσλαμβάνει καὶ συνεχίζει ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ἡ Δύση, εἶχε κάποια οὐσιώδη σχέση μὲ τὴν Ἑλληνικὴ παράδοση ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα καὶ μετά· ἐὰν δηλαδὴ εἶχαν ἕνα δυτικὸ διάβασμα τοῦ ἀρχαίου ἑλληνισμοῦ οἱ δυτικοί, ἢ ἂν εἶχαν πράγματι ἕνα ἑλληνικό, ἔνδοθεν διάβασμα αὐτῆς τῆς παράδοσης”.

Το χειρότερο είναι ότι τα πνευματικά ‘παιδιά’ τού φανατικού πολέμιου τού Καποδίστρια, Κοραή, εξίσου φανατικά επάνδρωσαν τους μηχανισμούς τού κράτους,  προς μεγάλην αγαλλίασιν τών πάσης φύσεως επίδοξων προστατών. Από τούς Βαυαρούς, τούς Αγγλους, τούς Αμερικανούς και εσχάτως Τούρκους. Στην Διοίκηση, στις Εξωτερικές και διεθνείς σχέσεις τής Χώρας και δυστυχώς στην Παιδεία.

Εκεί πραγματικά μιλάμε για πλήρη άλωση. Την στιγμή, που αναδεικνύονται σε όλο τους το ….’μεγαλείο’, τα αδιέξοδα τού Διαφωτισμού.