To πολιτικό χάσμα των Γενεών.

Τα αποτελέσματα της απογραφής του 2011, που δημοσιεύθηκαν πριν από λίγες ημέρες επιβεβαίωσαν αυτό που αποτελεί κοινό μυστικό. Την ραγδαία δημογραφική συρρίκνωση και γήρανση του ελληνικού πληθυσμού. Και ενώ η πορεία αυτή άρχισε να προδιαγράφεται από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80, όταν ο ρυθμός γεννήσεων έπεφτε πολύ κάτω από το όριο αναπλήρωσης του πληθυσμού, η Ηγεσία του τόπου όχι μόνο δεν έλαβε τα μέτρα της, αλλά αντιθέτως, δυναμίτισε κάθε προοπτική ανάκαμψης.

Το πολιτικό καθεστώς που επί 40 χρόνια πεισματικά κρατά τα κλειδιά της εξουσίας στα χέρια του, καταχρέωσε την πατρίδα, καταλήστεψε τα ασφαλιστικά ταμεία και άφησε ένα τερατώδες σήμερα χρέος.

Και αντί να αναλάβει, εξ ονόματος της γενιάς που εκπροσώπησε, την ευθύνη για τη συσσώρευση αυτού του Χρέους, προσπαθεί με κάθε μέσο να φορτώσει τα βάρη στους επόμενους:

- Αναλαμβάνει επαχθείς νομικές και οικονομικές υποχρεώσεις, που πηγαίνουν σε βάθος χρόνου, τουλάχιστον μέχρι το 2040. Πρόσφατα δημοσιοποιήθηκε η ύπαρξη ενός σχεδίου για επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους μέχρι το 2063. Με λίγα λόγια, οι αμαρτίες των γονέων θα παιδεύουν τα τέκνα, τα εγγόνια και τα δισέγγονά τους.

- Ακολουθεί οικονομικές πολιτικές που υπονομεύουν την «αλληλεγγύη των γενεών». Την ίδια στιγμή που υπερφορολογεί τα νοικοκυριά και βουλιάζει στα χρέη τους επιτηδευματίες που δεν μπορούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, τους «υπόσχεται» από το 2015 ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη – φιλοδώρημα. Γιατί λοιπόν ο σημερινός 30άρης και  40άρης να στηρίξει την επιβίωση αυτού του συστήματος;

- Καταστρέφει κάθε ελπίδα οικονομικής ανάκαμψης για τους πολλούς. Καθώς λοιπόν σβήνουμε ως Έθνος δημογραφικά, η σημερινή πολιτική ωθεί τους νέους επιστήμονες στο εξωτερικό. Και για όσο καιρό εμμένουμε στο «ισχυρό» ευρώ, εξακολουθούμε να αποτελούμε, παρά την οικονομική μας κατάντια, θέλγητρο για τους εξαθλιωμένους μετανάστες που συνεχίζουν να εισρέουν στη χώρα.

Το χειρότερο όμως απ’ όλα, είναι ότι το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της χώρας, δείχνει να εξοικειώνεται με το σενάριο της δημογραφικής καταστροφής. Τολμώ να πω ότι εξυπηρετείται από αυτήν:

Όπως προκύπτει από της δημοσκοπήσεις και τα exit polls των τελευταίων εκλογών, η νέα γενιά και οι χαμηλές παραγωγικές ηλικίες επιλέγουν στις εκλογές κόμματα με ριζοσπαστικό πολιτικό πρόγραμμα ή τουλάχιστον με ριζοσπαστική ρητορεία. Αντίθετα οι ηλικίες άνω των 55 υποστήριξαν πεισματικά τα πάλαι ποτέ μεγάλα κόμματα εξουσίας.

Γι’ αυτό και οι αρχηγοί των παλαιών κομμάτων δεν ξέχασαν στις εκλογές του 2012 την παραδοσιακή πελατεία τους: Διακήρυτταν μεγαλόφωνα ότι θα προστατέψουν τους χαμηλοσυνταξιούχους, ενώ την ίδια στιγμή, ίσα που ψέλλιζαν λίγες παρηγορητικές κουβέντες για τους νέους ανέργους. Την ίδια στιγμή επένδυσαν στον φόβο, γνωρίζοντας ότι στις μεγάλες ηλικίες –όπου ενυπάρχει το στοιχείο της ανασφάλειας- ο στυγνός αυτός πολιτικός εκβιασμός θα έπιανε τόπο. Και έπιασε τόπο στις εκλογές του Ιουνίου.

Η πολιτική επιβίωση του Καθεστώτος εξαρτάται από τη συνέχιση αυτής της στρατηγικής. Και καθώς η κοινωνία γηράσκει, νέες φουρνιές συνταξιούχων θα προστίθεται στους φοβισμένους πατεράδες και παππούδες μας, που συνωστίζονται στα εκλογικά τμήματα για να ψηφίσουν αυτούς που τους υπόσχονται ότι δεν θα χάσουν τη σύνταξη τους.

Όσο για τη γενιά μας, τα παιδιά της μεταπολίτευσης, δηλαδή τις ηλικίες μέχρι τα 40, την έχουν ήδη ξεγραμμένη από τα κομματικά τους κατάστιχα. Και καθώς επιλέγουμε την αποχή από τα πολιτικά πράγματα και αναζητούμε την τύχη μας στο εξωτερικό, τόσο το καλύτερο για το Σύστημα τους. Άλλωστε έχουν βρει ήδη τους αντικαταστάτες:

Καθώς η γηρασμένη ηλικιακά, αλλά σίγουρη εκλογική τους πελατεία, θα βλέπει τους οικονομικούς πόρους της διαβίωσης της να στερεύουν, εξαιτίας της χρεωκοπίας των ασφαλιστικών ταμείων, της ανεργίας και της εξωτερικής μετανάστευσης των Ελλήνων, ο πολιτικός εκβιασμός θα λάβει νέες διαστάσεις:

Η σωτηρία των συντάξεων και του συστήματος υγείας, θα περάσει υποχρεωτικά μέσα από την αποδοχή του δημογραφικού τετελεσμένου που προκαλεί η εισροή παρανόμων μεταναστών στη χώρα. Πρώτο βήμα η νομιμοποίηση –μέρος της οποίας έχει ήδη ολοκληρωθεί- και εν συνεχεία η αθρόα χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας. Μην έχετε αυταπάτες, σε αυτούς, που τα πολιτικά κόμματα δίνουν 20 ευρώ για να κρατούν μια κομματική σημαία στις προεκλογικές τους συγκεντρώσεις, μεθαύριο θα δώσουν την ελληνική ταυτότητα, μαζί με ένα ψηφοδέλτιο στο χέρι.

Και αν τα παραπάνω σας φαίνονται υπερβολικά, σας ζητώ να ανατρέξετε στην πολιτική που εφαρμόστηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Να αναζητήσετε το χέρι εκείνο που επέβαλε σαν πρώτο νομοθετικό μέτρο της Κυβέρνησης Παπανδρέου το 2010, το νόμο για την ιθαγένεια. Να μελετήσετε τον κατάπτυστο νόμο 3907/2011 –που δεν αγγίχθηκε από την σημερινή κυβέρνηση. Με αυτόν έγινε απόπειρα απευθείας απόδοσης ελληνικής ιθαγένειας σε παράνομους μετανάστες (βλ. παλαιότερο κείμενό μου). Με τον ίδιο νόμο ανοίγει ο δρόμος του εποικισμού περιοχών της πατρίδας μας με μετανάστες που βρίσκονται υπό απέλαση (σε αυτό το ζήτημα θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο μου).

Αγαπητοί φίλοι του Δικαιόπολις,

Όσο περνούν τα χρόνια, η γενιά μας θα περιθωριοποιείται πολιτικά. Η οργή για τη σημερινή κατάσταση, αντί να μετουσιωθεί σε πολιτική δράση και οργάνωση τρέπεται μεθοδικά σε κυνήγι της ατομικής διάκρισης και τον εκπατρισμό. Σε όχι πολλά χρόνια από σήμερα - κατά την εκτίμηση μου το πολύ μετά από 10 χρόνια - δεν θα υπάρχει το αναγκαίο δυναμικό για να επιφέρει την πολιτική ανατροπή. Οι συντηρητικές δυνάμεις του «κόμματος των συνταξιούχων»  και  οι προοδευτικές δυνάμεις του «πολύ-πολιτισμού» και της εθνολογικής μετάλλαξης της πατρίδας μας, θα ενώσουν σύντομα τις δυνάμεις τους στον πολιτικό στίβο. Ίσως και από τις επόμενες κιόλας εκλογές…

Απέναντι σε αυτές τη δυνάμεις πρέπει να αντιπαραταχθεί το μέτωπο της αφύπνισης της γενιάς μας. Σε τελική ανάλυση, οι αποφάσεις που παίρνονται σήμερα θα κρίνουν αν έχουμε μέλλον στην ίδια μας την πατρίδα και ποιος θα επιβιώσει: Εμείς ή το κοινωνικό μοντέλο και η νέα πολιτική ηγεμονία που εγκαθιδρύουν για τις επόμενες δεκαετίες.