Ευτυχώς ο Σύριζα αντιλήφθηκε έγκαιρα αυτή την παταγώδη αποτυχία και αποφάσισε να επικεντρώσει την κριτική του σε οικονομικά πλαίσια μεμφόμενος την Κυβέρνηση για σωρεία ψεμάτων και ζητώντας σωστά εκλογές λόγω προφανούς δυσαρμονίας Βουλής και εκλογικού σώματος. Στο σημείο αυτό πρέπει να πούμε ότι το δικαίωμα διάλυσης της Βουλής λόγω δυσαρμονίας Βουλής – λαού το είχε παλαιότερα ο Βασιλιάς (Σύνταγμα 1964, 1911 και 1952) και στη συνέχεια ο Πρ. Δημοκρατίας (Σύνταγμα 1975), όταν κακώς και εκ του πονηρού του αφαιρέθηκε με την αναθεώρηση του 1986.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η δυσαρμονία Βουλής – εκλογικού σώματος δεν αποτελεί κάποιο τυχαίο περιστατικό αλλά εκτροπή της Δημοκρατίας. Στα 4 χρόνια που καλείται να κυβερνήσει μια εκλεγμένη Κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει, αλλά πρέπει να εφαρμόζει αυτά που προεκλογικά λέει. Σε διαφορετική περίπτωση υπάρχουν τα αδικήματα της εξαπάτησης εκλογέων (ΠΚ 162) και διασποράς ψευδών ειδήσεων, με τα οποία όμως εντελώς άτοπα πετιέται το μπαλάκι στους Δικαστές να λύσουν το ζήτημα της δυσαρμονίας Βουλής – λαού, υποκαθιστώντας τον Πρ. Δημοκρατίας.
Ο Πρ. Δημοκρατίας ως ρυθμιστής του πολιτεύματος (Συντ. 30 παρ. 1) όχι απλά έχει δικαίωμα αλλά είναι υποχρεωμένος να παρεμβαίνει στην πολιτική ζωή του τόπου όταν διαβλέπει Δημοκρατική εκτροπή, ιδίως όταν αυτή προέρχεται από πολιτικούς – καμικάζι που υπόσχονται τα πάντα προκειμένου να ανέλθουν στην εξουσία και μετά κάνουν τα αντίθετα (πάντα για την σωτηρία του λαού φυσικά…).
Έτσι λοιπόν, μετά το 1986 το δικαίωμα να ζητήσει εκλογές για αποκατάσταση της δυσαρμονίας Βουλής – εκλογικού σώματος το έχει κυρίως η Αντιπολίτευση. Πολύ καλή αντικατάσταση θα πει κάποιος… Όμως οι σημερινές πολιτικές εξελίξεις αποδεικνύουν ότι όταν η αντιπολίτευση ζητά εκλογές για το παραπάνω ζήτημα, τότε η Κυβέρνηση μπορεί να εξευτελίσει το σοβαρότατο ζήτημα Δημοκρατικής εκτροπής μετατρέποντάς το σε πόλωση και σε στείρα κομματική αντιπαράθεση, με προσωπικούς χαρακτηρισμούς. Οι τρόποι για κάτι τέτοιο είναι οι εξής:
α) Ξεκινά με το να «πουλάει τρέλα» (κατά το κοινώς λεγόμενο) παρουσιάζοντας το μαύρο άσπρο, βαφτίζοντας τα υφεσιακά μέτρα διαρθρωτικά, την εκτίναξη του Δημόσιου χρέους της χώρας σε κάτι το …προσωρινό και τον αντιδημοκρατικό παρεμβατισμό των Δανειστών σε …ενδιαφέρον εταίρου προς εταίρο.
β) Συσπειρώνει τους ψηφοφόρους της με απίστευτη επικοινωνιακή καταιγίδα. Επειδή σήμερα τυγχάνει η πλειοψηφία της μνημονιακής Κυβέρνησης να ανήκει στον χώρο της Δεξιάς έχει ξεκινήσει ένα τεράστιο προπαγανδιστικό «χάιδεμα αυτιών» στην Εκκλησία (με παρουσία σε πάμπολλες χριστιανικές εκδηλώσεις και πύρινους «χριστιανικούς» λόγους) και στον στρατό (βρέθηκε κονδύλι να παρελάσουν τα …. «Άρματα των Ελλήνων» στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου…). Η λογική είναι γκεμπελίστικη, αλλά απλή: μπορεί να κάναμε λάθη αλλά υποστηρίξτε μας γιατί είμαστε δεξιοί και οι αριστεροί είναι …άθεοι και δεν συμπαθούν τον στρατό…
και τέλος κάνει κάτι που είναι πολύ χειρότερο από τα προηγούμενα:
γ) Ψάχνει και βρίσκει μία «απειλή» που είναι πολύ μεγαλύτερη για την Δημοκρατία από ότι είναι η σημερινή Δημοκρατικη Εκτροπή που ζούμε με την προφανή δυσαρμονία Βουλής – εκλογικού σώματος. Ψάχνει και «βρίσκει» την Χρυσή Αυγή, το «απόλυτο κακό» για την Δημοκρατία.
Σε όλο το παραπάνω πλαίσιο, το οποίο δρομολογήθηκε μετά τις γερμανικές εκλογές και με το σωστό αίτημα του Σύριζα για εκλογές λόγω Δημοκρατικής εκτροπής, ο ελληνικός λαός βλέπει να του παρουσιάζεται μπροστά του ξαφνικά (και ως σύμπτωση πάντα...) ο απόλυτος κίνδυνος για την Δημοκρατία τον οποίο αντιπροσωπεύει η Χρυσή Αυγή.
Χωρίς να υπεισέλθουμε στα στοιχεία και το έργο της πρόσφατης ποινικής διαδικασίας με τις διώξεις κατά της ηγεσίας και των μελών της Χρυσής Αυγής και εμμένοντας μόνο σε σχολιασμό πραγματικών γεγονότων που αφορούν την πολιτική ζωή του τόπου, δεν μπορούμε παρά να σκεφθούμε 3 κρίσιμα ερωτήματα:
1. Ποιες είναι οι σοβαρές ενδείξεις ενοχής (και όχι απλά οι αποχρώσες ενδείξεις που αρκούν για την κίνηση της ποινικής δίωξης) για την προφυλάκιση εκλεγμένων βουλευτών της Χ.Α.; Τα κάποια τηλέφωνα που έγιναν μετά την πρόσφατη δολοφονία;
2. Κάθε φορά που τυχόν διαπράττει ένα μέλος της Χ.Α. κάποιο αδίκημα θα συλλαμβάνεται η ηγεσία της επειδή το εν λόγω κόμμα έχει «πυραμιδοειδή» οργάνωση;
3. Υπάρχουν προπαρασκευαστικές πράξεις ανατροπής του πολιτεύματος και εσχάτης προδοσίας χωρίς να έχει βρεθεί σοβαρός οπλισμός, παρά μόνο με μαχαίρια εκδοράς αμνοεριφίων, αεροβόλα και γραφικότητες (που προκαλούν γέλιο) με στρατιωτικά παραγγέλματα σε πολίτες;
Δυστυχώς, κατόπιν των ανωτέρω δημιουργείται σοβαρότατος προβληματισμός όσον αφορά αυτό που πολλοί φοβούνται ότι σήμερα πραγματικά συντελείται: μπροστά στην ήδη υπάρχουσα Δημοκρατική εκτροπή με την προφανή δυσαρμονία Βουλής – εκλογικού σώματος (κάτι που σωστά διέκρινε ο Σύριζα), ξαφνικά παρουσιάζεται στον ελληνικό λαό ένας άλλος κίνδυνος ανατροπής του πολιτεύματος …από …άλλον..!! Προφανώς για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης.
Το Δικαστικό Σώμα έχει κύρος, γνώσεις και πάνω από όλα ήθος, όμως όταν ορισμένοι πολιτικοί επιχειρούν να το εμπλέξουν σε πολιτικά παιχνίδια ανακατεύοντας το δίκαιο με την πολιτική και τις ποινικά κολάσιμες πράξεις με καυτές πολιτικές πατάτες τα πράγματα περιπλέκονται άσχημα.
Υπάρχει σαφής κίνδυνος να εκτεθεί το Δικαστικό Σώμα έναντι της κοινής γνώμης για εφαρμογή επιλεκτικής δικαιοσύνης. Ήδη το άκουσμα της πιθανότητας ύπαρξης των εγκλημάτων της εσχάτης προδοσίας και ανατροπής του πολιτεύματος έχει δημιουργήσει στους πολίτες ερωτηματικά για το πώς είναι μέσα στην φυλακή η ηγεσία της Χ.Α. και είναι έξω πολιτικοί που φούσκωσαν το έλλειμμα της χώρας και την κατασυκοφάντησαν στο εξωτερικό. Μιλάμε για πολιτικούς που πήγαν το έλλειμμα της χώρας από το 4,5 περίπου το 2008 στο 15,5 περίπου το 2009. Μιλάμε για 11 μονάδες αύξηση του ελλείμματος σε …μία χρονιά…!!!
Να σημειωθεί ότι όταν οι ποινικές διώξεις γίνονται επιλεκτικά τότε καταντούν πολιτικές διώξεις.
Τέλος, επειδή τα νομικά δεν πρέπει να συγχέονται με ερμηνεία ιστορικών γεγονότων και το τι είναι ο ναζισμός (ο Χίτλερ εξόντωνε κόσμο με φωτιά σε φούρνους), τι ο σταλινισμός (ο Στάλιν εξόντωνε κόσμο με το κρύο στα γκούλαγκ της Σιβηρίας), τι ο Μερκελισμός (οι λαοί των χωρών του Νότου είναι τεμπέληδες). και τι ο Αμερικανικός ιμπεριαλισμός (αιματοκύλισμα των Ιρακινών το 2003 με ψεύτικες κατηγορίες μόνο και μόνο για να τους αρπάξουν τα πετρέλαια), οι διώξεις πρέπει να περιοριστούν σε καθαρά ποινικό πλαίσιο για την εξιχνίαση της πρόσφατης δολοφονίας και την τιμωρία όσων συμμετείχαν σε αυτή και όσων τυχόν τους έδωσαν εντολή. Δεν πρέπει να γίνει πλατυασμός σε ιδεολογικά ζητήματα, ούτε σε επίφοβες πολιτειακές ανωμαλίες (χωρίς σοβαρά στοιχεία).
κανένα σχόλιο