Επειδή το επικίνδυνο
μπλέξιμο ανάμεσα στο δίκαιο και την πολιτική δεν γίνεται μόνο στην χώρα μας
αλλά και διεθνώς, θα μπορούσαμε να καταγράψουμε και την δική μας προσωπική άποψη
για τις εξελίξεις στην Κριμαία και την Ουκρανία γενικότερα.
Πρωτίστως,
πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το α και το ω για την λειτουργία ενός σύγχρονου
δημοκρατικού κράτους είναι το Σύνταγμα της χώρας, όπως αυτό διατυπώνεται σε
επίσημο κείμενο και ερμηνεύεται με βάση τις δημοκρατικές αρχές του κράτους
δικαίου, της ισότητας και της ελευθερίας.
Αν αυτός ο
καταστατικός χάρτης παραβιαστεί τότε ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου για αναρχία,
εμφύλιο σπαραγμό και χάος, οι οποίοι δύσκολα θα ξανακλείσουν. Έτσι λοιπόν, τα
πράγματα στην Ουκρανία εκτραχύνθηκαν από μία πολιτειακή ανωμαλία που
συντελέστηκε με την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας από οπαδούς της
αντιπολίτευσης κατά του νομίμου Πρ. Δημοκρατίας κ. Γιανουκόβιτς.
Στο σημείο
αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι σε τέτοιες πολιτειακές ανωμαλίες που προκύπτουν
από οπαδούς της αντιπολίτευσης δεν έχει κανένα νόημα να τρέχουμε και να
ψάχνουμε τον ψυχικό κόσμο του καθενός για το αν είναι ναζιστής, αν είναι
σταλινιστής, αν είναι ακροδεξιός κτλ. Το πραξικόπημα είναι το ίδιο, είτε
γίνεται από ναζιστές είτε από απλούς πολίτες που υποστηρίζουν κόμμα της
αντιπολίτευσης.
Η δε σωστή
αντίδραση σε τέτοιες καταστάσεις που θέτουν τις βάσεις για εμφύλιο σπαραγμό, έχει να κάνει με την άμεση αποκατάσταση του νόμιμου Προέδρου της χώρας και την
παραδειγματική τιμωρία όσων χρησιμοποίησαν παράνομη βία για να καταλάβουν την
εξουσία. Όσο για ισχυρές χώρες της Δύσης που έσπευσαν να αναγνωρίσουν την
κυβέρνηση των πραξικοπηματιών το λάθος τους είναι σοβαρό και μόνο επιδείνωση
της κατάστασης μπορεί να προκαλέσει και πανικό. Ίσως όμως, αυτός να ήταν ο
σκοπός των ΗΠΑ από την αρχή.. Δηλαδή να προκαλέσουν πανικό στην Μόσχα
προκειμένου αυτή να υποπέσει σε κάποιο λάθος. Και το λάθος φαίνεται ότι έγινε.
Η Μόσχα
ενθάρρυνε δημοψήφισμα των κατοίκων της Κριμαίας για απόσχιση εδαφών, τα οποία ο νόμιμος
Πρόεδρος της Ουκρανίας κ. Γιανουκόβιτς, όπως και η λοιπή διεθνής κοινότητα
αναγνώριζε μέχρι πρότινος ως ουκρανικό έδαφος. Δεν έχει σημασία το που ανήκει
ιστορικά η Κριμαία, ούτε το αν ήταν καταχρηστικοί οι σοβιετικοί νόμοι που την
ενέτασσαν στην Ουκρανία. Σημασία έχει ότι επί εποχής Γιανουκόβιτς ουδέποτε τέθηκε
θέμα αμφισβήτησης της υπαγωγής της Κριμαίας στην Ουκρανία, κάτι που είχε
αποδεχθεί και η ίδια η Μόσχα.
Σε κάθε
περίπτωση η Μόσχα έπρεπε να επιμείνει στην αποκατάσταση του κ. Γιανουκόβιτς
στην εξουσία και στην τιμωρία όσων χρησιμοποίησαν βία για την κατάληψη της
εξουσίας και την εκδίωξή του. Όσον αφορά την προστασία των Ρωσόφωνων πολιτών
της Ουκρανίας, η Μόσχα θα μπορούσε να θέσει στις χώρες της Δύσης προθεσμία για
από κοινού αποστολή παρατηρητών για εκτόνωση της κατάστασης και παροχή
ανθρωπιστικής βοήθειας σε εκτεταμένα εδάφη της Ουκρανίας και όχι μόνο στην
Κριμαία.
Όμως το να
ενθαρρύνει δημοψηφίσματα για απόσχιση ουκρανικών εδαφών και την προσάρτησή τους
στην Ρωσία δεν αποτελεί λύση για το όλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ουκρανία,
αλλά εκθέτει την Ρωσία ότι εκμεταλλεύτηκε μία πολιτειακή ανωμαλία για να
κερδίσει εδάφη. Και κατά συνέπεια, από την θέση του διπλωματικώς επιτιθέμενου
περνάει στην θέση του διπλωματικώς αμυνόμενου, ενώ ταυτόχρονα δίνει το δικαίωμα
στους Ουκρανούς πολίτες να σπεύσουν να υπερασπιστούν χαμένα ουκρανικά εδάφη υπό
τον φόβο ότι η απώλεια των ουκρανικών εδαφών θα γίνει μεγαλύτερη.
Μεγάλοι
νικητές της όλης κατάστασης φαίνεται να είναι οι διπλωμάτες της Δύσης που κατάφεραν να
στιγματίσουν την Ρωσία ως επιτιθέμενη, να συσπειρώσουν τους Δυτικόφιλους Ουκρανούς δίνοντας κοινωνικά και εθνικά ερείσματα στην κυβέρνηση των
πραξικοπηματιών και κυρίως κατάφεραν να δημιουργήσουν μία μικρή αλλά
υπολογίσιμη στρατιωτική δύναμη ως πιστό σύμμαχο του ΝΑΤΟ στην αυλή της Ρωσίας.
Πρόκειται για μεγάλη διπλωματική ήττα της Μόσχας που δεν μπορεί να ισοσκελιστεί
με την προσάρτηση της Κριμαίας.
Επιπλέον, εκτός
από το διπλωματικό, και σε νομικό επίπεδο το δημοψήφισμα στην Κριμαία είναι
προβληματικό. Τα δημοψηφίσματα με θέμα
την απόσχιση εδαφών από ένα Δημοκρατικό κράτος (πλην των περιπτώσεων έχουν
καθοριστεί με διεθνείς συνθήκες) είναι νομικά απαράδεκτα, γιατί μετατρέπουν τον
απλό πολίτη σε όχημα γεωπολιτικών συμφερόντων. Παλαιότερα χρησιμοποιούνταν τα
τεθωρακισμένα για κατάληψη εδαφών… Τώρα θα χρησιμοποιούνται οι πολίτες ως
τεθωρακισμένα..;; Ούτε αποτελεί δικαιολογία η πολιτειακή ανωμαλία στην
Ουκρανία. Αλίμονο αν κάθε φορά που γίνονταν πολιτειακές ανωμαλίες σε μία χώρα η
κάθε τοπική κοινωνία ζητούσε απόσχιση. Το δε πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο
στην Κριμαία αλλά επηρεάζει όλο τον κόσμο, ακόμα και την χώρα μας.
Ας
φανταστεί κανείς να γινόταν στην χώρα μας μία πολιτειακή ανωμαλία (κάτι το όχι
απίθανο λόγω της παρατεταμένης ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνει ο απλός κόσμος,
αλλά παράλληλα κάτι το καταστροφικό) και την ίδια στιγμή η μουσουλμανική
μειονότητα της Θράκης να έκανε «δημοψήφισμα» για απόσχιση. Δεν είναι σοβαρά
πράγματα αυτά. Το δε υποτιθέμενο νομικό προηγούμενο από την αναγνώριση της
απόσχισης της επαρχίας του Κοσσυφοπεδίου από την Σερβία δεν μπορεί να
χρησιμοποιηθεί ως νομικό έρεισμα στην παρούσα περίπτωση για τους εξής λόγους:
α) στο
τέλος της 10ετίας του 90 υπήρξε πολεμική σύρραξη ανάμεσα σε Αλβανούς και
Σέρβους και όχι μια απλή πολιτειακή ανωμαλία με φάπες, κλωτσιές και αδέσποτες σφαίρες με κάποια θύματα όπως στην Ουκρανία,
β) υπήρξε
διαμάχη ανάμεσα σε δύο ξεχωριστές εθνότητες Αλβανούς και Σέρβους, ενώ στην
περίπτωση της Ουκρανίας υπάρχει εμφύλιος ανάμεσα σε Ουκρανούς πολίτες Δυτικόφιλους και Ρωσόφιλους.
γ) η
Ουκρανία εξακολουθεί να έχει νόμιμο Πρόεδρο (έστω και καθαιρεμένο) τον κ.
Γιανουκόβιτς, οπότε αυτός έχει τον τελευταίο λόγο για κάθε απόσχιση εδαφών.
δ) οι
γεωπολιτικές ανωμαλίες τύπου απόσχισης Κουσσυφοπεδίου πρέπει να μένουν
κλεισμένες στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ως παράδειγμα προς αποφυγή και όχι να
επαναλαμβάνονται ως παράδειγμα προς μίμηση.
Για μια
ακόμα φορά ο πλανήτης υποκλίνεται στην διπλωματική ευστροφία των ΗΠΑ που
κατάφερε να δημιουργήσει ένα στρατιωτικό προγεφύρωμα στην αυλή της Ρωσίας χωρίς
να έχει μέχρι στιγμής εμπλακεί ούτε ένας Αμερικανός στρατιώτης…!!! Για μια
ακόμα φορά η Μόσχα πράττοντας θερμοκέφαλα αχρηστεύει τα ισχυρά όπλα που έχει,
όπως το χαρτί του κ. Γιανουκόβιτς, και από διπλωματικά επιτιθέμενη έχει εκτεθεί
ότι εκμεταλλεύτηκε μία πολιτειακή ανωμαλία στην Ουκρανία για να προσαρτήσει
εδάφη, χρησιμοποιώντας αντί για τεθωρακισμένα οχήματα... απλούς πολίτες… Μπορεί το
δημοψήφισμα της Κριμαίας να αποτελεί την «φωνή» των πολιτών της Κριμαίας, όμως
αυτή η «φωνή» δεν μπορεί να αποφασίζει παράλογα πράγματα, εκθέτοντας σε κίνδυνο
πολλές χώρες στον πλανήτη, και ιδιαίτερα την Ελλάδα.
κανένα σχόλιο