ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ: Στάδια ὑπονομεύσεως μιᾶς κοινωνίας (Διάλεξη ἀπομαγνητοφωνημένη τοῦ πρώην πράκτορα της KGB Γιοῦρι Μπέζμενοφ στό Los Angeles, 1983)

Η ΚαΓκεΜπέ αποφαίνεται: ο Χριστιανισμός σώζει μία απειλούμενη κοινωνία (ήτοι Στάδια υπονομεύσεως μιας κοινωνίας)

Τόσο οἱ πρόσφατες κλιμακούμενες ἐξελίξεις στήν πατρίδα μας ὅσο καί οἱ τρέχουσες στήν ὀρθόδοξη Οὐκρανία καί ἀλλοῦ, ἀναδεικνύουν τήν ἀξία τῆς πρό περίπου 30 ἐτῶν εἰδικῆς ἀναλύσεως ἑνός πρώην πράκτορα προπαγάνδας τῆς ΚαΓκεΜπε (KGB), περί τοῦ τρόπου ὑπονομεύσεως τῶν κοινωνιῶν ἀπό ξένες δυνάμεις. Ὁ Γιοῦρι Ἀλεξάντροβιτς Μπέζμενοφ (Τόμας Σούμαν, κατά τό δυτικό του ψευδώνυμο), ἀναλύει βάσει τῆς δικῆς του σχετικῆς σοβιετικῆς ἐκπαιδεύσεως, τό πῶς μία χώρα ἐντός 20 ἐτῶν μπορεῖ νά ὁδηγηθεῖ ἀπό ἕνα ἐξωτερικό ἐχθρό σταδιακῶς στήν διαφθορά της (demoralization), τήν ἀποσταθεροποίηση (destabilization), τήν κρίση (crisis) καί, τελικῶς, στήν ἐγκατάσταση ἑνός ἐντελῶς νέου, ἐξαρτωμένου ἀπό τόν ἐχθρό, καθεστῶτος (ὁμαλοποίηση-“normalization”)...

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Α_1. Ορισμός της «υπονομεύσεως»
Α_2. Τί δεν είναι η κυρίως υπονόμευση
Α_3. Η υπονόμευση είναι παρατηρήσιμη (από όσους ενδιαφέρονται)
Α_4. Για να επιτύχει η υπονόμευση πρέπει να ευρίσκει ανταπόκριση
Α_5. Η ιστορία της μεθόδου της υπονομεύσεως του εχθρού· υπονόμευση αξιών

Β. ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΕΩΣ

Β_1. ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Η διαφθορά μιας βιολογικής γενιάς (σε έξι τομείς)
Β_1α. Η διαφθορά εκμεταλλεύεται τις παρεκκλίσεις της κοινωνίας
Β_1β. Η διαφθορά της θρησκείας (1ο)
Β_1γ. Η διαφθορά της παιδείας (2ο)
Β_1δ. Η διαφθορά της κοινωνικής ζωής (3ο)
Β_1ε. Η διαφθορά της δομής εξουσίας (4ο)
Β_1στ. Η διαφθορά ως δυσφήμηση των δομών εφαρμογής του νόμου και της τάξεως (5ο)
Β_1ζ. Η διαφθορά των εργασιακών σχέσεων (6ο)
Β_1η. Ο απο-προσανατολισμός μιάς χώρας ως αποτέλεσμα της διαφθοράς

Β_2. ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ: Η αποσταθεροποίηση (σε τρεις τομείς)Β_2α. Πρώτο βήμα αποσταθεροποιήσεως : στην οικονομία (αδυναμία συμβιβασμού)
Β_2β. Δεύτερο βήμα αποσταθεροποιήσεως : στον τομέα «νόμου και τάξεως » (αδυναμία διακανονισμού)
Β_2γ. Τρίτο βήμα αποσταθεροποιήσεως : μίντια (Μ.Μ.Ε.) και αφύπνωση - ανάδειξη «πυρήνων»

Β_3. ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Η κρίση
Β_3α. Η δια της βίας αρπαγή της εξουσίας από εγκαθέτους
Β_3β. Η αναμονή κάποιου «σωτήρος», εν μέσῳ της κρίσεως

Β_4. ΤΕΤΑΡΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Η «ομαλοποίηση»
Β_4α. Η προέλευση του όρου «ομαλοποίηση»
Β_4β. Η σοβιετική «ομαλοποίηση» σε Μπαγκλαντές, Αφγανιστάν και Γρενάδα

Γ. ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΕΩΣ

Γ_1. Άμυνα στο στάδιο της «ομαλοποιήσεως» (ανατροπή δια στρατιωτικής ισχύος)
Γ_2. Άμυνα στο στάδιο της κρίσεως (ανατροπή δια κεκαλυμμένης δράσεως)

Γ_3. Άμυνα στο στάδιο της αποσταθεροποιήσεως (ανατροπή δια προληπτικών μέτρων)
Γ_3α. Περιορισμός πολιτικών ελευθεριών των περιθωριακών στοιχείων (π.χ. ομοφυλοφίλων)
Γ_3β. Περιορισμός ισχύος συνδικαλιστών
Γ_3γ. Περιορισμός ισχύος ιδιωτικών εταιρειών
Γ_3δ. Άσκηση αυτο-ελέγχου (εγκρατείας)

Γ_4. Άμυνα στο στάδιο της διαφθοράς (ανατροπή δια της Θρησκείας και ιδεολογικής αντιστάσεως)
Γ_4α. Αποτροπή εισροής ξένης ιδεολογίας
Γ_4β. Αποτροπή εισροής ξένων πολιτιστικών στοιχείων (αντίθεση Φιλιππίνων και Ινδίας)
Γ_4γ. Επιστροφή στην παραδοσιακή Θρησκεία

Δ. ΕΠΙΛΟΓΟΣ

- Η αντίδραση στην υπονόμευση είναι η θρησκευτική Πίστη και η ηθική αντίσταση

Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

● Α_1. Ὁρισμός τῆς «ὑπονομεύσεως»

Ὑπονόμευση εἶναι ὁ ὅρος, ἄν κοιτάξετε σέ ἕνα λεξικό ἤ ἕνα κώδικα ἐγκληματολογίας σχετικά, πού συνήθως ἐξηγεῖται ὡς μέρος τῆς δραστηριότητος γιά νά καταστραφοῦν πράγματα ὅπως ἡ θρησκεία, ἡ κυβέρνηση, τό σύστημα – πολιτικό καί οἰκονομικό σύστημα μιᾶς χώρας – καί συνήθως συνδέεται μέ τήν κατασκοπεία, καί τέτοια «ρομαντικά» πράγματα, ὅπως ἀνατίναξη γεφυρῶν, ἐκτροχιασμός τρένων, δραστηριότητα «καλύψεως καί ἀποκρύψεως» χολυγουντιανοῦ τύπου.

● Α_2. Τί δέν εἶναι ἡ κυρίως ὑπονόμευση

Αὐτό γιά τό ὁποῖο πρόκειται νά μιλήσω τώρα, δέν ἔχει νά κάνει τίποτε ἀπολύτως μέ τά «κλισέ» τῆς κατασκοπείας ἤ τή δραστηριότητα τῆς KGB γιά συλλογή πληροφοριῶν. Συνεπῶς, τό μεγαλύτερο λάθος ἤ παρανόηση εἶναι ὅτι, ὅταν μιλᾶμε περί τῆς KGB, γιά κάποιο περίεργο λόγο νομίζουν - ἀρχῆς γενομένης ἀπό τούς παραγωγούς ταινιῶν τοῦ Χόλυγουντ, μέχρι τούς Καθηγητές τῆς πολιτικῆς ἐπιστήμης καί τούς (ἐντός εἰσαγωγικῶν) «εἰδικούς» ἐπί σοβιετικῶν σχέσεων ἤ κρεμλινο-λόγους (ὅπως αὐτο-αποκαλοῦνται) – ὅτι τό πλέον ἐπιθυμητό πρᾶγμα γιά τόν Ἀντρόπωφ καί ὅλη τήν KGB εἶναι τό νά κλέψουν πρωτότυπα σχέδια γιά κάποιο ὑπερηχητικό τζέτ, νά τά φέρουν πίσω στή Σοβιετική Ἕνωση καί νά τά πουλήσουν στό σοβιετικό στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα. Αὐτό εἶναι μόνον ἐν μέρει ἀληθές.

Ἄν πάρουμε τόν συνολικό χρόνο, χρῆμα [50] καί ἀνθρώπινο δυναμικό πού ἠ Σοβιετική Ἕνωση καί ἡ KGB εἰδικῶς δαπανᾷ ἐκτός συνόρων τῆς Ε.Σ.Σ.Δ. θά ἀνακαλύψουμε – φυσικά δέν ὑπάρχουν ἐπίσημα στατιστικά στοιχεῖα, ἀντιθέτως ἀπό τή CIA ἤ τό FBI - ὅτι ἡ κατασκοπεία καί τά συναφῆ καταλαμβάνουν μόνον τό δέκα ἕως δεκαπέντε τοῖς ἑκατό - δεκαπέντε τοῖς ἑκατό - τοῦ χρόνου, χρήματος καί ἀνθρωπίνου δυναμικοῦ τῆς δραστηριότητος τῆς KGB. Τό ὑπόλοιπο 85% εἶναι πάντοτε ὑπονόμευση. Σέ ἀντίθεση μέ ἕνα λεξικό τῆς Ἀγγλικῆς, τό Λεξικό τῆς Ὀξφόρδης, στή σοβιετική ὁρολογία ὑπονόμευση σημαίνει πάντοτε «μία καταστροφική, ἐπιθετική δραστηριότητα, μέ στόχο νά καταστρέψει τή χώρα, τό ἔθνος ἤ τή γεωγραφική περιοχή τοῦ ἐχθροῦ σου». Ὥστε δέν ὑπάρχει κανένας ρομαντισμός ἐκεῖ, ἀπολύτως! Οὔτε ἀνατίναξη γεφυρῶν, οὔτε μικρo-φίλμς σέ τενεκεδάκια τῆς Coca Cola! Τίποτε αὐτοῦ τοῦ εἴδους. Καμμία ἀνοησία τύπου Τζέημς Μπόντ.

● Α_3. Ἡ ὑπονόμευση εἶναι παρατηρήσιμη (ἀπό ὅσους ἐνδιαφέρονται)

Ἡ περισσότερη ἀπό αὐτήν τήν δραστηριότητα εἶναι ἐμφανής, νόμιμη καί εὐκόλως παρατηρήσιμη, ἄν δώσετε στόν ἑαυτό σας χρόνο καί μέριμνα γιά νά τήν παρατηρήσει. Ἀλλά, σύμφωνα μέ τόν νόμο καί μέ τό σύστημα ἐφαρμογῆς τοῦ νόμου στόν δυτικό πολιτισμό, δέν εἶναι ἔγκλημα. Ἀκριβῶς ἐξ αἰτίας τῆς παρανοήσεως, τῆς χειραγωγήσεως τῶν ὅρων, νομίζουμε ὅτι ὑπονομευτής εἶναι ἕνα πρόσωπο πού θά ἀνατινάξει τίς ὄμορφες γέφυρές μας. Ὄχι !!! Ὑπονομευτής εἶναι ἕνας φοιτητής πού ἔρχεται μέ ἀνταλλαγή, ἕνας διπλωμάτης, ἕνας ἠθοποιός, ἕνας καλλιτέχνης, ἕνας δημοσιογράφος - ὅπως ἤμουν ἐγώ ὁ ἴδιος πρίν δέκα χρόνια.

● Α_4. Γιά νά ἐπιτύχει ἡ ὑπονόμευση πρέπει νά εὑρίσκει ἀνταπόκριση

Λοιπόν, ὑπονόμευση εἶναι μία δραστηριότητα πού εἶναι ἀμφίδρομη. Δέν μπορεῖς νά ὑπονομεύσεις ἕναν ἔχθρό πού δέν θέλει νά ὑπονομευθεῖ! Ἄν γνωρίζετε τήν ἱστορία τῆς Ἰαπωνίας, γιά παράδειγμα, πρίν τόν 20ον αἰῶνα ἡ Ἰαπωνία ἦταν μία κλειστή κοινωνία: τή στιγμή πού ἕνα ξένο πλοῖο φθάνει στίς ἀκτές τῆς Ἰαπωνίας, ὁ Αὐτοκρατορικός Ἰαπωνικός Στρατός τούς λέγει εὐγενικά, «νά πᾶνε νά χαθοῦνε» ! Καί ἄν Ἀμερικανοί ναυτικοί προσέγγιζαν τίς ἀκτές τῆς Ἰαπωνίας ἄς ποῦμε πρίν 60 ἤ 70 χρόνια καί ἔλεγαν: «Ὤ, ξέρετε, ἔχω γιά ἐσᾶς μία ὑπέροχη ἠλεκτρική σκούπα μέ καλή χρηματοδότηση» - [οἱ Ἰάπωνες θά ἀπαντοῦσαν] «Παρακαλοῦμε φύγετε, δέν χρειαζόμαστε τήν ἠλεκτρική σας σκούπα». Ἄν δέν ἔφευγαν, θά τούς πυροβολοῦσαν· γιά νά διατηρήσουν ἀκέραια τόν πολιτισμό τους, τήν ἰδεολογία τους, τίς παραδόσεις τους, τίς ἀξίες τους. Δέν εἴχατε τήν δυνατότητα νά ὑπονομεύσετε τήν Ἰαπωνία.

Δέν μπορεῖτε νά ὑπονομεύσετε τήν Σοβιετική Ἔνωση. Διότι τά σύνορα εἶναι κλειστά, τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως λογοκρίνονται ἀπό τήν Κυβέρνηση, ὁ πληθυσμός ἐλέγχεται ἀπό τήν KGB καί τήν ἐσωτερική ἀστυνομία. Παρ΄ ὅλες τίς ὄμορφες ἰλλουστρασιόν φωτογραφίες τοῦ περιοδικοῦ «Τάϊμ», καί τοῦ περιοδικοῦ «Ἀμέρικα» πού ἐκδίδεται ἀπό τήν Ἀμερικανική Πρεσβεία στή Μόσχα [51], δέν μπορεῖτε νά ὑπονομεύσετε τούς σοβιετικούς πολίτες, διότι τό περιοδικό ποτέ δέν φθάνει στούς σοβιετικούς πολίτες. Συλλέγεται στά πρακτορεῖα ἐφημερίδων καί ρίπτεται στόν κάδο τῶν σκουπιδιῶν.

Ἡ ὑπονόμευση μπορεῖ νά εἶναι ἐπιτυχής, μόνον ὅταν ὁ εἰσηγητής, ὁ διενεργῶν, ὁ παράγων τῆς ὑπονομεύσεως, ἔχει ἕναν ἀνταποκρινόμενο στόχο. Εἶναι ἀμφίδρομη κίνηση. Οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες εἶναι στόχος δεκτικός ὑπονομεύσεως. Δέν ὑπάρχει ἀνταπόκριση ἀνάλογη πρός τίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες ἀπό τή Σοβιετική Ἕνωση· κάπου χάνεται «στά μισά τοῦ δρόμου», δέν φθάνει ποτέ ἐδῶ.

● Α_5. Ἡ ἱστορία τῆς μεθόδου τῆς ὑπονομεύσεως τοῦ ἐχθροῦ· ὑπονόμευση ἀξιῶν

Ἡ θεωρία τῆς ὑπονομεύσεως, φθάνει ὁλόκληρα δυόμισυ χιλιάδες χρόνια πίσω στό παρελθόν. Τό πρῶτο ἀνθρώπινο ὄν πού διαμόρφωσε τήν τακτική τῆς ὑπονομεύσεως, ἦταν ὁ Κινέζος φιλόσοφος ὀνόματι Σούν Τζού. [52]. Ἦταν σύμβουλος σέ ἀρκετά αὐτοκρατορικά δικαστήρια στήν ἀρχαία Κίνα. Καί εἶπε, μετά ἀπό μακρύ συλλογισμό, ὅτι γιά νά ἐφαρμόσεις κρατική πολιτική μέ τρόπο πολεμικό, ὁ πιό ἀντι-παραγωγικός, βάρβαρος καί ἀναποτελεσματικός τρόπος εἶναι τό νά πολεμήσεις στό πεδίο τῆς μάχης. Γνωρίζετε ὅτι «ὁ πόλεμος εἶναι ἡ συνέχιση τῆς κρατικῆς πολιτικῆς», σωστά [53]; Συνεπῶς, ἄν θέλεις ἐπιτυχημένα νά ἐφαρμόσεις τήν κρατική σου πολιτική, ὁ πιό ἠλίθιος τρόπος νά τό κάνεις εἶναι νά ἀρχίζεις νά πολεμεῖς. Ἡ ὑψηλότερη τέχνη τοῦ πολέμου εἶναι νά μή πολεμεῖς καθόλου, ἀλλά νά ὑπονομεύσεις ὁ,τιδήποτε ἔχει ἀξία μέσα στή χώρα τοῦ ἐχθροῦ σου, μέχρι τό χρονικό σημεῖο ἐκεῖνο πού ἡ ἀντίληψη τῆς πραγματικότητος ἐκ μέρους τοῦ ἐχθροῦ σου εἶναι ξεχαρβαλωμένη σέ τέτοια ἔκταση πού δέν σέ θεωρεῖ ἐχθρό, καί πού τό σύστημά σου, ὁ πολιτισμός σου καί οἱ φιλοδοξίες σου προσβλέπουν στόν ἐχθρό σάν ἐναλλακτική λύση, ἄν ὄχι ἐπιθυμητή, τότε - τοὐλάχιστον – διαθέσιμη, καλύτερα ἀπό τό νά πεθάνεις. Αὐτός εἶναι ὁ ἀπώτατος στόχος, τό τελικό στάδιο τῆς ὑπονομεύσεως, μετά τό ὁποῖο μπορεῖς νά καταβάλεις τόν ἐχθρό σου, χωρίς νά πέσει οὔτε μία σφαῖρα, γιά νά εἶναι ἡ ὑπονόμευση ἐπιτυχημένη. Αὐτό βασικῶς εἶναι ἡ ὑπονόμευση. Ὅπως βλέπετε, οὔτε μία ἀναφορά σέ ἀνατίναξη γεφυρῶν· βέβαια, μερικοί λένε: «ὄχι ... διότι δέν ὑπῆρχαν τόσο πολλές γέφυρες ἐκεῖνο τόν καιρό».

Ἀλλά, οἱ βασικές ἀρχές τῆς ὑπονομεύσεως διδάσκονται σέ κάθε φοιτητή τῆς Σχολῆς τῆς KGB στήν Ε.Σ.Σ.Δ. καί στούς ἀξιωματικούς τῶν Στρατιωτικῶν Ἀκαδημιῶν. Δέν εἶμαι σίγουρος ἄν ὁ ἴδιος συγγραφεύς περιλαμβάνεται καί στή λίστα τῶν ἀναγνωσμάτων τῶν Ἀμερικανῶν ἀξιωματικῶν, πόσο μᾶλλον τῶν συνήθων φοιτητῶν πολιτικῶν ἐπιστημῶν. Ἔχω δυσκολία νά βρῶ μία μετάφραση τοῦ Σούν Τζού σέ πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη στό Τορόντο καί ἀργότερα ἐδῶ, στό Λός Ἄντζελες. Ἀλλά εἶναι ἕνα βιβλίο πού δέν εἶναι ἁπλῶς διαθέσιμο, ἀλλά ἐπιβάλλεται σέ κάθε φοιτητή στήν Ε.Σ.Σ.Δ., κάθε φοιτητή πού ἐκαπιδεύεται, γιά νά ἀσχοληθεῖ μέ ξένους περαιτέρω στή μελλοντική του καρριέρα.

Β. ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΕΩΣ

Τί εἶναι ἡ ὑπονόμευση: Βασικά, ἀποτελεῖται ἀπό τέσσερις περιόδους, μέ τήν ἔννοια τοῦ χρόνου· ἄν ἀρχίσουμε ἀπό τό πάνω μέρος [τοῦ πίνακα] καί πρός τά ἐδῶ, χρονικῶς [τά κάτω]· ἐδῶ [πάνω] εἶναι ἡ ἀρχή.

● Β_1. ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ἡ διαφθορά μιᾶς βιολογικῆς γενιᾶς (σέ ἕξι τομεῖς)

Τό πρῶτο στάδιο τῆς ὑπονομεύσεως εἶναι ἡ διαδικασία πού καλεῖται βασικῶς «διαφθορά». Ὁμιλεῖ ἀπό μόνο του γιά τό τί εἶναι. Χρειάζονται, ἄς ποῦμε, δεκαπέντε μέ εἴκοσι χρόνια, γιά νά διαφθείρεις μία κοινωνία. Γιατί 15 μέ 20 χρόνια; Αὐτός εἶναι ὁ ἐπαρκής χρόνος γιά νά διαπαιδαγωγήσεις μία γενιά φοιτητῶν ἤ παιδιῶν. Μιά γενιά! Ἕνα χρονικό διάστημα ζωῆς ἑνός προσώπου, ἀνθρωπίνου ὄντος, πού εἶναι ἀφιερωμένο στή μελέτη, στή διαμόρφωση νοοτροπίας, ἰδεολογίας, προσωπικότητας. Οὔτε πολύ, οὔτε λίγο, συνήθως παίρνει 15 μέ 20 χρόνια. Τί περιλαμβάνει; Περιλαμβάνει ἐπιρροή μέ διάφορες μεθόδους· διείσδυση, μεθόδους προπαγάνδας, ἄμεσες ἐπαφές, δέν ἔχει πράγματι σημασία. Θά τίς περιγράψω ἀργότερα. Ἀπό διαφόρους τομεῖς ὅπου διαμορφώνεται ἤ σχηματίζεται ἡ κοινή γνώμη, θρησκεία, ἐκπαιδευτικό σύστημα, κοινωνική ζωή, διοίκηση, σύστημα ἐφαρμογῆς νόμου, στρατός φυσικά, καί σχέσεις ἐργατῶν καί ἐργοδοτῶν, ἡ οἰκονομία. Ἔτσι; Πέντε τομεῖς. Δέν θά τά γράψω διότι δέν θά ἔχουμε ἀρκετό χῶρο.

● Β_1α. Ἡ διαφθορά ἐκμεταλλεύεται τίς παρεκκλίσεις τῆς κοινωνίας

Μερικές φορές, ὅταν περιγράφω ὄλες τίς μεθόδους, οἱ φοιτητές μοῦ κάνουν τήν ἐρώτηση: «εἶσαι βέβαιος ὅτι αὐτά εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς σοβιετικῆς ἐπιρροῆς;». Ὄχι ἀπαραιτήτως! Βλέπετε, ἡ «τακτική» ὑπονόμευση, περί τῆς ὁποίας ὁμιλῶ, εἶναι παρόμοια μέ τήν πολεμική τέχνη, τήν ἰαπωνική πολεμική τέχνη. Ἄν κάποιοι ἀπό ἐσᾶς εἶναι ἐξοικειωμένοι μέ αὐτήν τήν τακτική, πιθανῶς θά ἐνθυμεῖσθε ὅτι, ἐάν ἕνας ἐχθρός εἶναι μεγαλύτερος, βαρύτερος ἀπό ἐσᾶς, θά εἶναι πολύ ἐπώδυνο νά ἀντισταθεῖτε στό κατ΄ εὐθεῖαν κτύπημά του. Ἐάν ἔνα βαρύτερο πρόσωπο θέλει νά μέ κτυπήσει στό πρόσωπο, θά ἦταν πολύ ἀφελές καί ἀντι-παραγωγικό νά προσπαθήσω νά σταματήσω τό κτύπημά του. Ἡ κινεζική καί ἰαπωνική τέχνη τζοῦντο, μᾶς λέγει τί νά κάνουμε: πρῶτα νά ἀποφύγουμε τό κτύπημα, ἔπειτα νά ἁρπάξουμε τήν γροθιά καί νά συνεχίσουμε τήν κίνησή του, στήν προηγούμενη κατεύθυνση, μέχρι ὁ ἐχθρός νά συντριβεῖ στόν τοῖχο. Βλέπετε, λοιπόν, αὐτό πού συμβαίνει ἐδῶ: ἡ χώρα-στόχος, προφανῶς κάνει κάτι λάθος. Ἐάν εἶναι μία ἐλεύθερη, δημοκρατική κοινωνία, ὑπάρχουν πολλές διαφορετικές κινήσεις ἐντός τῆς κοινωνίας. Προφανῶς μέσα σέ κάθε κοινωνία ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού εἶναι ἐναντίον τῆς κοινωνίας. Μπορεῖ νά εἶναι ἁπλοῖ ἐγκληματίες ἤ ἰδεολογικῶς ἀντίθετοι μέ τήν κρατική πολιτική, συνειδητοί ἐχθροί, ἁπλῶς ψυχωτικές προσωπικότητες πού εἶναι ἀντίθετοι σέ ὁ,τιδήποτε. Σωστά; Καί τελικῶς ὑπάρχει μία μικρή ὁμάδα πρακτόρων ἑνός ξένου ἔθνους, πού ἐξαγοράσθηκαν, ὑπονομεύθηκαν, στρατολογήθηκαν. Σωστά; Τήν στιγμή πού ὅλες αὐτές οἱ κινήσεις θά καθοδηγηθοῦν πρός μία κατεύθυνση, αὐτή εἶναι ἡ στιγμή γιά νά πιάσεις αὐτή τήν κίνηση καί νά τήν συνεχίσεις, μέχρι πού ἡ κίνηση σπρώξει ὅλη τήν κοινωνία σέ κατάρρευση, σέ κρίση. Σωστά; Ὥστε αὐτό εἶναι ἀκριβῶς ἡ τακτική τῆς πολεμικῆς τέχνης. Δέν σταματοῦμε ἕναν ἐχθρό. Τόν ἀφίνουμε νά φύγει, τόν βοηθοῦμε νά φύγει πρός τήν κατεύθυνση πού ἐμεῖς θέλουμε αὐτός νά πάει. Ἔ; Λοιπόν, στό στάδιο τῆς διαφθορᾶς προφανῶς ὑπάρχουν τάσεις σέ κάθε κοινωνία,σέ κάθε χώρα πού ὁδεύουν σέ ἀντίθετη κατεύθυνση ἀπό τίς βασικές ἠθικές ἀξίες καί ἀρχές. Ἡ ἐκμετάλλευση καί «ἐξαργύρωση» αὐτῶν τῶν κινήσεων, εἶναι ὁ κύριος στόχος τοῦ εἰσηγητῆ τῆς «ὑπονομεύσεως».

Ὥστε, ἔχουμε θρησκεία (R), παιδεία (E), ἔχουμε τήν κοινωνική ζωή (SL), ἔχουμε τήν δομή ἐξουσίας (PS), ἔχουμε τίς ἐργασιακές σχέσεις (LR), ἔχουμε τόν νόμο καί τήν τάξη (LO), ἕνα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, ἕξι! Ἐντάξει; Αὐτοί εἶναι οἱ τομεῖς ἐφαρμογῆς τῆς ὑπονομεύσεως. Τί ἀκριβῶς σημαίνει:

● Β_1β. Ἡ διαφθορά τῆς θρησκείας (1ο)

Στήν περίπτωση τῆς θρησκείας· κατάστρεψέ την, γελοιοποίησέ την, ἀντικατάστησέ τήν μέ διάφορες σέκτες, παραθρησκεῖες, πού τραβοῦν τήν προσοχή τῶν ἀνθρώπων, μέ πίστη πού εἴτε εἶναι ἀφελής ἤ πρωτόγονη - δέν ἔχει πράγματι σημασία, ἐφ΄ ὅσον τό βασικῶς ἀποδεκτό θρησκευτικό δόγμα ἀργά διαβρώνεται καί καθοδηγεῖται μακριά ἀπό τόν ὕστατο σκοπό τῆς θρησκείας, νά κρατεῖ τούς ἀνθρώπους σέ ἐπαφή μέ τό ὑπέρτατο Ὄν. Αὐτό ἐξυπηρετεῖ τό σκοπό [τῆς ὑπονομεύσεως]. Γι΄ αὐτό, ἀντικατάστησε τούς σεβαστούς θρησκευτικούς ὀργανισμούς μέ ψευδο-οργανισμούς. Ἀπόσπασε τήν προσοχή τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν πραγματική πίστη καί προσέλκυσέ τους πρός ποικίλες διαφορετικές πίστεις.

● Β_1γ. Ἡ διαφθορά τῆς παιδείας (2ο)

Παιδεία· ἀπόσπασέ τους ἀπό τό νά μάθουν κάτι πού εἶναι ἐποικοδομητικό, ρεαλιστικό, ἀποτελεσματικό. Ἀντί γιά μαθηματικά, φυσική, ξένες γλῶσσες, χημεία, δίδαξέ τους ἱστορία τοῦ ἀστικοῦ πολέμου, φυσική διατροφή, οἰκιακή οἰκονομία, νεανική σεξουαλικότητα ... ὁ,τιδήποτε, ἀρκεῖ νά σέ ἀπομακρύνει.

● Β_1δ. Ἡ διαφθορά τῆς κοινωνικῆς ζωῆς (3ο)

Κοινωνική ζωή· ἀντικατάστησε τούς παραδοσιακῶς καθιδρυμένους θεσμούς καί ὀργανισμούς μέ ψευδεῖς ὀργανισμούς. Ἀφαίρεσε τήν πρωτοβουλία ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἀφαίρεσε τήν εὐθύνη ἀπό τούς φυσικά καθιερωμένους δεσμούς ἰδιωτῶν, τίς ὁμάδες τῶν ἰδιωτῶν καί τήν κοινωνία ἐν γένει καί ἀντικατάστησέ τους μέ τεχνητῶς - γραφειοκρατικῶς ἐλεγχόμενα «σωματεῖα». Ἀντί γιά κοινωνική ζωή καί φιλία μεταξύ γειτόνων, καθιέρωσε θεσμούς «κοινωνικῶν ἐργατῶν»· ἀνθρώπων πού εὑρίσκονται στό μισθολόγιο ποιανῶν; Τῆς κοινωνίας; Ὄχι! Τῆς Γραφειοκρατίας! Τό κύριο ἐνδιαφέρον τῶν κοινωνικῶν ἐργατῶν δέν εἶναι ἡ οἰκογένειά σας, δέν εἶσθε ἐσεῖς, δέν εἶναι οἱ κοινωνικές σχέσεις μεταξύ ὁμάδων ἀνθρώπων. Τό κύριο ἐνδιαφέρον εἶναι νά πάρουν τό τσέκ πληρωμῆς ἀπό τήν Κυβέρνηση. Ποιό θά εἶναι τό ἀποτέλεσμα τοῦ κοινωνικοῦ ἔργου τους δέν ἔχει πράγματι σημασία· μποροῦν νά ἀναπτύξουν κάθε εἴδους ἰδέα γιά νά δείξουν σέ αὐτούς, νά δείξουν στήν Κυβέρνηση καί στούς ἀνθρώπους, ὅτι εἶναι χρήσιμοι. Ἐντάξει, μακριά [λοιπόν] ἀπό τούς φυσικούς δεσμούς.

● Β_1ε. Ἡ διαφθορά τῆς δομῆς ἐξουσίας (4ο)

Δομή ἐξουσίας· τά φυσικά σώματα διοικήσεως πού παραδοσιακῶς εἴτε ἐκλέγονται ἀπό τούς ἀνθρώπους ἐν γένει εἴτε διορίζονται ἀπό ἐκλεγμένους ἡγέτες τῆς κοινωνίας, ἐν τῇ πράξει ὑποκαθίστανται ἀπό τεχνητές ὀντότητες, τά σωματεῖα ἀνθρώπων, τίς ὁμάδες ἀνθρώπων, πού κανείς δέν ἐξέλεξε ! Ποτέ, στήν οὐσία οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι δέν τούς συμπαθοῦν καθόλου, καί ὅμως ὑπάρχουν ! Μία τέτοια ὁμάδα εἶναι τά μίντια [Μ.Μ.Ε.]· ποιός τούς ψήφισε; Πῶς ἔχουν τόση δύναμη, σχεδόν μονοπωλιακή δύναμη, πάνω στό μυαλό σας; Μποροῦν νά «βιάζουν» τό μυαλό σας! Ποιός τούς ἐξέλεξε; Πῶς ἔχουν τό θράσος νά ἀποφασίζουν τί εἶναι καλό καί τί κακό γιά τόν Πρόεδρο πού ΕΣΕΙΣ ἐκλέξατε καί τήν Κυβέρνησή του; Ποιοί στό διά... εἶναι αὐτοί; Ὁ Σπύρος Ἅγκνιου [54], πού τόν μισεῖ ἡ φιλελεύθερη ἀριστερά, τούς ἀποκάλεσε «ἕνα μάτσο ἄπιστους ψηλομύτηδες». Καί αὐτό ἀκριβῶς εἶναι! Νομίζουν ὅτι ξέρουν, ἀλλά δέν ξέρουν. Μέ τό ἐπίπεδο μετριότητος σέ ἕνα μεγάλο ἵδρυμα - ὅπως οἱ Νιού Γιόρκ Τάιμς, οἱ Λός Ἄντζελες Τάιμς, τά μέγιστα δίκτυα τηλεοράσεως - δέν χρειάζεται νά εἶσαι ἐξαίρετος δημοσιογράφος. Πρέπει νά εἶσαι ἀκριβῶς ἕνας δημοσιογράφος-μετριότητα. Εἶναι εὐκολότερο νά ἐπιβιώσεις· δέν ὑπάρχει πιά ἀνταγωνισμός. Ἕχεις τό καλό, ὡραῖο εἰσόδημά σου τῶν ἑκατό χιλιάδων δολλαρίων τό χρόνο. Αὐτό εἶναι! Τό ἄν εἶσαι καλύτερος ἤ χειρότερος δέν ἔχει πραγματική σημασία τώρα πιά, ἀρκεῖ νά χαμογελᾶς στήν κάμερα καί νά κάνεις τήν δουλειά σου. Αὐτό εἶναι· τέρμα, τέρμα ὁ ἀνταγωνισμός !

Δομή ἐξουσίας· διαβρώνεται ἀργά, ἀπό τά σωματεῖα καί τίς ὁμάδες ἀνθρώπων πού δέν ἔχουν οὔτε τά προσόντα, οὔτε τήν θέληση τοῦ λαοῦ γιά νά κρατηθοῦν στήν ἐξουσία. Καί ὅμως, ἔχουν ἐξουσία. Οk.

● Β_1στ. Ἡ διαφθορά ὡς δυσφήμηση τῶν δομῶν ἐφαρμογῆς τοῦ νόμου καί τῆς τάξεως (5ο)

Μαζί μέ αὐτήν ὑπάρχει καί μία ἄλλη διαδικασία: ὀργανισμοί καί δομές «ἐφαρμογῆς τοῦ νόμου», «νόμου καί τάξεως» σταδιακῶς διαβρώνονται. Τά τελευταῖα 20 – 25 χρόνια ἄν δεῖτε τίς παλαιές ταινίες καί τίς νέες ταινίες, θά δεῖτε ὅτι στίς νέες ταινίες ἕνας ἀστυνομικός, ἕνας ἀξιωματικός τοῦ Στρατοῦ τῶν Η.Π.Α. φαίνεται βλάκας, θυμώδης, ψυχωτικός, παρανοϊκός· ἕνας ἐγκληματίας φαίνεται ἕνας καλόβολος τύπος· ἔ, καπνίζει χασίς καί χτυπάει ἐνέσεις ὁποιουδήποτε ναρκωτικοῦ, ἀλλά βασικά εἶναι ἕνα «καλό ἀνθρώπινο ὄν»! Εἶναι δημιουργικός, καί εἶναι ἀντιπαραγωγικός μόνον ἐπειδή τόν καταπιέζει ἡ κοινωνία! Ἐνῷ ὁ Στρατηγός τοῦ Πενταγώνου εἶναι πάντοτε «ἐξ ὁρισμοῦ» ἕνας ἠλίθιος, ἕνας μανιακός πολεμοχαρής· ὁ ἀστυνομικός εἶναι τό «γουροῦνι», ἀστυνομικός ἀναιδής, καταχρᾶται τῆς ἐξουσίας του! Μία γενικότητα, μία γενίκευση! Ἔ; Τό μῖσος καί ἡ δυσπιστία πρός τούς ἀνθρώπους πού ὑποτίθεται ὅτι θά σέ προστατεύσουν καί θά ἐφαρμόσουν τόν νόμο καί τήν τάξη. Ἠθικός σχετικισμός· ἡ [δικαστική] διαδικασία γιά τόν Ἄντζελο [τάδε] κράτησε δύο χρόνια στό Λός Ἄντζελες καί παρά ταῦτα ὑπάρχουν ἀκόμη μερικοί νεαροί πού λένε «κοιτάξτε, εἶναι καλός χαρακτήρας στήν πραγματικότητα». Ὑπάρχει ἕνας μάρτυρας, ἐπίσης ἐγκληματίας, πού εἶπε: «Μά, εἶναι καλός ἄνθρωπος· μιά μέρα τοῦ ζήτησα νά κάψει ἕνα σπίτι τοῦ ἐχθροῦ μου καί δέν ἤθελε! Καλός ἄνθρωπος!» Μία ἀργή ὑποκατάσταση βασικῶν ἠθικῶν ἀξιῶν, κατά τήν ὀποίαν ἕνας ἐγκληματίας δέν εἶναι πιά ἐγκληματίας, εἶναι ἕνας κατηγορούμενος, κι ἄν ἀκόμη ἀποδειχθεῖ ἡ ἐνοχή του, ὑπάρχει ἀκόμη ἀμφιβολία: νά θανατωθεῖ ἤ νά μή θανατωθεῖ, νά ὑπάρχει ἤ νά μή ὑπάρχει. «Οὐ φονεύσεις», ναί, ἀλλά αὐτός ὁ στίχος ἴσως νά μήν εἶναι ἀπαραίτητα ἐφαρμόσιμος στήν περίπτωση ἑνός δολοφόνου. «Οὑ δολοφονήσεις», θά ἔπρεπε νά εἶναι ἡ ἔνδειξη, ὄχι τό «οὐ φονεύσεις» [55].

● Β_1ζ. Ἡ διαφθορά τῶν ἐργασιακῶν σχέσεων (6ο)

Οk. Ἐργασιακές σχέσεις. Σέ αὐτό τό στάδιο, μέσα σέ 15-20 χρόνια καταστρέφουμε τίς παραδοσιακά καθιερωμένες σχέσεις τῆς διαπραγματεύσως μεταξύ ἐργοδότου καί ἐργαζομένου. Ἡ κλασσική μαρξιστική-λενινιστική θεωρία περί φυσικῆς ἀνταλλαγῆς ἀγαθῶν: τό πρόσωπο Α’ ἔχει πέντε σακκιά δημητριακῶν καί τό πρόσωπο Β΄ ἔχει πέντε ζευγάρια παπουτσιῶν. Καί ἡ φυσική ἀνταλλαγή χωρίς χρήματα, εἶναι ὅταν διαπραγματεύονται μεταξύ τους. Καί μόνο μέ τήν εἰσαγωγή τοῦ τρίτου προσώπου Γ΄, ἑνός ἐντελῶς τρίτου, νεοφανοῦς ξένου πού λέει: «Ὄχι, μή δίνεις τοῦ δώσεις πέντε σακκιά δημητριακῶν, δῶσε τά σέ μένα· Καί ἐσύ δός μου τά πέντε ζευγάρια παπουτσιῶν καί θά σᾶς τά διανείμω ἐγώ ἀντιστοίχως» [ἐπιτυγχάνεται], ὥστε νά προχωρήσει ἡ οἰκονομία. Αὐτός εἶναι ὁ θάνατος τῆς φυσικῆς ἀνταλλαγῆς, τῆς φυσικῆς διαπραγματεύσεως.

● Ἡ παρέκκλιση πρός τόν ἰδεολογικο-ποιημένο συνδικαλισμό

Οἱ συνδικαλιστικές ὀργανώσεις ἱδρύθηκαν πρό 100 ἐτῶν. Οἱ ἀντικειμενικοί στόχοι τους ἦταν νά βελτιώσουν τίς συνθῆκες ἐργασίας καί νά προστατεύσουν τά δικαιώματα τῶν ἐργαζομένων ἐπό ἐκείνους τούς ἐργοδότες πού τούς ἔκαναν καταχρήσεις τῶν δικαιωμάτων τους, ἐπειδή ἤθελαν περισσότερα χρήματα. Ἀντικειμενικῶς, ἐκεῖνο τόν καιρό, ἀρχικῶς, ὁ συνδικαλισμός πράγματι δούλεψε. Αὐτό πού βλέπουμε τώρα, εἶναι ὅτι ἡ διαδικασία διαπραγματεύσεως δέν ὁδηγεῖ πιά στόν συμβιβασμό, πού ὁδηγεῖ ἀντικειμενικῶς στή βελτίωση τῶν συνθηκῶν ἐργασίας καί τήν αὔξηση τοῦ μισθοῦ· ἀλλά αὐτό πού βλέπουμε εἶναι ὅτι μετά ἀπό κάθε παρατεταμένη ἀπεργία, οἱ ἐργαζόμενοι χάνουν. Ἀκόμη καί ἄν ἔχουν αὔξηση 10% τῶν μισθῶν τους, δέν μποροῦν νά «παρακολουθήσουν», λόγω τοῦ πληθωρισμοῦ καί τοῦ μή συγχρονισμοῦ. Ἀκόμη περισσότερο, ἑκατομμύρια ἀνθρώπων ὑποφέρουν ἀπό αὐτήν τήν ἀπεργία, διότι ἡ οἰκονομία τώρα εἶναι ἀλληλοεξαρτώμενη, εἶναι δικτυωτά πλεγμένη σάν ἕνα σῶμα. Ἄν προηγουμένως, οἱ ἐργάτες τοῦ ἀτσαλιοῦ, γιά παράδειγμα, ἀπεργοῦσαν πρίν ἑκατό χρόνια, κανείς δέν θά ὑπέφερε· τώρα εἶναι πιά ἀδύνατον. Ἄν ἔνας συλλέκτης σκουπιδιῶν ἀπεργήσει σήμερα, ἡ ὑπόλοιπη πόλη τῶν πολλῶν ἑκατομμυρίων, βρωμάει! Καί δέν υπάρχει ἄλλη ἐξυπηρέτηση. Στό Κεμπέκ γιά παράδειγμα, εἴχαμε τούς ἠλεκτρολόγους πού ἦταν σέ ἀπεργία, στή μέση τοῦ χειμώνα· πάγωνε ὁ πισινός σας, ἀλλά αὐτοί ἀκόμη ἦταν σέ ἀπεργία. Συγχρονίστηκαν μέ τή μισθοδοσία; Ὄχι, ἔχασαν ! Ποιοί ὠφελήθηκαν; Οἱ ἀρχηγοί τῶν Συνδικάτων.

Ποιό εἶναι τό κίνητρο γιά ἀπεργία; Ἡ βελτίωση τῶν συνθηκῶν ἐργασίας; Ὄχι, προφανῶς δέν εἶναι. Τότε τί εἶναι; Ἠ ἰδεολογία : «Νά δείξουμε σέ αὐτούς τούς καπιταλιστές ... » · καί ἡ ὑπάκουη ὀρδή τῶν ἐργατῶν σάν τά πρόβατα ἀκολουθεῖ αὐτούς τούς ἀνθρώπους καί δέν μπορεῖ νά ἀπειθαρχήσει· γιατί; Διότι ἄν τό κάνουν, ξέρετε τί τούς συμβαίνει; Καψόνια, φόνοι, πυροβολοῦντες νταλικιέρηδες, σάν ἀπεργο-φρουροί. Στό Μόντρεαλ, γιά παράδειγμα, εἶδα μέ τά ἴδια μου τά μάτια - ὅταν ἤμουν ἀνταποκριτής τοῦ Διεθνοῦς Σί-Μπί-Σί, τῆς Ἑταιρείας Καναδικῆς Μεταδόσεως, ὅταν οἱ ἐργάτες τῆς Ἑταιρείας Ἀεροσκαφῶν κατέστρεψαν ὑπολογιστές καί ἐξοπλισμό στό ἐργοστάσιο, καί ἠ διοίκηση προσέλαβε ἀπεργοσπάστες, τά αὐτοκίνητά τους ἀναποδογυρίστηκαν καί πυρπολήθηκαν. Τά σπίτια τους πυρπολήθηκαν, τά παιδιά τους ὐπέστησαν ἐκφοβισμό καί ὑπῆρξαν καί θύματα ἐκεῖ, μπορεῖτε νά εἶστε βέβαιοι. Γιατί; Γιά νά βελτιωθοῦν οἱ συνθῆκες ἐργασίας; Ὄχι ... ἰδεολογία.

● Ἡ ἔξωθεν ἀνάφλεξη τῶν ἐργασιακῶν ἰσοροπιῶν

Ok, λοιπόν, αὐτά εἶναι πού γίνονται βασικῶς. Μπορεῖ νά γίνει μέ τή βοήθεια τῆς Σοβιετικῆς Ἐνώσεως ἤ χωρίς αὐτήν, ἀλλά οἱ φυσικές τάσεις γίνονται σέ πολύ μεγάλο βαθμό ἀντικείμενο ἐκμεταλλεύσεως, καί «ἐξαργυρώνονται» ἀπό τά σοβιετικά συστήματα προπαγάνδας. Πῶς ; Ὅποτε ἀπεργοῦν οἱ συνδικαλιστικές ὀργανώσεις, ἔχουμε εἰσροή προπαγάνδας, Μέσων Μαζικῆς Ἑνημερώσεως, ἰδεολογική διασπορά: «τά ἐργατικά δικαιώματα» καί τό ἐπαναλαμβάνουμε σάν παπαγάλοι «ναί, τά ἐργατικά δικαιώματα»! Ποιά δικαιώματα; Τῶν ἐργατῶν; Ὄχι ! Ἡ μόνη ἐλευθερία τοῦ ἐργάτη, δηλ. νά πωλεῖ τήν ἐργασία του, σύμφωνα μέ τή δική του ἐπιθυμία καί θέληση, τοῦ ἀφαιρεῖται. Ἀπό ποιόν; Ἀπό τό ἀφεντικό τῆς συνδικαλιστικῆς ὀργανώσεως· τοῦ δίδεται ἀπεριόριστη ἐξουσία καί εὐθύνη. Ἐγώ θέλω νά πωλήσω τήν ἐργασία μου, ὄχι γιά δυόμισυ δολλάρια τήν ὥρα, ἀλλά γιά δύο· δέν ἔχω τό δικαίωμα. Μοῦ ἀφαιρεῖται ἡ ἐλευθερία μου. Γνωρίζω, ὅτι ἄν πωλήσω τήν ἐργασία μου γιά δύο δολλάρια τήν ὥρα, ὄχι γιά τρία δολλάρια τήν ὥρα, θά ἀνταγωνιστῶ καλύτερα μέ τόν ἄλλο τύπο πού εἶναι ὀκνηρός καί πιό φιλάργυρος. Δέν χρειάζομαι τρία δολλάρια, χρειάζομαι μόνον δύο δολλάρια.

● Ὁ διαβρωτικός ρόλος τοῦ καταναλωτισμοῦ στίς ἐργασιακές σχέσεις

Ὄχι, κατευθύνθηκα ἀπό τά μίντια, ἀπό τίς ἑταιρεῖες, ἀπό τά διαφημιστικά γραφεῖα στό νά πιστεύω ὅτι χρειάζομαι κι ἄλλο, κι ἄλλο, κι ἄλλο! Ἔχετε άκούσει ποτέ στήν τηλεόραση καμμία διαφήμιση ὑπέρ τῆς μειωμένης καταναλώσεως; Ὄχι. Μέ τίποτε. Εἴτε χρειάζεστε ἑξακύλινδρο ἀμάξι, εἴτε ὄχι, πρέπει νά τό ἀγοράσετε. Καί βιαστεῖτε !!! Καθώς ὁδηγοῦσα πρός τά ἐδῶ, στόν τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, ἕνας ἐνθουσιασμένος ἐκφωνητής εἶπε: Βιάσου, γρήγορα, καί ἐξοικονόμησε, ἐξοικονόμησε, ἐξοικονόμησε ! Ὑπάρχει ἐκκρεμής πώληση οἰκίας· «ἐξοικονόμησε ... ἀγοράζοντας περισσότερα» ! Φυσικά, φυσικά, θά ἦταν πολύ ἀφελές νά προσδοκοῦμε ὅτι ἡ KGB εἶναι τό διαφημιστικό γραφεῖο γιά τέτοιο τρελλό διαφημιστικό. Ὄχι, φυσικά ὄχι. Ἀλλά αὐτό πού κάναμε, ὅταν ἐγώ δούλευα γιά τίς ἐκδόσεις Νοβόστι, ἦταν ὅτι κατακλύζαμε - ὅπως τό χιόνι οἱ ἐκχιονιστές –ἐκδοτικά γραφεῖα, φοιτητικούς ὀργανισμούς, θρησκευτικές ὁμάδες μέ φιλολογία γιά τήν ταξική πάλη, ἄν ὄχι ἀπ΄ εὐθείας μαρξιστική-λενινιστική προπαγάνδα, τότε προπαγάνδα γιά τίς θεμιτές φιλοδοξίες τῆς ἐργατικῆς τάξεως, βελτίωση τῆς ζωῆς, ἰσότητα. Ἰσότητα !

● Ἡ ἐσφαλμένη κατανόηση τῆς ἰσότητος

Προσέξτε. Ὁ Πρόεδρος Κέννεντυ κάποτε εἶπε: «Θά κάνουμε τήν Ἀμερική νά πιστεύσει ὅτι οἱ ἄνθρωποι γεννιόμαστε ἴσοι». Γεννιοῦνται οἱ ἄνθρωποι ἴσοι; Ὑπάρχει καμμία ἀναφορά στή Βίβλο ἤ σέ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἱερή γραφή σέ ὁποιαδήποτε θρησκεία; Ὁποιαδήποτε θρησκεία! Ἄν δέν μέ πιστεύετε, πηγαίνετε στή βιβλιοθήκη καί ἐλέγξτε το. Δέν ὑπάρχει οὔτε μία λέξη περί ἰσότητος. Ἀκριβῶς τό ἀντίθετο· ἐκ τῶν πράξεών σου ὁ Θεός θά σέ κρίνει. Τί κάνεις ἔχει σημασία, εἶναι ἡ ἀξία τῆς προσωπικότητός σου. Δέν μπορεῖς νά νομοθετήσεις τήν ἰσότητα· ἄν θέλεις νά εἶσαι ἴσος, θά πρέπει νά εἶσαι ἴσος, θά πρέπει νά τό ἀξίζεις. Καί παρά ταῦτα οἰκοδομήσαμε τήν κοινωνία μας ἐπί τῆς ἀρχῆς τῆς ἰσότητος, ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἴσοι. Ὄχι, εἶναι λάθος, εἶναι ψέμμα. Ἄλλοι ἄνθρωποι εἶναι ψηλοί καί ἀνόητοι, ἄλλοι εἶναι κοντοί, φαλακροί καί ἔξυπνοι [ἐννοεῖ τόν ἑαυτό του, ἀστειευόμενος]. Ἄν τούς κάνουμε ἴσους διά τῆς βίας, ἄν θέσουμε τήν ἀρχή τῆς ἰσότητος στή βάση τῆς κοινωνικο-πολιτικῆς μας δομῆς, εἶναι τό ἴδιο σάν νά κτίζουμε ἕνα σπίτι πάνω στήν ἄμμο. Ἀργά ἤ γρήγορα θά καταρρεύσει· καί αὐτό ἀκριβῶς συμβαίνει. Καί ἐμεῖς, ὡς διαμορφωτές τῆς σοβιετικῆς προπαγάνδας, προσπαθοῦμε νά σᾶς σπρώξουμε πρός τήν κατεύθυνση πού πηγαίνετε μόνοι σας: «ἰσότητα, ναί ἰσότητα, οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἴσοι». Ἡ «χώρα τῶν ἴσων εὐκαιριῶν»· εἶναι ἀληθές ἤ ὄχι; Σκεφτεῖτε το. Ἴσες εὐκαιρίες· θά ἔπρεπε νά ὑπάρχουν ἴσες εὐκαιρίες; Γιά μένα καί γιά ἕναν παλιο-τεμπέλη πού ἔρχεται ἐδῶ ἀπό κάποια ἄλλη χώρα καί ἀμέσως ἐγγράφεται ὡς ἀποδέκτης ὀφελῶν τῆς κοινωνικῆς προνοίας; Ποτέ δέν ἔλαβα οὔτε ἕνα - ἤ μᾶλλον, συγγνώμη ἔλαβα μία φορά, ἀλλά ποτέ δέν ἔκανα αἴτηση γιά ταμεῖο πρόνοιας· γιά δεκατρία χρόνια ἔκανα ὁποιαδήποτε δουλειά· φύλακας security, δημοσιογράφος, ὁδηγός ταξί, ὁ,τιδήποτε· βέβαια, ἤμουν ἀεικίνητος, ἀλλά σέ μερικούς ἀνθρώπους δέν ἀρέσει. Λοιπόν, γιατί νά ἔχουμε ἴσες εὐκαιρίες; Γιατί;

[ΑΚΡΟΑΤΡΙΑ]: Ἴσες εὐκαιρίες νά ὑπερέχουμε.

[ΜΠΕΖΜΕΝΟΦ]: Ἴσες εὐκαιρίες σέ ἴσες συνθῆκες, ναί, ἀλλά ξέρετε, οἱ ἄνθρωποι διαφέρουν. Ὥστε, ὑπεροχή; Ναί! Γιά νά φθάσουμε στό ἴδιο ἐπίπεδο ὑπεροχῆς, τελειότητος, ναί· τό ὁποῖο εἶναι ὑποθετικό, μακρινό μέλλον· ναί, ἴσως. Ἀλλά γνωρίζετε πολύ καλά, ὅτι ἀκόμη καί μέ τίς καλύτερες τῶν προθέσεων, οἱ ἄνθρωποι δέν θά μποροῦσαν νά εἶναι ἴσοι. Γιατί θά ἔπρεπε νά ἔχουμε ἰσότητα, ἄς ποῦμε στό νομικό σύστημα, μεταξύ ἐμοῦ - θεωρῶ τόν ἑαυτό μου νομοταγῆ πολίτη – καί ἑνός προσώπου πού ἔρχεται ἐδῶ γιά νά ληστέψει καί σκοτώσει; Ἄς ποῦμε, ἡ Κυβέρνηση τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν μυστικῶς εἰσήγαγε χιλιάδες Κουβανῶν ἐγκληματιῶν· ἦταν σεσημασμένοι ἐγκληματίες κι ὅμως ἔγιναν δεκτοί. Νομίζετε ὅτι εἶναι δίκαιο ἐγώ καί ἡ σύζυγός μου ἀπό τίς Φιλιππίνες πού ἐργάζεται σάν «ἄλογο» ὡς τεχνικός ἐργαστηρίου σέ Νοσοκομεῖο νά πρέπει νά ἔχουμε τά ἴδια δικαιώματα μέ ἕναν ἐγκληματία ἀπό τήν Κούβα; Γιατί; Καί παρά ταῦτα ἐπαναλαμβάνουμε ὡς παπαγάλοι «ἰσότητα, ἰσότητα, ἰσότητα»· καί τό σοβιετικό σύστημα προπαγάνδας μᾶς βοηθεῖ νά πιστέψουμε ὅτι ἡ ἰσότητα εἶναι κάτι τό ἐπιθυμητό. Ἡ δημοκρατία, ὅπως καθιερώθηκε ἀπό τούς πατέρες αὐτῆς τῆς χώρας, αὐτοῦ τοῦ συστήματος, τόν περασμένο αἰῶνα, δέν εἶναι ἰσότητα. Εἶναι τό σύστημα ὅπου διαφορετικοί ἄνθρωποι, ἄνισοι ἄνθρωποι, ἔχουν τήν εὐκαιρία νά ἐπιβιώσουν καί νά βοηθήσουν ὁ ἕνας τόν ἄλλο, σέ διαρκῆ ἀνταγωνισμό, σέ διαρκῆ τελειοποίηση, ὄχι μία ἰσότητα πού ἐπιβάλλεται ἄνωθεν ἀπό κάποιον νονό ἤ ἔνα καλό πρόσωπο στήν Οὐάσινγκτον DC. Καί ἡ ἀπόλυτη ... «ἰσότητα» ὑπάρχει στή Σοβιετική Ἔνωση· ἰσότητα ἐντός εἰσαγωγικῶν· ἐκεῖ εἶναι ὅλοι ἐξ ἴσου βουτηγμένοι στή σκόνη, μόνο πού μερικοί εἶναι «πιό ἴσοι ἀπό τούς ἄλλους» [56], στό Πολιτικό Γραφεῖο.

● Β_1η. Ὁ ἀποπροσανατολισμός μιᾶς χώρας ὡς ἀποτέλεσμα τῆς διαφθορᾶς

Ὥστε, τή στιγμή πού φέρνετε μιά χώρα στό σημεῖο σχεδόν τελείας [διαφθορᾶς], ὅταν τίποτε πιά δέν δουλεύει, ὅταν δέν εἶσαι βέβαιος ἄν ὑπάρχει σωστό καί λάθος, καλό καί κακό, ὅταν δέν ὑπάρχει διαχωρισμός κακοῦ καί καλοῦ, ὅταν ἀκόμη καί οἱ ἡγέτες τῆς Ἐκκλησίας κάποιες φορές λένε: «Ἔ, ἡ βία χάριν τῆς δικαιοσύνης, ἰδιαίτερα τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης, νομιμοποιεῖται σέ χῶρες ὅπως ἡ Νικαράγουα ἤ τό Σαλβαδόρ, ἴσως ἡ Ροδεσία»· τότε τούς ἀκοῦμε καί λέμε «Ναί, πιθανῶς, εἶναι ἀληθές· δέν εἶναι;» Ὄχι, δέν εἶναι ἀλήθεια. Ἡ βία δέν νομιμοποιεῖται. Ἰδιαιτέρως χάριν τῆς (ἐντός εἰσαγωγικῶν) «κοινωνικῆς δικαιοσύνης», πού εἰσηγεῖται ὁ μαρξισμός-λενινισμός, σύμφωνα μέ τούς πρώην συναδέλφους μου ἀπό τό Πρακτορεῖο Νοβόστι Πρές.

● Β_2. ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ἡ ἀποσταθεροποίηση (σέ τρεῖς τομεῖς)

Τό ἑπόμενο βῆμα εἶναι ἡ ἀποσταθεροποίηση. Πάλι, αὐτή ἡ λέξη ἀπό μόνη της λέει τί εἶναι: Νά ἀποσταθεροποιήσεις ὅλες τίς σχέσεις, ὅλους τούς ἀποδεκτούς θεσμούς καί ὀργανισμούς στή χώρα τοῦ ἐχθροῦ σου. Πῶς τό κάνεις; Δέν χρειάζεται νά στείλεις ἕνα τάγμα πρακτόρων τῆς KGB νά ἀνατινάξουν γέφυρες. Ὄχι! Τούς ἀφήνουν νά τό κάνουν μόνοι τους· ἡ περιοχή ἐφαρμογῆς εἶναι ἡ ἴδια· εἶναι στενότερη τώρα, ὄχι ὅπως στήν προηγούμενη περίπτωση. Οἱ ἐμφανεῖς, νόμιμες ἐνέργειες τῆς KGB σέ αὐτήν τήν περίπτωση θά ἦταν δύσκολα παρατηρήσιμες. Δέν εἶναι ἔγκλημα, ἄν ἕνας Καθηγητής τῶν Η.Π.Α. πού πρόσφατα πῆγε στήν Ε.Σ.Σ.Δ. εἰσαγάγει ἕνα μάθημα περί μαρξισμοῦ-λενινισμοῦ σέ ἕνα καλιφορνέζικο Κολλέγιο, γιά παράδειγμα. Κανείς δέν πρόκειται νά ἔρθει στό κατῶφλι του καί νά τοῦ πεῖ: «Ἐντάξει, κύριε, ἐλᾶτε· συλλαμβάνεσθε»· ὄχι ! Δέν εἶναι ἔγκλημα· δέν θεωρεῖται κἄν ἠθικό ἔγκλημα κατά τῆς χώρας. Λοιπόν, ἡ περιοχή ἐφαρμογῆς ἐδῶ στενεύει, στήν οἰκονομία (καί πάλι, ἐργασιακές σχέσεις), στόν «νόμο καί τάξη» σύν τόν Στρατό, καί πάλι στά μίντια, ἀλλά λίγο διαφορετικά, θά ἐξηγήσω ἀργότερα. Ὡραῖα, βασικῶς σέ τρεῖς τομεῖς.

● Β_2α. Πρῶτο βῆμα ἀποσταθεροποιήσεως : στήν οἰκονομία (ἀδυναμία συμβιβασμοῦ)

Οἰκονομία: ριζοσπαστικοποίηση τῆς διαδικασίας διαπραγματεύσεως· στό πρῶτο στάδιο [τῆς διαφθορᾶς], μποροῦμε ἀκόμη θεωρητικῶς νά ἐπιτύχουμε ἕνα συμβιβασμό μεταξύ τῶν διαπραγματευομένων πλευρῶν, μέ εἰσαγωγή αὐτόνομων κριτῶν ἤ μιᾶς τρίτης πλευρᾶς, πού ἀντικειμενικῶς κρίνει τίς ἀπαιτήσεις ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν. Ἐδῶ, ἔχουμε ριζοσπαστικοποίηση. Σέ αὐτό τό στάδιο τῆς ριζοσπαστικοποιήσεως δέν μποροῦμε πλέον νά φθάσουμε σέ συμβιβασμό, οὔτε ἀκόμη καί ἐντός μιᾶς οἰκογενείας. Ὁ ἄνδρας καί ἠ γυναίκα δέν θά μποροῦσαν νά διακρίνουν ποιό εἶναι καλύτερο: ὁ ἄνδρας θέλει τά παιδιά του νά τρῶνε στό τραπέζι καί ἡ γυναίκα θέλει τά παιδιά νά τριγυρνᾶνε στό δωμάτιο καί νά τούς πέφτει παντοῦ στό πάτωμα φαγητό ... Δέν μποροῦν νά συμβιβασθοῦν, ἄν δέν ἀρχίσουν νά μαλώνουν. Εἶναι ἀδύνατον νά φθάσεις σέ συμβιβασμό, ἐποικοδομητικό συμβιβασμό, ἀκόμη καί μεταξύ γειτόνων. Μερικοί λένε: «Δέν θέλω νά κουρεύεις τό γρασίδι σου αὐτή τήν ὥρα, διότι ἀκριβῶς αὐτή τήν ὥρα βγάζω βόλτα τό σκῦλο μου καί νευριάζει, δέν μπορεῖ νά περάσει τίς μπάλες του». Δέν μποροῦν νά συμβιβασθοῦν. Πρέπει νά πᾶνε στό πολιτικό δικαστήριο ἤ κάτι τέτοιο. Ριζοσπαστικοποίηση τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων. Τέρμα οἱ συμβιβασμοί· μάχη, μάχη, μάχη ! Οἱ κανονικές, παραδοσιακῶς ἀποδεκτές σχέσεις ἀποσταθεροποιοῦνται. Σχέσεις μεταξύ διδασκάλων καί μαθητῶν, σέ σχολεῖα καί κολλέγια· μάχη! Οἱ σχέσεις στό οἰκονομικό πεδίο μεταξύ ἐργατῶν καί ἐργοδοτῶν ριζοσπαστικοποιοῦνται περαιτέρω. Ὄχι πλέον ἀποδοχή τῆς νομιμότητος τῶν ἀπαιτήσεων τῶν ἐργατῶν. Ἀντίθετα μέ τούς Ἰάπωνες, μέ τή «Θεωρία Ζ», ἄν τήν ἔχετε ποτέ ἀκούσει, ὅπου οἱ ἐργαζόμενοι συμμετέχουν στή διαδικασία λήψεως ἀποφάσεων καί δέν ἔχουν ἠθικό κίνητρο νά μάχονται τούς ἐργοδότες τους. Στίς ΗΠΑ εἶναι ἀκριβῶς τό ἀντίθετο. Ὅσο πιό σκληρή εἶναι ἡ διαμάχη, τόσο τό καλύτερο, τόσο πιό ἡρωϊκοί φαίνονται. Ὅταν προσφάτως τό Δίκτυο Γκρέϋχαουντ ἀπεργοῦσε [57], οἱ ἀνταποκριτές τοπικῶν τηλεοπτικῶν δικτύων ἀπό ὅλες τίς Η.Π.Α. πλησίαζαν τούς ἀπεργούς καί ἔλεγαν «Ἄ, ναί, κάνουμε κάτι καλό», φαίνονται σάν ἥρωες καί ἦταν ὑπερήφανοι· ὑπῆρχαν οἰκογένειες - ὁ σύζυγος ἦταν ὁδηγός λεωφορείου - πού τώρα ἀποφάσισαν κατά τή διαμαρτυρία ἐναντίον τῶν ἐργοδοτῶν νά κατασκηνώσουν κάπου στό δάσος· παρουσιάστηκαν στό κοινό σάν ἡρωϊκοί καλοί ἄνθρωποι. Βλέπετε; Οἱ βίαιες συγκρούσεις μεταξύ ἀπεργοφρουρῶν, ἐπιβατῶν καί ἀπεργῶν προυσιάζονται ὡς κάτι τό φυσιολογικό. Πρίν 10, 20 χρόνια θά θυμώναμε καί θά λέγαμε «Γιατί; Γιατί; Γιατί τόσο μῖσος;» Σήμερα δέν τό κάνουμε, λέμε «Ἔ, συνηθισμένα πράγματα». Ριζοσπαστικοποίηση· στρατιωτικοποίηση μερικές φορές· ὅπως ἐξήγησα στό πρῶτο στάδιο, ὅπου πῆγα ἕνα βῆμα παραπέρα. Πυροβολισμοί κατά ἀνθρώπων.

● Β_2β. Δεύτερο βῆμα ἀποσταθεροποιήσεως : στόν τομέα «νόμου καί τάξεως» (ἀδυναμία διακανονισμοῦ)

«Ὁ νόμος καί ἡ τάξη», τώρα, ἐπίσης σπρώχνονται στήν κατάσταση ὅπου - ἐνῷ πρίν οἱ ἄθρωποι διακανόνιζαν τίς διαφορές τους εἰρηνικῶς καί νομίμως – τώρα πηγαίνουμε σέ δικαστικές περιπτώσεις γιά τίς πιό μικρές καί ἀσήμαντες περιπτώσεις. Δέν μποροῦμε πιά νά λύσουμε τά προβλήματά μας· ἡ κοινωνία γενικῶς γίνεται ὅλο καί πιό ἀνταγωνιστική, μεταξύ ἰδιωτῶν, μεταξύ ὁμάδων ἀνθρώπων καί ἐντός τῆς κοινωνίας γενικῶς.

● Β_2γ. Τρίτο βῆμα ἀποσταθεροποιήσεως : μίντια (Μ.Μ.Ε.) καί ἀφύπνωση - ἀνάδειξη «πυρῆνων»

Τά μίντια τοποθετοῦνται ἀπέναντι τῆς κοινωνίας γενικῶς, συνολικῶς. Διαχωρισμένα. Ἀποξενωμένα. Ok; Ἐνθυμεῖσθε πού σᾶς ἔλεγα πρίν ἀπό καμμιά-δυό ὧρες γιά τούς «ὑπνώττοντες»· τώρα σέ αὐτό τό στάδιο εἶναι πού οἱ φοιτητές ἀπό τίς Η.Π.Α. ἄς ποῦμε, ἄν τούς ἐκπαίδευσαν στό Πανεπιστήμιο Λουμούμπα [58] ἤ σέ ἀναπτυσσόμενα ἔθνη, ὅπως οἱ φοιτητές μέ τούς ὁποίους ἀσχολούμουν, ἀποστέλλονται πίσω ἀπό τήν Ε.Σ.Σ.Δ. ἐδῶ. Ἤ ἄν ἦταν ἤδη στίς Η.Π.Α. ἤ στή χώρα πού εἶναι ὁ στόχος τῆς ὑπονομεύσεως, ξεπετάγονται γιά δράση· οἱ «ὑπνώττοντες» ἐγείρονται. Κοιμήθηκαν γιά 15 μέ 20 χρόνια. Τώρα γίνονται ἀρχηγοί ὁμάδων, κήρυκες - ἄς ποῦμε - δημόσια πρόσωπα, πού δροῦν μέ προεξέχοντα τρόπο, πού ἐνεργῶς ἐμπλέκονται στίς πολιτικές διαδικασίες. Ξαφνικά, βλέπουμε ἕναν ὁμοφυλόφιλο· πρίν 15 χρόνια ἔκανε τή βρωμοδουλειά του καί κανείς δέν ἐνδιαφερόταν. Τώρα, τό κάνει πολιτικό θέμα! Ἀπαιτεῖ ἀναγνώριση, σεβασμό, ἀνθρώπινα δικαιώματα καί κινητοποιεῖ μία μεγάλη ὁμάδα ἀνθρώπων. Καί ἡ βία ξεσπᾶ μεταξύ αὐτοῦ καί τῆς Ἀστυνομίας, μεταξύ τῆς ὁμάδος του καί τῶν συνήθων ἀνθρώπων· δέν ἔχει σημασία, μπορεῖ νά εἶναι μαῦροι ἐναντίον λευκῶν, οἱ κίτρινοι κατά τῶν πράσινων, δέν ἔχει σημασία ποῦ εἶναι ἡ διαχωριστική γραμμή, ἀρκεῖ αὐτή ἡ ὁμάδα νά ἔρχεται σέ ἀνταγωνιστική σύγκρουση, μερικές φορές στρατιωτικά, μερικές φορές μέ πυροβόλα ὅπλα. Αὐτή εἶναι ἡ διαδικασία ἀποσταθεροποιήσεως. Οἱ «ὑπνώττοντες», μερικοί ἐκ τῶν ὁποίων εἶναι ἁπλᾶ πράκτορες τῆς KGB, γίνονται ἡγέτες τῆς διαδικασίας ἀποσταθεροποιήσεως. Δέν σημαίνει ὅτι ὁ «σύντροφος» Ἀντρόπωφ στέλνει τόν «σύντροφο» Ἰβανώφ [59] στίς Η.Π.Α. Τό πρόσωπο πού μεριμνᾷ εἶναι ἤδη ἐδῶ. Εἶναι σεβαστός πολίτης τῶν Η.Π.Α. Μερικές φορές παίρνει χρήματα ἀπό διάφορα ἱδρύματα γιά τή νόμιμη μάχη του γιά - ἄς ποῦμε - ἀνθρώπινα δικαιώματα, δικαιώματα τῶν γυναικῶν, τῶν παιδιῶν, τῶν φυλακισμένων. Καί ὑπάρχουν συμπονετικοί Ἀμερικανοί πού τούς δίδουν χρηματικές δωρεές. Ἡ διαδικασία ἀποσταθεροποιήσεως συνήθως ὁδηγεῖ κατ΄ εὐθεῖαν στή διαδικασία τῆς κρίσεως.

● Β_3. ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ἡ κρίση

● Β_3α. Ἡ διά τῆς βίας ἁρπαγή τῆς ἐξουσίας ἀπό ἐγκαθέτους

Στήν περίπτωση ἀναπτυσσομένων ἐθνῶν, ὅπου ἤμουν ἐνεργός ἐγώ, ἡ διαδικασία [κρίσεως] ξεκινᾷ ὅταν τά νόμιμα σώματα ἐξουσίας καί κοινωνικῆς δομῆς καταρρέουν, δέν μποροῦν πλέον νά λειτουργήσουν. Συνεπῶς, ἀντ’ αὐτῶν ἔχουμε τεχνητά σωματεῖα πού «ἐμβολιάζονται» στήν κοινωνία, ὅπως μή ἐκλεγμένες ἐπιτροπές (ἐνθυμεῖσθε, μιλοῦσα γι΄ αὐτές προηγουμένως)· κοινωνικούς ἐργάτες, οἱ ὁποῖοι δέν ἐκλέγονται ἀπό τόν λαό· μίντια, τά ὁποῖα εἶναι αὐτο-διοριζόμενοι κύριοι τῆς γνώμης σας· κάποιες περίεργες ὁμάδες πού ἰσχυρίζονται ὅτι γνωρίζουν πῶς νά καθοδηγήσουν τήν κοινωνία πρός τά ἐμπρός (συνήθως ὄχι, ὅλο αὐτό γιά τό ὁποῖο νοιάζονται εἶναι πῶς νά συγκεντρώσουν τά ἔθνη καί νά πωλήσουν τό δικό τους μεῖγμα ἰδεολογίας, μείξη θρησκείας καί ἰδεολογίας). Ἐδῶ, ἔχουμε ὅλα αὐτά τά τεχνητά σώματα νά διεκδικοῦν ἐξουσία· ἄν τούς ἀρνηθοῦν τήν ἐξουσία, τήν λαμβάνουν διά τῆς βίας. Στήν περίπτωση τοῦ Ἰράν, γιά παράδειγμα, ἐξαίφνης ἔχουμε «ἐπαναστατικές ἐπιτροπές»· τί εἶδος ἐπαναστάσεως; Δέν ὑπῆρχε ἐπανάσταση ἀκόμη. Κι ὅμως, εἶχαν τίς ἐπιτροπές! Ἔπαιρναν τήν ἐξουσία τῆς κρίσεως, εἶχαν τήν ἐξουσία τήν ἐκτελεστική, εἶχαν τήν ἐξουσία τήν νομοθετική, εἶχαν καί τήν ἐξουσία τήν δικαστική. Ὅλες τους συνδυασμένες σέ ἕνα πρόσωπο, πού εἶναι ἕνας μισο-ψημένος διανοούμενος, κάποιες φορές ἀπόφοιτος τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Χάρβαρντ ἤ τοῦ Μπέρκλεϋ· ἐπιστρέφει στή χώρα του καί νομίζει ὅτι γνωρίζει τήν ἀπάντηση γιά ὅλα τά οἰκονομικά καί κοινωνικά προβλήματα. Λοιπόν.

● Β_3β. Ἡ ἀναμονή κάποιου «σωτῆρος», ἐν μέσῳ τῆς κρίσεως

Κρίση ὑπάρχει, ὅταν ἡ κοινωνία δέν μπορεῖ πλέον νά λειτουργήσει παραγωγικά. Καταρρέει. Προφανῶς, αὐτή εἶναι ἡ λέξη γιά τήν κρίση. Λοιπόν, γι΄ αὐτό, ὁ πληθυσμός ἐν γένει ἀναζητεῖ ἕναν σωτῆρα. Οἱ θρησκευτικές ὁμάδες ἀναμένουν νά ἔρθει ἕνας Μεσσίας· οἱ ἐργαζόμενοι λένε: «ἔχουμε οἰκογένεια νά θρέψουμε· ἄς ἔχουμε μιά ἰσχυρή κυβέρνηση, ἴσως σοσιαλιστική κυβέρνηση, συγκεντρωτική, ὥστε κάποιος νά βάλει τούς ἐργοδότες στή θέση τους καί νά μᾶς ἀφήσει νά δουλεύσουμε· ἔχουμε ἀηδιάσει καί κουρασθεῖ νά ἀπεργοῦμε καί νά χάνουμε ὅλο τό χρόνο καί λοιπά· χρειαζόμαστε κάποιον ἰσχυρόν ἄνδρα. Ἰσχυρή Κυβέρνηση. Ἕναν ἡγέτη. Ἕνας σωτήρας χρειάζεται. Ὁ πληθυσμός ἔχει ἀηδιάσει καί κουρασθεῖ ἀπό αὐτό». Καί, ἐδῶ εἴμαστε! Ἔχουμε ἕναν σωτήρα. Εἴτε εἰσβάλλει ἕνα ξένο ἔθνος, εἴτε ἠ τοπική ὀμάδα λενινιστῶν, μαρξιστῶν, δέν ἔχει σημασία πῶς αὐτο-ἀποκαλοῦνται, Σαντινίστας, ὁ σεβασμιώτατος - ἤ κάτι τέτοιο - Ἐπίσκοπος Μουζουρέλα, ὅπως στή Ζιμπάμπουε· δέν ἔχει σημασία. Ἔρχεται ὁ σωτήρας καί λέει: «Ἐγώ θά σᾶς ὁδηγήσω»· ὥστε ἔχουμε δύο ἐναλλακτικές ἐδῶ: ἐμφύλιο πόλεμο καί εἰσβολή. Ἐντάξει; Βλέπετε πῶς πάει; Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος γνωρίζουμε πῶς εἶναι· ὁ Λίβανος εἶναι τό καλύτερο παράδειγμα. Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος πού τεχνητά ἐμφυτεύθηκε στόν Λίβανο, μέσῳ τοῦ «ἐμβολιασμοῦ» τῆς δυνάμεως τῆς [PLO], τοῦ Παλαιστινιακοῦ Ἀπελευθερωτικοῦ Ὀργανισμοῦ. Είσβολή εἴχαμε καί σέ πολλές ἄλλες χῶρες, ὅπως τό Ἀφγανιστάν. Ὀνομάστε ὁποιαδήποτε ἀνατολική εὐρωπαϊκή χώρα ὑπέστη εἰσβολή ἀπό τόν Σοβιετικό Στρατό. Ἀλλά τό ἀποτέλεσμα εἶναι τό ἴδιο. Τό ἐπόμενο στάδιο εἶναι ἡ ὁμαλοποίηση.

● Β_4. ΤΕΤΑΡΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ἡ «ὁμαλοποίηση»

● Β_4α. Ἡ προέλευση τοῦ ὅρου «ὁμαλοποίηση»

Ἡ ὁμαλοποίηση εἶναι μία πολύ εἰρωνική λέξη, φυσικά. Εἶναι δανεισμένη ἀπό τήν κατάσταση τοῦ 1968 στή Τσεχοσλοβακία, ὅταν ἡ σοβιετική προπαγάνδα καί μετά ἀπό αὐτήν καί οἱ Νιού Γιόρκ Τάιμς, δήλωναν: «Ἡ χώρα ὁμαλοποιήθηκε! Τά τάνκς εἰσῆλθαν στήν Πράγα, ὁπότε δέν ὑπάρχει “ Ἄνοιξη τῆς Πράγας”, δέν ὑπάρχει ἄλλη βία! Κανονικά! Ὁμαλοποίηση!» Σέ αὐτό τό στάδιο, οἱ αὐτο-διορισμένοι κύριοι τῆς κοινωνίας δέν χρειάζονται ἄλλη ἐπανάσταση πιά· δέν χρειάζονται ἄλλο ριζοσπαστισμό πλέον. Αὐτό εἶναι τό ἀντίθετο τῆς ἀποσταθεροποιήσεως· βασικῶς εἶναι ἡ σταθεροποίηση τῆς χώρας διά τῆς βίας. Ὥστε ὅλοι αὐτοί οἱ «ὑπνώττοντες», οἱ ἀκτιβιστές, οἱ κοινωνικοί ἐργάτες, οἱ φιλελεύθεροι καί οἱ ὁμοφυλόφιλοι, οἱ Καθηγητές καί οἱ μαρξιστές, οἱ λενινιστές, ἐξοντώνονται. Σωματικά, μερικές φορές· ἔκαναν ἤδη τή δουλειά τους. Ἐντάξει; Δέν τούς χρειαζόμαστε πλέον. Οἱ νέοι κυρίαρχοι χρειάζονται σταθερότητα. Γιά νά ἀξιοποιήσουν τό ἔθνος, νά ἀξιοποιήσουν τή χώρα, νά ἐπωφεληθοῦν ἀπό τή νίκη. Ἐντάξει; Ὥστε, ὄχι ἄλλοι ἐπαναστάτες, παρακαλῶ! Καί αὐτό ἀκριβῶς εἶναι πού ἔχει γίνει σέ μιά σειρά χωρῶν.

● Β_4β. Ἠ σοβιετική «ὁμαλοποίηση» σέ Μπαγκλαντές, Ἀφγανιστάν καί Γρενάδα

Ἐνθυμεῖσθε τό Μπαγκλαντές; Αὐτή εἶναι ἡ κρίση ὅπου ἐγώ συνέβαλα ἀποφασιστικά. Πρῶτα εἶχαν τόν Μουτζίμπουρ Ραχμάν [60], τό 1971 ἦταν ὁ ἡγέτης τοῦ «Λαϊκοῦ Κόμματος», τῆς «Ἀουάμι Λίγκας», μέ μουστάκι σάν τοῦ Στάλιν, εἶχε ἔλθει στή Ρωσία πολλές φορές. Μετά πέντε χρόνια σκοτώθηκε ἀπό τούς πρώην συναδέλφους του, μαρξιστές· ἐκπλήρωσε τήν λειτουργία του. Στό Ἀφγανιστάν, ἔγινε τρεῖς φορές· πρῶτα ἦταν ὁ Ταράκι [61], μετά ἦταν ὀ Ἀμίν [62], τώρα εἶναι ὁ Μπαμπράκ Καρμάλ [63]. Σκότωσαν ὁ ἕνας τόν ἄλλον διαδοχικῶς, ὁ ἔνας μετά τόν ἄλλο, τή στιγμή πού ἐκπλήρωσαν τό καθῆκον τους. Ὁ πρῶτος ἐκφύλισε τήν χώρα, ὁ δεύτερος τήν ἀποσταθεροποίησε, ὁ τρίτος τήν ὁδήγησε σέ κρίση· «Γειά σας, σύντροφοι, μπάμ». Ὁ Μπαμπράκ Καρμάλ ἔρχεται ἀπό τή Μόσχα καί τόν βάζουν στή θέση τῆς ἐξουσίας [64]. Τό ἴδιο πρᾶγμα συνέβη καί στή Γρενάδα προσφάτως· ὁ Μωρίς Μπίσσοπ [65], μαρξιστής, σκοτώθηκε ἀπό τόν Ὄστιν -ἤ κάπως ἔτσι – στρατηγό ἤ κάτι τέτοιο, πού ἦταν ἐπίσης μαρξιστής. Σωστά; Λοιπόν, ὄχι ἄλλες ἐπαναστάσεις, παρακαλῶ, ὁμαλοποίηση τώρα ! Ἀπό ἐδῶ καί στό ἑξῆς, ὄχι ἄλλες ἀπεργίες, ὄχι ἄλλοι ὁμοφυλόφιλοι, ὄχι ἄλλες «γυναικεῖες ἀρχηγίες» [κινήματα] ἤ «νεανικές ἀρχηγίες» [κινήματα], ὄχι ἄλλες ἀρχηγίες. Τελεῖα καί παῦλα. Καλή, συμπαγής, δημοκρατική, προλεταριακή ἐλευθερία !

Γ. ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΕΩΣ
● Γ_1. Ἄμυνα στό στάδιο τῆς «ὁμαλοποιήσεως» (ἀνατροπή διά στρατιωτικῆς ἰσχύος)

Τώρα, γιά νά ἀναστραφεῖ αὐτή ἡ διαδικασία, ἀπαιτεῖται τεράστια προσπάθεια. Ὅταν σήμερα οἱ Η.Π.Α. χρειάστηκε νά εἰσβάλουν στήν Γρενάδα, γιά νά ἀναστρέψουν τήν διαδικασία ὑπονομεύσεως, κάποιοι εἶπαν, «φίλε, αὐτό δέν ἦταν καλό, δέν ἦταν κόσσερ [ἑβραϊκό νηστήσιμο], νά εἰσβάλεις σέ μιά ὄμορφη χώρα, τό νησί τῆς Γρενάδα» ! Καλά, γιατί δέν σταματήσατε τήν διαδικασία ἐδῶ [στήν ἀρχή], ὅταν ἡ Γρενάδα εἶχε μόλις προσεγγισθεῖ ἀπό τούς ἀριστερούς; Γιατί δέν παρεμποδίσατε τόν Μωρίς Μπίσοπ ἤδη νά ἀνέλθει στήν ἐξουσία; Τόν ἤθελαν οἱ κάτοικοι τῆς Γρενάδα; Πολύ ἀμφίβολο. Δέν ἤξεραν κἄν ποιός ἦταν ὀ Μωρίς Μπίσοπ ! Αὐτός ὁ ἴδιος ἦλθε στήν ἐξουσία μέ πραξικόπημα. Ok ; Ὄχι, ἀφήσαμε τήν κατάσταση νά ἐξελιχθεῖ κι ἄλλο, κι ἄλλο, κι ἄλλο, μέχρι τήν κρίση καί τήν ὁμαλοποίηση, πολύ σύντομα, καί τότε ἀποφάσισαν οἱ Η.Π.Α. να εἰσβάλουν στήν χώρα, ἀνακαλύπτοντας ὅτι ἡ χώρα ἦταν ἀπολύτως μιά στρατιωτική βάση γιά τήν Σοβιετική Ἕνωση. Φυσικά εἶναι δραστικό μέτρο, φυσικά εἶναι κρῖμα πού τό Σῶμα Πεζοναυτῶν ἔπρεπε νά χάσουν – πόσο - ἑβδομήντα ζωές, πολύ ἄσχημο. Γιατί νά μή σταματήσουμε τή διαδικασία πρίν φθάσει στήν κρίση; Ἄ, ὄχι, οἱ διανοούμενοι δέν ἐπρόκειτο νά σᾶς ἀφήσουν! Ἀποτελεῖ «ἀνάμειξη σέ ἐσωτερικές ὑποθέσεις». Εἶναι πολύ προσεκτικοί στό νά μήν ἀφήσουν τήν ἀμερικανική Κυβέρνηση νά ἀναμειχθεῖ στίς ἐσωτερικές ὑποθέσεις τῶν Λατινο-αμερικανικῶν χωρῶν· δέν τούς ἐνδιαφέρει ἄν ἀναμειχθεῖ ἡ Σοβιετική Ἕνωση στίς ὑποθέσεις αὐτές. Γιά νά ἀναστρέψουμε τή διαδικασία αὐτή ἀπό ἐδῶ [τό στάδιο τῆς ὁμαλοποιήσεως] ἀπαιτεῖται μόνον καί πάντοτε στρατιωτική ἰσχύς. Καμμία ἄλλη δύναμη ἐπί γῆς δέν μπορεῖ νά ἀναστρέψει τήν διαδικασία αὐτή στό σημεῖο αὐτό.

● Γ_2. Ἄμυνα στό στάδιο τῆς κρίσεως (ἀνατροπή διά κεκαλυμμένης δράσεως)

Σέ αὐτό τό σημεῖο [τῆς κρίσεως] δέν χρειάζεται στρατιωτική εἰσβολή τοῦ Στρατοῦ τῶν Η.Π.Α. Ἀπαιτεῖται δυναμική ἐνέργεια, ὅπως στή Χιλή, μέ μυστική ἀνάμειξη τῆς CIA, γιά νά παρεμποδίσουν τόν θύραθεν σωτήρα νά ἔλθει στά πράγματα καί γιά νά σταθεροποιήσουν τήν χώρα πρίν ἐκραγεῖ σέ ἐμφύλιο πόλεμο. Ὑποστήριξη σέ δεξιές συντηρητικές δυνάμεις. Μέ χρήματα, μέ ἀπατεῶνες, δέν ἔχει σημασία [66]. Σταθεροποίηση τῆς χώρας· νά μήν ἀφήσεις νά ἐξελιχθεῖ ἡ κρίση σέ ἐμφύλιο πόλεμο ἤ εἰσβολή. «Ὤ, ὄχι», θά ποῦν οἱ φιλελεύθεροι «εἶναι ἐνάντια στό νόμο. Τό Κογκρέσσο δέν θά ἐγκρίνει χρήματα γιά μυστικές ἐνέργειες τῆς CIA». Γιατί ὄχι; Θά πρέπει νά περιμένουμε να ἔλθει ἡ «ὁμαλοποίηση» καί τά σοβιετικά τάνκς νά προσγειωθοῦν στό ἀεροδρόμιο τοῦ Λός Ἄντζελες;

● Γ_3. Ἄμυνα στό στάδιο τῆς ἀποσταθεροποιήσεως
(ἀνατροπή διά προληπτικῶν μέτρων)

● Γ_3α. Περιορισμός πολιτικῶν ἐλευθεριῶν τῶν περιθωριακῶν στοιχείων (π.χ. ὁμοφυλοφίλων)

Τώρα, σέ αὐτό τό σημεῖο, τό σημεῖο τῆς ἀποσταθεροποιήσεως, καί πάλι μπορεῖ ἡ διαδικασία νά ἀναστραφεῖ· καί πάλι, εὐκολότερα ἀπό τό στάδιο τῆς κρίσεως· καμμία ἀνάμειξη τῆς CIA σέ αὐτό τό σημεῖο [τῆς ἀποσταθεροποιήσεως]· γνωρίζετε τί ἀπαιτεῖται ἐδῶ; Περιορισμός κάποιων ἐλευθεριῶν, γιά μικρές ὁμάδες πού αὐτοπροσδιορίζοντα «ἐχθροί τῆς κοινωνίας»· τόσο ἁπλό! «Ὤ, ὄχι» θά σᾶς ποῦν τά μίντια καί οἱ φιλελεύθεροι «αὐτό εἶναι ἀντίθετο πρός τό Ἀμερικανικό Σύνταγμα». Πῶς μποροῦμε [νά τό κάνουμε]; Μέ ἐξουσία ! Ἀρνήσου τά πολιτικά δικαιώματα στούς ἐγκληματίες, γιά παράδειγμα. Δέν εἶναι καλό, ἔ; Ὥστε τούς [τά] ἐπιτρέπουμε. Μάλιστα! Ἐπιτρέπεις στούς ἐγκληματίες νά ἔχουν πολιτικά δικαιώματα! Προχώρα, καί φέρε τήν χώρα σέ κρίση! Αὐτός [ἡ στέρηση τῶν δικαιωμάτων] εἶναι ἀναίμακτος τρόπος νά δράσεις. Χαλιναγώγησε τά δικαιώματα· μή τούς βάλεις στή φυλακή, ὄχι, ὄχι· δέν ἐννοῶ νά βάλεις ὅλους τούς ὁμοφυλοφίλους τοῦ Σάν Φρανσίσκο σέ στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Μή τούς ἐπιτρέψεις νά λάβουν πολιτική ἰσχύ! Μή τούς ἐκλέξεις σέ θέσεις ἐξουσίας ! Εἴτε εἶναι σέ ἐπίπεδο δήμου, εἴτε σέ ἐπίπεδο Πολιτείας εἴτε σέ ἐπίπεδο Ὁμοσπονδίας. Πρέπει νά μπεῖ βαθειά στό μυαλό τῶν Ἁμερικανῶν ψηφοφόρων, ὅτι ἕνα τέτοιο πρόσωπο σέ θέση ἰσχύος εἶναι ἐχθρός ! Μή φοβεῖσθε αὐτήν τήν λέξη! Εἶναι ἐχθρός ! Καί ἄν δέν εἶναι στό στάδιο τῆς διαφθορᾶς, θά εἶναι στό στάδιο τῆς κρίσεως. Φυσικά, ἀργότερα θά τόν σκοτώσουν ... ἀλλά σέ αὐτό τό σημεῖο εἶναι ἐχθρός. Προσφέρετε σπουδαία ὑπηρεσία, ἄν τοῦ ἀρνεῖσθε τό δικαίωμα νά «ἐξαργυρώσει» τίς δικές του τρελλές ἰδέες καί νά γίνει ἕνας ἄνδρας ἰσχυρός, ἕνας ἄνδρας πού χρησιμοποιεῖ τήν θέση ἐξουσίας. Ὁ περιορισμός συγκεκριμένων ἐλευθεριῶν καί τῆς ἀνεκτικότητος σέ αὐτό τό σημεῖο θά ἀπέτρεπε τήν πτώση σέ κρίση καί πιθανῶς θά ἀνέστρεφε τήν διαδικασία ἀποσταθεροποιήσεως.

● Γ_3β. Περιορισμός ἰσχύος συνδικαλιστῶν

Ἡ χαλιναγώγηση τῆς ἀπεριόριστης ἰσχύος, τῆς μονοπωλιακῆς ἰσχύος τῶν συνδικαλιστικῶν ὀργανώσεων· ἐδῶ σέ αὐτό τό σημεῖο [ἀποσταθεροποιήσεως], θά ἔσωζε τήν οἰκονομία ἀπό τήν κατάρρευση.

● Γ_3γ. Περιορισμός ἰσχύος ἰδιωτικῶν ἑταιρειῶν

Ἡ εἰσαγωγή νόμου πού θά σταματοῦσε τίς ἰδιωτικές ἑταιρεῖες ἀπό τό νά «βιάζουν» τήν στάση τῆς «κοινῆς γνώμης» πρός τήν κατεύθυνση τοῦ καταναλωτισμοῦ. Καμμία ἑταιρεία δέν πρέπει νά ἔχει τό δικαίωμα νά σᾶς ἐξωθεῖ στό νά ἀγοράζετε περισσότερα, ἄν δέν τό θέλετε ἐσεῖς. Πρέπει νά ὑπάρχει ἕνας νόμος: «Θἐλεις νά διαφημίσεις τό αὐτοκίνητό σου; Ἐντάξει, ἀλλά δέν θά ἀναφέρεις οὔτε μία φορά: “Ἀγορᾶστε τώρα καί ἐξοικονομεῖστε χρήματα”». Θά πρέπει νά εἶναι ἀντίθετο στόν νόμο τό νά ἐξωθεῖς τόν κόσμο στό νά καταναλώνει περισσότερα. Αὐτο-έλεγχος. Προηγουμένως, πρίν ἀρχίσει αὐτή ἡ διαδιδασία [τῆς διαφθορᾶς], ὁ αὐτο-έλεγχος ἦταν ὑπόθεση τῆς Ἐκκλησίας, τῆς θρησκείας. Διότι οἱ ἱεροκήρυκές μας, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, μᾶς ἔλεγαν ὅτι ὁ ὑλικός πλοῦτος εἶναι καλός, ἀλλά δέν εἶναι ἠ πρωταρχική λειτουργία τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος, διότι πρέπει νά ζήσεις μέ κάτι προφανῶς ἀνώτερο. Ὁ σχεδιασμός τῆς ζωῆς μας δέν εἶναι νά καταναλώνουμε περισσότερο ... ἀποσμητικό! Πρέπει νά ὑπάρχει κάτι σπουδαιότερο. Τό ἀνθρώπινο σῶμα δημιουργήθηκε σάν ἕνα τόσο περίπλοκο ὄργανο! Προφανῶς, πρέπει νά ὑπάρχει κάποιος ἀνώτερος σκοπός γι΄ αὐτό. Καί εἶναι τόσο εὔκολο νά ἀποφύγεις τήν ἀποσταθεροποίηση, ἄν ἀρνηθεῖς στίς ἄπληστες ἑταιρεῖες μία μικρή ἐλευθερία, μιά μικρή ἀνεξαρτησία: τό νά σᾶς ἐξωθοῦν νά μετατραπεῖτε σέ «ἐπεξεργαστές» ἀνεπιθύμητων προϊόντων καί ἀγαθῶν. Σᾶς μετατρέπουν σέ μηχανές. Σάν τό σκουλῆκι πού ἔχει εἴσοδο [οἰσοφάγο] καί ἔξοδο [σύστημα ἀφοδεύσεως]. Πόσο διαρκεῖ κατά μέσον ὅρο μία μεσαία συσκευή τήν σήμερον ἡμέραν; Λιγότερο ἀπό ἕνα χρόνο· γιατί; Ποῦ εἶναι ἡ δεξιοτεχνία; «[Διότι] θέλουμε νά ἀγοράζεις μία [κάθε χρόνο]» !

● Γ_3δ. Ἄσκηση αὐτο-ελέγχου (ἐγκρατείας)

Ἡ διαδικασία ἀποσταθεροποιήσεως μπορεῖ εὔκολα νά ξεπερασθεῖ, ἐάν – καθώς εἶπα - ἡ κοινωνία μέ τή δική της θέληση ἤ μετά ἀπό ἄσκηση πειθοῦς ἀπό μέρους τῶν ἡγετῶν θά φθάσει στήν ἰδέα τοῦ αὐτο-ελέγχου. «Εἶναι τόσο δύσκολο, θέλουμε νά καταναλώνουμε περισσότερα»· ὅμως, πρέπει νά τό κάνετε. Ἀλλιῶς, θά φθάσετε σέ αὐτό τό στάδιο [τῆς ὁμαλοποιήσεως], ὅπου - ὅπως λέμε στή Ρωσία – «ἄν ἡ ἔρημος Σαχάρα γίνει ποτέ κομμουνιστικό κράτος, θά ὑπάρχει ἔλλειψη ἄμμου». Πρέπει νά χαλιναγωγήσετε τίς προσδοκίες σας σέ αὐτό τό σημεῖο [τῆς ἀποσταθεροποιήσεως] προτοῦ νά εἶναι πολύ ἀργά. Ἀλλά, ὄχι· δέν θέλουμε νά τό κάνουμε !

● Γ_4. Ἄμυνα στό στάδιο τῆς διαφθορᾶς
(ἀνατροπή διά τῆς Θρησκείας καί ἰδεολογικῆς ἀντιστάσεως)

● Γ_4α. Ἀποτροπή εἰσροῆς ξένης ἰδεολογίας

Ἡ διαδικασία διαφθορᾶς, καί πάλι, εἶναι τό πιό εὔκολο πρᾶγμα γιά νά ἀναστρέψεις. Πρωτίστως, περιορίζοντας τήν εἰσαγωγή προπαγάνδας· τό πιό εὔκολο πρᾶγμα νά κάνει κανείς! Ἡ ἀπεριόριστη, ἀνεξἐλεγκτη εἰσαγωγή σοβιετικῆς φιλολογίας, σοβιετικῶν δημοσιογράφων, τό νά δίνετε στή σοβιετική προπαγάνδα καί τούς ἰδεολογικούς ταραξίες ἴσο χρόνο στά ἀμερικανικά δίκτυα τηλεοράσεως, πρέπει νά διακοπεῖ. Καί εἶναι εὔκολο· δέν θά προσβληθοῦν, νά ξέρετε ! Στήν πραγματικότητα, θά σέβονται παραπάνω τήν Ἀμερική! Κι ἔπειτα ὁ πρώην συνάδελφός μου, ὁ Βλαδίμηρος Πόζνερ ἐμφανίζεται [67] στό Νάϊτλάϊν καί ὁ Τέντ Κόππελ [68] τόν ρωτᾷ: «Λοιπόν, Βλαδίμηρε, τί σκέπτεστε γι΄ αὐτό;» Τί μπορεῖ νά σκεφθεῖ; Εἶναι ἕνα ὄργανο προπαγάνδας, σκέφτεται αὐτό πού τοῦ λέει ὁ σύντροφος Ἀντρόπωφ νά σκεφθεῖ. Εἶναι ἕνα ὡραῖο εὔγλωττο φερέφωνο τοῦ σοβιετικοῦ συστήματος ὑπονομεύσεως· καί ὁ Τέντ Κόππελ σᾶς κάνει νά πιστεύετε ὅτι ὁ φίλος μου Βλαδίμηρος Πόζνερ σκέφτεται; Ἡ διαδικασία τῆς διαφθορᾶς θά μποροῦσε νά μήν εἶχε κἄν ἀρχίσει, ἄν σέ ἐκεῖνο τό σημεῖο ἡ χώρα πού εἶναι ἀποδέκτης τῆς ὑπονομεύσεως, ἐνεργῶς - ὄχι βιαίως - ἀλλά ἐνεργῶς, ἀποτρέψει τήν εἰσαγωγή ξένης ἰδεολογίας. Δέν θέλω ἡ Ἀμερική νά ἀκολουθήσει τήν τακτική τῆς ἀρχαίας Ἰαπωνίας· δέν χρειάζεται νά πυροβολεῖτε ὅποιον ξένο πλησιάσει τά «ἱερά» σύνορα τῶν Η.Π.Α. Ἀλλά, ὅταν σᾶς προσφέρει σκουπίδια μέ ἀστραφτερή περιβολή, πρέπει νά τούς πεῖτε: «Ὄχι [εὐχαριστῶ], ἔχουμε τά δικά μας σκουπίδια!». Ἄν σέ αὐτό τό [πρῶτο] στάδιο, ἡ κοινωνία εἶναι ἀρκετά δυνατή, γενναία καί εὐσυνείδητη, γιά νά σταματήσει τήν εἰσαγωγή ἰδεῶν πού εἶναι ξένες, τότε ὅλη ἡ ἀλυσσίδα γεγονότων θά μποροῦσε νά ἀποτραπεῖ.

● Γ_4β. Ἀποτροπή εἰσροῆς ξένων πολιτιστικῶν στοιχείων (ἀντίθεση Φιλιππίνων καί Ἰνδίας)

Προσφάτως, πῆγα στίς Φιλιππίνες καί σοκαρίστηκα, πῶς σέ μεγάλες πόλεις σάν τήν Μανίλα, τά παιδιά ἀκοῦνε ἐκκωφαντική μουσική. Ἕνα μελωδικό ἔθνος, μέ μακρές παραδόσεις, καλῆς, ὡραίας, ἐθνικῆς μουσικῆς, εἰσηγμένες ἀπό τούς Ἱσπανούς πρό πολλοῦ, ἴσως δύο ἤ τρεῖς αἰῶνες πρίν, δέν θυμᾶμαι, ξαφνικά ἀκοῦνε μουσικά σκουπίδια, ὑψώνοντας τά ραδιόφωνα σέ πλήρη ἀπόδοση, πλήρη ἔνταση. Γιατί; Στήν Ἰνδία πέρασα πολλά χρόνια βλέποντας τίς ἀντιδράσεις τῶν Ἰνδῶν, ὅταν ἔβγαιναν ἀπό τούς κινηματογράφους, ἀφοῦ εἶχαν δεῖ χολλυγουντιανές παραγωγές. Δέν μποροῦσαν νά καταλάβουν «Γιατί οἱ Ἀμερικανοί εἶναι τόσο σπάταλοι! Διαλύουν τά αὐτοκίνητά τους, τά ἀστραφτερά τους αὐτοκίνητα κάθε πέντε λεπτά στήν ταινία ! Γιατί πυροβολοῦν ὁ ἕνας τόν ἄλλο γιά μισό ἑκατομμύριο δολλάρια; Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἔχουν τέτοια έμμονή μέ τό σέξ;» Μπορεῖτε νά φαντασθεῖτε νά δείχνουν μία ταινία ὅπου σέ κάθε πέντε λεπτά ὑπάρχει μία σκηνή ἐρωτικῆς συνεύρεσεως στήν ὀθόνη, σέ μιά χώρα ὅπως ἡ Ἰνδία, μέ μακρά παράδοση σεβασμοῦ σέ αὐτά τά ἰδιωτικά θέματα; Ἤ στό Πακιστάν; Καί οἱ Η.Π.Α. περιμένουν ὅτι αὐτοί οἱ ἄνθρωποι θά τούς σεβασθοῦν; Μέ τίποτε! Ναί, θά δοῦν τήν ταινία, θά πληρώσουν πέντε ρουπίες νά δοῦν αὐτά τά σκουπίδια· ἀλλά θά βγοῦν ἔξω καί θά ποῦν στά παιδιά τους: «Μή σέβεσθε τούς Ἀμερικανούς! Μή γίνετε ὅπως οἱ Ἀμερικανοί». Ἡ διαδικασία διαφθορᾶς μπορεῖ νά ἀνακοπεῖ ἐδῶ, [σᾶς τό λέω] ὡς δύο φορές εἰδικός.

● Γ_4γ. Ἐπιστροφή στήν παραδοσιακή Θρησκεία

Καί αὐτό ἀπαιτεῖ ἕνα βῆμα, νά κάνουμε ἕνα πολύ σημαντικό πρᾶγμα. Δέν χρειάζεται νά ἀπελάσουμε ὅλους τούς πράκτορες τῆς KGB ἀπό τήν Οὑάσινγκτον. Ἡ πιό δύσκολη καί ταυτόχρονα ἡ πιό ἁπλῆ ἀπάντηση εἶναι νά τήν σταματήσουμε ἐδῶ [στή διαφθορά] ἤ καί ἀκόμη νωρίτερα. Ἐπιστρέφοντας τήν κοινωνία στήν θρησκεία. Σέ κάτι πού δέν μπορεῖς νά ἀγγίξεις, νά φᾶς καί νά τό ἐνδυθεῖς, ἀλλά κάτι πού κυβερνᾷ τήν κοινωνία καί τήν κάνει νά κινεῖται καί τήν συντηρεῖ. Ἕνας σοβιετικός ἐπιστήμων, ὁ Σαφάρεβιτς [69], πού δέν ἔχει νά κάνει τίποτε με τήν θρησκεία, εἶναι ἐπιστήμων τῶν ὑπολογιστῶν, ἔκανε μία πολύ ἐντατική ἔρευνα στἠν ἱστορία τῶν σοσιαλιστικῶν χωρῶν· ὀνομάζει σοσιαλιστική ἤ κομμουνιστική ὁποιαδήποτε χώρα μέ συγκεντρωτική οἰκονομία καί πυραμιδοειδῆ μορφή τῆς δομῆς ἐξουσίας. Καί ἀνακάλυψε, δηλαδή δέν ἀνακάλυψε, ἁπλᾶ ἐπέστησε τήν προσοχή τῶν ἀναγνωστῶν του στό ὅτι πολιτισμοί ὅπως τῶν Μαχαζαμτζάρο στήν προ-ινδική ἐποχή, ὅπως τῆς Αἰγύπτου, τῶν Μάγιας, ὅπως τῶν Ἴνκας, ὅπως ὁ Βαβυλωνιακός Πολιτισμός, κατέρρευσαν καί ἐξαφανίστηκαν ἀπό προσώπου γῆς, τή στιγμή πού ἔχασαν τή θρησκεία. Τόσο ἁπλό! Ἀποσυντέθηκαν! Κανείς δέν τούς θυμᾶται πλέον, ἔ, ἀραιά.

● Ἡ θρησκεία κατανικᾷ τούς ἀνθρώπινους ὑπολογισμούς

Λοιπόν, οἱ ἰδέες κινοῦν τήν κοινωνία καί διακρατοῦν τήν ἀνθρωπότητα ὡς κοινωνία ἀνθρωπίνων ὄντων, νοημόνων, ἠθικῶν φορέων τοῦ Θεοῦ. Τά γεγονότα, ἡ ἀλήθεια, ἡ ἀκριβής γνώση δέν μποροῦν [νά τό κάνουν]. Ὅλη ἡ ἐκλεπτυσμένη τεχνολογία καί οἱ ὑπολογιστές δέν θά ἀποτρέψουν τήν ἀποσύνθεση τῆς κοινωνίας, καί τελικῶς, τόν τελικό θάνατό της. Ἔχετε γνωρίσει ποτέ ἕνα πρόσωπο πού θά θυσίαζε τή ζωή του, τήν ἐλευθερία του, γιά μιά ἀλήθεια σάν κι αὐτή: 2 x 2 = 4 ; Αὐτή εἶναι ἀλήθεια! Δέν ἔχω [ὅμως] γνωρίσει πρόσωπο πού νά πεῖ: «Αὐτό [2x2=4] εἶναι ἀλήθεια καί εἶμαι ἔτοιμος νά μέ πυροβολήσετε γι΄ αὐτό», γιά νά ὑπερασπισθεῖ τήν ἀλήθεια. Ἀλλά, ἑκατομμύρια θυσίασαν τή ζωή τους, τήν ἐλευθερία, τήν ἄνεση, τά πάντα, γιά πράγματα ὅπως ὁ Θεός, ὀ Ἰησοῦς Χριστός· ἦταν τιμή τους! Κάποιοι μάρτυρες στά σοβιετικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως πέθαναν· καί πέθαναν ἐν είρήνῃ, ἀντίθετα ἀπό ἐκείνους πού φώναζαν «ζήτω ὁ Στάλιν», γνωρίζοντας πολύ καλά ὅτι ἴσως δέν ζήσει πολύ ! Κάτι πού δέν εἶναι ὐλικό, κινεῖ τήν κοινωνία καί τήν βοηθεῖ νά ἐπιβιώσει.

Καί ἀντίστροφα: τή στιγμή πού θά πάρουμε τό δύο ἐπί δύο ἴσον τέσσερα καί θά τό κάνουμε τήν καθοδηγητική ἀρχή τῆς ζωῆς μας, τῆς ὑπάρξεώς μας, πεθαίνουμε. Μολονότι αὐτό [2 x 2 = 4] εἶναι ἀλήθεια, καί Αὐτό [Θεός, Ἰησοῦς Χριστός] δέν μποροῦμε νά τό ἀποδείξουμε· μποροῦμε μόνον νά τό αἰσθανθοῦμε καί νά ἔχουμε πίστη σέ Αὐτό.

Δ. ΕΠΙΛΟΓΟΣ

● Ἡ ἀντίδραση στήν ὑπονόμευση εἶναι ἡ θρησκευτική Πίστη καί ἡ ἠθική ἀντίσταση

Λοιπόν, ἡ ἀπάντηση στήν ἰδεολογική ὑπονόμευση – πολύ παραδόξως - εἶναι πολύ ἁπλῆ. Δέν χρειάζεται νά πυροβολεῖς τούς ἀνθρώπους, δέν χρειάζεται νά στοχοποιεῖς μέ πυραύλους Πέρσινγκ ἤ πυραύλους Κρούζ τό Διοικητήριο τοῦ Ἀντρόπωφ. Ἁπλῶς χρειάζεται νά ἔχουμε πίστη καί νά ἐμποδίζουμε τήν ὑπονόμευση. Μέ ἄλλα λόγια, νά μή γίνουμε θῦμα τῆς ὑπονομεύσεως. Νά μή προσπαθοῦμε νά εἴμαστε, ὅπως στό τζοῦντο, τό πρόσωπο πού πάει νά θραύσει τόν ἐχθρό καί τόν πιάνουν ἀπό τό χέρι. Μή χτυπᾶτε ἔτσι· χτυπῆστε μέ τή δύναμη τοῦ πνεύματος καί τῆς ἠθικῆς ὑπεροχῆς. Καί ἄν δέν ἔχετε τέτοιες δυνάμεις, εἶναι τέλος πάντων τώρα καιρός νά τίς ἀναπτύξετε. Καί αὐτή εἶναι ἡ μόνη ἀπάντηση. Αὐτό εἶναι.
(παρατεταμένο χειροκρότημα τῶν ἀκροατῶν)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΕΛΟΥΣ

[50] Βλ. παραπάνω, εἰσαγωγή καί σημείωση [30], γιά τόν ἐτήσιο προϋπολογισμό τῆς KGB.

[51] Πρόκεται περί περιοδικοῦ πού ἐκδιδόταν ρωσσιστί ἀπό τό 1944 μέχρι τό 1994 (συνολικῶς 454 τεὐχη) ἀπό τό United States Department of State, γιά διανομή στήν Ε.Σ.Σ.Δ. κατά τή διάρκεια τοῦ Ψυχροῦ Πολέμου. Βλ. «Amerika (magazine)» (Wikipedia), http://en.wikipedia.org/wiki/Amerika_%28magazine%29

[52] Κινέζος Στρατηγός (544-496 π.Χ.), κατά τήν παράδοση συγγραφεύς τοῦ γνωστοῦ καί μέ σημαντική ἐπίδραση ἀρχαίου κινεζικοῦ βιβλίου στρατηγικῆς «Ἡ Τέχνη τοῦ Πολέμου».

[53] Πρόκειται περί γνωστῆς θέσεως τοῦ Γερμανοῦ Στρατηγοῦ Carl Philipp Gottfried von Clausewitz (1780-1831). Πρβλ. RICHARD PIPES, «Παγκόσμιος Σοβιετική Στρατηγική», ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 65ἑ.: «Τό ἱστορικό κατόρθωμα τοῦ Λένιν εἶναι ὅτι στρατιωτικοποίησε τήν πολιτική. Ἔχει, ὀρθῶς, εἰπωθεῖ, ὅτι ὁ Λένιν εἶχε κατά νοῦν τόν Κλαούζεβιτς μετατρέποντας τήν πολιτική σέ πόλεμο μέ ἄλλα μέσα: ὁ σκοπός εἶναι ὁ πόλεμος, ἡ πολιτική τό μέσον καί ὄχι τό ἀντίθετο. Συνεπῶς ἡ ἐφαρμογή πολιτικῆς στρατηγικῆς καί τακτικῆς, ὁρίζεται ἀπό μιά οὐσιαστικά στρατιωτική ἐκτίμηση αὐτοῦ πού εἶναι γνωστό ὡς συσχετισμός δυνάμεων». Τό τελευταῖο, στήν κομμουνιστική θεωρία, ἀγκαλιάζει ὄχι μόνο ἐκείνους τούς παράγοντες πού στή δυτική ὁρολογία περιλαμβάνονται στήν ἔννοια “ἰσορροπία δύναμης” ἀλλά ἐπίσης τίς οἰκονομικές ἱκανότητες, τήν κοινωνική σταθερότητα καί τήν κοινή γνώμη – δηλ. στοιχεῖα, πού μολονότι μή στρατιωτικά μέ τήν αὐστηρή ἔννοια τῆς λέξης, ὡστόσο, ἔχουν μεγἀλη σημασία γιά τήν ἱκανότητα ἑνός ἔθνους νά ἐξαπολύσει πόλεμο».

[54] Spiro Agnew. Ἕλληνας ὁμογενής τῶν ΗΠΑ (1918-1996), Ρεπουμπλικανός Πολιτικός καί Ἀντιπρόεδρος (39ος ) τῶν Η.Π.Α. (1969-1973), ὑπό τόν Πρόεδρο Richard Nixon.

[55] Διακρίνεται βεβαίως ἡ χριστιανική ἀπαρέσκεια στή βία (ἡ Ὀρθοδοξία ποτέ δέν δέχθηκε καισαροπαπικές ἱερο-εξεταστικές διώξεις ἀντι-φρονούντων), ἀπό τό δικαίωμα ἑνός Κράτους νά χρησιμοποιεῖ «τήν μάχαιραν» ἐναντίον τῶν κακοποιῶν. Βλ. Πρός Ρωμαίους 13, 3.4· «Οἱ γάρ ἄρχοντες οὐκ εἰσί φόβος τῶν ἀγαθῶν ἔργων, ἀλλά τῶν κακῶν. Θέλεις δέ μή φοβεῖσθαι τήν ἐξουσίαν; Τό ἀγαθόν ποίει καί ἕξεις ἔπαινον ἐξ αὐτῆς· Θεοῦ γάρ διάκονός ἐστι σοί εἰς τό ἀγαθόν. Ἐάν δέ τό κακόν ποιῇς, φοβοῦ· οὐ γάρ εἰκῇ τήν μάχαιραν φορεῖ· Θεοῦ γάρ διάκονός ἐστιν, ἔκδικος εἰς ὀργήν τῷ τό κακόν πράσσοντι»!

[56] Γνωστή εἰρωνική φράση (γιά τά μέλη τοῦ Κομμουνιστικοῦ Κόμματος) πού ἔχει ληφθεῖ ἀπό τό ἀντι-σταλινικό ἔργο «Ἡ φάρμα τῶν ζώων» (Animal Farm, 1945) τοῦ σοσιαλιστῆ συγγραφέως George Orwell (1903-1950). Ἐκεῖ, οἱ βασικές ἑπτά ἀρχές τοῦ «συστήματος», συνοψίσθηκαν τελικῶς στήν φράση «Ὅλα τά ζῶα εἶναι ἴσα, ἀλλά μερικά ζῶα εἶναι πιό ἴσα ἀπό ἄλλα» ("All animals are equal, but some animals are more equal than others").

[57] Οἱ γνωστές ἀπεργιακές κινητοποιήσεις τοῦ ὀργανισμοῦ λεωφορείων Greyhound Bus Line στό Σηάτλ, τόν Νοέμβριο τοῦ 1983.

[58] Σοβιετικό Πανεπιστήμιο πού ἱδρύθηκε τό 1960 ὡς «Πανεπιστήμιο τῆς Φιλίας τῶν Λαῶν» καί μετονομάσθηκε τιμητικῶς σέ Πανεπιστήμιο Patrice Lumumba, πρός τιμήν τοῦ ἡγέτη αὐτοῦ τῆς ἀνεξαρτησίας τοῦ Κονγκό ἀπό τό Βέλγιο (1925-1961). Ὁ Πατρίς Λουμούμπα δολοφονήθηκε κατά τή διάρκεια πραξικοπήματος, λόγῳ τῆς ἀντιδράσεώς του ἔναντι τῆς ἀποσχίσεως ἀπό τό Κονγκό τῆς πλούσιας σέ μεταλλεύματα περιοχῆς τῆς Κατάνγκα.

[59] Μεταξύ πολλῶν συνωνύμων πολιτικῶν καί διπλωματῶν τῆς Ε.Σ.Σ.Δ. ἴσως ἐννοεῖ τόν Μπόρις Ἰβανώφ, Συνταγματάρχη καί Διευθυντή τῆς KGB τήν δεκαετία τοῦ 1960 ἤ πιθανότερο, τόν Λοχαγό Εὐγένιο Ἰβανώφ (1926-1994), Σοβιετικό κατάσκοπο στήν Μ. Βρεττανία, ὁ ὁποῖος ἀποκαλύφθηκε μέ τήν ὑπόθεση Profumo τό 1961.

[60] Ὁ ἡγέτης τῆς ἀνεξαρτησίας τοῦ Μπαγκλαντές καί Πρόεδρος (Ἀπρίλιος 1971 - Ἰανουάριος 1972), Sheikh Mujibur Rahman (1920-1975), ἀρχηγός τῆς Awami League ἀπό τό 1963.

[61] Πρόκειται περί τοῦ Nur Muhammad Taraki (1917-1979), Προέδρου τοῦ Ἐπαναστατικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἀφγανιστάν (Ἀπρίλιος 1978 - Σεπτέμβριος 1979).

[62] Εἶναι ὁ Hafizullah Amin (1929-1979), διάδοχος τοῦ ὡς ἄνω Ταράκι (Σεπτέμβριος – Δεκέμβριος 1979).

[63] Babrak Karmal (1929-1996), διάδοχος τοῦ ὡς ἄνω Ἀμίν (Δεκέμβριος 1979 – Νοέμβριος 1986).

[64] JOSEPH COLLINS (Δρ πολιτικῶν ἐπιστημῶν παν. Columbia), «Εἰσβολή στό Ἀφγανιστάν» ἐν Ρωσική Πρόκληση, ἐκδ. «Ἐποπτεία», Ἀθήνα 1982, σελ. 114.115: «Κατά τόν Σεπτέμβρη, οἱ σοβιετικοί ἄρχισαν νά πιέζουν τόν Ταράκι νά ἐγκαταλείψει τόν φιλόδοξο Ἀμίν ὁ ὁποῖος προηγουμένως εἶχε ἀπορρίψει πρόταση γιά ἀλλαγή τῆς δρακόντιας τακτικῆς τῆς κυβέρνησης. Ὡστόσο, ὅταν ὁ Ἀμίν πληροφορήθηκε τήν ἀποπομπή του δέν ἔφυγε ἤρεμα. Στό ἀνάκτορο Ἄργκ ξέσπασε μιά μάχη πυροβολισμῶν καί ὀ Ταράκι μέ τή φρουρά του σκοτώθηκαν, ἀφήνοντας τόν Ἀμίν νά ἔχει τόν ἀπόλυτο ἔλεγχο τῆς κυβέρνησης. Παρά τή σοβιετική πίεση, ὁ Ἀμίν ἀρνήθηκε νά διαπλατύνει τή βάση τοῦ κυβερνῶντος κόμματος ἤ νά υἱοθετήσει μετριοπαθέστερη τακτική. Ὁ Ἀμίν ἀπέρριψε τίς προσφορές τῶν σοβιετικῶν ὁμάδων, ἀπέλυσε ἕνα μέρος τῆς κυβερνήσεώς του καί ἀκόμη, κατέκρινε ἀνοιχτά τούς σοβιετικούς γιά ἐπέμβαση στίς ἐσωτερικές ὑποθέσεις τοῦ Ἀφγανιστάν – μιά ἰδιαιτέρως ἀνησυχητική κατηγορία, ἀφοῦ μιά τέτοια συμπεριφορά ἦταν σαφῶς ἀπαγορευμένη ἀπό τή συνθήκη φιλίας. Λίγο μετά ὁ Ἀμίν ἔφθασε νά ἀπαιτήσει τήν ἀνάκληση τοῦ σοβιετικοῦ πρεσβευτῆ ... Στίς 27 Δεκεμβρίου, σέ μιά ἐπιχείρηση πού προκάλεσε ἑκατοντάδες θυμάτων, ὁμάδες τῆς μονάδας αὐτῆς ἀναπτύχθηκαν πρός τό ἀνάκτορο Νταρουλαμάν ἔξω ἀπό τήν Καμπούλ, κατέστρεψαν τήν ἐπίλεκτη φρουρά τοῦ Ἀμίν καί τά ὀκτώ τάνκς τους, καί σκότωσαν τόν Πρόεδρο Ἀμίν. Ὁ Μπαμπράκ Καρμάλ, ἡγέτης τῆς κλίκας PDPA τοῦ Πάρτσαμ καί μέχρι τότε ἐξόριστος κάπου στήν Ἀνατολική Εὐρώπη, ἀνακηρύχθηκε Πρόεδρος». JOHN J. DZIAK, «Σοβιετικές ὑπηρεσίες πληροφοριῶν καί ἀσφαλείας στή δεκαετία τοῦ ‘80», ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 51.52: «Πολλοί παρατηρητές συμφωνοῦν γενικῶς ὅτι εἰδικές σοβιετικές μονάδες πῆγαν στό ἀνάκτορο τοῦ Ἀμίν (ὅπου τόν εἶχαν πιέσει οἱ σοβιετικοί νά πάει γιά τήν “προστασία” του) καί ὅτι ὁ Ἀμίν δολοφονήθηκε σέ μιά ἔφοδο τῶν σοβιετικῶν “προστατῶν” τή νύχτα τῆς 27ης Δεκεμβρίου. Μιά πηγή ἐπιμένει πώς “οὔτε συζήτηση ὅτι ἐξετελέσθη μετά ἀπό συνοπτική δίκη” ἀπό τό νέο καθεστώς: “ Ὁ Ἀμίν δολοφονήθηκε ἐν ψυχρῷ ἀπό τούς Ρώσους” μαζί μέ “τουλάχιστον 40 μέλη τῆς οἰκογενείας του, προσωπικοῦ καί φίλων”. Ἐδῶ εἶναι πού ἀρχίζει τό μυστήριο τοῦ στρατηγοῦ Παπούτιν ... Τή νύχτα τῆς26ης Δεκεμβρίου 1979 ὁ στρατηγός Παπούτιν σκοτώθηκε σέ μιά ἄγρια ἀνταλλαγή πυροβολισμῶν μέσα ἤ κοντά στό ἀνάκτορο τοῦ Ἀμίν ὅταν ὁ Ἀμίν ἀνέτρεψε τούς ἐλιγμούς τοῦ Παπούτιν».

[65] Πρόκειται περί τοῦ κομμουνιστοῦ πολιτικοῦ τῆς Γρενάδας Maurice Bishop (1943-1983), ὁ ὁποῖος χρημάτισε Πρωθυπουργός τῆς χώρας (1979-1983) ἔπειτα ἀπό πραξικόπημά του τό 1979 καί μέχρι τήν ἀπομάκρυνση καί φυλάκισή του ἀπό τόν Ὑπουργό Bernard Coard σέ ἄλλο, ἐσωτερικό τοῦ Κόμματος πραξικόπημα τοῦ 1983 (16 Ὀκτωβρίου 1983). Ὁ Coard παρέμεινε μόνον τρεῖς ἡμέρες στήν ἐξουσία καί ἐκθρονίσθηκε ἀπό τόν Στρατηγό Hudson Austin, ὁ ὁποῖος ἀνέλαβε τήν διακυβέρνηση ἀμέσως μετά τήν δολοφονία τοῦ Maurice Bishop (19 Ὀκτωβρίου 1983).

[66] Ἐδῶ ἡ πεποίθηση τοῦ Μπέζμενοφ γιά τήν ἀνάγκη διασώσεως τῶν ΗΠΑ ὡς μόνου μέσου σωτηρίας τῆς ἀνθρωπότητος ἀπό τόν κομμουνιστικό ὁλοκληρωτισμό, φθάνει, ὁμολογουμένως στό ἀκραῖο της σημεῖο (διόλου παράξενο δεδομένων τῶν ἐμπειριῶν του καί τοῦ τότε ψυχροπολεμικοῦ κλίματος). Φυσικά, ἡ ἀμερικανική «ὑπόγεια» πολιτική δέν χρειάσθηκε νά περιμένει τίς ὑποδείξεις τοῦ Μπέζμενοφ ...

[67] Vladimir Vladimirovich Posner (1934 -),Ρωσο-αμερικανός ἀπολογητής τῆς Ε.Σ.Σ.Δ. στόν χῶρο τῶν Η.Π.Α. στίς δεκαετίες 1970 καί 1980, ὡς ὑπεύθυνος τοῦ ἀγγλόφωνου «Ράδιο Μόσχα» στή Βόρειο Ἀμερική.

[68] Ted Koppel (1940 -), βρεττανο-ἀμερικανός τηλεπαρουσιαστής καί δημοσιογράφος, γνωστός γιά τήν ἐπί 25 χρόνια (1980-2005) παρουσία του στήν ἐκπομπή Νάιτλαϊν (Nightline), τοῦ τηλεοπτικοῦ καναλιοῦ ABC (American Broadcasting Company).

[69] Περί τοῦ Igor Rostislavovich Shafarevich (1923- ) βλ. τήν εἰσαγωγή τοῦ κειμένου αὐτοῦ καί τίς προηγούμενες σημειώσεις [12] καί [14-16] .

Απομαγνητοφώνηση, μετάφραση και επιμέλεια κειμένου © 2014 impantokratoros.gr
Επιτρέπεται η χρήση, διάθεση και αναπαραγωγή του υλικού του ιστοχώρου αρκεί να διατηρείται το αρχικό νόημα χωρίς περικοπές που πιθανόν να το αλλοιώνουν, για μή εμπορικούς σκοπούς,
με βασική προϋπόθεση την αναφορά στην πηγή: www.impantokratoros.gr

ΠΗΓΗ:

http://impantokratoros.gr/bezmenov-3.el.aspx

--------------------------

Ιστορική συνάφεια της διαλέξεως του Μπέζμενοφ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

- Η αναβάθμιση της KGB επί Αντρόπωφ
- Διείσδυση της KGB μέσω διπλωματών και δημοσιογράφων
- Η εξωτερική πολιτική της Ε.Σ.Σ.Δ. χαρασσόταν από την KGB
- Οι ΗΠΑ ως στόχος των «δραστικών μέτρων»
- Η υπονόμευση και τα «δραστικά μέτρα» της σοβιετικής εξωτερικής πολιτικής
- Το ενδιαφέρον της σοβιετικής Μόσχας για την Ινδία

Οἱ ἀποκαλύψεις τοῦ Μπέζμενοφ γιά τίς σοβιετικές μεθοδεύσεις σχετικῶς μέ τήν ὑπονόμευση ἐχθρικῶν κοινωνιῶν, μολονότι δέν εἶναι οἱ μοναδικές ἀπό πρώην σοβιετικούς πράκτορες, ἀναδεικνύουν ὅμως ἐπισήμως τήν μυστικότητα μέ τήν ὁποία ὁλόκληροι παρακρατικοί μηχανισμοί ἐνεργοποιοῦνται μέ σκοπούς ἀνατρεπτικούς ξένων κοινωνιῶν. Τήν ὑπομονευτική δραστηριότητα καί ἐπιμονή τίς ὁποῖες εἶναι δυνατόν νά χρησιμοποιήσει κάθε κομμουνιστής, ἐναντίον τῶν ἀστῶν στό πλαίσιο τῆς ταξικῆς πάλης ὁμολογεῖ ὁ ἴδιος ὁ Βλαδίμηρος Λένιν: «Καί ὁ πιό ἰσχυρός ἐχθρός μπορεῖ νά κατατροπωθεῖ, φτάνει μόνο ν’ ἀσκεῖται ἡ ὑπέρτατη προσπάθεια, καί ἡ πιό ὁλοκληρωτική, προσεκτική, μέ προσήλωση, ἐπιδέξια καί ὑποχρεωτική χρήση ὁποιουδήποτε, ἀκόμα καί τοῦ ἐλάχιστου, σχίσματος ἀνάμεσα στούς ἐχθρούς, ὁποιαδήποτε σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ τῶν ἀστῶν τῶν διαφόρων χωρῶν, καί μεταξύ τῶν διαφόρων ὁμάδων ἤ τύπων ἀστῶν μέσα σέ διάφορα κράτη, καί ἐπίσης χρησιμοποιώντας ὁποιαδήποτε, ἀκόμη καί τή μικρότερη, εὐκαιρία νά κερδίσεις μιά μάζα σύμμαχο, ἔστω κι ἄν ὁ σύμμαχος αὐτός εἶναι προσωρινός, ἀμφιταλαντευόμενος καί ὑπό ὅρους» [20]. Σέ ἄλλο σημεῖο πάλι ὁ ἡγέτης τοῦ Κομμουνισμοῦ δίδει τίς ἑξῆς ὁδηγίες: «Πρέπει νά μποροῦμε νά ἀντισταθοῦμε σέ ὅλο αὐτό, νά συγκατατεθοῦμε στό νά ὑποστοῦμε ὁποιαδήποτε θυσία, καί ἀκόμη -ἄν χρειασθεῖ - νά καταφύγουμε σέ διάφορα στρατηγήματα, τεχνάσματα καί παράνομες μεθόδους, σέ ὑπεκφυγές καί προφάσεις, ἐν ὅσῳ διεισδύουμε στά Συνδικᾶτα, παραμένουμε σέ αὐτά καί συνεχίζουμε τό κομμουνιστικό ἔργο ἐντός αὐτῶν μέ κάθε κόστος» [21].

Ὅμως ἡ προσωπική ἐμπειρία εἰδικῶς τοῦ Γιοῦρι Ἀλεξάντροβιτς ἀπό τόν τρόπο δράσεως τῆς KGB προέρχεται ἀπό τήν περίοδο μετά τήν ἀνάδειξη τοῦ Γιοῦρι Ἀντρόπωφ στήν ἡγεσία τῆς Ἑνώσεως Σοβιετικῶν Σοσιαλιστικῶν Δημοκρατιῶν, καί τήν ἀκόλουθη ἰσχυροποίηση τῆς ΚαΓκεΜπέ.

Ἡ ἀναβάθμιση τῆς KGB ἐπί Ἀντρόπωφ

Ὁ Γιοῦρι Μπέζμενοφ, πτυχιοῦχος ἀνωτάτης σχολῆς, ἐντάχθηκε λοιπόν στήν KGB σέ περίοδο ριζικῆς ἀναδιοργανώσεως καί ἀναβαθμίσεώς της. Ἡ τότε σταδιακή ἄνοδος στήν ἐξουσία τῆς ΕΣΣΔ τοῦ Γιοῦρι Ἀντρόπωφ, ἀρχικῶς ὡς τοῦ ἐπικεφαλῆς τοῦ Τμήματος Σχέσεων μέ Κομμουνιστικά καί Ἐργατικά Κόμματα σέ Σοσιαλιστικές Χῶρες (1957-1967), ἀργότερα ὡς μέλους τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Κ.Κ. τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως (1961-1967), ὡς τοῦ ἐπικεφαλῆς τῆς ΚαΓκεΜπέ (1967-1982) καί μέλους τοῦ Πολιτικοῦ Γραφείου (1973-1984) καί τελικῶς ὡς τοῦ Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ Κ.Κ.Σ.Ε. (1982-1984), ὁδήγησε σέ σημαντικές διαρθρωτικές καί ἐνισχυτικές ἀλλαγές μέσα στήν ΚαΓκεΜπέ.

Σύμφωνα μέ τό ἀμερικανικό περιοδικό TIME: «Δεδομένης τῆς φοβερῆς δύναμης τῆς ΚαΓκεΜπέ, καθώς καί τῆς δικαιολογημένης της φήμης γιά τό ἀνελέητο καί τό βάναυσο τῶν μεθόδων της, πιστευόταν γιά πολύ καιρό ὅτι ἡ ἡγεσία τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης ποτέ δέν θά ἐπέτρεπε σ΄ ἕναν ἀρχηγό τῆς μυστικῆς ἀστυνομίας νά καταλάβει τό ἀνώτατο ἀξίωμα τοῦ κράτους. Ὁ Γιοῦρι Ἀντρόπωφ ξεπέρασε αὐτό τό ἐμπόδιο ὅταν ἐξελέγη ὡς διάδοχος τοῦ Μπρέζνιεφ. Ἐκεῖνο πού διαφαίνεται καθαρά εἶναι ὅτι ἡ ἀνάρρησή του στήν ἐξουσία συνέπεσε μέ τή βαθμιαία ἐξέλιξη τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης σέ ἕνα σύγχρονο ἀστυνομικό κράτος, στό ὁποῖο ἡ ὠμή τρομοκρατία τῆς ἐποχῆς τοῦ Στάλιν ἀντικαταστάθηκε σέ μεγάλο βαθμό ἀπό πιό ἐκλεπτυσμένους τρόπους ἐλέγχου. Ἔτσι ἡ ΚαΓκεΜπέ ἔγινε ἕνα πολύ πιό ἐπιτηδευμένο ὄργανο γιά τήν προώθηση τῶν σοβιετικῶν συμφερόντων σ΄ ὅλο τόν κόσμο. Ὡς ἐπικεφαλῆς τῆς ΚαΓκεΜπέ, ὁ Ἀντρόπωφ συνέβαλε πολύ στίς ἀλλαγές αὐτές ... Γιά νά συμβάλει στήν ὀργάνωση τῆς νέας ΚαΓκεΜπέ, ὁ Ἀντρόπωφ» ἐπιδίωξε νά προσλάβει τήν ἀφρόκρεμα τῶν σοβιετικῶν πανεπιστημίων. Ὅπως λέει ὁ Λέοναρντ Σαπίρο, σοβιετολόγος τῆς Σχολῆς Πολιτικῶν καί Οἰκονομικῶν Ἐπιστημῶν τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Λονδίνου: “Τή δεκαετία τοῦ 1930, ἡ ΚαΓκεΜπέ ἦταν γεμάτη τραμπούκους. Τώρα ἔχει καταστῇ μία ἐπίλεκτη ὀργάνωση πού προσελκύει ὅ,τι καλύτερο βγάζουν τά πανεπιστήμια”. Αὐτοί πού ἀσχολοῦνται μέ τήν ἐπιλογή προσπαθοῦν νά προσλάβουν νέους πού ξέρουν ξένες γλῶσσες γιά πιθανές ἀποστολές στό ἐξωτερικό. Ἰδιαίτερη ζήτηση ἔχουν ἀπόφοιτοι τοῦ περίφημου Ἰνστιτούτου Διεθνῶν Σχέσεων τῆς Μόσχας. Γιά πολλούς νέους, ἡ φιλοδοξία νά καταλάβουν μία θέση στήν ΚαΓκεΜπέ εἶναι μίγμα πατριωτισμοῦ ἀλλά καί ἔξυπνου ὑπολογισμοῦ. Ὅπως λέει καί ἕνας πρόσφατος σοβιετικός φυγάς: “Μιά θέση στήν ΚαΓκεΜπέ συνοδεύεται ἀπό ἕνα θαυμαστό ὅραμα ὅλων τῶν πρόσθετων ἀνταμοιβῶν πού ὑπόσχεται ἡ δουλειά αὐτή: ὑψηλότερο μισθό, μεγαλύτερο διαμέρισμα, καλύτερες διακοπές, ταξίδια στό ἐξωτερικό. Μέ ἄλλα λόγια, ὅλα ἐκεῖνα πού ὁ μέσος σοβιετικός πολίτης προσπαθεῖ μιά ζωή νά ἀποκτήσει”» [22].

Οἱ ἐκτιμήσεις αὐτές ταυτίζονται πλήρως μέ τίς αὐτοβιογραφικές ἐπισημάνσεις τοῦ Γιοῦρι Μπέζμενοφ περί τῶν βιοτικῶν ἀνέσεων πού ἀπολάμβανε στήν Ἰνδία καί περί τῆς καρριέρας πού τόν ἀνέμενε, ἐάν εἶχε παραμείνει στίς τάξεις τῆς KGB καί στήν ἐξυπηρέτηση τῆς σοβιετικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς.

Διείσδυση τῆς KGB μέσω διπλωματῶν καί δημοσιογράφων

Ὁ σημαίνων ρόλος τῶν σοβιετικῶν δημοσιογράφων καί διπλωματῶν τοῦ ἐξωτερικοῦ (ὅπως τόν περιγράφει ἐκτενῶς ὁ Γιοῦρι Ἀλεξάντροβιτς, τόσο στήν ὁμιλία του τοῦ 1983, ὅσο καί στή συνέντευξη μέ τόν G. Edward Griffin τό 1984), ὡς παραγόντων πολιτικῆς προπαγάνδας καί ὑπονομευτῶν τῶν κοινωνιῶν, ἔγινε βεβαίως ἀντιληπτός ἀπό τίς δυτικές ὑπηρεσίες ἀντικατασκοπείας. Ὁ δημοσιογράφος Παῦλος Ἀναστασιάδης σημειώνει:

«Ἀξιωματοῦχοι τῆς ΚαΓκεΜπέ καί τοῦ στρατιωτικοῦ της σκέλους τῆς GRU, συχνά κατέχουν τίς περισσότερες θέσεις στίς πρεσβεῖες, σέ βαθμό πού νά φθάνουν το 60% τοῦ προσωπικοῦ σέ μερικές χῶρες τοῦ τρίτου κόσμου ... Γιατί πέρα ἀπό τίς διπλωματικές ἀντιπροσωπεῖες, πού εὔκολα προκαλοῦν τίς ὑποψίες τῶν ἀρχῶν καί πολιτῶν, ἡ ΚαΓκεΜπέ τοποθετεῖ τούς ἀνθρώπους της στό ἐξωτερικό ὡς μέλη τῶν πρακτορείων εἰδήσεων Τάςς καί Νοβόστι, τῆς Ἀεροφλότ, καί τῶν σοβιετικῶν ἐμπορικῶν ἀποστολῶν ... σέ ὁρισμένες περιπτώσεις ἡ Σοβιετική Ἕνωση εἶναι διατεθειμένη νά ἐπιδιώξει οἰκονομική συνεργασία μέ χῶρες ὄχι μόνο γιά ὑλικά κέρδη ἀλλά γιά τήν εὐκαιρία πού προσφέρεται νά τοποθετήσει περισσότερους πράκτορες» [23].

Σέ ἔκθεση πού συντάχθηκε ἀπό τήν ἀμερικανική Βουλή τῶν Ἀντιπροσώπων τό 1982 (βάσει σχετικῶν ἀκροάσεων τῆς Μονίμου Εἰδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί Θεμάτων Πληροφοριῶν τῆς Βουλῆς στίς 13 καί 14 Ἰουλίου 1982), παρουσιάστηκε ἡ ἐκτιμώμενη ἔκταση τῆς συμμετοχῆς τῶν σοβιετικῶν πρακτόρων στό ἐξωτερικό στά σοβιετικά «δραστικά μέτρα» (περί αὐτῶν βλ. παρακάτω). Στήν ἔκθεση αὐτή, πράγματι, ἐπιβεβαιώνεται ἡ σχετική δράση τοῦ Πρακτορείου Νοβόστι, ὅπου ἐργαζόταν ὁ Μπέζμενοφ.

«Δημοσιογράφοι. Συχνά συμβαίνει ἀξιωματοῦχοι τῆς ΚαΓκεΜπέ νά ἐργάζονται στό ἐξωτερικό ὑπό τήν κάλυψη τοῦ δημοσιογραφικοῦ ἐπαγγέλματος. Στήν ἐπιφάνεια, ἡ δράση τους εἶναι σχετικά ἴδια ὅπως κάθε ἄλλου δημοσιογράφου ἀλλά ἡ πραγματική ἀποστολή τους εἶναι κρυφή καί μπορεῖ νά συνεπάγεται κατασκοπεία ἤ Δραστήρια Μέτρα» [24].

«Ὅσον ἀφορᾷ τά Δραστήρια Μέτρα, αὐτά τά ὄργανα ἄλλοτε ἐξυπηρετοῦν τό ΔΤΠ [25] καί ἄλλοτε τήν ὑπηρεσία Α τῆς ΚαΓκεΜπέ. Περιλαμβάνουν:
-Τά σοβιετικά πρακτορεῖα Τάςς καί Νοβόστι (ΑΡΝ)
- Μέρος τοῦ σοβιετικοῦ τύπου, ὅπως εἶναι ἡ λογοτεχνική ἑβδομαδιαία ἐφημερίδα Λιτερατούρναγια Γκαζέτα.-Προπαγανδιστικά δημοσιεύματα σέ ξένες γλῶσσες, περιλαμβανομένης τῆς ἑβδομαδιαίας ἐφημερίδας γιά θέματα ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, Νέοι Καιροί (δημοσιεύεται σέ 10 γλῶσσες).- Ὁ ραδιοφωνικός σταθμός τῆς Μόσχας (διεθνεῖς ἐκπομπές σέ περισσότερες ἀπό 60 γλῶσσες).- Ὁ Ραδιοφωνικός Σταθμός Εἰρήνης καί Προόδου, πού ἐμφανίζεται ὡς ὄργανο σοβιετικῶν μαζικῶν ὀργανώσεων». [26]

Ἡ δράση τῶν σοβιετικῶν πρακτόρων – δημοσιογράφων δέν περιοριζόταν στήν διασπορά εἰδήσεων καί τήν «ἀποπληροφόρηση» ἤ τήν ἀντι-προπαγάνδα, ἀλλά πολύ περισσότερο στή σύναψη προσωπικῶν φιλικῶν σχέσεων μέ ξένες προσωπικότητες, φαινομενικῶς οὐδέτερων σχέσεων, οἰ ὁποῖες σέ δεδομένες στιγμές θά μποροῦσαν νά διαδραματίσουν σημαίνοντα ρόλο, μεταφέροντας τό σοβιετικό μήνυμα ἀνεπισήμως.

«Ἀλλά καί οἱ Σοβιετικοί δημοσιογράφοι πού δέν ἀνήκουν στήν ΚαΓκεΜπέ παίζουν σημαντικό ρόλο σέ ἐπιχειρήσεις πολιτικοῦ ἐπηρεασμοῦ γιά λογαριασμό τῆς ΚαΓκεΜπέ, τοῦ Διεθνοῦς Τμήματος ἤ τοῦ Διεθνοῦς Τμήματος Πληροφοριῶν. Σέ τέτοιες ἐπιχειρήσεις, ἡ μέθοδος πού χρησιμοποιεῖται καί οἱ σοβιετικές διασυνδέσεις πολλές φορές ἔχουν μεγαλύτερη σημασία ἀπό τό περιεχόμενο τῶν μηνυμάτων τους. Συνήθως, οἱ δημοσιογράφοι πού χρησιμοποιοῦνται σ΄ αὐτές τίς ἐπιχειρήσεις ἔχουν ζήσει ἀρκετό καιρό στό ἐξωτερικό καί ἔχουν καταφέρει εἴτε νά κερδίσουν κατ΄ εὐθεῖαν πρόσβαση σέ σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες ἤ, καμιά φορά, νά ἀναπτύξουν στενούς δεσμούς μαζί τους ... Σκοπός τους εἶναι τό μήνυμα πού μεταφέρουν, καί τό ὁποῖο δέν διαφέρει σέ μεγάλο βαθμό ἀπό τήν ἀνοιχτή σοβιετική προπαγάνδα, νά ἀποκτήσει πρόσθετο βάρος καί αὐθεντία (ἄρα καί «ἐπιρροή») ἀποδιδόμενο ἄμεσα ἤ ἔμμεσα στή σοβιετική ἡγεσία» [27].

«Ἑκατοντάδες Σοβιετικοί δημοσιογράφοι ὑπηρετοῦν στό ἐξωτερικό. Πολλοί ἀπ’αὐτούς ἀνήκουν στήν ΚαΓκεΜπέ ἤ τήν GRU ἀλλά κυρίως στήν πρώτη, χρησιμοποιώντας τό ἐπάγγελμά τους ὡς μέσο γιά νά ἀποκτήσουν ἐπαφές μέ προσωπικότητες πού ἀσκοῦν ἐπιρροή στόν ἰδιωτικό καί δημόσιο τομέα, νά προσφέρονται ὡς κάλυμμα γιά μυστικές συναντήσεις πρακτόρων, νά ἐφοδιάζουν τήν ὑπηρεσία μέ ἐνδιαφέροντα ἔγγραφα, νά διατυπώνουν συγκεκαλυμμένη προπαγάνδα κ.λπ.» [28].

Τίς ἴδιες ἐκτιμήσεις μέ τήν ὡς ἄνω ἔκθεση διατυπώνει καί ὁ Ρίτσαρντ Στάαρ εἰδικός ἀναλυτής θεμάτων Ρωσσίας καί Ἀνατολικῆς-Κεντρώας Εὐρώπης, ὁ ὁποῖος ἐπιβεβαιώνει τόσο τή διείσδυση τῆς KGB στόν τύπο, ἰδιαιτέρως καί πάλι στό Νοβόστι καί τό Τάςς, καί στή διπλωματία, ὅσο καί τόν μέγαλο προϋπολογισμό (δύο δις δολλαρίων) τοῦ μηχανισμοῦ τῆς σοβιετικῆς προπαγάνδας.

«Ἡ δημοσιογραφία φαίνεται πώς εἶναι μιά δημοφιλής κάλυψη πού χρησιμοποιεῖται ἀπό τούς σοβιετικούς πράκτορες πληροφοριῶν· οἱ σοβιετικοί ἀνταποκριταί εἰδήσεων στό ἐξωτερικό, εἶναι στήν πραγματικότητα συχνά ἀξιωματικοί τῆς KGB ἤ GPU. Ἐπίσης ὑπολογίζεται ὅτι τοὐλάχιστον οἱ μισοί καί περισσότεροι ἀπό 3.000 σοβιετικοί καί ἀνατολικο-εὐρωπαῖοι ἀξιωματοῦχοι τοποθετημένοι στά Ἡνωμένα Ἕθνη καθώς καί στίς πρεσβεῖες καί προξενεῖα εἶναι ἀναμεμειγμένοι σέ κατασκοπεία. Σύμφωνα μ΄ ἕναν πρόσφατο ἀποστάτη, ἄλλοτε ὑψηλοῦ βαθμοῦ, σοβιετικό ἀξιωματοῦχο στά Ἡνωμένα Ἔθνη, γύρω στούς 300 πράκτορες τῆς KGB ἐργάζονται στήν περιοχή τῆς πόλης τῆς Νέας Ὑόρκης καί μόνο» [29].

«Τά ραδιοφωνικά αὐτά μέσα ὑποστηρίζονται ἀπό δύο πρακτορεῖα κυβερνητικοῦ τύπου: τό Τάς καί τό Νοβόστι, τά ὁποῖα ἐπαναλαμβάνουν σταθερά ὅτι ὁ καθοδηγημένος ἀπό τήν ΕΣΣΔ Κομμουνισμός εἶναι τό “κύμα τοῦ μέλλοντος” καθώς ἡ Δύση παρακμάζει πολιτικά καί οἰκονομικά ... Ὁ μηχανισμός τῆς προπαγάνδας τῆς ΕΣΣΔ, πού κοστίζει στό Κρεμλίνο πάνω ἀπό 2.000 ἑκατομ. δολ. τό χρόνο, ἔχει ἐπιδεξιότητα στή χρησιμοποίηση αὐτῶν τῶν θεμάτων» [30].

Ἡ ἐξωτερική πολιτική τῆς Ε.Σ.Σ.Δ. χαρασσόταν ἀπό τήν KGB

Στή διάρκεια τῆς ἀπαντήσεως τῶν ἐρωτήσεων στό Λός Ἄντζελες (1983) ὁ Γιοῦρι Μπέζμενοφ ἀνέφερε ὅτι ἀπώτερος σκοπός τῶν Σοβιέτ ἦταν ἡ παγκόσμια κυριαρχία, ὅσο καί ἄν αὐτό ἀποκρυπτόταν ἤ φαινόταν περίεργο· ὅμως οἱ σχετικές ἀναλύσεις τό ἐπιβεβαιώνουν. Γράφει καί πάλι ὁ Παῦλος Ἀναστασιάδης:

«Ἡ ἐξέλιξη αὐτή μέσα στήν ΚαΓκεΜπέ κάνει φανερό ὅτι ἡ σοβιετική ἱεραρχία δέν ἔχει σκοπό νά ἐγκαταλείψει τό στόχο τῆς παγκόσμιας κυριαρχίας, ἀλλά ἁπλῶς χρησιμοποιεῖ μία πιό συγκεκαλυμμένη μέθοδο γιά τήν ἐπίτευξη αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ. Στίς σχέσεις τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης μέ τόν ὑπόλοιπο κόσμο, ἡ παρουσία τῆς ΚαΓκεΜπέ σήμερα εἶναι πιό ἔντονη ἀπό ὅ,τι εἶναι στό ἐσωτερικό τῆς χώρας. Τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, οἱ στρατιωτικοί, ὁ τύπος, τά τεχνικά καί οἰκονομικά προγράμματα βοηθείας, ὅλα συντείνουν στήν πραγμάτωση ἐξωτερικῆς πολιτικῆς πού διαγράφεται ἀπό τό Πολιτικό Γραφεῖο. Ἡ ΚαΓκεΜπέ ἀποτελεῖ τό πρωταρχικό ἐκτελεστικό ὄργανο τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, καί αὐτό διαφαίνεται καθαρά σέ σχεδόν ὅλες τίς σοβιετικές ἀντιπροσωπεῖες στό ἐξωτερικό, ἰδιαίτερα δέ στίς πρεσβεῖες» [31].

Ἡ ἀναβάθμιση τοῦ Στρατοῦ τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως κατά τή διάρκεια τῆς δεκαετίας τοῦ 1970, συμπεριλαμβανομένου καί τοῦ πυρηνικοῦ της ὁπλοστασίου (στρατηγικοῦ καί τακτικοῦ), εἶχε ἀνησυχήσει ἰδιαιτέρως τό NATO, ὅσο καί ἡ ἐξέλιξη τῆς σοβιετικῆς διπλωματίας πρός μία συνεπέστερη καί ὁμοιόμορφη γραμμή στό ἐξωτερικό, ἡ ὁποία προστέθηκε στό γνωστό, παλαιό, σοβιετικό πολιτικό «πεῖσμα».

«Ἔτσι τώρα ἀντιμετωπίζουμε μιά Σοβιετική Ἕνωση πού ἔχει ἀλλάξει μ΄ ἕνα τρόπο πολύ ἀνησυχητικό. Ἡ Σοβιετική Ἕνωση τοῦ ἀσταμάτητου ὀπορτουνισμοῦ - πού θά καλύπτει ὁποιοδήποτε τοπικό κενό σάν ἕνας ἕρπων κλέφτης μέσα σέ ξενοδοχεῖο πού δοκιμάζει κάθε πόρτα, ἀλλά ὁ ὁποῖος δέν θἄμπαινε ποτέ σκόπιμα στόν πόλεμο ἀπό φόβο ὅτι οἱ δυνάμεις του θά τἄκαναν θάλασσα - ἔχει τώρα βαθμιαῖα ἐξελιχθεῖ σ΄ ἕνα διαφορετικό εἶδος ἐχθροῦ, σ’ ἕναν ἐχθρό πού σαφῶς ἐπιθυμεῖ νά προσθέσει τόν ἄμεσο πόλεμο στήν πλούσια παράταξη τῶν ἐπεκτατικῶν του ὀργάνων ... καθώς ἐπίσης τήν προπαγάνδα, μαύρη, γκρίζα καί λευκή· καί φυσικά μιάν ἀκούραστη διπλωματία ἀπειλῶν καί κολακείας, τιμωρίας καί ἀνταμοιβῆς – μιά διπλωματία πολύ περισσότερο συνεπή ἀπό τή δική μας τῶν τελευταίων χρόνων. Ἀκόμα καί πρίν νά προστεθεῖ τό νέο ὄργανο τοῦ ἀπ’ εὐθείας πολέμου δύσκολα μπορούσαμε νά ἀντιμετωπίσουμε μ΄ ἐπιτυχία τό καθαρό πεῖσμα τῆς σοβιετικῆς πολιτικῆς. Τώρα ἀντιμετωπίζουμε καί τόν πόλεμο ἐπίσης» [32].

Ὡς κυριότερο ἐσωτερικό ὄργανο συντονισμοῦ τῆς σοβιετικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς λειτούργησε ἡ ἴδια ἡ KGB, ἰδίως μετά τήν ἄνοδο τοῦ Ἀντρόπωφ, λόγῳ τῶν ἤδη ἀνεπτυγμένων συγκεντρωτικῶν ὀργανωτικῶν δομῶν της ὑπηρεσίας, οἱ ὁποῖες τῆς ἐπέτρεψαν ἤδη ἀπό τήν ἐπικράτηση τοῦ κομμουνισμοῦ νά ἐλέγχει ἀπολύτως τήν σοβιετική κοινωνία.

«Ὅταν ὅμως τό 1967 ὁ Γιοῦρι Ἀντρόπωφ ἔγινε ἀρχηγός τῆς ΚαΓκεΜπέ, ἄρχισαν σύντονες προσπάθειες νά καταστεῖ ἡ ὑπηρεσία αὐτή ἕνα ὄργανο κεκαλυμμένης προώθησης τῶν ἀντικειμενικῶν σκοπῶν τῆς σοβιετικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς» [33].

Κατά τόν δημοσιογράφο Τζών Μπάρρον (1930-2005): «Ἄν ἐξέλιπε ἡ ΚαΓκεΜπέ, μαζί της θά ἐξαφανίζονταν καί τά βασικά μέσα ἐλέγχου τῆς σκέψης, τοῦ λόγου καί τῆς συμπεριφορᾶς τῶν σοβιετικῶν πολιτῶν, τῆς τέχνης, τῶν ἐπιστημῶν, τῆς θρησκείας, τῆς παιδείας, τοῦ τύπου, τῆς ἀστυνομίας καί τῶν ἐνόπλων δυνάμεων [...] Ἡ Σοβιετική Ἕνωση θά ἔχανε σέ μεγάλο βαθμό τή δυνατότητά της ν΄ ἀσκεῖ κατασκοπεία στό ἐξωτερικό, νά διαφθείρει κρατικούς λειτουργούς, νά ὀργανώνει δολιοφθορές καί δολοφονίες, νά ὑποθάλπει ἀνεργίες, διαδηλώσεις καί ταραχές, νά ὑποστηρίζει τρομοκράτες καί ἀνταρτικά κινήματα, νά διαστρέφει ὕπουλα τόν πολιτικό διάλογο μέ τή μέθοδο τῆς ἀποπληροφόρησης καί τῆς συκοφαντίας. Θά τῆς ἦταν σχεδόν ἀδύνατον νά ἐπιδιώξει λάθρα αὐτό πού δέν μπόρεσε νά ἐπιτύχει ἀνοιχτά». [34].

Ἡ αὐτονομία τῆς KGB ἔφθασε μέχρι καί στή λειτουργία ἰδιαίτερου ἰδιόκτητου στρατοῦ της, παραλλήλου πρός τόν τακτικό τῆς Ε.Σ.Σ.Δ., ἀλλά καί στόν ἔλεγχο τῶν πυρηνικῶν ἀποθεμάτων ἀπό αύτήν. Σύμφωνα μέ τούς σχετικούς ὑπολογισμούς, ὡς τούς καταγράφει ὁ Καθηγητής Τζών Τζίακ καί ὁ Παῦλος Ἀναστασιάδης:

«Οἱ ἔνοπλες δυνάμεις πού ἀνήκουν στήν KGB, ὁ Στρατός τῶν συνόρων, συνίστανται ἀπό 200.000 ἕως 300.000 ἄνδρες. Εἶναι ὀργανωμένοι ὡς Κεντρική Διοίκηση, μολονότι μή ἀριθμημένοι. Εἶναι ἐφοδιασμένοι μέ τάνκς, αὐτόματα ὅπλα, ὁπλισμένα μεταγωγικά, ἀεροπλάνα καί πλοῖα. Καί τίς δύο φορές τό χρόνο πού καλοῦνται οἱ κληρωτοί προσλαμβάνει τούς πολιτικά περισσότερο ἀξιοπίστους. Εἶναι ὑπόλογη ἀπευθείας στό διοικητήριον τῆς KGB τῆς Μόσχας καί δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τό Ὑπουργεῖο Ἀμύνης καί τό Γενικό Ἐπιτελεῖο» [35]. Ὀ ἀριθμός ὅλων τῶν μελῶν της ὑπολογίζεται καί στά ἑξῆς:

«Σύμφωνα μέ τελευταῖες πληροφορίες, ὁ ἀριθμός τῶν τακτικῶν της πρακτόρων στό ἐσωτερικό καί τό ἐξωτερικό φθάνει τίς 700.000, ἐνῷ ἄλλοι τόσοι περίπου εἶναι οἱ πληροφοριοδότες της ... οἱ ὑπηρεσίες κατασκοπείας καί ἀντικατασκοπείας τῶν ΗΠΑ διαθέτουν 130.000 – περιοδικό ΤΙΜΕ, 14.2.1983» [36].

«Μερικές πηγές γνωρίζουν πώς ὁ στρατός τῆς KGB ἐλέγχει ἀκόμη καί τά πυρηνικά ἀποθέματα καί ἄλλες πολύ εὐαίσθητες ἐγκαταστάσεις. Ὁ Μπρέζνιεφ φαίνεται πώς συνέχισε τήν πρακτική διατήρησης ἄλλων στρατιωτικῶν δυνάμεων ἐκτός ἀπό ἐκείνων τοῦ Ὑπουργείου Ἀμύνης. Ἡ σοβιετική ἡγεσία δέν εἶναι ἀπό ἐκεῖνες πού ἐνοχλοῦνται ἀπό τήν ὑπερδιαθεσιμότητα δαπανῶν γιά τήν ἀσφάλεια τοῦ Κόμματος καί τήν ἐπέκταση τῆς ἰσχύος του» [37].

Οἱ ΗΠΑ ὡς στόχος τῶν «δραστικῶν μέτρων»

Ἡ ἐπιδίωξη τῆς παγκόσμιας κυριαρχίας, ὅπως ὑπεμφαινόταν ἀπό τούς Σοβιετικούς καί ἄλλους Κομμουνιστές ἀξιωματούχους σέ ὁμιλίες τους, παραλλήλως πρός τήν ἀνάπτυξη τοῦ ὁπλοστασίου τῶν Σοβιέτ καί τῆς ὑποδομῆς τους γιά εὐχερεῖς καί μακροχρόνιες ὑπερόριες καί ὑπερθαλάσσιες ἐκστρατεῖες, εἶχε τελικῶς ὡς κύριο στόχο τίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες, τή μόνη δύναμη πού θά μποροῦσε νά ἀποτελέσει τό κέντρο τῆς πολιτικῆς καί στρατιωτικῆς ἀνασχέσεως τῶν σοβιετικῶν βλέψεων. Ὅπως βλέπουμε καί στίς σχετικές ἐπισημάνσεις τοῦ Μπέζμενοφ, ἡ ἀμερικανική κοινωνία δέν φαινόταν ἐπαρκῶς προβληματισμένη γιά τήν ἐναντίον της ὑπονομευτική στόχευση, οὔτε ὅμως εἶχε ἀναπτύξει καί τά ἀπαραίτητα «ἀντι-σώματα» κατά τῆς ἰδεολογικῆς ὑπονομεύσεώς της ἀπό τούς Σοβιετικούς· αὐτή εἶναι ἡ τελευταία, καί γι΄ αὐτό καί πιό δυνατή, προειδοποίηση τοῦ Γιοῦρι Μπέζμενοφ, στό τέλος τῆς ὁμιλίας του «Χτυπῆστε μέ τή δύναμη τοῦ πνεύματος καί τῆς ἠθικῆς ὑπεροχῆς. Καί ἄν δέν ἔχετε τέτοιες δυνάμεις, εἶναι τέλος πάντων τώρα καιρός νά τίς ἀναπτύξετε. Καί αὐτή εἶναι ἡ μόνη ἀπάντηση». Ὁ σοβιετικός κίνδυνος ἦταν λοιπόν ὑπαρκτός καί ὁρατός στούς εἰδικούς:

«Ὁ Ἀντρέϊ Γκρομύκο, ὁ σοβιετικός ὑπουργός τῶν Ἐξωτερικῶν δἠλωσε λακωνικά τήν ἀπώτατη φιλοδοξία τῆς σοβιετικῆς πολιτικῆς σ’ ἕνα λόγο στό 24ο Συνέδριο τοῦ ΚΚΣΕ τό 1971 ὅπου καυχήθηκε κάπως πρόωρα: “Σήμερα, δέν ὑπάρχει τίποτα τό σημαντικό πού νά μπορεῖ ν’ ἀποφασισθεῖ χωρίς τή Σοβιετική Ἕνωση ἤ ἐν ἀντιθέσει πρός αὐτήν”. Σ΄ αὐτή τή δήλωση ἐξυπακούεται ἡ ἀπόρριψη τῆς ἰδέας ὅτι τά σοβιετικά ἐνδιαφέροντα εἶναι κάτι λιγότερο ἀπό παγκόσμια σέ ἔκταση, καί, ὅτι μποροῦν νά περιορισθοῦν μέσα στά ὅρια ἑνός ἐθνικοῦ κράτους ἤ ἀκόμα καί σ’ ἕνα συνασπισμό κρατῶν» [38].

«Καί τοῦτο διότι εἶναι ἡ μόνη χώρα μέ πλοῦτο καί δύναμη πού ματαιώνει τίς σοβιετικές τάσεις: ἡ πτώση ἤ ἔστω ἡ ἀπομόνωση αὐτοῦ τοῦ “προπύργιου τοῦ διεθνοῦς ἰμπεριαλισμοῦ” θά ἐπέτρεπε τήν ἀπόκτηση τοῦ ὑπόλοιπου κόσμου» ... «Ὡς ἐκ τούτου, ἐκτός ἀπό τό χῶρο τοῦ ἰδεολογικοῦ πολέμου, στόν ὁποῖο οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες δέν δίνουν καμιά σημασία καί ὅπου ἡ πιό δηλητηριώδης ἐκστρατεία μίσους μπορεῖ νά συνεχίζεται ἀτιμωρητί, οἱ ἐπιθέσεις κατά τῶν Η.Π. πρέπει νά εἶναι ἔμμεσες ὥστε νά ὑποσκάπτουν τήν ἀσφάλεια τῆς Ἀμερικῆς χωρίς νά φαίνεται ὅτι τό κάνουν. Ὁ στόχος αὐτός ἐπιτυγχάνεται καλύτερα μέ τήν ἀπόσπαση τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἰαπωνίας ἀπό τίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες καί ἡ διολίσθησή τους στή σοβιετική τροχιά» [39].

Ἡ ὑπονόμευση καί τά «δραστικά μέτρα» τῆς σοβιετικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς

Παραλλήλως πρός τήν αὔξηση τῆς στρατιωτικῆς ἰσχύος τῶν Σοβιέτ ὡς παράγοντος ἀπειλῆς ἤ ἀποτροπῆς, ἡ ὑπονόμευση, πού ἀποτελεῖ καί τό κύριο θέμα τοῦ ἄρθρου μας ἦταν ἡ ἑτέρα μέθοδος προωθήσεως τῆς σοβιετικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς: «Ἡ ἅλλη εἶναι ἡ εὐρεῖα χρήση τῆς ὑπονόμευσης μέ σκοπό τήν ἐξασθένηση ἤ ἀνατροπή κυβερνήσεων πού δέν εἶναι ὑποχείριες τῆς Μόσχας» ..... «γιά νά ἐπιβάλλει τή θέλησή της διεθνῶς πρέπει νά καταφεύγει ὅλο καί περισσότερο σέ ὑποκατάστατα καί στήν ὑπονόμευση. Αὐτή ἡ μεθόδευση ἔχει τό εἰδικό πλεονέκτημα ὅτι ἔτσι δέν γίνεται τόσο ἐμφανής ἡ σοβιετική ἀνάμιξη καί ὅτι ἀποφεύγεται ὁ κίνδυνος πολεμικῶν ἀπωλειῶν γιά τούς Ρώσους». Ἡ τακτική τῶν «δραστικῶν μέτρων» ἐμπλεκόταν στήν ἄσκηση αὐτή τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς· «Ἀλλά τώρα, περισσότερο παρά ποτέ, ἡ ΚαΓκεΜπέ ἀσχολεῖται μέ τήν προώθηση τῆς τακτικῆς τῶν Aktivnyye Meropriyatiya - “Δραστήριων Μέτρων”- ὅπως ἔχει ὀνομάσει τή δραστηριότητα πού θά ἐξετάσουμε παρακάτω» [40].

Ἡ ἔκθεση τοῦ Ὑπουργείου Ἀμύνης τῶν ΗΠΑ γιά τίς παράπλευρες δραστηριότητες τῶν σοβιετικῶν, ἐπίσης αναγνωρίζει τήν δυναμική τῶν δρασηριοτήτων αὐτῶν: «Πάντως οἱ Σοβιετικοί δέν προβάλλουν τήν δύναμή τους μόνο μέσῳ τῶν στρατιωτικῶν τους δυνατοτήτων. Μεταχειρίζονται ἐπίσης τήν διπλωματία, τό ἐμπόριο, τήν βοήθεια, τήν προπαγάνδα καί τίς συγκεκαλυμμένες δραστηριότητες. Ὅταν τά μέσα αὐτά χρησιμοποιοῦνται συντονισμένα καί μέ ἐπιδεξιότητα, ἡ Μόσχα τά καταφέρνει νά δημιουργήσῃ ἕνα δίκτυο ἐπιρροῶν σέ ὡρισμένες σημαντικές γι΄ αὐτήν χῶρες καί νά ἀντιδράσῃ γρήγορα σέ τυχόν ἀλλαγές ἐντός τῶν χωρῶν αὐτῶν. Ἡ παραπάνω τεχνική ἐπιτρέπει στό Κρεμλῖνο νά ἐπεκτείνῃ τήν περιοχή του σέ περιοχές πού βρίσκονται ἔξω ἀπό τήν ἀκτῖνα ἀμέσου δράσεως τῶν σοβιετικῶν στρατιωτικῶν δυνάμεων» [41].

Ἡ γνώση τῶν «δραστικῶν μέτρων» ἐκ μέρους τῆς Δύσεως, ἔλαβε ἕνα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα σέ ὅσα κατέθεσε σέ ἀκροάσεις ἐνώπιον ἀμερικανικῶν παραγόντων ἀσφαλείας ἕνας ἄλλος «ἀποστάτης» τῆς KGB, ὁ Στανισλάβ Λεφτσένκο, σχετικῶς μέ τή σοβιετική διείσδυση στήν Ἰαπωνία [42] (κατάθεση πού κατέληξε στήν ἐξάρθρωση ὁλοκλήρου σοβιετικοῦ κατασκοπευτικοῦ δικτύου στήν Ἰαπωνία στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1980). Οἱ διαπιστώσεις γιά τά δραστικά μέτρα περιλαμβάνουν τά ἑξῆς, τά ὁποῖα θά ταίριαζαν περισσότερο στό στάδιο ἀποσταθεροποιήσεως ἤ κρίσεως μιᾶς καταρρέουσας χώρας (ὅπως τά περιγράφει παρακάτω ὁ Μπέζμενοφ):

«Μία σύντομη ἔκθεση (Εἰδική Ἔκθεση ὑπ’ ἀριθμ. 88) τοῦ Γραφείου Δημοσίων Ὑποθέσεων τοῦ ἀμερικανικοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, πού συντάχθηκε τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1981, ἐξηγεῖ ὅτι τά Δραστικά Μέτρα “δέν πρέπει νά συγχέονται μέ τήν ἀνοικτή, δημόσια διπλωματία πού εἶναι γενικά παραδεκτή καί πού χρησιμοποιεῖται σέ μεγάλη ἔκταση σχεδόν ἀπ΄ ὅλες τίς χῶρες”. Ἡ ἔκθεση λέει: “Ἡ δημόσια διπλωματία περιλαμβάνει τίς ἀνακοινώσεις Τύπου καί ἄλλες πληροφορίες γιά δημοσιογράφους, ἀνοικτές δημόσιες ἐκπομπές στή ραδιοτηλεόραση καί μία μεγάλη ποικιλία προγραμμάτων ἐπισήμων, ἀκαδημαϊκῶν καί πολιτιστικῶν ἀνταλλαγῶν. Ἀντίθετα, τά σοβιετικά Δραστήρια Μέτρα συχνά ἐφαρμόζονται κατά μυστικό τρόπο, καμμιά φορά παραβιάζουν τούς νόμους ἄλλων χωρῶν καί συχνά περιλαμβάνουν ἀπειλές, ἐκβιασμό, δωροδοκίες καί τήν ἐκμετάλλευση ἀτόμων καί ὁμάδων”» [43].

«Ὁ σοβιετικός ὅρος “Δραστήρια Μέτρα” χρησιμοποιεῖται (κυρίως σέ πλαίσιο θεμάτων μυστικῶν ὑπηρεσιῶν) γιά νά διακριθοῦν ἐγχειρήματα ἐπηρεασμοῦ ἀπό ἐνέργειες κατασκοπείας καί ἀντικατασκοπείας. .... καί θεωροῦνται πολύτιμο καί κανονικό συμπλήρωμα τῆς παραδοσιακῆς διπλωματίας μέ τήν ὁποία καί συντονίζονται σέ πολύ μεγάλο βαθμό. Τά σοβιετικά Δραστήρια Μέτρα περιλαμβάνουν:

- Ἐπηρεασμό ἤ ἔλεγχο τῶν μέσων ἐνημέρωσης
- Παραπλανητική πληροφόρηση, «ἀποπληρόφορηση», προφορική ἤ γραπτή
- Χρησιμοποίηση ξένων κομμουνιστικῶν κομμάτων καί μετωπικῶν ὀργανώσεων
- Ραδιοφωνικές ἐκπομπές ἀπό μυστικούς σταθμούς
- Οἰκονομικές δραστηριότητες
- Στρατιωτικές ἐπιχειρήσεις
- Ἄλλες πολιτικές ἐπιχειρήσεις ἐπηρεασμοῦ» [44].

Ἡ χρησιμοποίηση ὁμάδων «τρίτων», ὅπως λ.χ. διεθνῶν ὀργανώσεων (περιβαλλοντικῶν, θρησκευτικῶν κ.ἄ.) ὥστε νά μή φαίνεται ποιός εὑρισκόταν ἀπό πίσω, ἦταν ἐπίσης μεταξύ τῶν παραμέτρων τῶν «δραστικῶν μέτρων»· ἔτσι ἀποκτοῦσε ἰδιαίτερη ἀξία ἡ συμπόρευση ἀνυποψίαστων καί ἀνένταχτων πνευματικῶν ἀνθρώπων, γιά τήν διεθνῆ προώθηση τῶν σοβιετικῶν προπαγανδιζομένων θέσεων.

«Τά βασικά χαρακτηριστικά καί οἱ μέθοδοι τῶν σοβιετικῶν Δραστήριων Μέτρων στό παρελθόν κατά πᾶσα πιθανότητα δέν πρόκειται νά ὑποστοῦν καμιά ριζική ἀλλαγή, ἀλλά εἶναι πιθανόν νά ὑπάρξουν οἱ ἀκόλουθες βελτιωτικές μετατροπές [...] – Διεθνεῖς ὀργανώσεις πού χρησιμοποιοῦνται ὡς προκάλυμμα θ’ ἀντικατασταθοῦν μέ ἐπί τούτῳ καί τοπικά μέτωπα πού θά συμπεριλαμβάνουν θρησκευτικές, περιβαλλοντικές καί ἄλλες ὁμάδες [...] – Μπορεῖ νά ἀναμένεται ἡ ἀνάθεση μεγαλύτερου ρόλου σέ τρίτους σέ περιπτώσεις πού ἠ ἀποκάλυψη δικῶν της ἐπιχειρήσεων ἀπειλεῖ νά φέρει τή Μόσχα σέ δύσκολη θέση» [45] «Καμμιά δραστηριότητα τῆς ΚαΓκεΜπέ στό ἐξωτερικό δέν ἔχει μεγαλύτερη προτεραιότητα ἀπό τίς προσπάθειες νά μανουβράρει τίς σκέψεις καί τίς πράξεις ἄλλων ἐθνῶν μέ τή διείσδυση τέτοιων πρακτόρων σέ θέσεις ἰσχύος» [46]. Στήν ὑπονόμευση σαφῶς οἱ «τρίτοι» ἀξίζουν περισσότερο, ὡς ὑπεράνω ὑποψίας.

«Ἕνας συμπαθῶν ἀξίζει γά μᾶς περισσότερο ἀπό μιά ντουζίνα κομματικούς. Ἕνας καθηγητής πανεπιστημίου ὁ ὁποῖος χωρίς νά εἶναι μέλος τοῦ κόμματος ἀγωνίζεται γιά τά συμφέροντα τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης ἀξίζει περισσότερο ἀπό ἑκατό ἐγγεγραμμένους στό κόμμα ... Ὁ συγγραφέας πού, χωρίς νά εἶναι μέλος τοῦ κόμματος, ὑπερασπίζεται τή Σοβιετική Ἕνωση, ὁ συνδικαλιστής πού μένει ἔξω ἀπό τίς γραμμές μας ἀλλά παρ΄ ὅλα αὐτά ὑποστηρίζει τή διεθνῆ πολιτική τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης, ἀξίζουν περισσότερο ἀπό 1000 κομματικά μέλη». Γκιόργκι Δημητρώφ, ὁ Βούλγαρος Πρόεδρος τῆς Παληᾶς Κομμουνιστικῆς Διεθνοῦς [47].
Καί ὁ ἴδιος ὁ Μπέζμενοφ κάνει ἀναφορά στά «δραστικά μέτρα» ὡς σέ μοχλούς γιά τήν διενέργηση τῆς ὑπονομεύσεως· οἱ ὅροι «ἰδεολογική ὑπονόμευση» καί «δραστικά μέτρα» ταυτίζονται [48].

Τό ἐνδιαφέρον τῆς σοβιετικῆς Μόσχας γιά τήν Ἰνδία

Ἡ δραστηριοποίηση, σέ διαφόρους ρόλους, τοῦ Γιοῦρι Μπέζμενοφ στόν εὐαίσθητο χῶρο τῶν σοβιετο-ινδικῶν σχέσεων, μέ τελικό ρόλο αὐτόν τοῦ Ἀκολούθου Τύπου καί Δημοσίων Σχέσεων τῆς Σοβιετικῆς Πρεσβείας στό Νέο Δελχί, σαφῶς καθορίζεται χρονικῶς ἀπό τήν λεπτή θέση τῆς Ε.Σ.Σ.Δ. στόν χῶρο τῶν Ἀσιατῶν Κομμουνιστῶν, ὅπου ἡ Μόσχα διατηροῦσε λίγους μόνον συμμάχους στήν Ἰνδία, τό Βιετνάμ καί τήν Ἰνδοκίνα, καθώς οἱ ὑπόλοιποι ἦταν ἀνεξάρτητοι ἤ δορυφόροι τοῦ Πεκίνου.
«Ἡ Σοβιετικο-κινεζική ἔνταση, κρυμμένη στήν ἀρχή, μεγάλωνε σταθερά, καί ἤδη τό 1964 τό ΚΚΣΕ ἔδειχνε νἄχει χάσει τήν ὑποστήριξη ὅλων τῶν κομμάτων τῆς Ἀσίας καί τοῦ Εἰρηνικοῦ ἐκτός ἀπό μιά πτέρυγα τοῦ ἰνδικοῦ κόμματος, πού εἶχε διασπασθεῖ σέ δύο ὁμάδες ἴσου περίπου μεγέθους. Ὄλα τ΄ ἀσιατικά κόμματα δέν περέμειναν στήν τροχιά τῆς Κίνας, ἀλλά ἐκτός ἀπό τίς σημαντικές ἐξαιρέσεις τοῦ βιετναμεζικοῦ κόμματος καί τά δορυφορικά κόμματα τῆς Ἰνδοκίνας, τό κομμουνιστικό κόμμα τοῦ Σρί Λάνκα, τό μικρό πακιστανικό κόμμα, καί οἱ κομμουνιστές τοῦ Μπαγκλαντές, δέν εἶχαν ἰσχυρούς δεσμούς μέ τή Μόσχα. Τά κόμματα ἐκεῖνα τῆς Ἀσίας καί τοῦ Εἰρηνικοῦ πού δέν εἶναι φιλο-κινεζικά εἶναι “ἀνεξάρτητα”» [49].

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΕΛΟΥΣ

[20] V.I. LENIN, «Left-Wing Communism: An Infantile Disorder», ἐν Lenin Collected Works, τόμ. 31, μτφρ. Julius Katzer, Progress Publishers, Moscow 1974[2] , (From Marx to Mao, Digital Reprints 2012), σελ. 70ἑ.· «The more powerful enemy can be vanquished only by exerting the utmost effort, and by the most thorough, careful, attentive, skilful and obligatory use of any, even the smallest, rift between the enemies, any conflict of interests among the bourgeoisie of the various countries and among the various groups or types of bourgeoisie within the various countries, and also by taking advantage of any, even the smallest, opportunity of winning a mass ally, even though this ally is temporary, vacillating, unstable, unreliable and conditional. Those who do not understand this reveal a failure to understand even the smallest grain of Marxism, of modem scientific socialism in general. Those who have not proved in practice, over a fairly considerable period of time and in fairly varied political situations, their ability to apply this truth in practice have not yet learned to help the revolutionary class in its struggle to emancipate all toiling humanity from the exploiters. And this applies equally to the period before and after the proletariat has won political power». Μετάφραση στά ἑλληνικά ἀπό τό RICHARD PIPES (Καθηγητής στό παν. Harvard), «Παγκόσμιος Σοβιετική Στρατηγική», ἐν Ρωσική Πρόκληση, ἐκδ. «Ἐποπτεία», Ἀθήνα 1982, σελ. 69ἑ.

[21] V.I. LENIN, «Left-Wing Communism: An Infantile Disorder», αὐτόθι, σελ. 55· «We must be able to stand up to all this, agree to make any sacrifice, and even—if need be—to resort to various stratagems, artifices and illegal methods, to evasions and subterfuges, as long as we get into the trade unions, remain in them, and carry on communist work within them at all costs».

[22] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 33ἑ.

[23] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, αὐτόθι, σελ. 34.

[24] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, αὐτόθι, σελ. 52. Ἡ ὅλη Ἔκθεση στίς ἐδῶ σελίδες 39-59.

[25] Δηλαδή «Διεθνές Τμῆμα Πληροφοριῶν».

[26] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 44.

[27] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, αὐτόθι, σελ. 52ἑ.

[28] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, αὐτόθι, σελ. 53.

[29] RICHARD STAAR (Διευθυντής τοῦ Ἰνστιτούτου Διεθνῶν Σπουδῶν Hoover), «Σοβιετικές Διεθνεῖς Σχέσεις τῆς Δεκαετίας 1980-1990», ἐν Ρωσική Πρόκληση, ἐκδ. «Ἐποπτεία», Ἀθήνα 1982, σελ. 161.

[30] RICHARD STAAR, αὐτόθι, σελ. 160.

[31] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 34.

[32] EDWARDS N. LUTTWAK (Καθηγητής στό παν. Georgetown), «Μετά τό Ἀφγανιστάν, Τϊ;», ἐν Ρωσική Πρόκληση, ἐκδ. «Ἐποπτεία», Ἀθήνα 1982, σελ. 152ἑ.

[33] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 33.

[34] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, αὐτόθι, σελ. 29.

[35] JOHN J. DZIAK (Καθηγητής στό παν. Georgetown), «Σοβιετικές ὑπηρεσίες πληροφοριῶν καί ἀσφαλείας στή δεκαετία τοῦ ‘80», ἐν Ρωσική Πρόκληση, ἐκδ. «Ἐποπτεία», Ἀθήνα 1982, σελ. 46.

[36] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 29 (καί ὑποσημείωση).

[37] JOHN J. DZIAK, «Σοβιετικές ὑπηρεσίες πληροφοριῶν καί ἀσφαλείας στή δεκαετία τοῦ ‘80», ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 39.

[38] RICHARD PIPES, «Παγκόσμιος Σοβιετική Στρατηγική», ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 67ἑ. (ὁ λόγος τοῦ Γκρομύκο στό XXIV Sézd. K.P. SS. Stenograficheskii Otchet (Moscow, 1971), I σελ. 482).

[39] RICHARD PIPES, αὐτόθι, σελ. 78.79.

[40] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 37.

[41] Ὁ Σοβιετικός Στρατός (μετάφραση τῆς Ἐκθέσεως τοῦ ΥΠ.ΑΜ. τῶν ΗΠΑ γιά τή σοβιετική στρατιωτική ἰσχύ), ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 197.

[42] «Stanislav Levchenko» (Wikipedia), http://en.wikipedia.org/wiki/Stanislav_Levchenko Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 38· «Οἱ ἀκροάσεις αὐτές περιέλαβαν ἐπίσης τήν κατάθεση τοῦ Στανισλάβ Λεβτσένκο, στελέχους τῆς ΚαΓκεΜπέ πού κατέφυγε στή Δύση καί πού εἶχε ἐκπαιδευθεῖ στήν προώθηση τῶν Δραστήριων Μέτρων καί τοποθετήθηκε γι΄ αὐτό τό σκοπό στήν Ἰαπωνία ὑπό δημοσιογραφικό κάλυμμα».

[43] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 38.

[44] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, αὐτόθι, σελ. 39.

[45] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, αὐτόθι, σελ. 58.59.

[46] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, αὐτόθι, σελ. 291.

[47] Π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, αὐτόθι, σελ. 291.

[48] Βλ. συνέντευξη μέ τόν G. Edward Griffin (πηγή 1F) στό 01:08΄37΄΄.

[49] J.F. FRIENS (Συγγραφέας), «Οἱ Ρίζες τῆς Αὐτονομίας στό Δυτικοευρωπαϊκό Κομμουνισμό», ἐν Ρωσική Πρόκληση, ἐκδ. «Ἐποπτεία», Ἀθήνα 1982, σελ. 182.

ΠΗΓΗ: http://impantokratoros.gr/bezmenov-2.el.aspx

--------------------------------------------------

Βιογραφικά στοιχεῖα

Ὁ Γιοῦρι Μπέζμενοφ (1939 - 1993), υἱός ὑψηλοβάθμου Σοβιετικοῦ Ἐπιτελικοῦ Ἀξιωματικοῦ, γεννήθηκε τό 1939 στήν πόλη Μίτισσι (Мытищи) βορείως τῆς Μόσχας· ἀποφοίτησε ἀπό τό Ἰνστιτοῦτο Ἀνατολικῶν Σπουδῶν τοῦ Κρατικοῦ Πανεπιστημίου τῆς Μόσχας τό 1963 καί ἀμέσως ἐπιστρατεύθηκε ἀπό τίς σοβιετικές μυστικές ὑπηρεσίες (KGB). Ὑπό τήν ἰδιότητά του ὡς πράκτορα τῆς KGB ὑπηρέτησε ὡς δημοσιογράφος στό πρακτορεῖο εἰδήσεων Novosti Press Agency, μέχρις ὅτου χάρις στίς σπουδές του καί τήν ἐκεῖθεν γνώση τῶν ἰνδικῶν γλωσσῶν Hindi καί Urdu, μετοίκησε στήν Ἰνδία, ὅπου ἔφθασε τελικῶς νά ὑπηρετεῖ ὡς Ἀκόλουθος Τύπου τῆς Σοβιετικῆς Πρεσβείας στό Νέο Δελχί. Τό 1970 αὐτομόλησε στή Δύση ἀπό τήν Ἰνδία, μέσῳ Ἑλλάδος, μέ περιπετειώδη ἀπόδραση (μεταμφιεσμένος σέ χίππυ)· στήν Ἀθήνα ἀνακρίθηκε ἀπό τήν CIA ἐπί ἑξάμηνον, καί ἔπειτα μέ νέα ψευδῆ στοιχεῖα καί ἔγγραφα ταυτότητος, ὡς Tomas David Schuman, κατέληξε μέσῳ Γερμανίας στόν Καναδᾶ, ὅπου δίδαξε περιστασιακῶς σέ καναδικά πανεπιστήμια καί ὑπῆρξε ὑπεύθυνος τῶν ρωσοφώνων εἰδήσεων τοῦ ραδιοφώνου τοῦ CBC (Canadian Broadcasting Corporation), ὁπότε καί ταυτοποιήθηκε ἀπό τήν KGB πού ἐπί πενταετία εἶχε χάσει τά ἴχνη του. Περί τό 1983 ἠσχολεῖτο μέ ρωσικές ἐκδόσεις στό Λός Ἄντζελες (τῶν Η.Π.Α.) καί ἐνεργοποιεῖτο ὡς πολιτικός ἀναλυτής τῆς ἐφημερίδος Weekly Panorama. Τό ἴδιο διάστημα, ὤν ὁ ἴδιος Ὀρθόδοξος, ἦταν νυμφευμένος μέ ρωμαιοκαθολική σύζυγο ἀπό τίς Φιλιππίνες. Ὁ Γιούρι Μπέζμενοφ ἔφυγε ἀπό τή ζωή τό 1993 [1].

Ἡ αὐθεντικότητα τῆς μαρτυρίας τοῦ Μπέζμενοφ, ὁ ὁποῖος σέ ὅσα κατά καιρούς κατέθεσε ἐκφράσθηκε μέ ὀξύ ἀντι-σοβιετισμό καί ἔντονο φιλο-αμερικανισμό, ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τίς πολλές φωτογραφίες πού παρουσίασε στό ἀμερικανικό κοινό ἀπό τή δράση του στήν KGB, ἀλλά καί ἀπό τήν προηγούμενη ζωή του στή Ρωσία καί τήν Ἰνδία γενικῶς. Στόν Καναδᾶ εἶδε νά κυκλοφοροῦν στά Πανεπιστήμια φυλλάδια ἀριστερῆς προπαγάνδας πού εἶχε γράψει ὁ ἴδιος πολλά χρόνια νωρίτερα, ὡς μέλος τοῦ σοβιετικοῦ Πρακτορείου Novosti.

Ἡ αὐτομόλησή του στή Δύση ἐπῆλθε ὡς συνέπεια τῆς σταδιακῆς ἀπό αὐτόν ἐπιγνώσεως τῆς ἀπανθρωπίας καί διαφθορᾶς στήν σοβιετική κοσμοθεωρία καί πολιτική. Καθοριστική γι΄ αὐτόν ὑπῆρξε ἡ ἀποκάλυψη τῶν ἐγκλημάτων τοῦ Στάλιν ἀπό τόν Γενικό Γραμματέα Νικήτα Χροῦτσεφ στό 20ο Συνέδριο τοῦ Κομμουνιστικοῦ Κόμματος τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως τό 1956 (25 Φεβρουαρἰου)· πολύ περισσότερο κατανόησε τόν τρόπο δράσεως τῶν σοβιετικῶν μηχανισμῶν, βάσει τῶν γεγονότων στήν βιετναμέζικη πόλη Χιού (Huế) τό 1968 (τόν Φεβρουάριο), ὅταν ἐντός μόλις λίγων ἡμερῶν δολοφονήθηκαν ἀπό τούς Βιετκόνγκ χιλιάδες φιλοδυτικοί πολίτες βάσει προγενεστέρως συλλεγεισῶν πληροφοριῶν· τότε ὁ Μπέζμενοφ συνειδητοποίησε ὅτι τόν ἴδιο μελλοντικό σκοπό, εἰς βάρος Ἰνδῶν πολιτῶν καί παραγόντων, ἐξυπηρετοῦσε καί ἡ συλλογή πληροφοριῶν ἀπό τόν ἴδιο χάριν τῆς Σοβιετικῆς Πρεσβείας στό Ν. Δελχί, καθώς τά συμφέροντα τῆς Ε.Σ.Σ.Δ. στήν Ἰνδία ἦταν σημαντικότατα [2]. Ἡ αὐτομόλησή του, λοιπόν, ὅπως καί ἄλλων πρακτόρων (λ.χ. τοῦ Στάνισλαβ Λεφτσένκο [3]) ὑπῆρξε θέμα συνειδήσεως.

Οἱ πληροφορίες γιά τή ζωή καί τίς ἀπόψεις του προέρχονται ἀπό ἀρκετές πηγές: (Α) ἀπό τά βιβλία του, κυρίως τό «Γράμμα ἀγάπης στήν Ἀμερική» (1984), (Β) ἀπό μία γραπή σύνοψη στό διαδίκτυο δημοσίας ὁμιλίας-ἀναλύσεώς του γιά τήν «ὑπονόμευση» (“subversion”) τῆς κοινωνίας ἀπό τό ἔτος 1979, (Γ) ἀπό μία μαγητοσκοπημένη ὁμιλία του στό Λός Ἄντζελες τό 1983 ἐνώπιον κοινοῦ, καί τήν σχετική αὐτο-βιογραφική εἰσαγωγή, τήν ἐπίδειξη διαφανειῶν καί τίς ἀπαντήσεις του σε ἐρωτήματα τοῦ κοινοῦ στήν ἴδια περίσταση, τήν ὁποίαν ἔχουμε ἐδῶ μεταγράψει καί (Δ) τέλος, τήν συνέντευξή του στόν δημοσιογράφο καί συγγραφέα G. Edward Griffin [4] τό 1984.

Ὅσα ἐνδιαφέροντα καί ἀληθῆ μαρτυρεῖ ὁ Γιοῦρι Μπέζμενοφ γιά τή σοβιετική πλευρά, σαφῶς ἰσχύουν καί γιά τίς ὑπονομευτικές προσπάθειες τῶν δυτικῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν, ὅπως μᾶς ἔχουν γίνει γνωστές ἀπό ἀνάλογες περιπτώσεις δυτικῶν πρακτόρων, μέ χαρακτηριστικό παράδειγμα τόν John Perkins («Ἐξομολογήσεις ἑνός οἰκονομικοῦ δολοφόνου» [5]). Πράγματι, λίγα χρόνια μετά τήν ὁμιλία τοῦ Μπέζμενοφ στό Λός Ἄντζελες, τό σοβιετικό μπλόκ θά κατέρρεε. Ἡ μονοπώληση τῆς ἰσχύος ἀπό τήν μόνη ὑπερδύναμη τῶν ΗΠΑ καί ἡ νέα πλανηταρχία τῆς δεκαπενταετίας 1990-2005 θά ἐπέτεινε τή δυτική ὑπονόμευση τῶν κοινωνιῶν παγκοσμίως καί θά ἔφερνε στό φῶς καί τίς ἀνάλογες δυτικές-ἀμερικανικές μεθόδους, ὅπως ἔχουν γίνει φανερές παγκοσμίως, στό Ἐκουαδόρ, τόν Παναμᾶ, τό Ἰράκ, τή Βενεζουέλα κ.ἄ. [6]. Ὁ Γιοῦρι Μπέζμενοφ μᾶς παρουσιάζει τήν ὑπονόμευση μιᾶς κοινωνίας μέσῳ ἐσωτερικῶν τοῦ ἔθνους ἰδεολογικῶν διεργασιῶν· δέν μᾶς παρουσιάζει οὔτε τήν ὑπονόμευση μέσῳ τῆς οἰκονομικῆς ὑποδουλώσεως σέ ξένους, συνήθη στούς Ἀμερικανούς (κατά τόν Πέρκινς), οὔτε τήν ὑπονόμευση μέσῳ τῆς ἐθνολογικῆς ἀλλοιώσεως ἑνός Κράτους, μέ τεχνητή μαζική μετανάστευση ξένων, ὥστε νά δημιουργηθοῦν μειονότητες.

Ὁ ἴδιος ὁ Μπέζμενοφ, παρά τό ὅτι προβαίνει σέ ἔπαινο γιά τά θετικά στοιχεῖα τῆς ἀμερικανικῆς ζωῆς, ὅπως τή δημοκρατία, τήν κοινή λογική, τήν ἰδιωτική περιουσία, τόν σεβασμό στήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια καί τά ἀτομικά δικαιώματα, δέν ἀποκρύπτει ὡστόσο τήν ἀποδοκιμασία του γιά τήν ἀνεκτικότητα τῆς ἀμερικανικῆς κοινωνίας ἔναντι τῶν σοβιετικῶν μεθόδων ὑπονομεύσεως καί προπαγάνδας, τήν ἔλλειψη ἠθικῆς ἀντοχῆς της Ἀμερικῆς καί τήν ἀπομάκρυνση της ἀπό τόν Θεό [7]. Ἐπίσης, ἐπικρίνει τίς ἐμπορικές συμφωνίες καί τήν λοιπή συνεργασία μεταξύ τῶν κεφαλαιοκρατῶν-ἰμπεριαλιστῶν τῶν Η.Π.Α. καί τῆς Ε.Σ.Σ.Δ. (πού ἐνίσχυαν τό κῦρος τῆς σοβιετικῆς ἐξουσίας), τήν ἔλλειψη ἐνημερώσεως τοῦ ἀμερικανικοῦ λαοῦ γιά τό πραγματικό πρόσωπο τοῦ κομμουνισμοῦ, ἀλλά καί τό γόητρο τῶν ἀμερικανῶν «καλλιτεχνῶν», τούς ὁποίους παραλλήλισε μέ τούς ἀρχαίους γελωτοποιούς, στιγματίζοντας καί τούς δυτικούς πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι προσέδιδαν κῦρος στούς «καλλιτέχνες», γινόμενοι ἔτσι «γελωτοποιοί τῶν γελωτοποιῶν» (“the entertainers of entertainers”). Χαρακτηριστικά ὁ Γιοῦρι Ἀλεξάντροβιτς θεωροῦσε τούς Μπῆτλς «ἕνα μάτσο πιθήκους» (“a bunch of monkeys”), ὅπως καί τήν ἠθοποιό Μία Φάρροου μία ἀπό τούς «χρήσιμους ἠλίθιους» (“useful idiots”) τοῦ συστήματος [8]. Ἐν τῇ ρύμῃ τοῦ λόγου δέν παρέλειψε νά ἀναφερθεῖ ἀρνητικῶς καί στόν Χένρυ Κίσσινγκερ [9].

Σήμερα, ὅσοι ἐνθυμοῦνται τήν τεράστια διαφορά στά ἑλληνικά ἤθη μεταξύ τῶν δεκαετιῶν 1960 καί 1970 καί αὐτῶν πού τεχνηέντως καλλιεργήθηκαν καί ἐπεκράτησαν τίς τελευταῖες τρεῖς-τέσσερις δεκαετίες στήν Ἑλλάδα, δέν μποροῦν νά ἀμφιβάλλουν γιά τήν ἀλήθεια τῶν λόγων τοῦ Μπέζμενοφ περί τοῦ πρώτου σταδίου τῆς ὑπονομεύσεως: 15-20 χρόνια ἀλλοιωμένης παιδείας ἀρκοῦν, ὥστε νά διαστραφεῖ ἔστω καί μία γενιά τῆς χώρας-θύματος, μέ καταστρεπτικές περαιτέρω συνέπειες γιά τήν κοινωνική συνοχή καί διαχρονία.

Τό κείμενό μας εἶναι ἡ ἐπακριβῶς ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία του στό Λός Ἄντζελες, ἐπειδή ἐκείνη διασώζει τόσο τήν ἀμεσότητα τοῦ λόγου,ὅσο καί τό εὐφυές χιοῦμορ καί τήν ἐπαγωγική ἀνάλυση μέ παραδείγματα τοῦ Μπέζμενοφ.

Τά βιογραφικά του στοιχεῖα ἔχουν ληφθεῖ ἀπό ὅλες τίς ἀνωτέρω πηγές· τό κείμενο ἔχουμε ὑπομνηματίσει μέ λίγα διευκρινιστικά στοιχεῖα ἀπό ἄλλα κείμενα καί ὁμιλίες του.

Ἡ θέση τοῦ Μπέζμενοφ ὑπέρ τῆς θρησκείας

Ἡ ἀπό ἐκκλησιαστικῆς πλευρᾶς ἰδιαίτερη σημασία τῆς ἀναλύσεως τοῦ Μπέζμενοφ, καθώς μάλιστα ὑπῆρξε εἰδικός ἐμπειρογνώμων σέ θέματα προπαγάνδας, συνίσταται στήν κατάδειξη τῆς τεραστίας σημασίας πού ἔχει ἡ διατήρηση ἀναλλοίωτης τῆς θρησκείας, καί ἰδιαιτέρως τοῦ Χριστιανισμοῦ, γιά τήν ἀνατροπή τῆς διαδικασίας ὑπονομεύσεως μιᾶς κοινωνίας. Τήν σημασία αὐτή ἀναλύει στό τέλος τοῦ κειμένου του (ἐδῶ παράγραφος Γ_4γ, βλέπε καί Γ_3γ) ὅπου ἐξαίρει τό παράδειγμα τῶν Χριστιανῶν Μαρτύρων στά σοβιετικά στρατόπεδα Γκουλάγκ. Ἐξ ἀντιθέτου, τήν ἀρνητική σημασία τῆς παρα-θρησκείας ἐπεσήμανε ὁ Μπέζμενοφ στή συνέντευξή του μέ τόν G. Edward Griffin· ἐκεῖ ὁ Γιούρι Ἀλεξάντροβιτς σημείωσε ἀπό τή δράση του στήν Ἰνδία τό ἐνδιαφέρον τῆς KGB γιά τήν ἐπίδραση τῶν γκουρού στήν ἀμερικανική κοινωνία, ἀναφερόμενος καί στούς Μπῆτλς, τήν Μία Φάρρου κ.λπ. ὀπαδούς τοῦ Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι. Ὁ Μπέζμενοφ ἐξήγησε ὅτι δέν ἐμπλεκόταν ἡ ΕΣΣΔ ἀμέσως στή δράση τῶν γκουρού, ἀλλά ὅτι ὁ διαλογισμός πού αὐτοί καλλιεργοῦσαν, ὡς ἀπομάκρυνση ἀπό τήν πραγματικότητα μέσα στή σφαῖρα μιᾶς ψευδοῦς παραγματικότητος, ἀποτελεῖ ἰσχυρότατο στοιχεῖο ὑπονομεύσεως τῆς ἀμερικανικῆς κοινωνίας, ὥστε νά καταστεῖ περισσότερο εὐάλωτη ἤ στόν ἐκ-σοβιετισμό της ἤ σέ κάθε ἄλλη ὑπονόμευση [10].

Στά τέσσερα στάδια ὑπονομεύσεως μιᾶς κοινωνίας ἰδιαίτερη σημασία ἔχει ὁ ἐξ ἀρχῆς πόλεμος φθορᾶς κατά τῆς ἐπικρατούσης θρησκείας (ἐδῶ παράγραφος Β_1β), τόν ὁποῖον πόλεμον ὁ Μπέζμενοφ καθορίζει σέ ἄλλο κείμενό του ὡς πολιτικοποίηση, ἐμπορο-ποίηση καί ψυχαγωγικο-ποίηση τῆς θρησκείας (politicization, commercialization, entertainment-alization of religion) [11].

Στίς θέσεις του ὑπέρ τῆς διατηρήσεως τῆς παραδοσιακῆς θρησκείας μιᾶς κοινωνίας ὁ Γιοῦρι Ἀλεξάντροβιτς Μπέζμενοφ, ἔχει ἐπηρεασθεῖ ἐμφανῶς ἀπό τόν ἐπιφανῆ διανοούμενο Ἰγκόρ Ροστισλάβοβιτς Σαφάρεβιτς (1923-), τόν ὁποῖον ἄλλωστε ἀναφέρει ὀνομαστικῶς, καί εἰδικῶς ἀπό τό βιβλίο του «Τό Σοσιαλιστικό Φαινόμενο» [12]. Πράγματι, ὁ συγκεκριμένος Ρῶσσος συγγραφεύς, ὁ ὁποῖος ἀκολουθοῦσε γενικῶς τίς πατριωτικές καί ἐκκλησιο-κεντρικές ἀπόψεις τοῦ Ἀλεξάνδρου Σολζενίτσιν, στράφηκε δέ μεταγενεστέρως καί κατά τῆς ὀλιγαρχίας τῶν Μασόνων, τῶν (ἀθέων) διανοουμένων καί τῶν Σιωνιστῶν [13], ὑποστηρίζει στό παραπάνω ἔργο του ὅτι ὁ ἀντίπους τῶν σοσιαλιστικῶν συστημάτων ἀπό τήν ἀρχαιότητα («σοσιαλισμός τοῦ Πλάτωνος») μέχρι τίς ἡμέρες μας, ὑπῆρξε ὁ ἑλληνικός καί ὁ χριστιανικός πολιτισμός, ἐπειδή ἀκριβῶς τονίζει τήν ἰδιαιτερότητα καί ὑψίστη ἀξία κάθε ἰδιαιτέρου ἀνθρώπου[14]. Ἀντιθέτως, τά σοσιαλιστικά καθεστῶτα, εἴτε ὑπό τή μορφή τῶν βασιλειῶν τῆς ἀρχαιότητος εἴτε ὑπό τήν μορφή τοῦ «σοσιαλιστικοῦ χιλιασμοῦ» τοῦ 20οῦ αἰῶνος (κατά τόν Σαφάρεβιτς) τονίζουν τήν ὁμογενοποίηση τῆς κοινωνίας, γι΄ αὐτό καί ἐξαλείφουν κάθε ἀντίθετο μηχανισμό [15]. Ὁ Ἰγκόρ Σαφάρεβιτς δέν παραλείπει νά ἐπισημάνει τίς κοινωνιολογικές διαπιστώσεις τῶν Adolphus Peter Elkin (1891-1979) καί V. Gordon Childe (1892-1957) περί τῆς καταστροφῆς τῶν πρωτογόνων κοινωνιῶν, ἀπό τήν στιγμή πού αὐτές ἀπώλεσαν τόν θρησκειο-κεντρικό, μεταφυσικό προσανατολισμό τους [16], διαπιστώσεις πού ἐπικαλεῖται καί ὁ Μπέζμενοφ στήν παρακάτω ὁμιλία του.

Στά μεταγενέστερα χρόνα, ἐπίσης καί ὁ δημοσιογράφος καί ἐρευνητής G. Edward Griffin, ὁ ὁποῖος συντόνισε τήν συνέντευξη τοῦ Μπέζμενοφ τό 1984, ἀκολούθησε μέχρι καί τίς ἡμέρες μας ἀντι-νεοταξική κατεύθυνση, στρεφόμενος μεταξύ ἄλλων κατά τοῦ καταλυτικοῦ γιά τίς ἀμερικανικές ἐλευθερίες ρόλου τοῦ ἀνεξάρτητου ἀμερικανικοῦ Federal Reserve [17].

Προκαλεῖ ἐντύπωση, τό ὅτι οἱ τρόποι ὑπονομεύσεως μιᾶς κοινωνίας, ὅπως τούς ἐκθέτει ὁ Γιοῦρι Ἀλεξάντροβιτς Μπέζμενοφ, καί τούς παρουσιάζουμε παρακάτω, ταυτίζονται σχεδόν ἀπολύτως μέ τίς μεθοδεύσεις κατά τῶν χριστιανικῶν κοινωνιῶν, ὅπως αὐτές ἐκτίθενται στό «ἀμφιλεγόμενο» βιβλίο «Πρωτόκολλα τῶν Σοφῶν τῆς Σιών» (τέλους τοῦ 19ου αἰῶνος)· τήν σύγκριση αὐτή δέν μπορεῖ κανείς νά τήν ἀποφύγει, ἄν προσέξει μεταξύ ἄλλων εἰδικῶς τό ὅτι ὁ Μπέζμενοφ στρέφεται ἀτέγκτως κατά τῆς - ἀπροϋπόθετης - ἰσότητος τῶν πολιτῶν σέ μία κοινωνία (ἰδίως τήν σοβιετική), ἰσότητος πού θεωρεῖ κοινωνικῶς ἐπικίνδυνη (βλ. ἐδῶ παράγραφο Β_1ζ). Παρομοίως, καί στά «Πρωτόκολλα», ἡ ἰδέα περί τῆς ἰσότητος τῶν πολιτῶν θεωρεῖται ὡς ἡ βάση τῆς ἀνατροπῆς τῶν χριστιανικῶν κοινωνιῶν: «Ἐμεῖς εἴμαστε ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι πρῶτοι ἔχουμε ρίξει στό λαό τίς λέξεις “’’Ελευθερία, Ἰσότητα, Ἀδελφότητα”, λέξεις πού ἐπαναλαμβάνονται ὕστερα ἀπό ἀνόητους παπαγάλους ... Ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι θεωροῦσαν τούς ἑαυτούς τους εὐτυχισμένους δέν μπόρεσαν νά κατανοήσουν καλά τήν κρυμμένη ἔννοια αὐτῶν τῶν λέξεων, δέν εἶδαν ὅτι οἱ λέξεις αὐτές ἔρχονταν σέ ἀντίφαση μεταξύ τους, δέν εἶδαν ὅτι δέν ὑπάρχει ἰσότητα στή φύση, ὅτι δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει ἐλευθερία, ὅτι αὐτή ἡ ἴδια ἡ φύση συνέστησε τήν ἀνισότητα τῶν πνευμάτων, τῶν χαρακτήρων καί τῶν διανοιῶν, τά ὁποῖα εἶναι τόσο ἰσχυρά ὑποταγμένα στούς νόμους της. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί δέν κατάλαβαν ὅτι τό πλῆθος εἶναι δύναμη τυφλή ... ὅτι ὁ μυημένος, ἔστω καί ἠλίθιος, μπορεῖ νά κυβερνήσει, ἐνῶ τό πλῆθος τῶν ἀμύητων, ἔστω καί εὐφυῶν, δέν ξέρει τίποτε ἀπό πολιτική» [18].

Ὁ Μπέζμενοφ, μετρώντας τήν ἀξία τοῦ πολιτισμοῦ κατά τήν προνοητικότητά του γιά τό μέλλον («τό ἐπίπεδο πολιτισμοῦ εὑρίσκεται σέ εὐθεῖα ἀναλογία πρός τήν χρονική ἔκταση στό μέλλον περί τῆς ὁποίας ὁ ἄνθρωπος προνοεῖ»), ὑπογραμμίζει τήν ἀνάγκη ἐπιστροφῆς στίς παραδόσεις καί τήν εὐθύνη ἑκάστου πολίτη γιά τή διαφύλαξη τῆς κοινωνίας: «Στόν σημερινό κόσμο, ἄν εἶσαι οὐδέτερος, εἶσαι ἤδη ἐχθρός τῆς ἴδιας τῆς Πατρίδος σου» (“In today’s world if you are neutral, you are already an enemy of your own country”) [19].

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΕΛΟΥΣ

[1] Πηγές τοῦ πρωταρχικοῦ ὑλικοῦ γιά τόν Yuri Alexandrovich Bezmenov:
A.   Τά βιβλία του, TOMAS D. SCHUMAN, Love Letter to America, W.I.N. Almanac Panorama, Los Angeles 1984   https://archive.org/details/BezmenovLoveLetterToAmerica καί
TOMAS D. SCHUMAN, World Thought Police, NATA Almanac, Los Angeles 1986 http://www.google.
gr/url?sa=t&rct=j&q=
&esrc=s&source=web&cd=9&ved=
0CHIQFjAI&url=http%3A%2F%2F
www.americandeception.com%2Findex.php%3Faction%3
Ddownloadpdf%26photo%3DPDFsml_AD2%2FWorld_Thought_Police-T
omas_Schuman-1986-68pgs-SOV-POL.sml.pdf%26id%3D528&ei=dfQdU8
-oEcKatQaX5oDICA&usg=AFQjCNHdhySjZ40RniSAHzUk
Z-F_AhpMcA&bvm=bv.62578216,d.Yms .
B.   Ἀπό τήν ἱστοσελίδα The Words of the Reverends, σωζόμενη παλαιά ὁμιλία του (Φεβρουαρίου 1979) σέ περίληψη (http://radikal.net/filosofi/kapitalisme/Demoralization-of-America-by-KGB.pdf).
C.   Αὐτο-βιογραφική διήγηση, σχολιασμός ἐπικαίρων γεγονότων καί ἀπαντήσεις σέ ἐρωτήσεις στήν ὁμιλία του στό Λός Ἄντζελες τό 1983, ἀπό τόν hermitcleric, Tomas Schuman (Yuri Bezmenov) L.A. 1983 pt. I 1/2 (http://www.youtube.com/watch?v=7aVur0_hwyE) καί
pt. I 2/2 (http://www.youtube.com/watch?v=sxMaCJ-3cM8). Ἐπίσης,
pt. IΙb 1/2 (http://www.youtube.com/watch?v=-sWQgu1rRfU) καί
pt. IΙb 2/2 (http://www.youtube.com/watch?v=eCDa1FLDy3U) . Ἀκόμη,
pt. IV 1/2 (http://www.youtube.com/watch?v=U2jmX6aCSUo) καί
pt. IV 2/2 (http://www.youtube.com/watch?v=YwRl_X94okw).
D.      Ἀπό τήν ἴδια ὁμιλία τοῦ 1983 στό Λός Ἄντζελες, ἐπίδειξη slides (σώζεται μόνον ὁ ἦχος)
pt. IIa 1/7 (http://www.youtube.com/watch?v=oCE2iexnOuc) καί τά ἑξῆς ἕξι ἕως pt. IV 7/7. Οἱ περισσότερες τῶν διαφανειῶν αὐτῶν (slides) ἐπιδεικνύονται καί στήν συνέντευξη μέ τόν Edward Griffin τό 1984.
E.   Ἡ ὁμιλία του ἐνώπιον τοῦ κοινοῦ στό Λός Ἄντζελες τό 1983, μετά τίς παραπάνω εἰσαγωγικές σκέψεις καί πληροφορίες του, τήν ὁποίαν ἔχουμε ἐδῶ ἀπομαγνητοφωνήσει, προβάλλεται καί μέ ἑλληνικούς ὑποτίτλους ἀπό τόν zinobios (http://www.youtube.com/watch?v=wYUZss2ZSoA). Οἱ ὑπότιτλοι στό video αὐτό λόγω τῆς ἀνάγκης συγχρονισμοῦ μέ τή ροή τῆς ὁμιλίας ἔχουν παραλείψει κάποια στοιχεῖα.
F.   Ἡ συνέντευξή του στόν G. Edward Griffin τό ἔτος 1984, μέ τίτλο «Ἡ ἐξαπάτηση ἦταν ἡ δουλειά μου» (“Deception was my job”) ἤ ἀλλιῶς (Soviet Subversion of the Free Press: A Conversation with Yuri Bezmenov (Videotape). Westlake Village, CA: American Media). Αὐτή ἡ συνέντευξη μαζί μέ τίς φωτογραφίες ἔχει μεταφερθεῖ γραπτῶς στόν ἱστοχῶρο Useless Dissident http://uselessdissident.blogspot.gr
/2008/11/interview-with-yuri-bezmenov.html καί τά ὑπόλοιπα δύο μέρη τῆς δημοσιεύσεως τοῦ ἱστοχώρου. Τό video βλέπε GBPPR2 http://www.youtube.com/watch?v=y3qkf3bajd4.

[2] Ὁ Σοβιετικός Στρατός (μετάφραση τῆς Ἐκθέσεως τοῦ ΥΠ.ΑΜ. τῶν ΗΠΑ γιά τή σοβιετική στρατιωτική ἰσχύ), Σειρά Α΄- Ἐπιχειρήματα/7, ἔκδ. IMAGO, Ἀθῆναι 1984, σελ. 204· «Στήν περιοχή τῆς Νότιας Ἀσίας ἡ Ἰνδία ἐμφανίζεται ἀναμφισβήτητα ὡς ὁ κυριώτερος ἀποδέκτης τῆς σοβιετικῆς στρατιωτικῆς βοήθειας. Τό σύνολο τῶν πωλήσεων στρατιωτικοῦ ὑλικοῦ ἀπό τήν Σοβιετική Ἕνωση πρός τήν Ἰνδία κατά τήν περίοδο 1954-1983 ὑπερέβη τό ὕψος τῶν 10 δισεκατομμυρίων δολλαρίων - ἀντιπροσωπεύει δηλαδή διπλάσιο ποσό ἀπό αὐτό πού δαπάνησε ἡ Ἰνδία γιά νά ἀγοράσῃ ὅπλα ἀπό τήν Δύση».

[3] Βλ. τήν ὁμολογία τοῦ Λεφτσένκο: ΠΑΥΛΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, Πάρτε τό Ἔθνος στά χέρια σας, Ἀθήνα 1983, σελ. 63: «Ἡ καρριέρα μου στήν ΚαΓκεΜπε προχωροῦσε μέ ἐπιτυχία καί ὑποσχόταν νά γίνει ἀκόμη καλύτερη στό μέλλον. Οἱ προϊστάμενοί μου ὅμως τῆς ΚαΓκεΜπε καί τοῦ κόμματος ἀγνοοῦσαν ὄτι ἀπό πολλά χρόνια εἶχα ἀρχίσει νά αἰσθάνομαι δυσαρέσκεια καί τελικά ἀπέχθεια γιά τό σοβιετικό σοσιαλιστικό σύστημα. Ὅταν ἤμουν φοιτητής στό πανεπιστήμιο, εἶχα τήν εὐκαιρία νά μάθω τήν ἐφιαλτική σκληρότητα καί τίς θηριωδίες τοῦ σταλινικοῦ καθεστῶτος τό ὁποῖο ὁδήγησε στό θάνατο 20 ἑκατομμύρια Σοβιετικούς πολίτες. Ὅταν ἀποφοίτησα ἀπό τό πανεπιστήμιο, μέ τίς μεταθέσεις μου ἀπό τή μιά ὑπηρεσία τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Κομμουνιστικοῦ Κόμματος τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης στήν ἄλλη, εἶχα τήν εὐκαιρία νά διαπιστώσω ὁ ἴδιος τό γεγονός ὅτι τό σοβιετικό σοσιαλιστικό σύστημα δέν δούλευε γιά τό καλό τῶν πολιτῶν του. Τό συμπέρασμα στό ὁποῖο κατέληξα ἦταν ὅτι πρόκειται γιά ἕνα τελείως πορωμένο(sic) καθεστώς δικτατορικοῦ τύπου μέ σάπιες ἠθικές ἀξίες. Μπόρεσα νά καταλάβω ὅτι τά περισσότερα συνθήματα πού προβάλλουν οἱ ἡγέτες τοῦ Κρεμλίνου ἀποσκοποῦν στήν ἐξαπάτηση τῶν λαῶν τῆς ΕΣΣΔ καί τοῦ κόσμου. Καί ἀντιλαμβάνομαι ξεκάθαρα ὅτι ὁ μαρξισμός-λενινισμός εἶναι στήν πραγματικότητα ἕνας διεστραμμένος τύπος θρησκείας πού ἐπιβάλλεται σέ ἑκατομμύρια ἀνθρώπους».

[4] Ἡ συνέντευξη αὐτή ἔχει ἀπομαγνητοφωνηθεῖ στά ἀγγλικά στήν παραπάνω πηγή (1F, Useless Dissident). Περί τοῦ Griffin βλέπε παρακάτω, σημείωση 15.

[5] JOHN PERKINS, Confessions of an Economic Hit-man (The schocking inside story of how America really took over the world), Berrett- Koehler Publishers, San Francisco CA 2004.

[6] Ὁ Τζών Πέρκινς ἐπεξηγεῖ ἐκτενῶς τήν ὑπονομευτική δράση τῶν Η.Π.Α. γιά τήν οἰκονομική κατάκτηση ἀδυνάμων χωρῶν, ἀρχικῶς μέ τήν προσπάθεια εἴτε ἐξαγορᾶς τῆς συνειδήσεως διεφθαρμένων ἡγετῶν, ὅπου δραστηριοποιήθηκε καί ὁ ἴδιος, εἴτε -ἐναλλακτικῶς- μέ τή δημιουργία τεχνητῶν ἐξεγέρσεων καί τελικῶς, ὅταν ἀποτύχουν οἱ δύο προηγούμενες προσπάθειες, μέ τή στρατιωτική εἰσβολή. Βλ. καί magos ioannis, Ἡ ἐξομολόγηση ἑνός οἰκονομικοῦ ἐκτελεστῆ, http://www.youtube.com/watch?v=hI82P2q2G3M

[7] Στήν πιό πάνω πηγή 1C, Tomas Schuman (Yuri Bezmenov) L.A. 1983, pt. IΙb 2/2, ἀπό τό 05΄32΄΄ καί ἑξῆς.

[8] Ὅπως φαίνεται στή συνέντευξη μέ τόν G. Edward Griffin (πηγή 1F) ἀπό τό 11’ 30’’ καί ἑξῆς, 01:18΄10΄΄ καί ἑξῆς καί ἀλλοῦ. Περί τῶν «καλλιτεχνῶν» μέ τίς «ἀνατολικές» ἐνασχολήσεις βλ. παρακάτω σημείωση 9.

[9] Στή συνέντευξη μέ τόν G. Edward Griffin (πηγή 1F) μετά τό 45΄10΄΄.

[10] Στή συνέντευξη μέ τόν G. Edward Griffin (πηγή 1F, στό Useless Dissident, http://uselessdissident.blogspot.gr/2008/11/interview-with-yuri-bezmenov-part-two.html ): «The KGB was even curious about this gentleman (It may look innocent): Maharishi Mahesh Yogi, a great spiritual leader, or maybe a great charlatan and crook, depending on from which side you are looking at him. [The] Beatles were trained at his ashram in Haridwar in India [in] how to meditate; Mia Farrow and other useful idiots from Hollywood visited his school and they returned back to [the] United States absolutely zonked out of their minds with marijuana, hashish, and crazy ideas of meditation. To meditate, in other words, to isolate oneself from the current social and political issues of your own country, to get into your own bubble, to forget about [the] troubles of the world—obviously [the] KGB was very fascinated with such a beautiful school, such a brainwashing center for stupid Americans. I was dispatched by the KGB to check [into] what kind of VIP Americans attend this school [...] Because, you see, a person who is too much involved in introspective meditation, you see, if you carefully look [at] what Maharishi Mahesh Yogi is teaching to Americans, [it] is that most of the problems, most of the burning issues of today, can be solved simply by meditating. Don’t rock the boat, don’t get involved. Just sit down, look at your navel, and meditate. And the things, due to some strange logic, due to cosmic vibration, will settle down by themselves. This is exactly what the KGB and Marxist-Leninist propaganda want from Americans. To distract their opinion, attention, and mental energy from [the] real issues of [the] United States, into [non-issues], into a non-world, non-existent harmony. Obviously it’s more beneficial for the Soviet aggressors to have a bunch of duped Americans than Americans who are self-conscious, healthy, physically fit, and alert to the reality. Maharishi Mahesh Yogi obviously is not on the payroll of the KGB, but whether he knows it or not, he contributes greatly to [the] demoralization of American society. And he is not the only one. There are hundreds of those gurus who come to your country to capitalize on [the] na¨veté and stupidity of Americans. It’s a fashion. It’s a fashion to meditate; it’s a fashion not to be involved. So obviously you can see that if [the] KGB were that curious, if they paid [for] my trip to Haridwar, if they assigned me to that strange job, obviously they were very much fascinated. They were convinced that that type of brainwashing is very efficient and instrumental in [the] demoralization of [the] United States.

[11] TOMAS D. SCHUMAN, Love Letter to America, W.I.N. Almanac Panorama, Los Angeles 1984, σελ. 27· «All subverter has to do to remove the spiritual backbone of America is to help you to POLITICIZE, COMMERCIALIZE and 'ENTERTAINMENT-ALIZE' the dominant religions. There are many other contributing factors the subverter can also take advantage of, such as the development and spreading of various religious cults, including Satanic and Death cults; preaching moral relativity and removing religion (and prayer, ANY prayer) from schools; creating 'personality cults' in religion whereby the preacher becomes the center and object of divine worship, not God (often your religious charlatans claims to be 'incarnations' of God, or even God Himself) etc.»

[12] IGOR SHAFAREVICH, The Socialist Phenomenon, translated from the Russian by William Tjalsma, Harper & Row, 1980.

[13] Στό ἔργο του Ρωσσοφοβία (1978-1990). Βλ. σχετικῶς τό ἐναντίον τοῦ Σαφάρεβιτς κείμενο τοῦ Καθηγητοῦ τοῦ Emory University MIKHAIL EPSTEIN, From Anti-socialism to Anti-semitism: Igor Shafarevich, ἐκδ. The National Council for Soviet and East-European Research (Title VIII Programm), Washington 1994 (http://www.ucis.pitt.edu/nceeer/1994-807-21-2-Epstein.pdf)· σελ. 2· «Shafarevich's next book, Russophobia (1978-1990), though begun immediately after the publication of his first book, seems to be the work of a different author. The entire conception of social dynamics is reversed: the source of destruction is now identified not with the socialist homogenization of society but with an elitist challenge to the traditional values shared by the nation as a whole. Shafarevich borrows his principal ideas from French historian Augustin Cochin (1876-1916) who explained the French Revolution of 1789 as a process of social self-destruction activated by a narrow group of intellectuals, the members of philosophical clubs and Masonic lodges. He called this adversarial elite the "Small People" and opposed it to the "Large People" who constitute the organic basis of a given society [...]The focal point of Shafarevich's conception is his identification of the Small People of the 20th century with Jews, whom he blames for the destruction of the Russian Empire».

[14] IGOR SHAFAREVICH, The Socialist Phenomenon, ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 256· «A profoundly spiritual understanding of human personality, an assertion of the central role that it plays in Greek culture and, in particular, in Christianity - these were the factors that shook the monolithic stability of the states based on socialist principles and showed mankind the possibility of another path».

[15] IGOR SHAFAREVICH, The Socialist Phenomenon, ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 269· «We can see that all elements of the socialist ideal – the abolition of private property, family, hierarchies; the hostility toward religion – could be regarded as a manifestation of one basic principle: the suppression of individuality. It is possible to demonstrate this graphically by listing the more typical features that keep appearing in socialist theory and practice over two and a half thousand years, from Plato to Berlin's "Commune No.1," and then constructing a model of an "ideal" (albeit nonexistent) socialist society». Βλ. καί σελ. 294· «Understanding socialism as one of the manifestations of the allure of death explains its hostility toward individuality, its desire to destroy those forces which support and strengthen human personality: religion, culture, family, individual property. It is consistent with the tendency to reduce man to the level of a cog in the state mechanism, as well as with the attempt to prove that man exists only as a manifestation of nonindividual features, such as production or class interest»

[16] SHAFAREVICH, The Socialist Phenomenon, ἔνθ’ ἀνωτ., σελ. 273· «The majority of ethnographers now agree that the main cause of the dying out of these peoples was not physical destruction or exploitation by Europeans or contagious disease or alcohol but the destruction of their spiritual world, their religion and their rituals. For example, the prominent specialist in the culture of the Australian aborigines, A. Elkin, paints the following picture: What then is this secret life of the aborigines? It is the life apart -alife of ritual and mythology, of sacred rites and objects» Βλ. καί σελ. 274: «And G. Childe writes: "An ideology, however remote from obvious biological needs, is found in practice to be biologically useful, that is, favorable to the species' survival. Without such spiritual equipment, not only do societies tend to disintegrate, but the individuals composing them may just stop bothering to keep alive. The 'destruction of religion' among primitive peoples is always cited by experts as a major cause in their extinction in contact with white civilization. ...Evidently societies of men cannot live by bread alone." (150: p. 8)».

[17] «G. Edward Griffin» (Wikipedia), http://en.wikipedia.org/wiki/G._Edward_Griffin

[18] Ἀπό τό Πρωτόκολλον α΄. «Πρωτόκολλα» τῶν σοφῶν τῆς Σιών, ἐκδ. Νεκτάριος Παναγόπουλος, ἄ.χ. σελ. 39ἑ.

[19] Στήν πιό πάνω πηγή 1C, Tomas Schuman (Yuri Bezmenov) L.A. 1983, pt. IΙb 2/2, ἀπό τό 09΄07΄΄ καί ἑξῆς.

ΠΗΓΗ: http://impantokratoros.gr/bezmenov-1.el.aspx

Σχετικά με τον συντάκτη της ανάρτησης:

Η ιστοσελίδα μας δημιουργήθηκε το 2008.
Δείτε τους συντελεστές και την ταυτότητα της προσπάθειας. Επικοινωνήστε μαζί μας εδώ .

Αναγνώστες

Στάδια ὑπονομεύσεως μιᾶς κοινωνίας (Διάλεξη ἀπομαγνητοφωνημένη τοῦ πρώην πράκτορα της KGB Γιοῦρι Μπέζμενοφ στό Los Angeles, 1983)

Σχετικά με τον συντάκτη της ανάρτησης:

κανένα σχόλιο

Leave a Reply

.

Θεματολογία