Η διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση δίνει αφορμή για
παρατηρήσεις. Καταρχάς, η προκληθείσα ψηφοφορία τελείται όχι τόσο για
άντληση εμπιστοσύνης όσο για άντληση πολιτικού χρόνου και για
βολιδοσκόπηση προθέσεων των πολυπληθών ανεξαρτήτων εν όψει εκλογής
προέδρου. Οι ανεξάρτητοι βουλευτές, διαγραμμένοι ή αποχωρήσαντες από
κόμματα, 23 συνολικά, είναι ένα από τα αξιοσημείωτα της παρούσας Βουλής:
ουδέποτε στην 40χρονη μεταπολιτευτική ιστορία ήταν τόσο πολλοί! Σημείο
κι αυτό της αποσάθρωσης του παλαιού συστήματος και του συνολικού
μετασχηματισμού.
Οι ανεξάρτητοι, μαζί με βουλευτές κομμάτων που μάλλον δεν θα υπερβούν
το εκλογικό όριο, αλλά και με βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, τα οποία
θα έχουν πολύ λιγότερες έδρες από το 2012, όλοι μαζί αγωνιούν για το
πολιτικό τους μέλλον. Φέρουν πολλαπλά βάρη: έχουν ψηφίσει σκληρούς
νόμους που τους φέρνουν αντιμέτωπους με τους ψηφοφόρους τους, βρίσκονται
σε κόμματα σε τροχιά ήττας, είναι μετέωροι, βλέπουν τη ραγδαία φθορά
και αντιλαμβάνονται ότι η επανεκλογή θα είναι δυσχερής ή απίθανη. Οι
περισσότεροι δεν επιθυμούν εκλογές. Αναμενόμενο: Κανείς βουλευτής δεν
επιθυμεί πρόωρες εκλογές, μας έλεγε έμπειρος πολιτικός ηγέτης σε
ανύποπτο χρόνο.
Από αυτούς τους απρόθυμους και αγωνιώντες παράγεται αίφνης μια
ρηξικέλευθη πολιτική πρόταση: να συγκροτηθεί κυβέρνηση ειδικού σκοπού,
με σύμπραξη της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης, ακόμη και με
εναλλασσόμενο πρωθυπουργό, για τη ρύθμιση του χρέους. Ουσιαστικά
προτείνουν επανάληψη της κυβέρνησης Παπαδήμου, την οποία επαίρεται ότι
προκάλεσε ο αλησμόνητος ηγέτης ειδικού σκοπού Γιώργος Καρατζαφέρης, του
μετέπειτα εξατμισθέντος και αφομοιωθέντος ΛΑΟΣ, με ειδικό σκοπό το
αιματηρό κούρεμα και την υπαγωγή του νέου χρέους υπό βρετανικό δίκαιο,
και κατάληξη τις διπλές εκλογές του 2012.
Η συγκυρία είναι εντελώς διαφορετική. Το πολιτικό τοπίο έχει
μετασχηματιστεί βαθιά και θα συνεχίσει να αλλάζει. Το ίδιο και
περισσότερο, η κοινωνία. Τέτοιας τάξεως ιστορικοί μετασχηματισμοί δεν
αντιμετωπίζονται με ειδικούς χειρισμούς σε καφενεία και περιστύλια.
Πηγή: https://vlemma.wordpress.com/2014/10/11/eidikou-skopou/
Σχόλιο Δικαιόπολις: Φαίνεται απίθανο να συμπράξει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μία τέτοια κυβέρνηση ειδικού σκοπού. Δεν έχει κανένα κομματικό συμφέρον να συμπράξει και να συνυπογράψει μία απόφαση ανάλογη του PSI ή της υπαγωγής στο βρετανικό δίκαιο, από τη στιγμή που έχει συσπειρώσει ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος (διαδεχόμενος επί της ουσίας το ΠΑΣΟΚ, που εξαφανίζεται ακριβώς υπό το βάρος των προηγούμενων αποφάσεων) υπό τα ακριβώς αντίθετα συνθήματα. Αν το διέπραττε, η μοίρα του θα είναι προδιαγεγραμμένη. Θα εξαφανιστεί ακόμη ταχύτερα από το ΠΑΣΟΚ, ίσως και με δεινότερες συνέπειες για τα στελέχη του. Εξάλλου, δεν έχει λόγο να βιαστεί να ανέλθει στην εξουσία. Σε λιγότερο από έξι μήνες, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας θα πυροδοτήσει πιθανότατα εθνικές εκλογές (όπως και έδειξαν και οι συσχετισμοί της ψήφου εμπιστοσύνης) στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να καταγάγει άνετη νίκη και να μονοπωλήσει την εξουσία ή να τη μοιραστεί με μικρότερο εταίρο από θέση ισχύος. Εξάλλου, οι ανεξάρτητοι βουλευτές ή οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ δεν μπορούν να αναγκάσουν με κανένα τρόπο τον ΣΥΡΙΖΑ να μετάσχει σε μία τέτοια συγκυβέρνηση. Αν αθροισθούν οι ίδιοι στους φιλοκυβερνητικούς, θα επιταχύνουν απλώς την εξαφάνισή τους, ευνοώντας εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο μόνος λόγος να συμπράξει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μία τέτοια κυβέρνηση θα είναι η τυχόν ύπαρξη κρυφών εξαρτήσεων της ηγεσίας του, που θα λειτουργήσουν είτε δελεαστικά είτε εκβιαστικά και εξαναγκαστικά. Ίσως και η συνειδητοποίηση ή γνώση επερχόμενων γεγονότων που ο ΣΥΡΙΖΑ θα αδυνατεί να αντιμετωπίσει στο ιδεολογικό πλαίσιο που κινείται μέχρι τώρα. Σε αυτή την υποθετική περίπτωση, θα είναι ευχής έργον να σχηματισθεί αυτή η διαβόητη κυβέρνηση ειδικού σκοπού. Αν το σύστημα διαθέτει τέτοιες εφεδρείες εντός του ΣΥΡΙΖΑ ή αν ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται σε εντελώς ανεδαφικό πεδίο, η επανάληψη του έργου Παπαδήμου θα έχει ως αποτέλεσμα η χώρα να κερδίσει χρόνο, εκθέτοντας την αληθινή φύση ενός κόμματος, που διαφορετικά θα αντλούσε τετραετή αυτοδύναμη νομιμοποίηση.
Ας μην ανησυχούμε αδίκως. Το σύστημα είναι τόσο κοντόφθαλμο που ταχύτατα εξαντλεί τα τεράστια αποθέματά του. Ας ανησυχήσουμε για το ότι ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να παραγάγει καμιά νέα ιδέα απέναντί του, παρά μόνο λατρεία φασισμού.
Σχόλιο Δικαιόπολις: Φαίνεται απίθανο να συμπράξει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μία τέτοια κυβέρνηση ειδικού σκοπού. Δεν έχει κανένα κομματικό συμφέρον να συμπράξει και να συνυπογράψει μία απόφαση ανάλογη του PSI ή της υπαγωγής στο βρετανικό δίκαιο, από τη στιγμή που έχει συσπειρώσει ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος (διαδεχόμενος επί της ουσίας το ΠΑΣΟΚ, που εξαφανίζεται ακριβώς υπό το βάρος των προηγούμενων αποφάσεων) υπό τα ακριβώς αντίθετα συνθήματα. Αν το διέπραττε, η μοίρα του θα είναι προδιαγεγραμμένη. Θα εξαφανιστεί ακόμη ταχύτερα από το ΠΑΣΟΚ, ίσως και με δεινότερες συνέπειες για τα στελέχη του. Εξάλλου, δεν έχει λόγο να βιαστεί να ανέλθει στην εξουσία. Σε λιγότερο από έξι μήνες, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας θα πυροδοτήσει πιθανότατα εθνικές εκλογές (όπως και έδειξαν και οι συσχετισμοί της ψήφου εμπιστοσύνης) στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να καταγάγει άνετη νίκη και να μονοπωλήσει την εξουσία ή να τη μοιραστεί με μικρότερο εταίρο από θέση ισχύος. Εξάλλου, οι ανεξάρτητοι βουλευτές ή οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ δεν μπορούν να αναγκάσουν με κανένα τρόπο τον ΣΥΡΙΖΑ να μετάσχει σε μία τέτοια συγκυβέρνηση. Αν αθροισθούν οι ίδιοι στους φιλοκυβερνητικούς, θα επιταχύνουν απλώς την εξαφάνισή τους, ευνοώντας εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο μόνος λόγος να συμπράξει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μία τέτοια κυβέρνηση θα είναι η τυχόν ύπαρξη κρυφών εξαρτήσεων της ηγεσίας του, που θα λειτουργήσουν είτε δελεαστικά είτε εκβιαστικά και εξαναγκαστικά. Ίσως και η συνειδητοποίηση ή γνώση επερχόμενων γεγονότων που ο ΣΥΡΙΖΑ θα αδυνατεί να αντιμετωπίσει στο ιδεολογικό πλαίσιο που κινείται μέχρι τώρα. Σε αυτή την υποθετική περίπτωση, θα είναι ευχής έργον να σχηματισθεί αυτή η διαβόητη κυβέρνηση ειδικού σκοπού. Αν το σύστημα διαθέτει τέτοιες εφεδρείες εντός του ΣΥΡΙΖΑ ή αν ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται σε εντελώς ανεδαφικό πεδίο, η επανάληψη του έργου Παπαδήμου θα έχει ως αποτέλεσμα η χώρα να κερδίσει χρόνο, εκθέτοντας την αληθινή φύση ενός κόμματος, που διαφορετικά θα αντλούσε τετραετή αυτοδύναμη νομιμοποίηση.
Ας μην ανησυχούμε αδίκως. Το σύστημα είναι τόσο κοντόφθαλμο που ταχύτατα εξαντλεί τα τεράστια αποθέματά του. Ας ανησυχήσουμε για το ότι ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να παραγάγει καμιά νέα ιδέα απέναντί του, παρά μόνο λατρεία φασισμού.
Σχετικά με τον συντάκτη της ανάρτησης:
Ο Αλέξανδρος Ντάσκας είναι Δικηγόρος Αθηνών και ένας από τους συνδιαχειριστές του ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ.
κανένα σχόλιο