Τρόμος στην Τουρκία: το μικρό ποντίκι "βρυχάται"...

Οι ραγδαίες γεωπολιτικές εξελίξεις δεν μπορούν να μας αφήσουν ούτε σε ησυχία, ούτε ανεπηρέαστους. Απλοί πολίτες είμαστε που εκφράζουμε προσωπικές ανησυχίες για αυτά που συμβαίνουν στην «πόρτα» της χώρας μας και δεν διεκδικούμε κανένα τίτλο «στρατηγικού αναλυτή» ή «γεωπολιτικού επιστήμονα». Αυτά μακριά από εμάς. Όμως όσα συμβαίνουν είναι τόσο κραυγαλέα και εξόφθαλμα ώστε δεν γίνεται να μην παραθέσουμε και την δική μας άποψη, με βάση πάντα συγκεκριμένα δεδομένα.

Καταρχήν είναι δεδομένο ότι η Τουρκία, με απόλυτη υπεροπλία τόσο σε στρατιωτικό εξοπλισμό όσο και σε έμψυχο δυναμικό και έχοντας απέναντί της μία «Ελλαδίτσα» που καταρρέει σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο (και σε λίγα χρόνια και σε πολιτικό) δεν έχει συμφέρον να «προκαλέσει» άμεσο θερμό επεισόδιο εις βάρος της χώρας. Αρκεί να περιμένει δύο – τρία χρόνια να φύγουν ακόμα περισσότεροι Έλληνες στο εξωτερικό, να λήξουν ή αχρηστευθούν λόγω έλλειψης ανταλλακτικών ακόμα περισσότερα ελληνικά οπλικά συστήματα (για νέα οπλικά συστήματα ούτε λόγος) και να απαξιωθεί ακόμα περισσότερο το εγχώριο πολιτικό σύστημα και η έννοια του «κράτους» στην συνείδηση των απογοητευμένων Ελλήνων πολιτών, πολλοί από τους οποίους παρακολουθούν μανιωδώς τον «Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή».

Σε λίγα χρόνια όλα θα πάρουν το δρόμο τους και η πάνοπλη γείτονας με την σιδηρά πυγμή των αξιωματούχων της θα καταλάβει (ή αλλιώς «εποικήσει») ανώδυνα και ειρηνικά έρημες ελληνικές πόλεις-φαντάσματα και χωριά-σκιάχτρα της ελληνικής επαρχίας και των ακριτικών νησιών.

Ακόμα περισσότερο, οι Τούρκοι, σοβαρό φόβο για εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου από μόνους τους Έλληνες και Κύπριους δεν έχουν, λόγω της «καρπαζοεισπρακτικής» ηγεσίας των χωρών αυτών και της πολύχρονης και «περίεργης» αδράνειας σε αυτό τον τομέα. Και επιπλέον, σε λίγα χρόνια, τα εκατομμύρια των Μουσουλμάνων που ζουν στην Ελλάδα (είτε νόμιμα είτε παράνομα) θα πολλαπλασιαστούν με την γεννήσεις που κάνουν, αντίθετα με τον εγχώριο πληθυσμό που καταρρέει από υπογεννητικότητα, μετατρέποντας άρδην και αμετάκλητα το σκηνικό εις βάρος της χώρας.

Προς τι λοιπόν όλο αυτό το περίεργο πολεμικό σκηνικό που έχει στηθεί τώρα (!!) σε Αιγαίο και Κύπρο..; Η πετρελαϊκή εταιρεία που έχει αναλάβει την εξόρυξη του ορυκτού πλούτου στο σχετικό «οικόπεδο» στα Κυπριακά χωρικά ύδατα την μία έβρισκε αξιόλογες ποσότητες, την άλλη το «σκεφτόταν» λόγω κόστους εξόρυξης και την παρ’ άλλη μετέθετε τον χρόνο εξόρυξης στα επόμενα χρόνια. Ξαφνικά όμως, τα γεωτρύπανα πιάνουν δουλειά… Όσο για την «Ελλαδίτσα», οι αξιωματούχοι της την μία έλεγαν ότι δεν υπάρχει ορυκτός πλούτος, την άλλη συνέδεαν την ΑΟΖ με το διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή) και την παρ’ άλλη μετέθεταν την ανακήρυξη ΑΟΖ στο μακρινό μέλλον «άχρι καιρού». Ξαφνικά όμως ο «ηγέτης» Σαμαράς, ο οποίος για να «φταρνιστεί» στέλνει τον Χαρδούβελη στον Σόιμπλε για να πάρει άδεια, αποφασίζει να ανακηρύξει ΑΟΖ και να κουνήσει το «δάχτυλο» απειλητικά στην Τουρκία...

Έχουμε χάσει την «μπάλα» κατά το κοινώς λεγόμενο. Τι ακριβώς γίνεται..;; Οι καρπαζοεισπράκτορες σήκωσαν κεφάλι..;; Οι «οσφυοκάμπτες» και οι «κουρασμένοι» ξαφνικά θυμήθηκαν ότι είναι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου και του Κολοκοτρώνη..;; Μάλλον όχι ... 

Αυτά που γίνονται στην περιοχή, για να εξηγηθούν πρέπει να συνδεθούν με το παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι που παίζεται αυτή την στιγμή στην Μέση Ανατολή. Ας δούμε λοιπόν τι δεδομένα έχουμε:

Γεγονός Α: Οι Ρώσοι αρχίζουν να χάνουν την ψυχραιμία τους με την ωμή επέμβαση των Δυτικών (είτε άμεσα είτε έμμεσα) εις βάρος της Συρίας και κάνουν ετοιμασίες για πιο «ενεργή» παρουσία στην Μέση Ανατολή.

Γεγονός Β: Οι Ισραηλινοί, νοιώθοντας την Ρωσική παρουσία να γίνεται καυτή και φοβούμενοι μήπως πάρει η ρωσική «μπάλα» και αυτούς (ως βασικό σύμμαχο των Αμερικανών στην περιοχή), έχουν άμεσο συμφέρον να βρουν κάποιο «κορόιδο» να απορροφήσει την ρωσική επιθετικότητα πριν αυτή ξεσπάσει σε αυτούς.

Γεγονός Γ: το καλύτερο «κορόιδο» για αυτό τον σκοπό δεν είναι άλλος από την Τουρκία, η οποία έχει παραδοσιακή αντιπαλότητα με την Ρωσία. Μόνο που για να απορροφήσει η Τουρκία την Ρωσική επιθετικότητα ώστε αυτή να «φτάσει» εξασθενημένη στα περίχωρα του Ισραήλ (δηλαδή για να βρει αφορμή να εισβάλει η Ρωσία στην Τουρκία), πρέπει η Τουρκία να κάνει το λάθος να προκαλέσει την Ρωσία. Η δε καλύτερη πρόκληση δεν είναι άλλη από το να κηρύξει η πάνοπλη Τουρκία τον πόλεμο στην μικρή (όπως την κατάντησαν) «Ελλαδίτσα».

Και ξαφνικά…. (πάντα ξαφνικά, αναπάντεχα και απρόοπτα…), η Κυπριακή ηγεσία, με την ενθάρρυνση των Ισραηλινών (για δες κάτι συμπτώσεις…) αποφασίζει να σηκώσει κεφάλι στην Τουρκία βάζοντας σε λειτουργία τα γεωτρύπανα… Ο δε δικός μας καρπαζοεισπράκτορας Σαμαράς αποφασίζει να ανακηρύξει ΑΟΖ γνωρίζοντας πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν το κάνεις αν δεν είσαι προετοιμασμένος πρώτα για πόλεμο. Το μικρό ποντικάκι (όπως κατάντησαν την χώρα) με την πολύ δυνατή όμως φωνή (!!) θα κάνει πόλεμο στον πάνοπλο γίγαντα… Χωρίς σοβαρά όπλα βέβαια, λόγω τρόικας, κατά κύριο λόγο με βρυχηθμούς...!!! 

Και ανάμεσα στα άλλα, οι Ισραηλινοί, οι οποίοι τα προηγούμενα χρόνια έλεγαν στους Κύπριους να «κόψουν τον λαιμό τους» απέναντι στην προκλητικότητα των Τούρκων στο ζήτημα εξόρυξης του ορυκτού πλούτου στην Κυπριακή ΑΟΖ, έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές των Κυπριακών δικαίων στην περιοχή...

Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του γι’ αυτά που συμβαίνουν. Εμείς φόβους και ανησυχίες εκφράζουμε. Όταν όμως έχεις καταντήσει μικρό «ποντίκι» καλύτερα να κάνεις την «πάπια» (μήπως εκτεθείς και χάσεις και αυτά που έχεις) αντί για το «λιοντάρι». Ιδιαίτερα μάλιστα όταν σε παρασύρουν άλλοι για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους ύπουλα σχέδια σε χαώδεις γεωπολιτικές εξελίξεις.