Ο Παπανδρέου είναι αψυχολόγητος, ή γλάστρα της Ουάσιγκτον;





Του John Ward.

Όταν πρόκειται για τα κίνητρα πίσω από το νέα Κόμμα του Παπανδρέου, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Καθώς η νέα δημοσκόπηση της Metroanalysis στην Ελλάδα παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ να αυξάνει το προβάδισμά του σε σχεδόν 7%, υπάρχουν μικτές αντιδράσεις στη χώρα για το σχηματισμό του κόμματος, «Αλλαγή***», από τον πρώην αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου.

Τρεις απόψεις κυκλοφορούν:
1. Είναι μια νευρική κίνηση από τον Παπανδρέου για να πάρει εκδίκηση κατά του Βενιζέλου, αλλά δεν θα απογειωθεί: η ασπόνδυλη απόδοση του GP (Γιώργου Παπανδρέου) το 2010 εξακολουθεί να τον κάνει -στην καλύτερη περίπτωση- έναν αμφιλεγόμενο πολιτικό των Ελλήνων, στη χειρότερη περίπτωση, είναι στιγματισμένος.
2. Είναι μια επικίνδυνη κίνηση καταδικασμένη σε αποτυχία … αλλά θα πάρει περισσότερες ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Ο Παπανδρέου ελπίζει να δημιουργήσει μια «τρίτη δύναμη» που θα τον βάλει πάλι στην εξουσία, ως ένας συνασπισμός με τον ΣΥΡΙΖΑ που θα καθησυχάσει, τόσο τους Έλληνες ψηφοφόρους όσο και τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.

3. Ο Παπανδρέου υποστηρίζεται από τα χρήματα των ΗΠΑ/Κομισιόν για να κλυδωνίσει την αριστερά. Αν είναι δυνατόν να κλυδωνιστεί.
Υπάρχει περισσότερη ουσία για την τελευταία φήμη παραπάνω από ό,τι αρχικά φαίνεται. Εκτός από τους προφανώς στενούς δεσμούς που ο GP είχε πάντοτε με το παλιό κατεστημένο της Αμερικής, υπάρχουν ενδείξεις εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα, ότι γίνεται δουλειά από πίσω.
Ακριβώς πάνω από δύο χρόνια πριν, η Slog δημοσίευσε ένα κομμάτι καταδικάζοντας ένα άρθρο της Huffington Post, «γραμμένο από» τον Παπανδρέου που δεν προσέφερε τίποτα άλλο από μια… Στέπφορντ παράνοια και ήρεμη αποδοχή των θέσεων των ΗΠΑ/Κομισιόν για την Ευρώπη. Αρκετοί Έλληνες διαμορφωτές της κοινής γνώμης που πλησίασα εκείνη τη στιγμή, αποφάνθηκαν ότι ο Γιώργος είχε γράψει το κομμάτι κάτω υπό ξένες διαταγές και κατευθύνσεις.
Παραμένει επίσης το μυστήριο / κατηγορίες γύρω από το πραγματικό μέγεθος του ελληνικού χρέους το 2009, καθώς και το ζήτημα του κατά πόσον ο Παπανδρέου ενθαρρύνθηκε να «μεγενθύνει» το πρόβλημα, με σκοπό όχι μόνο να επιταχύνει τη διαδικασία του μεγαλύτερου φορολογικού ελέγχου από το Βερολίνο/Βρυξέλλες, αλλά επίσης να ξυπνήσει γενικότερα την ΕΕ έως την ανάγκη για ένα σχέδιο διάσωσης.


Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι σε κάποιο σημείο κατά τη διάρκεια των συνομιλιών την περίοδο 2009-10, το Βερολίνο ζήτησε μια μικρότερη συνάντηση με τους Έλληνες. Κατά τη συνάντηση αυτή, τρεις πηγές (δύο Έλληνες και ένας Γερμανός) λένε, ότι η μικρή γερμανική αντιπροσωπεία έκανε μια εκπληκτική παρατήρηση: η κατάσταση θα «πρέπει να δίξει πιο απελπιστική», προκειμένου να δικαιολογήσει ένα σχέδιο διάσωσης για τα άλλα μέλη της ευρωζώνης. Δηλαδή, μόνο αν διάχυτος φόβος του συνόλου της ευρωζώνης να μην υποστεί βλάβη, θα έκανε τα κράτη μέλη να συσσωρεύθούν για τα χρήματα διάσωσης.
Το σκάνδαλο εκτινάχθηκε σε κάτι μεγαλύτερο, όταν, κατά τη διάρκεια του 2011, οι εργαζόμενοι της ΕΛΣΤΑΤ κατέθεσαν για να υποστηρίξουν πως το μέγεθος του ελλείμματος είχε πράγματι διογκωθεί. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Παπανδρέου είχε αφήσει το Γραφείο του… ο πραγματικός ένοχος ήταν σχεδόν βέβαιο ότι ήταν ο παλιός μας φίλος Βενιζέλος – ο οποίος, όταν πρόκειται για συνεργασία, είναι πράγματι πολύ ζήλιάρης. Ωστόσο, πολλοί εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι ο GP συνεργάστηκε με την αρχική ιδέα του Βερολίνου. Επίσης, πολύ πιθανό είναι ότι οι γερμανικές τράπεζες ήταν πολύ βαριά εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος εκείνο το διάστημα: αυτό επίσης, είναι ένα πάρα πολύ προφανές περαιτέρω κίνητρο για το τέχνασμα.
Οπότε, υπάρχει μια σύνδεση εκεί. Και αν ήμουν ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός της CIA, αυτό θα έκανα. Αλλά επί τους παρόντος, θα πρέπει να παραμείνει στο φάκελο με την ένδειξη φημολογίες.
Αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι υστερική καταδίκη από το ΠΑΣΟΚ του σχηματισμού «Αλλαγή», υποδηλώνει ότι φοβούνται ότι θα τους πονέσει περισσότερο. Η Ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή χαρακτήρισε την απόφαση Παπανδρέου «ανήθικη και παράλογη πολιτική πράξη» και «μια εν ψυχρώ προσπάθεια να κατακερματίσει το ΠΑΣΟΚ», προκειμένου να δημιουργήσει «το προσωπικό και ιδιόκτητο κόμμα του».
Θα δούμε.
hat4uk
Μετάφραση-απόδοση: Hellasforce.com

Υ.Γ. Το κείμενο δημοσιεύτηκε πριν την ανακοίνωση του ονόματος του κόμματος του ΓΑΠ και ο αρθρογράφος αναφέρεται σε αυτό ως «Αλλαγή».

.-------------------------------
Διαβάστε παρακάτω το πρωτότυπο κείμενο: 

When it comes to the motives behind Papa’s new Party, nothing can be ruled out

As the new Metroanalysis poll in Greece shows Syriza extending its lead to nearly 7%, there are mixed responses in the country to the formation of a new Party, ‘Allagi’, by former Pasok leader George Papandreou.

Three viewpoints are circulating:

1. It’s a petulant move by Papandreou to take revenge upon Venizelos,but it won’t take off: GP’s spineless performance in 2010 still makes him at best a controversial politician among Greeks – at worst, he’s reviled.

2. It’s a dangerous move doomed to failure…but it will take more votes from Syriza than New Democracy and Pasok. Papandreou hopes to create a ‘third force’ Party that will put him back into power as a Syriza Coalition Party that will reassure both Greek voters and Brussels-am-Berlin.

3. Papandreou is being backed to US/EC money to spike a lurch to the Left. If it’s possible to spike a lurch.

There’s more potential substance to the last rumour above than initially meets the eye. Apart from the obviously close links GP has always had with Old Establishment America, there have been signs for some time that he is being worked from behind.

Just over two years ago, The Slog posted a piece condemning a Huffington Post piece ‘written by’ Papandreou that offered nothing but Stepford paranoia and meek acceptance of the US/EU Song for Europe. Several Greek opinion leaders I approached at the time opined that George had written the piece under orders and direction from elsewhere. There also remains the mystery/accusations surrounding the real size of the Greek debt in 2009, and the question of whether Papandreou was encouraged to ‘big up’ the problem in order not only to speed the process of greater fiscal control from Berlin Brussels, but also to more generally wake the EU up to the need for a bailout.

It is alleged that at some point during talks in the 2009-10 period, Berlin requested a smaller meeting with the Greeks. At this meeting, three sources (two Greek and one German) say, the small German delegation made an astonishing observation: the situation would “have to look more desperate” in order to justify a bailout to the other eurozone members. That is to say, only widespread fear of the entire eurozone being damaged would get the member States to pile in with bailout monies.

The scandal blew up into something bigger when, during 2011, Elstat employees testified to support how the size of the deficit had indeed been inflated; by this time, Papandreou had left Office…the real culprit was almost certainly our old friend Venizelos – who, when it comes to collaboration, is indeed very zealous. But many still allege that GP cooperated with the original Berlin idea. Also highly probable is that German banks were very heavily exposed to Greek debt at the time: this too is an obvious further motive for the ruse.

So there is a connection there; and if I was a high-ranking CIA officer, it is what I’d do. But at the minute, it must remain in the file marked Informed Speculation. What we can say for certain is that PASOK’s hysterical condemnation of Allagi’s formation suggests that they fear it will hurt them more than most. MEP Eva Kaili called Papa’s decision “immoral and insane political act” and “a cold-blooded attempt to fragment PASOK” in order to set up his “own personal and privately-owned party.

We shall see.



Σχετικά με τον συντάκτη της ανάρτησης:

Η ιστοσελίδα μας δημιουργήθηκε το 2008.
Δείτε τους συντελεστές και την ταυτότητα της προσπάθειας. Επικοινωνήστε μαζί μας εδώ .

κανένα σχόλιο

Leave a Reply