Γιάννης Βαρουφάκης στο Eurogroup (60΄΄):
« Αγαπητοί Συνάδελφοι,
-σας έφερα την πρόταση γιά έξοδο από την κρίση. Ὀχι μόνον τής Ελλάδος, αλλά όλης τής Ευρωζώνης. Γιατι δεν έχει νόημα να μιλάμε για την Ελλάδα ή την Ιταλία μόνο.
-Αυτή η πρόταση διευτυπώθη άπό τόν S. Holland, τόν J.Galbraith καί εμέ, πρίν 5 χρόνια. Τώρα βρίσκεται στήν 4η τροποποίηση, προσπαθώντας να διασώσουμε ότι μπορεί νά διασωθή, ἐξ αιτίας τών συνεχών δικών σας ολιγωριών να αντιμετωπίσετε τα πράγματα ορθολογικά για τις χώρες σας και όχι γιά καθε αρπακτικό φορέα ή μόνο για την Γερμανία.
-Είναι πρακτική,άμεσα εφαρμόσιμη και δέν απαιτεί αλλαγές Συνθηκών ή οικονομική επιβάρυνση και ανέχεια τών λαών. Περιλαμβάνει θέματα από ‘ευρωζωνοποίηση’ τών πτωχευμένων (δηλαδή όλων ουσιαστικά) τραπεζών σας, μέχρι ανάληψη υπό τής ΕΚΤ τού κατά Μάαστριχτ χρέους κάθε χώρας και από την ενεργοποίηση τής Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, έως τον άμεσο μηδενισμό τών ελλειμμάτων τών χωρών. Μαζί μέ μηχανισμό ανακύκλωσης πλεονασμάτων καί διαχείρισης ελλειμμάτων. Γιά να διασωθή το ευρώ. Κάπου θα δήτε και για την Ελλάδα.
-Η πρόταση έχει, στο τέλος, χώρο για υπογραφές ως συμφωνητικό. Μελετήστε την, εγώ θα είμαι στην διπλανή πάμπα, γιά μία ακριβώς ώρα. Αν συμφωνείτε θα σας περιμένω εκεί, για κέρασμα, για να προσυπογράψουμε το συμφωνητικό καί να το διαβιβάσουμε στο αυριανό Συμβούλιο Κορυφής. Αν δεν συμφωνείτε και για να μην κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους καί, τό κυριώτερο, τούς λαούς μας, εγώ επιστρέφω, μετά την παρέλευση τής ώρας, στην χώρα μου. Καί φεσωθείτε τις αλυσσιδωτές αντιδράσεις. Εμείς δέν έχουμε τί άλλο να χάσουμε. Γειά σας.»
Και να φύγει αφήνοντας στο τραπέζι τήν λεγομένη Μετριοπαθή Πρόταση, χωρίς να κοιτάξει πίσω του τον ντόρο που θά ‘χει ξεσπάσει, ούτε να προσθέσει οτιδήποτε. Ειδ’ άλλως έχασε. Καί η Ελλάδα και η Ευρώπη.
Αλέξης Τσιπρας στην Σύνοδο Κορυφής ( 180΄΄):
«Κύριοι Συνάδελφοι,
-Επειδή σέβομαι τους κόπους τών φορολογουμένων σας, αλλά και όλων τών πολιτών, δέν θέλω να βλέπουν ευρωπαίους ηγέτες να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι σαν εξαπατημένες σύζυγοι και να μην τολμούν να απευθυνθούν ανοιχτά χωρις περιστροφές και τζιριτζάντζουλες ο ένας στον άλλον, βάζοντας τα δάχτυλα στον τύπο τών ήλων. Σε αγοραία εν ανάγκη γλώσσα:
-Η ΕΕ δημιουργήθηκε ώς ένωση ισότιμων εθνών - κρατών μελών. Σήμερα έχουμε την Γερμανία να ηγεμονεύη, όχι με βάση τό κοινό συμφέρον, αλλά μέ βάση την άρχουσα ελίτ της. Αυτό για την Ελλάδα δέν είναι αποδεκτό.
-Οταν ο Βίσμαρκ ρωτήθηκε «τί είναι Ευρώπη» ἀπήντησε: «Πολλά Μεγάλα Έθνη». Αυτό γιά την Ελλάδα, δεν είναι αποδεκτό.
-Οι ηγέτες στον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ισχυρίσθηκαν ότι ήταν δίκαιο να σκοτώνουν εκατομμύρια άλλους για χάρη της πατρίδας τους. Ο Χίτλερ, στόν Δεύτερο, υποστήριξε ότι ήταν δίκαιο να σκοτώνη άλλους, γιά χάρη κάθε ιδέας ή δοξασίας πού περνούσε από το μυαλό του. Για τούς Ελληνες ούτε τό ένα ούτε το άλλο είναι αποδεκτό. Μόνο τό αμύνεσθαι περί Πάτρης. Καί όχι περί πάρτης.
-Στήν ΕΕ είχαμε πολλά έθνη και ένα πολιτισμό (με βάση τον Ελληνορωμαϊκό). Καταλήξαμε στήν πολυπολιτισμική αρλούμπα, μέ αποτέλεσμα εκτός από τρίτα προίόντα, να εισάγουμε εκατομμύρια (λαθρο)μετανάστες ετερόκλητων πολιτισμών που δεν συνάδουν με τον δικό μας, προσαρμοζόμενοι ...εμείς, στις μη συνάδουσες απόψεις τους. Αυτό δεν λειτουργεί πλέον.
-Ενώ ο Πολιτισμός, μάς ώθησε στο να γίνουν δημοκρατικά κράτη οι περισσότερες ευρωπαϊκές κοινότητες, στίς οικονομικές υποθέσεις μερικές έχουν παραμείνει δικτατορίες.
-Η ΕΕ και η ευρωζὠνη κυβερνώνται από μία μη θεσμοποιημένη δημοκρατικά, τεχνοδομή καί ευρωγραφειοκρατία. Αυτό δεν μπορεί να συνεχισθή.
-Στήν ΕΕ είχαμε προτιμησιακό καθεστώς γιά τά κοινοτικά προϊόντα. Ειδικά για τα αγροτικά. Καταλήξαμε νά τό απεμπολήσουμε και να εισάγουμε σχεδόν τα πάντα. Πώς όμως θα αναπτυχθούμε ή θα ξεχρεώσουμε, αν δεν πουλάμε τα δικά μας προϊόντα;
-Η ευρωζώνη δημιουργήθηκε σάν προσπάθεια τής Γαλλίας νά ελέγξη την Γερμανία. Συνέβη ακριβώς τό αντίστροφο. Μια ευρωζώνη πού είναι σκέτος παραλογισμός. Μιά δημοσιονομική ένωση χωρίς πολιτική ενωση, χωρίς εσωτερική ανακύκλωση πλεονασμάτων, χωρίς ενιαία εξωτερικά σύνορα, κοινή αμυνα και εξωτερική πολιτική, είναι εξ ίσου παραλογισμός και ματαιοπονία.
-Η κρίση δημιουργήθηκε από την μεγαλη φούσκα, πυραμίδες, άνικανότητες και κυρίως διαπλοκή πολιτικών, ΜΜΕ, πτωχευμένων εργολάβων και πτωχευμένων τραπεζών, που μετέφεραν τρισεκατομμύρια ζημιές, στους ώμους τών φουκαράδων πολιτών τής ΕΕ. Πού ενώ είχαν προειδοποιηθεί, οί ηγέτες της εκώφευαν.
-Ακόμη χειρότερα, μετέτρεψαν εν μιά νυκτί τὶς αποταμιευτικές καταθέσεις Όλων τών πολιτών τής ευρωζώνης, από εγγυημένες και μάλιστα για αναπτυξιακές πολιτικές, σέ ‘επενδυτικές΄ και μάλιστα χωρίς εγγύηση. Αυτά που λένε για όριο 100 000 euro, είναι ένα απλό ευχολόγιο καί όχι πραγματικότητα.
-Όλες αυτές οι ‘διασώσεις’, τα μνημόνια και οι ενισχύσεις τών αχόρταγων πτωχευμένων τραπεζών εις βάρος τού Δημοσίου κάθε χώρας, μαζί με όλες αυτές τις θεωρίες τού ‘κ@λου’, για την διεθνή ελευθερία τών αγορών, που πρέπει, δήθεν, να είναι υπεράνω τού Νόμου, να αφήνονται ασύδοτες και ανεξάρτητες από κάθε δημόσια παρέμβαση ή ρύθμιση, ώστε να μας βγάλουν από την κρίση, αυτές οι οποίες μας έφεραν σε αυτή, αυτἠ η βλακεία τού laissez faire, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο ορισμός τής υποδούλωσης και υποταγής τών λαών και κυβερνήσεων, καθώς και αφαίμαξης κάθε οικονομικής - και όχι μόνον, ικμάδας τους. Δὲν μπορεί τά κέρδη νά τά αποκομίζουν τράπεζες καί αρπακτικά καί τίς ζημιές οι πολίτες.
-Αν η αντιστροφή όλων αυτών τών παρανοϊκών πράξεων, δεν είναι εφικτή, τότε η οποιαδήποτε μη άμεση , μη συντεταγμένη και μη από κοινού κατάργηση τού κοινου νομίσματος, και επιστροφή στην τότε ΕΟΚ , θα οδηγήσει σε καταστροφη όλη την ευρωΗπειρο.
-Η Γερμανία ξεχνά ότι το δήθεν οικονομικό της θαύμα, οφείλεται στό κούρεμα και την αναστολή τών υποχρεώσεών της και μάλιστα με ρήτρα ανάπτυξης καί μάλιστα από ρημαγμένα κράτη και στην συνεχή ενίσχυσή της από τις ΗΠΑ. Οφείλεται επίσης στην μή άνάπτυξη τής εσωτερικής οικονομίας της (πχ. καθήλωμα μισθών, ενώ ζητάει ακριβώς αυτό από την Κίνα, διά τής πίεσης για ανατίμηση τού γουάν) έναντι υπολογισμένης και εκμαυλίζουσας πολιτικής, χρηματοδοτικού μπουκώματος τραπεζών, επιχειρήσεων, κρατών. Από τά οποία ζητάει τώρα τά ρέστα. Σὲ απλά ελληνικά αυτό δεν είναι αποδεκτό γιά την Ελλάδα.
-Η Γαλλία τό μόνο πού κάνει, ως σύγχρονος πουρκουά, είναι να μετρά τίς ζημιές της και τρέμει στη σκέψη μιάς αποφασιστικής πράξεως, αναλογιζόμενη επιβολή επ’αυτης τού ‘ελληνικού παραδείγματος’, πού επισείει η Γερμανία.
-Η Ιταλία διαβλέπει τήν αδυναμία της, προσδοκώντας να παρουσιαστή ευκαιρία με άλλα μέλη κράτη, για να στραφή εκ τού ασφαλούς ενάντια στην Γερμανία. Καί εν τώ μεταξύ οι πολίτες της χειμάζονται.
-Δυστυχως, οι ηγέτες τής ΕΕ αποδειχθηκαν πολύ λίγοι. Ο καθένας τους ελπίζοντας απέλπιδα, ότι θα σώσουν οι υπόλοιποι την .... παρτίδα. Αυτό δέν μπορεί πλέον να συνεχισθή. Ή θα αποφασίσουμε να λύσουμε το συνολικό ευρωπαϊκό πρόβλημα, σπάζοντας τά αποστήματα τής διαπλοκής, μακριά από κάθε διάσωση τύπου αποτυχημένων μνημονίων και θα υιοθετήσουμε καί εφαρμόσουμε ως συνολικό πακέτο για την Ευρώπη, τήν μετριοπαθή συνολική πρόταση τού Υπουργού μου ή θα παρακολουθήσουμε όλοι μαζί, την εκρηκτική αποσύνθεση τής Ευρωζώνης, τό μπλοκάρισμα τής ΕΕ, τήν κατάργηση τής ζώνης Σέγκεν καί ενδεχομένως προβλήματα στό ΝΑΤΟ.
-Αν συμφωνείτε, εγώ σας εγγυώμαι ότι όλοι, ανεξαρτήτως εθνικότητος ή θέσεως, πού ευθύνονται γιά αυτή τήν κατάσταση διαπλοκής, διαφθοράς, παράβασης καθήκοντος καί γιά όποιες άστοχες αποφάσεις, θά κληθούν ενώπιον τής Ελληνικής Δικαιοσύνης. Δὲν με ενδιαφέρει άν θάχουν τό θαρρος να σταθούν εκεί ή αν θα τιμωρηθούν. Ενδιαφέρει νά δούν οι πολίτες τής ΕΕ, την αλήθεια για το πώς κυβερνήθηκαν, μέσα στην ΕΕ. Σάς χαιρετώ».
Και να φύγη χωρίς να περιμένη απάντηση. Γιατί πίσω του θα γίνεται τής μουρλής, αρχής γενομένης, αμέσως, από την Ισπανία. Στό τέλος όμως, ο ένας μετά τον άλλον θα συμφωνούν στοιχιζόμενοι πίσω από την Ελλάδα. Που για άλλη μια φορά θα τολμούσε, θα προέτασσε τα στήθη της, θα έβγαζε κοροϊδευτικά την γλώσσα της, στα φληναφήματα τής πτωχοτραπεζοκρατίας και τής παγκόσμιας απάτης και θα έσωζε την Ευρώπη, ναί, ματωμένη και καθημαγμένη, ναί, για άλλη μια φορά, μέσα στα τελευταία δυόμισυ χιλιάδες χρόνια. Α! και το ευρώ, επίσης, παραπλεύρως καί προσωρινά, μέχρι τής συντεταγμένης, δηλαδή ανώδυνης, διάλυσής του.
Του Γιώργου Κακαρελίδη
Καθηγητού Εφαρμογών στην Επιχ. Ερευνα & Στατιστική τού ΤΕΙ Πατρών
κανένα σχόλιο