Το φάντασμα του κρατισμού ζωντανεύει.

Ο λαός στις εκλογές ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ για καλύτερη (υποτίθεται) διαπραγμάτευση με την Ευρώπη και τους δανειστές και αυτοί το πρώτο που έκαναν είναι τυφλή ρήξη με τους εκπροσώπους των δανειστών και της Ευρώπης. Αυτό, σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη συμμαχιών για αυτή την ρήξη σηματοδοτεί την έναρξη υλοποίησης του προεκλογικού κινδύνου διεθνούς απομόνωσης της χώρας. Μα τόσο άσχετοι και ερασιτέχνες είναι οι άνθρωποι, θα αναρωτηθεί κάποιος, ή κρύβεται κάτι άλλο πίσω από τις ενέργειές τους..;; 

Η νεότερη ελληνική ιστορία έδειξε ότι πριν από μεγάλες εθνικές καταστροφές προηγείται η διεθνής απομόνωση της χώρας και δεν είναι τυχαίο το ρητό ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Βεβαίως το κούρεμα του ελληνικού χρέους σε βιώσιμο επίπεδο ώστε να σταθεροποιηθεί η οικονομία της χώρας και να έλθουν επενδύσεις (και όχι το κούρεμα όλου του χρέους γενικά και αόριστα) είναι ζήτημα διαπραγμάτευσης με τους εταίρους, όμως άλλο πράγμα είναι η διαπραγμάτευση και άλλο η επιβολή. Και η παρέα των Εξαρχείων δεν βρίσκεται στην εξουσία για να κάνει καλύτερη διαπραγμάτευση, όπως είπε προεκλογικά, αλλά για πλήρη και τυφλή ρήξη. Και οι ρήξεις φέρνουν την διεθνή απομόνωση.

Όσον αφορά το οικονομικό τους πρόγραμμα, δεν προσπάθησαν να δουν τι έσοδα είχε το ελληνικό κράτος από τις αποκρατικοποιήσεις ώστε να παρουσιάσουν κάποιο άλλο οικονομικό πρόγραμμα που θα αποφέρει μεγαλύτερα έσοδα, αλλά προανήγγειλαν την άκριτη εφαρμογή του κρατισμού, ότι δηλαδή το κράτος είναι καλύτερος επιχειρηματίας από τους ιδιώτες. Και ως «καλύτερος» επιχειρηματίας πρέπει (υποτίθεται) να αναλαμβάνει έργα χωρίς να κρίνει προηγουμένως αν έχει άτομα με τεχνογνωσία για να τα διευθύνουν, μόνο και μόνο για να λέει ότι έχει κρατική (δηλ. «λαϊκή») επιχείρηση.

Μετά την διεθνή απομόνωση και τον στυγνό κρατισμό ακολουθεί ο λαϊκισμός. Η «καλή» κομμουνιστική κυβέρνηση της παρέας των Εξαρχείων θα προσλάβει όλους τους «κακόμοιρους» απολυμένους από την «κακιά» προηγούμενη καπιταλιστική Κυβέρνηση, γιατί αγαπάει τους εργαζόμενους και μάλιστα θα προσλάβει και ακόμα περισσότερους στο εγγύς μέλλον. Βεβαίως, δεν είναι κακό πράγμα να δίνει κανείς στον άνεργο εργασία, όμως πριν του δώσει εργασία πρέπει να αποσαφηνίσει τι οικονομικό μοντέλο θα ακολουθήσει: ελεύθερη οικονομία ή κρατισμό; Γιατί απλούστατα και τα δύο δεν γίνονται.

Αν η παρούσα Κυβέρνηση επιλέξει τον κρατισμό και την παροχή εργασίας μέσω προσλήψεων στο Δημόσιο, τότε οι υπόλοιποι που ασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα είναι ηλίθιοι να συνεχίσουν να εργάζονται σε αυτόν αντί να προτιμήσουν την ασφάλεια του Δημοσίου..;; Γιατί να μην κλείσουν και τις δικές τους επιχειρήσεις ώστε να αναζητήσουν εργασία στο Δημόσιο, το οποίο είναι και «καλός» επιχειρηματίας..;;

Ακόμα περισσότερο, γεννώνται και άλλοι προβληματισμοί. Επειδή η συρρίκνωση του ιδιωτικού τομέα σημαίνει και συρρίκνωση των εσόδων του κράτους από την φορολογία, όταν το κράτος δεν βρίσκει πλέον κορόιδα του ιδιωτικού τομέα ώστε να αφαιμάζει, από πού θα βρει τα έσοδα για να πληρώνει τους στρατούς των εργαζομένων που θα έχουν πάει σε αυτό..;; Ακόμα και αν κυνηγήσει, συλλάβει, και αφαιμάξει όλους τους λεγόμενους «Ολιγάρχες», τους «βουτήξει» τις καταθέσεις στις Τράπεζες και πάρει αρκετά δις από αυτούς για να πληρώσει τους «καλούς» και «κακόμοιρους» εργαζομένούς του, τα χρήματα αυτά δεν θα διαρκέσουν για πληρωμές παραπάνω από 1 με ενάμισυ χρόνο… Μετά, που δεν θα βρίσκονται πλέον «Ολιγάρχες», από πού θα βρει χρήματα ;;

Η απάντηση που έρχεται είναι ότι θα παράγουμε και θα εξάγουμε προϊόντα και θα παίρνουμε συνάλλαγμα. Σε ποιους όμως θα εξάγουμε..;; Σε αυτούς τους οποίους προηγουμένως εκνευρίσαμε με την τυφλή ρήξη και σύγκρουση..; Πρώτα δημιουργήσαμε πρόβλημα στις οικονομίες τους με μονομερείς ενέργειες και μετά θα μας αγοράζουν και προϊόντα..;; Και άντε και εξάγουμε με κρατικές επιχειρήσεις κάποια προϊόντα..., δεν θα έχουμε ανάγκη από εισαγωγές..;; Εμείς θα εξάγουμε ακριβά και αυτοί θα μας δίνουν τα προϊόντα τους φθηνά..;;

Δυστυχώς, με το παραπάνω οικονομικό μοντέλο του κρατισμού και πέρα από την προπαγάνδα της ταλαίπωρης καθαρίστριας που επαναπροσλαμβάνεται από την «καλή» κομμουνιστική Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η χώρα οδεύει σε ολοκληρωτικού τύπου οικονομία, η οποία, όπως είναι προφανές, δεν θα μπορεί να ανήκει στην ευρωζώνη και θα αναγκαστεί να τυπώσει δικό της πληθωριστικό νόμισμα.

Με τα μέχρι στιγμής δείγματα της παρούσας Κυβέρνησης βλέπουμε την έναρξη της διεθνούς απομόνωσης της χώρας, του στυγνού κρατισμού και του τυπώματος πληθωριστικού (κατοχικού) νομίσματος. Βλέπουμε δηλαδή ένα καθεστώς τύπου Βόρειας Κορέας και τον κ. Τσίπρα σε ρόλο μικρού Στάλιν. Οι φανφάρες περί εθνικής κυριαρχίας είναι ανούσιες κορώνες για αφελείς πολιτικούς  (για να μην γράψουμε κάτι βαρύτερο) τύπου Καμμένου. Στην ουσία κομμουνιστικό καθεστώς θα υπάρξει και ελπίζουμε οι κομμουνιστές νέοι «πατερούληδες» του λαού να μείνουν μόνο στα παραπάνω και να μην μιμηθούν τους παλαιότερους πατερούληδες άλλων λαών με ποινικές διώξεις κατά αντιφρονούντων και πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον γειτονικών κρατών για εξεύρεση ζωτικού χώρου… Αν και από "πατερούληδες" όλα μπορεί να τα περιμένει κανείς.. Ο "πατερούλης" έχει πάντα "δίκιο"...