ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Ελλάδα της κρίσης: Αύξηση των εκτρώσεων γιατί δεν μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά
Οι Έλληνες θυσιάζουν το παιδί λόγω οικονομικής στενότητας, είτε αυτό σημαίνει ότι δεν προσπαθούν να τεκνοποιήσουν είτε ότι προχωρούν σε διακοπή κύησης αναλογιζόμενοι το δυσβάσταχτο κόστος ανατροφής.
Οι Ελληνίδες κατά την περίοδο 2007-2009 γεννούσαν περίπου 100.000-110.000 παιδιά το χρόνο, ωστόσο από το 2010 και μετά οι γεννήσεις πέφτουν και οι εκτιμήσεις γίνονται δυσοίωνες κάνοντας λόγο για μόλις και μετά βίας 80.000 γεννήσεις το έτος.
Σύμφωνα με δηλώσεις γιατρών, τις οποίες δημοσιεύει η εφημερίδα Αγγελιοφόρος, η ανεργία και ο φόβος της απόλυσης δεν αφήνουν περιθώρια στα νέα ζευγάρια να αποκτήσουν παιδιά. Ακόμη και όσοι λαχταρούσαν να γίνουν γονείς για δεύτερη ή τρίτη φορά, αποφασίζουν τελικά να διακόψουν την κύηση, όταν η μέλλουσα μητέρα μείνει άνεργη ή ο σύζυγος προειδοποιηθεί ότι θα χάσει τη δουλειά του.
«Η τάση που επικρατεί είναι τα ζευγάρια να κάνουν πλέον μόνον ένα παιδί, καθαρά για οικονομικούς λόγους. Για οικονομικούς λόγους επίσης πολλά ζευγάρια δεν μπορούν να κρατήσουν ένα παιδί, όπως συνέβαινε και πριν από την οικονομική κρίση. Πλέον, όμως, παντρεμένες γυναίκες επιλέγουν να μην κρατήσουν το δεύτερο παιδί», αναφέρει ο μαιευτήρας-γυναικολόγος Ευθύμιος Σιδερόπουλος.
«Οι τοκετοί θα συνεχίσουν να μειώνονται και οι εκτρώσεις να αυξάνονται. Αυτό καταγράφεται σαν τάση. Το βλέπουμε πλέον στα ζευγάρια. Υπάρχουν πολλά ζευγάρια που, ενώ θέλουν να αποκτήσουν δεύτερο παιδί, δεν το κάνουν, επειδή σκέφτονται το οικονομικό και πώς θα καταφέρουν να ανταποκριθούν στην ανατροφή του. Εκτιμώ ότι οι εκτρώσεις είναι λίγο λιγότερες από τους τοκετούς, αλλά είναι αυξημένες, ενώ οι τοκετοί μειώνονται» σημειώνει από την πλευρά του ο καθηγητής Μαιευτικής - Γυναικολογίας του ΑΠΘ και διευθυντής στη Β' Μαιευτική - Γυναικολογική Κλινική του Ιπποκράτειου Θεσσαλονίκης Αριστοτέλης Λουφόπουλος.
Όσον αφορά τις εκτρώσεις, ειδικότερα, αν και η ακριβής καταγραφή τους είναι πολύ δύσκολη (καθώς το 85% γίνεται ιδιωτικά) υπολογίζεται ότι η χώρα μας (η οποία κατέχει τη σχετική πρωτιά στην Ευρώπη εδώ και χρόνια) καταγράφει παγκόσμιο ρεκόρ με το απίστευτο νούμερο των 140 διακοπών κύησης ανά 1.000 Ελληνίδες, με εκτιμήσεις να μιλούν ακόμη και για εξωπραγματικά νούμερα της τάξεως των 300.000 εκτρώσεων ετησίως.
Την ίδια ώρα, όπως είναι αναμενόμενο μεγάλη πτώση της τάξεως του 20-25% παρουσιάζει και ο αριθμός των προσπαθειών για εξωσωματική γονιμοποίηση στα κέντρα γονιμότητας.
26.02.2013
ΠΗΓΗ:www.iefimerida.gr
---------------------------------------
Αμβλώσεις: H κραυγή απελπισίας ενός εμβρύου...
Από την
Ασημίνα Ρούσσου
Αρχικά, ας δούμε τι είναι άμβλωση:
Άμβλωση ή αλλιώς έκτρωση είναι η διακοπή μιας αδιατάρακτης ενδομήτριου κυήσεως ενός εμβρύου που διενεργείται σε πρώιμη ηλικία κυήσεως (και όχι μόνο) και οδηγεί σε αφαίρεση του εμβρύου από τη μήτρα με συνέπεια τον θάνατο.
Είναι εντυπωσιακό το πόσο κακή ενημέρωση έχει ο κόσμος. Αυτό το καταλαβαίνουμε από τον αριθμό εφήβων που καταφεύγουν στην έκτρωση. Όσο περνούν τα χρόνια, η μη σωστή ενημέρωση αυξάνεται και εξαπλώνεται σαν επιδημία.
Πιο συγκεκριμένα:
Στην Ελλάδα, όπως έδειξε έρευνα, η κύρια μέθοδος αντισύλληψης είναι το προφυλακτικό (73% ), ακολουθεί η απόσυρση(36%), ενώ το αντισυλληπτικό χάπι αποτελεί επιλογή για μόλις το 4% των γυναικών. Αντίθετα, στην Ευρώπη η χρήση του αντισυλληπτικού χαπιού φτάνει το 24% και ακολουθεί το προφυλακτικό με ποσοστό 23% ως ο μόνος τρόπος προφύλαξης από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Στην Ελλάδα οι προσπάθειες ενημέρωσης δεν αρκούν στο να αντιστρέψουν καθιερωμένες ιδέες και θέσεις.
Ηθική & Νομιμότητα…
Οι ηθικές και νομικές πτυχές της άμβλωσης έχουν αποτελέσει αντικείμενο έντονης αντιπαράθεσης σε πολλά μέρη του κόσμου για το κατά πόσο το έμβρυο μπορεί να χαρακτηριστεί ως άνθρωπος και, ως εκ τούτου, η έκτρωση ανθρωποκτονία καθώς και οι λόγοι που οδηγούν την έγκυο σε μία τέτοια πράξη.
Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία κάθε 11 δευτερόλεπτα πραγματοποιείται μία άμβλωση στην Ευρώπη, προκαλώντας έτσι τον θάνατο 2.725.820 εμβρύων ετησίως.
Στην Ελλάδα οι δηλωμένες αμβλώσεις στα Ελληνικά Δημόσια Νοσοκομεία ξεπερνούν τις 70.000 ετησίως, ενώ στο σύνολό τους εκτιμάται πως φτάνουν τις 200.000 σε μια χώρα όπου οι γεννήσεις δεν ξεπερνούν τις 100.000.
Οι λόγοι διακοπής μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης είναι, όπως πάντα, κοινονικο-οικονομικοί. Ιδιαίτερα σε παλαιότερες εποχές όπου οι άνθρωποι ζούσαν σε κλειστές κοινωνίες, ένα παιδί θεωρούσαν ως “θείο δώρο” μόνο εάν ήταν εντός γάμου. Σε αντίθετη περίπτωση ήταν πρόβλημα, λόγος συζήτησης και αρνητικών σχολίων για όλο το χωριό, ντροπή, πράξη κοινωνικά κατακριτέα... Μία τέτοια εγκυμοσύνη έπρεπε να διακοπεί…
Στην εποχή μας, οι γυναίκες είναι ανεξάρτητες, κάνουν τις δικές τους επιλογές για τη ζωή τους, δεν είναι υποχρεωμένες να λογοδοτούν στις κλειστές κοινωνίες και τις πατριαρχικές οικογένειες.. Παρ’ όλα αυτά ο αριθμός των αμβλώσεων συνεχώς αυξάνεται, επειδή πλέον πρωταρχικός στόχος της γυναίκας δεν είναι η οικογένεια αλλά η καριέρα, ενώ σημαντικό ρόλο παίζει και η οικονομική τους κατάσταση καθώς δεδομένων των συνθηκών είναι δύσκολο να διασφαλίσει κανείς πως τα οικονομικά του θα είναι αρκετά ώστε να μεγαλώσει και ν’ ανατραφεί σωστά ένα παιδί.
Όποιος και να είναι ο λόγος μιας έκτρωσης το βασικό ερώτημα είναι το εξής: Το έμβρυο είναι ανθρώπινο ον, ανθρώπινη ζωή από την αρχή της κύησης, ή όχι, και αν ναι από πότε;
Το ερώτημα αυτό έχουν προσπαθήσει ν’ απαντήσουν πλήθος επιστημόνων από διάφορες ειδικότητες, όπως βιολόγοι, γενετιστές, γιατροί, θεολόγοι ακόμα και φιλόσοφοι, όμως τα συμπεράσματα τους διαφέρουν. Ο διεθνούς φήμης Γάλλος καθηγητής της Γενετικής J. Lejeune είπε χαρακτηριστικά σε σχετική του ομιλία: «...η ζωή έχει μια πολύ, πολύ μακρά ιστορία, αλλά κάθε άτομο έχει μια πολύ ξεκάθαρη αρχή, τη στιγμή της σύλληψής του... Η αποδοχή του γεγονότος ότι μετά από την πραγματοποίηση της γονιμοποίησης ένας νέος άνθρωπος έρχεται σε ύπαρξη, δεν είναι πια ζήτημα αρεσκείας ή γνώμης...» Με λίγα λόγια φτάνει στο συμπέρασμα πως από την πρώτη στιγμή της σύλληψης το γονιμοποιημένο ωάριο είναι ένας ανθρώπινος οργανισμός σε πλήρη ανάπτυξη.
Την άποψη αυτή αντικρούει ο υφηγητής της Εγκληματολογίας στην Πάντειο, κύριος Η. Δασκαλάκης, ο οποίος θεωρεί πως: «πραγματικά εκείνο που είναι άξιο προστασίας, είναι η ανθρώπινη προσωπικότητα την οποία δεν έχει το έμβρυο. Το έμβρυο αποτελεί απλώς βιολογική ύπαρξη...» Όμως η εξέλιξη αυτής της βιολογικής ύπαρξης είναι μια ανθρώπινη ύπαρξη που αν μη τι άλλο θα έχει τη δική του προσωπικότητα και κατ’ επέκταση τα ίδια δικαιώματα με όλους μας.
Το Συνταγματικό δικαίωμα στη ζωή θεμελιώνεται στο άρθρο 5 § 2 του ισχύοντος Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο «όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους χωρίς διάκριση...».
Επομένως η μητέρα έχει το δικαίωμα να αποφασίσει τι θα κάνει στη ζωή της, της δίνει δηλαδή το δικαίωμα της άμβλωσης, όμως τι γίνεται όταν η δική της επιλογή στερεί τα δικαιώματα κάποιου άλλου; Με άλλα λόγια ερχόμαστε σε αντιπαράθεση με μια άλλη θεμελιώδη αρχή κατά την οποία «η ελευθερία του ατόμου σταματά εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα του άλλου...», δηλαδή η ελεύθερη επιλογή της μητέρας προκαλεί το θάνατο μιας εν δυνάμει ζωής.
Δεν τίθεται θέμα επιλογής στην άμβλωση, εκτός από τις περιπτώσεις που κινδυνεύει η ζωή της μητέρας ή έχει διαγνωσθεί κάποια σοβαρή ασθένεια στο έμβρυο. Δυστυχώς όμως, καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της εγωιστικής, υλιστικής φιλοσοφίας μιας κοινωνίας που παρουσιάζει το παιδί σαν απειλή στην επαγγελματική του σταδιοδρομία, στην οικονομική του κατάσταση, στον τρόπο ζωής και ψυχαγωγίας του, αλλά πάνω από όλα στον τρόπο που επέλεξε να ζει...
Aπ’ ό,τι δείχνουν οι έρευνες που έχουν γίνει σε σχέση με τους κινδύνους ή τις επιπλοκές των εκτρώσεων, μπορούν να χωριστούν σε κινδύνους και επιπλοκές κατά τη διάρκεια της επέμβασης και σε κινδύνους και επιπλοκές μετά απ’ αυτή. Oι τελευταίοι μπορεί να αφορούν το σώμα ή να είναι ψυχολογικές συνέπειες και διαταραχές.
Oι κίνδυνοι κατά τη διάρκεια της επέμβασης είναι σπάνιοι και είναι της ίδιας περίπου συχνότητας, όπως σε κάθε άλλη βραχείας διάρκειας επέμβαση στην κοιλιακή χώρα.
Eπιπλοκές
Oι επιπλοκές μιας έκτρωσης μπορεί να είναι προσωρινές, μακράς διάρκειας ή μόνιμες. Στις προσωρινές υπάγονται οι επιμολύνσεις, τα θρομβοεμβολικά επεισόδια, οι αιμορραγίες, η διάτρηση της μήτρας, ο τραυματισμός του εντέρου, η ρήξη του τραχήλου της μήτρας και ο τραυματισμός του ουρητήρα. Mερικές απ’ αυτές είναι πολύ σοβαρές, ενώ άλλες μπορεί να έχουν μακροχρόνιες ή και μόνιμες συνέπειες, όπως όταν ο τραυματισμός του ουρητήρα περιλαμβάνει και το σφιγκτήρα της κύστης.
H συχνότητα των περισσότερων από τις πιο πάνω επιπλοκές είναι μικρή όταν η έκτρωση εκτελείται από κάποιον έμπειρο μαιευτήρα μέσα σε ένα οργανωμένο ιατρικό κέντρο. H πιο συχνή απ’ αυτές είναι οι επιμολύνσεις, τις οποίες μια γερμανική εργασία ανεβάζει στο 31% των περιπτώσεων, ποσοστό που φαίνεται μάλλον υπερβολικά υψηλό.
Aπό τις μόνιμες παρενέργειες η πιο συχνή είναι η στειρότητα, η οποία ανέρχεται σε ποσοστό 3% μέχρι 5% των γυναικών που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση.
Tα τελευταία χρόνια γίνεται λόγος για αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού στις γυναίκες που κάνουν εκτρώσεις.
Ψυχολογικές επιπτώσεις
Ψυχολογικές επιπτώσεις υπάρχουν πριν από την έκτρωση, κατά τη διάρκειά της και μετά απ’ αυτή. Πριν από την επέμβαση είναι συχνό το φαινόμενο γυναικών που βασανίζονται από αμφιβολίες σε σχέση με την ορθότητα ή μη της απόφασης για μια έκτρωση, με συνέπεια να καταλαμβάνονται από άγχος, αϋπνίες και ενοχές. Oι αμφιβολίες και οι ενοχές είναι πολύ έντονες σ’ εκείνες τις γυναίκες που έχουν ισχυρές ηθικές αναστολές. Συχνοί επίσης είναι οι φόβοι, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που υποβάλλονται για πρώτη φορά σε έκτρωση.
Tο άγχος, οι φόβοι και οι ενοχές συνοδεύουν συνήθως τις γυναίκες και κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Mερικές μάλιστα απ’ αυτές μου εκμυστηρεύτηκαν αργότερα ότι η εμπειρία της έκτρωσης ήταν πολύ οδυνηρή γι’ αυτές.
Φυσικά, τόσο έντονα αρνητικά συναισθήματα παρατηρούνται μόνο σε ένα μικρό ποσοστό γυναικών που έχουν έντονες ηθικές αναστολές. Παρ’ όλ’ αυτά και σύμφωνα με μια έρευνα το 43% παρουσίαζε άμεσες αρνητικές αντιδράσεις.
Eπιπλέον, 10% από τις γυναίκες αυτές χαρακτηρίστηκε ότι είχαν «σοβαρές ψυχιατρικές επιπλοκές».
Aνάμεσα σ’ αυτές οι πιο συχνές ήταν οι τύψεις και οι ενοχές, η δυσθυμία, η κατάθλιψη, το άγχος, η σεξουαλική ψυχρότητα και ποικίλες άλλες ψυχολογικές διαταραχές.
Να σημειωθεί πως την πρώτη θέση πανευρωπαϊκά στις διακοπές κυήσεων καταλαμβάνει πλέον η Ελλάδα. Μια θλιβερή πρωτιά, που σχετίζεται -όσο ποτέ- τα τελευταία χρόνια και με παράγοντες που διαμορφώνουν η οικονομική κρίση, η αβεβαιότητα και η αύξηση της ανεργίας.
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί με την περίπτωση μιας κοπέλας που επέζησε έπειτα από άμβλωση:
------------------
Η κρίση φέρνει... λιγότερα μωρά
24.02.2013
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΑΡΙΑ ΛΙΤΟΥ
Η οικονομική κρίση βλάπτει τις γεννήσεις και... γεννάει εκτρώσεις. Οι τοκετοί έχουν μειωθεί κατά περίπου 20% στη Θεσσαλονίκη και είναι αμφίβολο αν φτάνουν τους 8.000 ετησίως, ενώ κάθε μέρα γίνονται κατά μέσο όρο 40 εκτρώσεις, δηλαδή περίπου 9.500 το χρόνο, εκτιμούν οι μαιευτήρες - γυναικολόγοι. Η ανεργία και ο φόβος της απόλυσης δεν αφήνουν περιθώρια στα νέα ζευγάρια να αποκτήσουν παιδιά. Ακόμη και όσοι λαχταρούσαν να γίνουν γονείς για δεύτερη ή τρίτη φορά, αποφασίζουν τελικά να διακόψουν την κύηση, όταν η μέλλουσα μητέρα μείνει άνεργη ή ο σύζυγος προειδοποιηθεί ότι θα χάσει τη δουλειά του, αφηγούνται συγκλονισμένοι γιατροί στον «ΑτΚ».
Αποκαλυπτική είναι η εικόνα που περιγράφουν μαιευτήρες - γυναικολόγοι με βάση την πολυετή εμπειρία τους σε δημόσια και ιδιωτικά μαιευτήρια της Θεσσαλονίκης. Οι εκτιμήσεις τους, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν επίσημα συγκριτικά στοιχεία, συγκλίνουν στην άποψη ότι οι γεννήσεις στη Θεσσαλονίκη δεν αγγίζουν πλέον σε καμία περίπτωση τις 12.000 - 14.000, όπως συνέβαινε προ κρίσης. Τα τελευταία 3 χρόνια μειώνονται σταδιακά σε ποσοστά που κυμαίνονται στο 15%-30%. Ετσι, από τα μέσα του 2011 η μείωση των γεννήσεων γίνεται πιο εμφανής και υπολογίζεται ότι γεννιούνται πλέον περίπου 8.000 - 9.000 μωρά, ίσως και λιγότερα, το χρόνο στη Θεσσαλονίκη.
Δυσάρεστο είναι, όπως λένε οι μαιευτήρες, ότι την ίδια ώρα η κρίση φαίνεται να «γεννάει» εκτρώσεις. Ο αριθμός τους στη Θεσσαλονίκη προσδιορίζεται στις 7.000 - 9.000 ετησίως. Ωστόσο, δεν είναι σαφές αν παρατηρείται αυξητική τάση, διότι η Ελλάδα κατέχει εδώ και χρόνια την πρώτη θέση πανευρωπαϊκά στις διακοπές κυήσεων.
Πού «σκοντάφτει» ο πελαργός
Ο... πελαργός δεν προσγειώνεται τόσο τακτικά πια στην Ελλάδα της κρίσης. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Ελληνίδες κατά την περίοδο 2007 - 2009 γεννούσαν περίπου 100.000 - 110.000 παιδιά το χρόνο. Ωστόσο, από το 2010 και μετά οι γεννήσεις πέφτουν και οι εκτιμήσεις γίνονται δυσοίωνες, καθώς εκφράζονται φόβοι ότι μετά βίας θα αγγίζουν πλέον τις 80.000.
Οσο συνεχίζει να πέφτει με ραγδαία ταχύτητα ο αριθμός των γεννήσεων, γιγαντώνεται το δημογραφικό πρόβλημα. Και για τη Θεσσαλονίκη της ανεργίας, οι ειδικοί είναι απαισιόδοξοι.
«Η τάση που επικρατεί είναι τα ζευγάρια να κάνουν πλέον μόνον ένα παιδί, καθαρά για οικονομικούς λόγους. Για οικονομικούς λόγους επίσης πολλά ζευγάρια δεν μπορούν να κρατήσουν ένα παιδί, όπως συνέβαινε και πριν από την οικονομική κρίση. Πλέον, όμως, παντρεμένες γυναίκες επιλέγουν να μην κρατήσουν το δεύτερο παιδί», αναφέρει ο μαιευτήρας - γυναικολόγος Ευθύμιος Σιδερόπουλος.
Δημοσιονομική κρίση, αβεβαιότητα και φόβος επισκιάζουν τον οικογενειακό προγραμματισμό, δυσχεραίνοντας την απόκτηση απογόνων και γκρεμίζοντας τα όνειρα για τη δημιουργία οικογένειας ακόμη και για τα νεότερα ζευγάρια. «Ενα σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων και Ελληνίδων νεαρής ηλικίας, ακόμα και ζευγαριών, αναγκάζεται να μένει ακόμα ή να επιστρέφει στο πατρικό του σπίτι, για να τα βγάλει πέρα οικονομικά. Αυτό λειτουργεί ανασταλτικά στην απόκτηση παιδιών», υπογραμμίζει ο κ. Πράπας.
«Θα συνεχίσουν να μειώνονται οι τοκετοί και να αυξάνονται οι εκτρώσεις. Αυτό καταγράφεται σαν τάση. Το βλέπουμε πλέον στα ζευγάρια. Υπάρχουν πολλά ζευγάρια που, ενώ θέλουν να αποκτήσουν δεύτερο παιδί, δεν το κάνουν, επειδή σκέφτονται το οικονομικό και πώς θα καταφέρουν να ανταποκριθούν στην ανατροφή του. Εκτιμώ ότι οι εκτρώσεις είναι λίγο λιγότερες από τους τοκετούς, αλλά είναι αυξημένες, ενώ οι τοκετοί μειώνονται», εκτίμησε μιλώντας στον «ΑτΚ» ο καθηγητής Μαιευτικής - Γυναικολογίας του ΑΠΘ, διευθυντής στη Β' Μαιευτική - Γυναικολογική Κλινική του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, Αριστοτέλης Λουφόπουλος.
Πτώση παρουσιάζει και ο αριθμός των προσπαθειών για εξωσωματική γονιμοποίηση στα κέντρα γονιμότητας. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι καταγράφεται μείωση της τάξης του 20%-25%.
Σε μεγάλο ποσοστό
Αν και η ακριβής καταγραφή των εκτρώσεων είναι πολύ δύσκολη, καθώς το 85% γίνεται ιδιωτικά, οι ειδικοί λένε ότι συνεχίζονται σε μεγάλο ποσοστό σε σχέση με τον ελληνικό πληθυσμό.
Υπολογίζεται ότι καταγράφεται παγκόσμιο ρεκόρ, με 140 διακοπές κύησης ανά 1.000 Ελληνίδες, αριθμός που εκτιμάται ότι ίσως φτάνει πλέον και τις 300.000 ετησίως.
Η θλιβερή πρωτιά σχετίζεται συχνά, όπως τονίζουν οι γιατροί, με παράγοντες που διαμορφώνουν η οικονομική κρίση, η αβεβαιότητα και η αύξηση της ανεργίας. Οι ειδικοί αποδίδουν την αύξηση των εκτρώσεων στο συνδυασμό άγχους, πολλών ωρών εργασίας και έλλειψης χρημάτων. Οι παράγοντες αυτοί, όπως εξηγούν, δημιουργούν για την έγκυο ένα περιβάλλον με πολλές δυσκολίες όσον αφορά την ιατρική παρακολούθηση και τη διαβίωσή της.
Η εικόνα που έχουν σχηματίσει πάντως οι μαιευτήρες - γυναικολόγοι στη Θεσσαλονίκη είναι ότι ο αριθμός των γυναικών που υποβάλλονται πλέον σε τεχνητή διακοπή της κύησης εμφανίζεται αυξημένος συγκριτικά με πέρσι.
Η Ελλάδα σκοτώνει τα παιδιά της!
ΠΗΓΗ: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=377082
----------------------
Αμβλώσεις στην Ελλάδα: Mια θλιβερή πρωτιά
Την πρώτη θέση πανευρωπαϊκά στις διακοπές κυήσεων καταλαμβάνει πλέον η Ελλάδα. Μια θλιβερή πρωτιά, που σχετίζεται -όσο ποτέ- τα τελευταία χρόνια και με παράγοντες που διαμορφώνουν η οικονομική κρίση, η αβεβαιότητα και η αύξηση της ανεργίας.
«Η αβεβαιότητα και ο φόβος επισκιάζουν τον οικογενειακό προγραμματισμό στην Ελλάδα», έλεγε πρόσφατο πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της ιστοσελίδας Spiegel-Online. Το ποσοστό των γεννήσεων μέσα στο 2012 έχει παρουσιάσει σοβαρή μείωση, ενώ αντίθετα αυξάνεται δραματικά ο αριθμός των εκτρώσεων. Και, βέβαια, η κρίση χρέους εντείνει αυτή την τάση», καταλήγει το δημοσίευμα, σύμφωνα με το οποίο μία ολόκληρη γενιά Ελλήνων, ηλικίας 30 με 40 ετών, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα όσον αφορά τον οικογενειακό προγραμματισμό. Η δημοσιονομική κρίση, η ανεργία και φόβος για το μέλλον αποτελούν λόγους που δυσχεραίνουν την απόκτηση απογόνων. Παράλληλα, η ελλιπής στήριξη από την πλευρά του κράτους ενισχύει την υπογεννητικότητα, καθώς στο πλαίσιο των περικοπών μειώνονται συνεχώς οι θέσεις σε βρεφονηπιακούς, παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία. Σύμφωνα, πάντως, με τελευταία έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από την Eurostat, το 22% των Ελληνίδων δηλώνει πως έχει κάνει τουλάχιστον μία έκτρωση, ενώ το 10% των γυναικών που υφίστανται τέτοιου είδους επεμβάσεις είναι μόλις εφηβικής ηλικίας. Η Ελλάδα καταλαμβάνει την πρώτη θέση πανευρωπαϊκά στις εκτρώσεις, καθώς πριν από 10 χρόνια ο αριθμός τους έφτανε τις 200.000 σε πληθυσμό 11 εκατομμυρίων περίπου. Υπολογίζεται, μάλιστα, και «παγκόσμιο ρεκόρ», με 140 διακοπές κύησης ανά 1.000 Ελληνίδες, ενώ πλέον ο αριθμός τους φτάνει τις 300.000 ετησίως.
Πού οφείλεται η δραματική αυτή αύξηση;
Ανασταλτικό παράγοντα για τη δημιουργία οικογένειας θεωρούν οι ειδικοί τις τωρινές συνθήκες, που διαμόρφωσαν τη «Γενιά των 700 ευρώ» (που σήμερα δεν είναι καν 700), όπου ένα σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων νεαρής ηλικίας, αν και διαθέτει πανεπιστημιακή μόρφωση, δεν έχει προοπτικές για το μέλλον, καθώς καταλήγει σε δουλειές μερικής απασχόλησης και αναγκάζεται να μένει στο πατρικό του σπίτι και μετά το 30ο έτος της ηλικίας του, προκειμένου να τα βγάλει πέρα οικονομικά.
Οι αριθμοί «μιλούν» από μόνοι τους
Σύμφωνα με στοιχεία της A΄ Πανεπιστημιακής Γυναικολογικής - Μαιευτικής Κλινικής του νοσοκομείου «Αλεξάνδρα», σε δείγμα 1.200 γυναικών, το 22% έχει κάνει έκτρωση, και μάλιστα το 1/3 πάνω από μία φορά. Το 17% διέκοψε ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη πριν ακόμη ενηλικιωθεί, σε ηλικία 16 χρόνων. Το 19% προχώρησε στην έκτρωση σε ηλικία 25-34 ετών, και το 32% σε ηλικία 35-45 ετών.
Στη χώρα μας, συνεχίζονται οι εκτρώσεις σε μεγάλο ποσοστό σε σχέση με τον πληθυσμό μας, αν και η ακριβής καταγραφή τους είναι πολύ δύσκολη, καθώς το 85% γίνεται ιδιωτικά. Σύμφωνα πάντως με τις έρευνες, ο αριθμός των γυναικών που έχουν υποβληθεί από την αρχή του έτους σε τεχνητή διακοπή της κύησης εμφανίζεται αυξημένος μέχρι και 30% σε σύγκριση με εκείνον της περασμένης χρονιάς
Πτώση, όμως, παρουσιάζει και ο αριθμός των προσπαθειών για εξωσωματική γονιμοποίηση στα Κέντρα Γονιμότητας. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι μέχρι στιγμής καταγράφεται μια μείωση της τάξεως του 20%, που αντιστοιχεί σε 2.800 λιγότερες προσπάθειες από το σύνηθες ετήσιο νούμερο -περίπου 14.000 προσπάθειες-, κάτι που συνεπάγεται με μειωμένο αριθμό γεννήσεων. Είναι γεγονός πως ο οικονομικός παράγοντας είναι θέμα που απασχολεί πολύ τις γυναίκες και γενικά τα ζευγάρια που βρίσκονται στο στάδιο της αναπαραγωγής. Η περίοδος ύφεσης που διανύουμε προβληματίζει αρνητικά τους γονείς ώστε να κρατήσουν ένα παιδί σε περίπτωση κύησης, γιατί σκέφτονται ότι δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα της ανατροφής. Ωστόσο, οι γιατροί εκφράζουν την ανησυχία πως, αν συνεχιστεί αυτός ο ρυθμός με τον οποίο πραγματοποιούνται οι εκτρώσεις στη χώρα μας, τότε ο ετήσιος απολογισμός θα είναι δραματικός.
Ελλάδα και αντισύλληψη
Στην Ελλάδα, όπως έδειξε η έρευνα, η κύρια μέθοδος αντισύλληψης είναι το προφυλακτικό (73% ), ακολουθεί η απόσυρση, το κοινώς λεγόμενο «τράβηγμα» του συντρόφου (36%), ενώ το αντισυλληπτικό χάπι αποτελεί επιλογή για μόλις το 4% των γυναικών. Αντίθετα, στην Ευρώπη η χρήση του αντισυλληπτικού χαπιού φτάνει το 24% και ακολουθεί το προφυλακτικό με ποσοστό 23% ως ο μόνος τρόπος προφύλαξης από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Στην Ελλάδα σήμερα γίνεται κάποια προσπάθεια ενημέρωσης για θέματα σεξουαλικής αγωγής σε μαθητές, που φαίνεται ότι δεν αρκούν στο να αντιστρέψουν καθιερωμένες ιδέες και θέσεις. Οι προσπάθειες ενημέρωσης πρέπει να στοχεύουν την ίδια ώρα και στο γονέα αλλά και στο γιατρό, ο οποίος θα θέσει σωστά το θέμα της αντισύλληψης και της σπουδαιότητάς του. Να σημειώσουμε, τέλος, ότι το αντισυλληπτικό χάπι έχει βγει από τη λίστα των φαρμάκων που συνταγογραφούνται, ενώ οι διακοπές κυήσεων πραγματοποιούνται κυρίως στα ιδιωτικά θεραπευτήρια και δεν εντάσσονται στις δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων.
Με τη συνεργασία της Ιωάννας Τσιαούση (μαιευτήρας-γυναικολόγος).
Σχετικά με τον συντάκτη της ανάρτησης:
Η ιστοσελίδα μας δημιουργήθηκε το 2008.Δείτε τους συντελεστές και την ταυτότητα της προσπάθειας. Επικοινωνήστε μαζί μας εδώ .
κανένα σχόλιο