Το χαρακτηριστικό στοιχείο αυτών των εκλογών ήταν η σκανδαλολογία. Από ότι φάνηκε, οι
εκλογές ήταν προδιαγεγραμμένες να γίνουν πριν έλθει στον κόσμο ο ΕΝΦΙΑ, με κρυφή ατζέντα σκανδάλων στην φαρέτρα των
κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. η οποία ανοίχτηκε μόλις λίγες μέρες πριν τις εκλογές για πόλωση της κοινής γνώμης.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι λίγο πριν τις εκλογές παρουσιάστηκε
ο ίδιος ο κ. Φαλτσιανί να «υποστηρίζει» Τσίπρα «επειδή δήθεν έκανε βήματα στην
υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ που οι προηγούμενοι δεν έκαναν» και ο κ. Καμμένος
έκανε παντιέρα υπόθεση συγκεκριμένου εξοπλιστικού προγράμματος, με την σχετική
παραπομπή από τον εισαγγελέα γενικού γραμματέα υπουργείου επί θητείας
Μεϊμαράκη. Βέβαια ο κ. Φαλτσιάνι ποτέ δεν εξήγησε τι ακριβώς πράξεις έκανε η
Κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου που δεν έκανε η Κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, ούτε ο κ.
Καμμένος εξήγησε ποτέ ποιες ακριβώς είναι οι ποινικές ευθύνες του κ. Μεϊμαράκη.
Σημασία είχε η λασπολογία και η σκανδαλολογία εναντίον πολιτικών αντιπάλων.
Ίσως
περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η σκανδαλολογία επηρέασε καταλυτικά το
αποτέλεσμα των εκλογών, καθώς η ΝΔ έμεινε
στο 28%, όχι γιατί δεν μπόρεσε να πείσει τον κόσμο για το φιλοευρωπαϊκό πρόγραμμά της, αλλά
γιατί πλήθος ψηφοφόρων από την μεγάλη δεξαμενή των αναποφάσιστων απογοητεύτηκαν
από τα παρουσιαζόμενα σκάνδαλα, αισθάνθηκαν ενοχές και προτίμησαν να απέχουν. Από το ποσοστό του 43% της αποχής την μεγαλύτερη και πιο καθοριστική απώλεια την είχε η ΝΔ.
Βεβαίως
σκάνδαλα όπως η λίστα Λαγκάρντ και μερικά ύποπτα εξοπλιστικά προγράμματα
υπάρχουν, ωστόσο, από την στιγμή που οι εν λόγω υποθέσεις έχουν παραπεμφθεί
στην Δικαιοσύνη (χαρακτηριστικό παράδειγμα η καταδίκη Παπακωνσταντίνου), η
προσωπική στοχοποίηση του Μεϊμαράκη, χωρίς κάποια καταδικαστική απόφαση, αποτελεί
χτύπημα κάτω από την ζώνη και αθέμιτη λάσπη.
Από
την τακτική της σκανδαλολογίας Τσίπρα-Καμμένου γεννώνται τα εξής κρίσιμα
ερωτήματα:
1) Με
το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών, ο κόσμος έδωσε σαφές μήνυμα κατά των σκανδάλων
που βάρυναν ΝΔ-Πασοκ, ή άνοιξε ο δρόμος για ατελείωτη σκανδαλολογία-λασπολογία
που θα δηλητηριάσει σοβαρά την πολιτική ζωή του τόπου και μάλιστα σε συνθήκες που απαιτούν συστράτευση για την παραμονή της χώρας στην Ευρώπη;
2) Ποιο
ρόλο παίζουν τέλος πάντων οι κ. Τσίπρας-Καμμένος; Τους προστάτες των δικαστών, οι οποίοι σαν μικρά παιδιά έχουν ανάγκη από την "αγκαλιά" τους, ή τους τυχοδιώκτες που εκμεταλλεύονται τον θεσμό της Δικαιοσύνης για να ρίξουν τα ποσοστά των άλλων
κομμάτων όταν δεν μπορούν να αυξήσουν τα δικά τους;
3)
Όταν η ατελείωτη σκανδαλολογία εναλλάσσεται με την χυδαιότητα (κατηγορίες για διαπραγμάτευση
"στα τέσσερα") πως λέγονται οι πολιτικοί που τα κάνουν όλα αυτά; Μήπως οι "ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ"
έχουν "ξεφύγει" και πρέπει να ονομαστούν "ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟΙ
ΕΛΛΗΝΕΣ";
Σε κάθε περίπτωση η εκμετάλλευση του θεσμού της Δικαιοσύνης και η αντιποίηση των λειτουργιών της αποτελεί πολιτειακή εκτροπή που θα πρέπει να προβληματίσει τους πολίτες αλλά και τους θεσμικούς παράγοντες. Μπορεί βεβαίως η "δημιουργία ενοχών" στους αναποφάσιστους πολίτες, μέσω της σκανδαλολογίας, ώστε να μην στηρίξουν την ΝΔ να απέδωσε, όμως όσοι μαθαίνουν έναν λαό να λειτουργεί με το συναίσθημα (ενοχές) και όχι με την λογική και την ορθή κρίση (οι πολιτικοί κυβερνούν αλλά μόνο οι Δικαστές δικάζουν), τότε με μαθηματική ακρίβεια τον οδηγούν στα άκρα. Η σκανδαλολογία είναι η βασική "τροφή" των άκρων...
22 Σεπτεμβρίου 2015 στις 10:22 π.μ.
Με το άρθρο αυτό δεν παρέχουμε κάποια υποστήριξη στην ΝΔ, η οποία σε κάθε περίπτωση απολαμβάνει τους καρπούς της δαιμονοποίησης του μνημονίου από τον Α.Σαμαρά, αλλά προσπαθήσαμε να καταδείξουμε δύο ζητήματα:
1) Με την σκανδαλολογία-λασπολογία κατά πολιτικών αντιπάλων οι Τσίπρας-Καμμένος πέταξαν λάσπη στον ανεμιστήρα κατά του συνόλου του πολιτικού συστήματος της χώρας, ανοίγοντας τον δρόμο στην κατακόρυφη αύξηση των ποσοστών των άκρων, τόσο του ΚΚΕ όσο (και κυρίως) της Χρυσής Αυγής. Και ας σταματήσουν να παριστάνουν τους ανήξερους και ανίδεους... αν δουν πανίσχυρη αργότερα την Χρυσή Αυγή.... Το ρόλο του "πατερούλη" της Δικαιοσύνης ξέρουν να τον παίζουν καλύτερα οι ακραίοι κομματικοί σχηματισμοί.
2) Επειδή ο κ. Καμμένος πρωτοστάτησε στην σκανδαλολογία-λασπολογία περισσότερο από τον κ. Τσίπρα και επειδή "την σκανδαλολογία πολλοί αγάπησαν, όμως τον σκανδαλολόγο ουδείς", δεν αποκλείεται ο κ. Τσίπρας να αντικαταστήσει τον Καμμένο με το Πασοκ στην Κυβέρνηση.
Οι ΑΝ.ΕΛ. πλέον στην "ευρωπαϊκή στροφή" του κ. Τσίπρα δεν μπορούν να τον στηρίξουν γιατί δεν έχουν να του προσφέρουν τίποτα πέρα από υβρεολόγιο κατά Ευρωπαίων αξιωματούχων και διχαστικό λόγο με λασπολογία κατά Ελλήνων πολιτικών αξιωματούχων. Ενώ με το Πασοκ ο κ. Τσίπρας μοιράζεται κοινή ευρωπαϊκή (πλέον) στρατηγική, παρόμοια κεντροαριστερή (πλέον) ιδεολογία και (το κυριότερο) κοινούς ψηφοφόρους.
Ο κ. Καμμένος με την ευκολία που λασπολογεί κατά των πολιτικών του αντιπάλων έχει καταστεί επικίνδυνος ακόμα και για τον κ. Τσίπρα...