Ο «Παρνασσός» κοιτάζει το μέλλον

Toυ Νίκου Βατόπουλου

Από μόνο του το κτίριο του «Παρνασσού» στην πλατεία Αγίου Γεωργίου Καρύτση είναι μία αθηναϊκή παρακαταθήκη. Ερχεται από το ευγενές σκέλος του 19ου αιώνα της κοινωνικής ευποιίας και της πνευματικής καλλιέπειας και εκβάλλει στον ανήσυχο 21ο, με αξιώσεις σύνδεσης και μετάγγισης. Για την Αθήνα του σήμερα, οι αθηναϊκοί θεσμοί σπανίζουν. Επιχειρήσεις, καφενεία, θέατρα, οικοδομήματα έχουν γλιστρήσει στην αφάνεια, γι’ αυτό όσα και όσοι επιβιώνουν προκαλούν περιέργεια, δέος, θαυμασμό. Ισως και ευγνωμοσύνη.

Ο «Παρνασσός», που συμπληρώνει 150 χρόνια ζωής, ανάγεται στις μέρες μας σε μία περίπτωση αξιοπερίεργη όσο και δυναμική. Είναι η ιστορία ενός φυτωρίου γνώσης και ενός αστικού πυλώνα που νομιμοποιείται από το παρελθόν και ευαγγελίζεται το μέλλον.

Είναι λίγα χρόνια τώρα που ο «Παρνασσός» έχει ανοίξει αρκετά στην κοινωνία αποκτώντας σχετική εξωστρέφεια. Η αίθουσά του είναι μοναδικής αισθητικής και ακουστικής. Σολίστ κλασικής μουσικής χαίρονται ιδιαίτερα αυτόν τον ευγενή χώρο που δίνει στην Αθήνα το προνόμιο συνομιλίας με αντίστοιχες αίθουσες σε χώρες με βαθιά παράδοση. Ωστόσο, η ευκαιρία των 150 χρόνων θέτει τον πήχυ ακόμη ψηλότερα και ανεβάζει την προσδοκία σε ένα επίπεδο απευθείας πλέον συνομιλίας με τη σημερινή, σύνθετη, πολυμερή, διστακτική όσο  και  ενθουσιώδη  κοινωνία.

«Να ανοίξει η πόρτα του “Παρνασσού” στους νέους και δημιουργικούς ανθρώπους. Αυτός είναι ένας από τους στόχους μας», λέει η κ. Λία Γεωργοπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού, που είχε την πρωτοβουλία των επετειακών εκδηλώσεων. «Επιθυμία μας είναι κάθε εκδήλωση να έχει διπλό χαρακτήρα: επαφή με το παρελθόν και την ιστορία και άνοιγμα στο μέλλον». Είναι η πρώτη φορά που ο «Παρνασσός» προσκαλεί, επί της ουσίας, τις δημιουργικές δυνάμεις της πόλης μέσα στο νεοκλασικό περιβάλλον του. Και η πρώτη φορά που ανοίγει δίαυλο επικοινωνίας με τα παιδιά και τους εφήβους.

Δεν είναι απλή ούτε αυτονόητη η πορεία ενός συντηρητικού οργανισμού προς τις ανοικτές ζυμώσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Προϋποθέτει αυτοπεποίθηση και επιθυμία εξωστρέφειας χωρίς αυτό να πλήττει την εικόνα της παράδοσης και της θεσμοθετημένης συγκρότησης πνεύματος, νου και αισθητικής.

Αλλωστε, οι πολλές και καλές συναυλίες των τελευταίων ετών που με τη σοφή καλλιτεχνική διεύθυνση του Αντώνη Γιαμβριά έχουν φέρει τόσο κόσμο μέσα στην αίθουσα συναυλιών, έχουν δείξει τον δρόμο της δημιουργικής συνύπαρξης. «Ο “Παρνασσός” θέτει τις βάσεις για το μέλλον του», λέει ο κ. Αντώνης Γιαμβριάς, εστιάζοντας επίσης στην ανάγκη συνομιλίας με την ευρύτερη κοινωνία. Οι αλλαγές που έγιναν στους εσωτερικούς χώρους του κτιρίου πολλαπλασιάζουν τις δυνατότητες. Ο πρώτος όροφος δίνει πλέον περισσότερο χώρο για να λειτουργήσει ως φουαγιέ και ένα μέρος από τα πολλά και καλά εικαστικά έργα στις συλλογές του «Παρνασσού» θα εκτίθενται μόνιμα. Ο τελευταίος όροφος, δε, με την αχανή αίθουσα θα φιλοξενεί τεκμήρια από την πολυετή ιστορία του Συλλόγου. Η αίθουσα συναυλιών ενισχύθηκε με νέο τεχνικό σύστημα για καλύτερη μικροφωνική απόδοση χάρη σε χορηγία.

Αλλωστε, οι εκδηλώσεις των 150 χρόνων οργανώθηκαν χάρη στην επιτυχή προσέλκυση ιδιωτικών χορηγιών εκ μέρους του Συλλόγου Φίλων. Είναι μία άλλου τύπου κοινωνική συμμαχία που επιτρέπει στην ενδυνάμωση της φιλοδοξίας του «Παρνασσού» να αναδειχθεί σε σημαντικό, πολιτιστικό πυλώνα της σύγχρονης Αθήνας. Οπως λένε οι άνθρωποι του «Παρνασσού», αυτός ο Νοέμβριος είναι μήνας γιορτής. Και μας περιμένουν όλους.

Εργαστήρι ιδεών με πολλές εκδηλώσεις

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να διαβεί κανείς το κατώφλι του «Παρνασσού» αυτόν τον μήνα. Οι εκδηλώσεις έχουν αρχίσει και έμφαση δίνεται στη μουσική, στη ζωγραφική, στην ποίηση και τη λογοτεχνία, την πολιτιστική διπλωματία, την ιστορία και τις συλλογές, στο παιδί και τη δημιουργική έκφραση.

Αξίζει να σημειώσετε τις δύο συναυλίες, η μία αφιερωμένη στην Τζίνα Μπαχάουερ (21/11) και η άλλη, στη Μαρία Κάλλας (27/11). Στην πρώτη, σολίστ θα είναι ο πιανίστας Μαρτίνος Τιρίμος (με πρόλογο του Χρίστου Παπαγεωργίου) και στη δεύτερη, σολίστ θα είναι ο πιανίστας Δημήτρης Γιάκας και η εξαίρετη υψίφωνος Δήμητρα Θεοδοσίου (με πρόλογο του Κυριάκου Λουκάκου). Εορταστική θα είναι και η συναυλία της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ (13/11) με σολίστ τους Δημήτρη Σέμση και τον Απόλλωνα Γραμματικόπουλο και μαέστρο τον Δημήτρη Αγραφιώτη. Σημειώστε τη συζήτηση για τον Ελληνικό Πολιτισμό (26/11) στη διάσταση της πολιτιστικής διπλωματίας σε επιμέλεια του κ. Παύλου Αποστολίδη, πρέσβη ε.τ, και συμμετοχή των Κατερίνας Δασκαλάκη, Νικόλαου Σταμπολίδη, Εφης Τσιότσιου και Τάσου Κριεκούκη.

Η ονομαστή συλλογή ιστορικών χαρτών του ιατρού Παναγιώτη Ν. Σουκάκου θα εκτεθεί και θα πλαισιώσει τη συζήτηση για τις «Ιστορικές και γελοιογραφικές καταγραφές της Ευρώπης πριν και μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο» με συμμετοχή των Ευάγγελου Λιβιεράτου, Κατερίνας Γαρδίκα, Αλέξανδρου Γαρύφαλλου, Κωνσταντίνου Σβολόπουλου, Παναγιώτη Ν. Σουκάκου και της ερευνήτριας ιστορικών χαρτών Ashley Bayhton-Williams. H αρχιτεκτονική και η σχέση της με την κοινωνία είναι το θέμα της εκδήλωσης στις 19/11 με τους αρχιτέκτονες Μάνο Μπίρη, Ελένη Φεσσά, Γιάννη Αίσωπο και Ελλη Παγκάλου, ενώ στις 20/11 θα υπάρχει αφιέρωμα στον Κωστή Παλαμά με τον καθηγητή Γεράσιμο Ζώρα και τη δρα Δέσποινα Δούκα.

Η κακοποίηση των παιδιών στην Ελλάδα θα είναι το θέμα της εκδήλωσης σε συνεργασία με την ΕΛΙΖΑ (18/11), ενώ σε διαρκή λειτουργία θα είναι οι εικαστικές εκθέσεις: «Φως στη σκιά μιας εποχής» με έργα από τη συλλογή του «Παρνασσού» που θα εκτεθούν για πρώτη φορά. Και ιδιαίτερης αξίας είναι και ο φόρος τιμής στα 50 χρόνια καλλιτεχνικής προσφοράς της Ελλης Σολομωνίδου-Μπαλάνου, που με τα σκίτσα της, στην «Καθημερινή», έχει καταγράψει την ιστορία των παραστάσεων και των συναυλιών στην Ελλάδα.

Ο «Παρνασσός», καθώς έχει μετατραπεί αυτόν τον μήνα σε ένα εργαστήρι ιδεών, είναι από μόνος του ένα μουσείο του εαυτού του. Από τα ευγενή νεοκλασικά κτίρια της πόλης, είναι έργο του Ιφικράτη Κοκκίδη από το 1890.

http://www.lsparnas.gr

(H Kαθημερινή, 08.11.2015)

Πηγή: http://www.kathimerini.gr/837577/article/politismos/polh/o-parnassos-koitazei-to-mellon