Οι περισσότερες πόλεις έχουν τους δικούς τους συμβολικούς δρόμους, όπως η Champs Elysee στο Παρίσι ή η Bahnhofstrasse στην Ζυρίχη. Η Βαρσοβία έχει την Νowy Swiat, το Λοτζ την Piotrkowska και το Πόζναν την Αγίου Μαρτίνου (Sw. Marcin). Μόνο που το σύμβολο του Πόζναν δεν είναι πια μία αντιπροσωπευτική, σφύζουσα από ζωή οδός. Δυστυχώς, το αντίθετο. Η αποσύνθεσή της οφείλεται σε πολλούς παράγοντες.
 |
| Αγίου Μαρτίνου, ψηφιακή απεικόνιση. Πηγή: Studio ADS |
Όλοι μας νοιαζόμαστε να επανακτήσει η Αγίου Μαρτίνου την προηγούμενη δόξα και δημοτικότητά της, ώστε να ξαναγίνει η βιτρίνα της πόλης μας. Πρέπει να προσελκύσει και πάλι τόσο τους ντόπιους όσο και τους τουρίστες - όχι μόνο στην εορτή του πολιούχου Αγίου αλλά σε ολόκληρη τη διάρκεια του έτους. Και ο καθένας μας μπορεί να επικαλεστεί την αρχιτεκτονική και αισθητική ποιότητα της οδού αυτής - είναι πολύ απλά η πολιτιστική μας κληρονομιά. Συνεπώς, είμαστε υποχρεωμένοι να νοιαζόμαστε.
Η Αγίου Μαρτίνου δεν πέθανε εν μια νυκτί. Με την παρόδο των ετών οι κυβερνήσεις δημιούργησαν εκεί μία ελεύθερη αγορά. Οι καταστηματάρχες αποσύρθηκαν από την περιοχή λόγω των εμπορικών κέντρων καθώς και λόγω των αυξανόμενων πωλήσεων μέσω Διαδικτύου. Καταστήματα παροχής υπηρεσιών και εστίασης έδωσαν αρχικά τη θέση τους σε τράπεζες, αλλά στην εποχή των ηλεκτρονικών υπηρεσιών και το δικό τους μοντέλο λειτουργίας μεταβλήθηκε. Η μείωση της ποιότητας ζωής στο κατακλυσμένο από αυτοκίνητα κέντρο προκάλεσε την μαζική μετακίνηση πολλών κατοίκων προς τα πρόαστεια ή εκτός της πόλης μας. Η αποστολή μας τώρα είναι να σηκώσουμε τα μανίκια μας και να αντιστρέψουμε αυτήν την διαδικασία. Είμαστε αποφασισμένοι, γιατί η αναζωογόνηση της Αγίου Μαρτίνου δεν είναι απλά μία προεκλογική δέσμευση. Δεν θα καθίσουμε αδρανείς να παρακολουθούμε την επιδεινούμενη αγωνία στρατηγικών τμημάτων της πόλης μας. Θέλουμε να τα διαμορφώσουμε κατά τρόπο που θα αποκαθίσταται ο ιστορικά επιφανής και αντιπροσωπευτικός τους χαρακτήρας, ενώ ταυτόχρονα θα δημιουργείται ένας φιλικός ελεύθερος χώρος.
Εξ αυτών των λόγων προκύπτει και η απόφαση για μία τόσο σοβαρή επένδυση στην αναβίωση. Η αξία της ανέρχεται περίπου στα 230 εκατομμύρια Ζλότυ, σχεδόν τα μισά εκ των οποίων προέρχονται από πόρους της ΕΕ. Με αυτό το ποσό θέλουμε να αλλάξουμε πλήρως όχι μόνο την Αγίου Μαρτίνου αλλά και ένα μεγάλο τμήμα του κέντρου. Το εγχείρημα περιλαμβάνει την ανακατασκευή των γραμμών του τραμ, την κυκλοφοριακή ανακούφιση - και στους γειτονικούς δρόμους- λιγότερη αρχιτεκτονική, περισσότερο πράσινο. Όλες αυτές οι εργασίες θα συνδέονται δυστυχώς με έναν αριθμό εμποδίων για τους οδηγούς και τους επιβάτες των μέσων μαζικής μεταφοράς. Θα διαρκέσουν για πάνω από ένα χρόνο. Ζητούμε ήδη συγγνώμη από τους κατοίκους για αυτές τις ενοχλήσεις. Ζητώ την υπομονή σας και την ανοχή σας. Αυτές οι θυσίες είναι απαραίτητες για να αποκαταστήσουμε την παλαιά δόξα σε ένα από τα σύμβολα του Πόζναν.
Όταν σχεδιάζουμε την αναζωογόνηση σε τόσο μεγάλη κλίμακα, έχουμε επίγνωση ότι δεν είναι όλοι εξίσου ενθουσιώδεις για αυτήν. Πολλοί άνθρωποι έχουν υλοποιήσει το όνειρο μίας μονοκατοικίας με κήπο έξω από την πόλη, αλλά μεταβαίνουν με το αυτοκίνητο για να εργαστούν στο Πόζναν. Τώρα, προσδοκούν να αυξηθεί η χωρητικότητα των δρόμων... Το κεντρικό διαμέρισμα έχει μία σειρά από φανερά πλεονεκτήματα - όπως ο χρόνος που ξοδεύεται κατά τη μετάβαση προς τον χώρο εργασίας- αλλά χρειάζεται να παρέχουμε στους ανθρώπους καλύτερες συνθήκες στον χώρο όπου διαβιούν. Περισσότερα πάρκα και παιδικές χαρές είναι αναγκαία, αλλά κυρίως πρέπει να αγωνιστούμε για να βελτιώσουμε την ποιότητα του άερα από την ατμοσφαιρική ρύπανση και να μειώσουμε την παραγωγή θορύβου. Αγωνιζόμαστε για να γεμίσουμε το κέντρο με ανθρώπους. Ανθρώπους που θα θέλουν να ζουν εκεί, να περνούν χρόνο - να ψωνίζουν, να τρώνε σε διάφορα μέρη ή απλώς να περπατούν. Πρόδρομος του εμπορίου, των υπηρεσιών και της γαστρονομίας δεν είναι άλλος παρά η ροή των πεζών. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι επίσης αναγκαίο να λάβουμε μέριμνα και για τις γειτονιές που συνορεύουν με το κέντρο. Η Αγίου Μαρτίνου δεν θα αναστηθεί ποτέ χωρίς την φυσική επικοινωνία της Πλατείας της Παλαιάς Αγοράς και του Jezyce, που γίνεται ολοένα ομορφότερο και πιο ενδιαφέρον. Συνεπώς η κεντρική οδός μας δεν θα προσφέρει μόνο όσα διαθέτει η ίδια, αλλά και την ελκυστικότητα του Βαλτικού και του Ομονοιακού (Concordia) σχεδιασμού. Σε αυτό το πλαίσιο, προτίθεμαι να εισηγηθώ στους δημοτικούς συμβούλους την επαναλειτουργία του Παλαιού Ζωολογικού Κήπου. Το ζητούμενο θα είναι ότι ντόπιοι και επισκέπτες (περιλαμβανομένων και των οικογενειών με παιδιά) θα αρέσκονται να περπατούν από την Πλατεία της Παλαιάς Αγοράς στο Jezyce. Δυνατότητες στάθμευσης θα προσφέρονται κάτω από την Καπονιέρα, την Πλατεία Ελευθερίας και πίσω από την Πύλη. Αρκετά πολυώροφα πάρκινγκ αυτοκινήτων θα χτιστούν τα επόμενα χρόνια.
Ορισμένοι από εμάς αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τις αλλαγές στις οποίες προβαίνουμε, ειδικά αυτές που περιορίζουν την κυκλοφορία ή τον χώρο στάθμευσης στα πεζοδρόμια. Κατανοώ αυτές τις ενστάσεις αλλά δεν ενεργώ σύμφωνα με προσωπικές μου απόψεις. Χρησιμοποιούμε λύσεις δοκιμασμένες σε Ευρωπαϊκές μητροπόλεις. Στους κύριους εμπορικούς δρόμους του Λονδίνου ή των Παρισίων υπάρχουν πολύ περιορισμένες δυνατότητες κυκλοφορίας και στάθμευσης. Αντιστρόφως, από τις συζητήσεις μου με κατοίκους - και κυρίως με τους επιχειρηματίες - γνωρίζω ότι κατατρυχόμαστε ακόμα από ένα στερεότυπο: το να μην υπάρχει χώρος μπροστά από το κατάστημα για στάθμευση συνεπάγεται ότι δεν θα υπάρχουν πελάτες για το κατάστημα. Πολυτελείς συνθήκες για τους οδηγούς, όπως αυτές που παρέχονται στα εμπορικά κέντρα, απλώς δεν είναι εφικτές στους δρόμους! Υπάρχει ανάγκη για ροές πεζών, όχι για ροές αυτοκινήτων. Προφανές, έτσι δεν είναι; Και όμως, η αλλαγή στις συμπεριφορές και στη νοοτροπία είναι μία μακρά διαδικασία. Κατανοώ την πικρία του καταστηματάρχη, που χάνει πελάτες από τα εμπορικά κέντρα και τις διαδικτυακές πωλήσεις. Αλλά η συνταγή δεν είναι μία σειρά θέσεων στάθμευσης μπροστά από τα καταστήματα... Είμαστε πεπεισμένοι ότι οι αλλαγές που θα εφαρμοστούν στο κέντρο θα ωφελήσουν όλους τους ενδιαφερομένους. Οι σκεπτικιστές μπορούν να είναι βέβαιοι ότι οι δράσεις μας τυγχάνουν εκτίμησης από δυτικούς επενδυτές. Προφανώς βλέπουν μεγάλες προοπτικές στο Πόζναν, εφόσον αναλαμβάνουν μία τόσο μεγάλη επένδυση όπως το ξενοδοχείο στην οδό Αγίου Μαρτίνου ή το σύμπλεγμα ξενοδοχείων και υπηρεσιών στο πρώην νοσοκομείο της οδού Σχολής. Δεν θα επένδυαν χωρίς την βεβαιότητα ότι η επένδυση τους θα αποφέρει κέρδη.
Γιάτσεκ Γιασκόβιακ
Δήμαρχος Πόζναν
(Επίσημη ιστοσελίδα της πόλης του Πόζναν, 05.09.2017)
***************
Prezydent na łamach Głosu Wielkopolskiego o przebudowie ulicy Św. Marcin
Większość miast ma swoje ulice-symbole, jak Champs Elysees w Paryżu czy Bahnhofstrasse w Zurychu. Warszawa ma Nowy Świat, Łódź - Piotrkowską, a Poznań - Św. Marcin. Tyle, że ten poznański symbol to już nie reprezentacyjna, tętniąca życiem ulica. Niestety - wręcz przeciwnie. Do jej degradacji doprowadziło wiele czynników.
Wszystkim nam zależy, by Św. Marcin odzyskał swoją świetność i popularność, by na nowo stał się wizytówką naszego miasta. Musi znów przyciągać mieszkańców i turystów - nie tylko w dniu imienin swojego patrona, ale przez okrągły rok. I choć można się spierać o walory architektoniczne i estetyczne tej ulicy - jest po prostu naszym dziedzictwem. Jesteśmy więc zobowiązani o nie dbać.
Św. Marcin nie wymarł z dnia na dzień. Przez lata rządy sprawował tam wolny rynek. Kupujących odciągnęły galerie handlowe, a także rosnąca sprzedaż przez Internet. Lokale usługowe i gastronomiczne początkowo ustąpiły miejsca bankom, ale w dobie usług elektronicznych zmienia się także ich model biznesowy. Uciążliwości życia w przeładowanym autami Śródmieściu sprawiły, że wielu mieszkańców uciekło na obrzeża lub poza miasto. Naszym zadaniem jest teraz zakasać rękawy i ten proces odwrócić. Jesteśmy zdeterminowani, bo rewitalizacja Św. Marcina to nie tylko zobowiązania wyborcze. Nie będziemy bezczynnie przyglądać się postępującej agonii strategicznych obszarów naszego Miasta. Chcemy je kształtować tak, by przywrócić należny im historycznie prestiżowy i reprezentacyjny charakter, jednocześnie tworząc przyjazną przestrzeń publiczną.
Stąd decyzja o tak poważnej inwestycji w rewitalizację. Jej wartość to łącznie około 230 milionów złotych, z czego prawie połowa pochodzi ze środków unijnych. Chcemy za tę kwotę całkowicie odmienić nie tylko Św. Marcina, ale też znaczną część ścisłego centrum. Projekt obejmuje przebudowę tras tramwajowych, uspokojenie ruchu kołowego - także na sąsiadujących ulicach, małą architekturę, więcej zieleni. Wszystkie te prace będą się niestety wiązać z szeregiem utrudnień dla kierowców i pasażerów komunikacji miejskiej. Potrwają one ponad rok. Już teraz przepraszamy mieszkańców za te uciążliwości. Proszę Państwa o cierpliwość i wyrozumiałość. Te wyrzeczenia są konieczne dla przywrócenia dawnej świetności jednemu z naszych poznańskich symboli.
Planując rewitalizację na tak szeroką skalę, zdajemy sobie sprawę, że nie wszyscy podchodzą do niej z entuzjazmem. Wiele osób zrealizowało swoje marzenia o domku z ogródkiem pod miastem, ale do pracy w Poznaniu dojeżdżają samochodem. Teraz oczekują zwiększania przepustowości ulic... Mieszkanie w centrum ma szereg oczywistych zalet - jak czas dojazdu czy wręcz dojścia do pracy - ale musimy tym mieszkańcom zapewnić lepszą jakość przestrzeni, w której żyją. Potrzeba więcej zieleni i placów zabaw, ale przede wszystkim musimy się starać o poprawę jakości powietrza i ograniczać generowany hałas. Dążymy do tego, by Śródmieście zapełniło się ludźmi. By chcieli tam mieszkać, spędzać czas - robić zakupy, jadać w różnych lokalach czy po prostu spacerować. Warunkiem funkcjonowania handlu, usług i gastronomii są właśnie potoki pieszych. W tym kontekście konieczne jest zadbanie także o dzielnice graniczące ze Śródmieściem. Św. Marcin nigdy nie ożyje wyłączony z naturalnego ciągu komunikacyjnego między Starym Rynkiem a Jeżycami, które stają się coraz piękniejsze i ciekawsze. Kluczowe znaczenie dla naszej głównej ulicy handlowej ma zatem nie tylko jej własna oferta, ale też atrakcyjność Bałtyku czy Concordii Design. W tym kontekście zamierzam przekonać radnych do rewitalizacji Starego ZOO. Chodzi o to, by mieszkańcy i goście - w tym rodziny z dziećmi - mieli ochotę na spacer ze Starego Rynku na Jeżyce. Możliwość parkowania zapewniamy zmotoryzowanym pod Kaponierą, Placem Wolności, Za Bramką. W ciągu kilku lat powstaną kolejne parkingi wielopoziomowe.
Część poznaniaków sceptycznie odnosi się do wprowadzanych przez nas zmian, zwłaszcza tych ograniczających ruch kołowy czy powierzchnię parkingową na chodnikach. Rozumiem ten opór, ale nie działamy według własnego widzimisię. Korzystamy z rozwiązań sprawdzonych w europejskich metropoliach. Na głównych ulicach handlowych Paryża czy Londynu bardzo ogranicza się ruch kołowy i możliwości parkowania. Natomiast z rozmów z mieszkańcami - a przede wszystkim przedsiębiorcami - wiem, że u nas pokutuje wciąż stereotyp: brak miejsca do parkowania przed sklepem lub restauracją oznacza brak klientów. Luksusowych wręcz warunków dla kierowców, zapewnianych w galeriach handlowych, po prostu nie da się stworzyć na ulicach! Tam potrzeba strumieni pieszych, a nie strumieni samochodów. Oczywiste, prawda? A jednak zmiana podejścia i mentalności to długotrwały proces. Rozumiem rozgoryczenie przedsiębiorcy, tracącego klientów przez galerie handlowe lub sprzedaż on-line. Ale receptą nie jest tu rząd miejsc parkingowych pod sklepem... Jesteśmy pewni, że na rozwiązaniach wdrażanych w centrum finalnie skorzystają wszyscy poznaniacy. Sceptyków niech uspokoi fakt, że nasze działania są doceniane przez zachodnich inwestorów. Najwyraźniej dostrzegają w Poznaniu spory potencjał, bo decydują się na tak poważne przedsięwzięcia jak hotel na Św. Marcinie czy kompleks hotelowo-usługowy w dawnym szpitalu przy ul. Szkolnej. Nie zainwestowaliby bez pewności, że się opłaci.
Jacek Jaśkowiak
Prezydent Miasta Poznania
Σχετικά με τον συντάκτη της ανάρτησης:
Ο Αλέξανδρος Ντάσκας είναι Δικηγόρος Αθηνών και ένας από τους συνδιαχειριστές του ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ.
κανένα σχόλιο